Δεν θα έχουμε τίποτα καλό να θυμόμαστε από το συγκεκριμένο φεστιβάλ…[με συνοπτικές διαδικασίες επισημαίνουμε τα παρακάτω…]
Τα λίγα καλά [+]
Ένα φεστιβάλ που δεν χαμπαριάζει [τελικά] χριστό…
Θα περίμενε κανείς με την γενικότερη κρίση ότι εύκολα δεν δίνονται σήμερα 80αρια και 60αρια για να τρέχεις μια εβδομάδα σε ένα φεστιβάλ και να βλέπεις ταινίες, όταν ζορίζεσαι να πληρώσεις βασικές σου ανάγκες, παρόλο που μια κάμψη, μικρή όπως την λένε είχε, ο κόσμος τίμησε δεόντως το φεστιβάλ κινηματογράφου.
Συμπέρασμα ; Είναι τόσο μεγάλη η εξάρτηση των σινεφίλ της πόλης με τον θεσμό που μάλλον ανέβαλαν [επ αόριστον ;] χρέη, τέλη και λοιπά χαράτσια και έδωσαν το παρόν τους στην «γιορτή του κινηματογράφου». Μπραβο τους.
Οι πολλές παρουσίες συντελεστών στο φεστιβάλ.
Η αλήθεια είναι ότι δεν φανταζόμασταν 250 διαπιστευμένους από το εξωτερικό να δίνουν το παρόν τους στο φεστιβάλ. Όχι ότι δεν θα ερχόντουσαν, άλλωστε τζαμπατζέ την βγάζουν [εισιτήρια, ξενοδοχείο, μάσα], αλλά ποιος πληρώνει τον βαρκάρη όταν δεν έχεις σάλιο ούτε για γραμματόσημο ;;;
Η επίσημη συνέντευξη τύπου στην Θεσσαλονίκη.
Για πρώτη φορά στον τόπο του και για πολλούς… κατόρθωμα που ο Ειπίδης αποφάσισε να το κανει επιτέλους στην έδρα του μετά την διεθνοποίηση του… Τον συγχαίρουμε, αν και τα αυτονόητα στην χώρα μας έχουν γίνει μικρά η μεγάλα «θαύματα».
Φανταζόμαστε τα μούτρα των Αθηναίων που αναγκάστηκαν να στηθούν σε μια οθόνη για να δουν on line και από μακριά, πολύ μακριά… Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο…
Η επιτόπου μεταφράσεις.
Ανήκουν στη νέα φουρνιά γλωσσομαθών υπαλλήλων του φεστιβάλ, με άριστα αποτελέσματα, χωρίς κομπασμούς, ετοιμόλογοι και κατανοητοί σε όλους και το κυριότερο ; Δεν μας κούρασαν…
Λίφτινγκ στο λιμάνι.
Το οποίο δεν χρεώνεται ακριβώς στο φεστιβάλ, αλλά στις μέρες του άνοιξε διάπλατα με πολλές ελιές διάσπαρτες παντού, όμορφα και μοντέρνα παρτέρια με λευκές πέτρες να τα περιβάλουν, νωχελικό φωτισμό το βράδυ,
χωρίς ίχνος σκουπιδιών και με μια λεωφόρο [επιβάλλεται άμεσα ονομασία] να τη διασχίζεις χωρίς να στραμπουλίξεις πόδια και για τις καλοντυμένες μανταμίτσες, να μην ξεκολλήσει κανένα τακούνι πριν φτάσουν αλαφιασμένες στα πάρτι…
Η αφίσα.
Και φέτος είχαν κέφι, όρεξη, φαντασία, με έναν λαβύρινθο να αντικατοπτρίζει την ελληνική ζόρικη εποχή, ακόμα και το ίδιο το φεστιβάλ που μετά κόπων και βάσανων στήθηκε φέτος. Για του χρόνου βλέπουμε…
Τα πολλά στραβά [-]
Ο αιώνιος κατάλογος…
Από πέρσι επέστρεψε και αυτό από το παρελθόν… Έγινε τόμος, μεγάλος, άχαρος και μια από τα ίδια στήσιμο. Τόσο μένος με την Μουζάκη ; Ας κρατήσουν τουλάχιστον τα καλά της…[μέσα στ’ άλλα και το μικρό βολικό σχήμα του] …
Το αδιάφορο τρέιλερ…
Σχεδόν πάντα είχαν ένα θέμα και εκεί που τους περισσεύει η φαντασία στην αφίσα, όταν πρόκειται για το σήμα, λες και η πρόταση έρχονταν από την εμπορική Ηellexpo…
Όλα τα αφιερώματα, σε όλα τα προγράμματα.
Κινηματογραφική πρόταση δεν την χαρακτηρίζεις, «ανακάλυψη» δημιουργών σε καμία περίπτωση, ευκαιρία για να δεις ένα «άλλο σινεμά» ούτε, για μας τελικά μόνο μια αναγκαστική –οικονομική- [συμφέρουσα ;] λύση. Από αυτές όμως που αφήνουν αδιάφορο το κοινό με τα πρόσωπα και τις ταινίες τους. Η «στατική» συνεργάτης του Τζιμ Τζαρμους, ένας μετριότατος σκηνοθέτης από την Τουρκία, ένας Αυστριακός που σχεδόν δεν βλέπεται, ένας Ιταλός που έχει ξεχωρίσει μόνο για μια ταινία και ένας Δανός που ναι μεν είναι καλός, άλλα και να μην γνώριζα το πάνθεον του δεν θα έχανα και τίποτα. Όσο για τον Κωνσταντίνο Γιανναρη που αγαπάμε, πολύ νωρίς για δάκρια Στέλλα…
Τα αδιάφορα πάρτι.
Ποια πάρτι, με ποιον και από ποιους ;;; Μια αποθήκη Γ΄ στο έλεος κάθε πικραμένου μέσου που θέλει να γίνει discoμπαλα… με ερασιτέχνες «παραγωγούς», ενιοτε και με τους ίδιους…
Μηδενικά εισιτήρια πέντε λεπτά πριν …
…πιασε μια ταλαιπωρία…
Είναι το μεγαλύτερο φιάσκο, η απαξίωση στον σινεφίλ …η αν θέλετε η μεγαλύτερη εξυπνάδα του φεστιβάλ. Προσέξτε, η αίθουσα είναι «προπωλημένη», 5 λεπτά πριν δεν περιμένεις στην σειρά για να μπεις, άλλα πας ταμείο και εκεί σαν την άδικη κατάρα περιμένεις σε μια τεράστια ουρά, να μετρήσουν οι εθελοντές κενές θέσεις, κενά σκαλοπάτια, κενούς όρθιους για να σου πουν να βγάλεις μηδενικό … Μάγκας ο Ειπιδης, για να βγει παραπάνω κερδισμένος, κόβει επιπλέον εισιτήρια και στην τελική σούμα, το 300 θέσεων της Λιαππα για παράδειγμα, γίνεται 350άρι… Μόνο που δεν είναι στην αίθουσα ο διευθυντής και δεν του είπανε ότι με το σύστημα αυτό δυσανασχετεί ο κόσμος, αφού μέχρι να γίνει αυτή η ιστορία εχουν περάσει 10 λεπτά και η προβολή έχει αρχίσει…
Το κόψιμο εκπτωτικών καρτών.
Το κάναμε θέμα εδώ στην Κουλτουροσουπα, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Για όσους δεν γνωρίζουν έκοψε αδίκως εν μια νυκτι τις εκπτωτικές κάρτες από συλλόγους και φορείς που υποστηρίζουν χρόνια το φεστιβάλ με την αιτιολογία «περισσότερο χρήμα» … Και δεν μιλάμε για τα τζαμπατζέ, αλλά μεγάλοι άνθρωποι αντί να πληρώσουν 80, έδιναν 60…
Οι τιμές στα κυλικεία.
Αν και φτωχά σε ποικιλίες φέτος, μόνο τιμές για κυλικεία δεν είχαν…
Οι «καταραμένες» αίθουσες «Λιαππα» και «Μαρκετακη» και το σκυλολόι που της απαρτίζουν…
Που τους βρίσκουν;
Πως τους διαλέγουν κάθε χρόνο ;
Από τι συνέντευξη τους περνούν για να είναι έτσι κυνικοί, εξουσιαστική με ένα μπλαζέ υφακι ;;
Το σύνολο των ταινιών…
Πέρα από τα στάνταρ, βραβευμένες, επώνυμων σκηνοθετών, [και όχι πάνω από 5-6 συνολικά], υποτίθεται ότι θα βλέπαμε κυρίως ανεξάρτητο καλό σινεμά. Τομέας που ο Διευθυντής είναι μανούλα σε αυτά… Αλλά αν είναι αυτού του μέτριου επιπέδου που είδαμε, να μας λείπει το βύσσινο. Θεωρούμε την επιλογή ατυχής,την χρεώνουμε εξ ολοκλήρου στον Ειπιδη, μιας και η φετινή κινηματογραφική χρονιά είναι πολύ καλή και τα “διαμαντάκια” του για πέταμα. Ας το δει…
Κλειστό μουσείο κινηματογράφου.
Ξέρουμε τα προβλήματα του, αλλά είναι δυνατόν να είναι κλειστό στη διάρκεια του φεστιβάλ κινηματογράφου ;;
Αδιάφορες, ανύπαρκτες εκθέσεις…
Της πηρε κανένας χαμπάρι ;
Κανένας…
Εν ολίγοις…[=]
αυτό που λέμε στην αρχή…
Δεν θα έχουμε τίποτα καλό να θυμόμαστε από το συγκεκριμένο φεστιβάλ…
Φωτογραφικό υλικό
