Η Γκρέις του Μονακό: μήπως τα Χριστούγεννα είναι καιρός για παραμύθια;
Είδαμε και σχολιάζουμε.
Χριστούγεννα σήμερα και θα επιλέξουμε να μιλήσουμε για μια ταινία, που είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε αυτές τις γιορτινές μέρες. Ένα πριγκιπικό παραμύθι και μια ιστορία για πρίγκιπες και πριγκίπισσες που ζούν μέσα στη χλιδή και μας βοηθάει να ξεχνάμε τα δικά μας προβλήματα ώστε να βυθιστούμε στη δική τους λαμπερή πραγματικότητα. Έτσι η ταινία αυτή που άνοιξε το περσινό Φεστιβάλ Καννών, φαίνεται σχεδόν ιδανική για μια Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη στους κινηματογράφους.
Η υπόθεση στηρίζεται στην αληθινή ιστορία της Γκρέις Κέλι, η οποία έγινε η Πριγκίπισσα του Μονακό όταν παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Ρενιέ το 1956. Η Γκρέις Κέλι ήταν ήδη ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ, έχοντας βραβευτεί με Oscar, και ο γάμος της χαρακτηρίστηκε ως «ο γάμος του αιώνα». Έξι χρόνια αργότερα, ανάμεσα στις δυσκολίες της εκπλήρωσης του ρόλου της, επιστρέφει πίσω στο Χόλιγουντ για να παίξει στη νέα ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Τη στιγμή εκείνη η Γαλλία απειλεί με φορολόγηση και επικρατεί ένταση στις σχέσεις των δυο κρατών. Η Γκρέις Κέλι επιστρέφει και προσπαθεί να βοηθήσει αναζητώντας όμως παράλληλα και τη δική της ταυτότητα.
.
Η ταινία παρότι βιογραφική επιλέγει να εστιάσει σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της ζωής της, ένα κομμάτι σοφά επιλεγμένο μιας και για τη ίδια είναι μια περίοδος γεμάτη προβλήματα που κατορθώνει να μας δείξει εν τέλη ποια ήταν στη πραγματικότητα, μέσα απο τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις καταστάσεις που έρχονται μπροστά της.
Η Γκρέις είναι μητέρα και σύζυγος, πριγκίπισσα, πολιτική περσόνα και πάνω απ όλα ηθοποιός. Είναι μια γυναίκα που χρειάστηκε να εγκαταλείψει αυτά που αγαπά να κάνει, για χάρη του πρίγκιπα της. Και κάποια στιγμή αποφασίζει να επιστρέψει στο φώς και τη δημιουργία της ηθοποιίας, προκαλώντας ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο. Είναι η Πριγκίπισσα του Μονακό ο μεγαλύτερος ρόλος που ερμήνευσε ποτέ, στη πραγματική της ζωή η Γκρέις Κέλι;
Ας είμαστε αντικειμενικοί, η ταινία είναι μια ακόμα mainstream βιογραφική ταινία με το όνομα της Νικόλ Κίντμαν να φιγουράρει στο πρωταγονιστικό ρόλο. Προφανώς το Χόλιγουντ έχει ξεμείνει απο σενάρια ( αλλά αυτό το έχουμε ξαναπεί ) και οι ταινίες του πλέον στηρίζονται όλο και πιο συχνά σε βιογραφίες και βιβλία.
Ο σκηνοθέτης Ολιβιέ Νταάν επιλέγει για άλλη μια φορά να εστιάσει σε μια μεγάλη κυρία, μια περσόνα που όλοι θυμούνται και σέβονται όπως είχε κάνει και με την Εντίθ Πιαφ στο «Εντίθ Πιαφ: Ζωή Σαν Τριαντάφυλλο».
Δυστυχώς η Νικόλ Κίντμαν δεν πρσφέρει την εκπληκτική ερμηνεία που μας είχε δώσει η Μαριόν Κοτιγιάρ. Παρότι η ερμηνευτική της ποιότητα και η φινέτσα της είναι εκεί, η Κίντμαν φαίνεται γερασμένη στον κινηματογραφικό φακό σαν μια πρόωρα μεγαλωμένη Γκρέις Κέλι. Νιώθεις σαν θεατής πως προσπαθεί πραγματικά να φανεί νεότερη και να σταθεί στο ύψος του ρόλου της. Ο Τιμ Ροθ στο ρόλο του πρίγκιπα φαίνεται πραγματικά μικρός, κάνοντας και τον ίδιο τον πρίγκιπα να εξαφανίζεται σχεδόν, δίπλα στη λαμψή της Γκρεις Κέλι.
Το μεγαλύτερο ατού της ταινία αυτής μπορούμε με ειλικρίνια να πούμε πως είναι η αισθητική της εποχής, τα σκηνικά, τα κουστούμια και η φωτογραφία πους μας μεταφέρουν σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, σε μια ζωή πλουσιόπαροχη γεμάτη καλοντυμένους επισήμους και λαμπερά γκαλά.
Η εξαιρετική φωτογραφία με τα πλάνα στη φύση και τη πόλη του Μονακό, τα καλοδιαλεγμένα φινετσάτα ρούχα της εποχής και ο φακός να κεντράρει πάνω στο σχεδόν αγέραστο πρόσωπο της Κίντμαν, συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν την βιογραφική ταινία αυτή.
Συνοψίζοντας[=], η ταινία αυτή είναι ένα πριγκιπισσένιο παραμύθι, που φαίνεται σχεδόν ιδανικό για την χριστουγεννιάτικη περίοδο. Σίγουρα δεν είναι η καλύτερη ταινία που βγαίνει αυτήν την εβδομάδα, αλλά είναι η πιο ταιριαστή στο πνευμά των ημερών και διαθέτει αυτό που έχουμε ανάγκη ως κοινό: λίγη λάμψη , μια διαφορετική εποχή και μια λαμπερή πριγκίπισσα να μας πάρει μακριά απο τα προβλήματα της.
Μια μέτρια βιογραφική ταινία, με τρανταχτό όνομα στον πρωταγωνιστικό ρόλο που τα σκηνικά και τα κουστούμια της κατάφεραν να μας κερδίσουν.
Βαθμολογία
6 στα 10
-αίθουσες κινηματογράφων εδώ.
