ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ: «ΠΕΝΤΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ»
Γεγονός πρώτο: Ο πρώην Υπουργός Πολιτισμού, κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος, διορίζει στο Διοικητικό Συμβούλιο τού Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου εφτά νέα πρόσωπα, πέντε από τα οποία βρίσκουν αντίθετη τη συντριπτική πλειονότητα τής κινηματογραφικής κοινότητας. Αποστέλλεται επιστολή διαμαρτυρίας 241 κινηματογραφιστών, ανάμεσά τους, ο Κώστας Γαβράς και οι διευθυντές των Φεστιβάλ Βερολίνου, Ρότερνταμ, Σάντανς και Κάρλοβι Βάρι. Η επιλογή τού Υπουργού είναι προσχηματική, ώστε να επανέρθει στη διοίκηση τού ΕΚΚ η εσωστρεφής - πελατειακή νοοτροπία των περασμένων ετών. Πράγματι, από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση, το νέο ΔΣ αρχίζει να υπονομεύει τις αποφάσεις τού Γενικού Διευθυντή, κ. Γρηγόρη Καραντινάκη, απορρίπτει εγκεκριμένες ταινίες κατά παράβαση τού νόμου.
Γεγονός δεύτερο: Η θητεία τού κ. Γρηγόρη Καταντινάκη ολοκληρώνεται με επιτυχία. Ωστόσο, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφασίζει να προτείνει σαν νέο ΓΔ τον επί σειρά ετών πρόεδρο τής Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών κ. Χάρη Παπαδόπουλο. Ένα πρόσωπο που εκτός του ό, τι δεν πληροί τα κριτήρια για τη θέση, έχει πολλές φορές διχάσει το χώρο, καθώς έχει εναντιωθεί στον εκσυγχρονισμό θεσμών που διέπουν τον κινηματογράφο.
Γεγονός τρίτο: Παρά τη δεδηλωμένη αντίθεση τής πλειονότητας των κινηματογραφιστών στην υποψηφιότητα τού κ. Χάρη Παπαδόπουλου και τις έντονες διαμαρτυρίες μεγάλων ενώσεων τού χώρου, ο νυν Υπουργός Πολισμού, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, υπογράφει το διορισμό του.
Γεγονός τέταρτο: Το ΔΣ τού ΕΚΚ αυτοαναιρείται. Το μέλος του, κ. Γιάννης Γλέζος, καταθέτει ένσταση εναντίον τής απόφασης τού Υπουργού, αλλά και του συμβουλίου στο οποίο συμμετέχει, και ο διορισμός παγώνει.
Και ερχόμαστε στο γεγονός πέμπτο: Αντί η διοίκηση τού ΕΚΚ και ο αρμόδιος Υπουργός να εργάζονται για να επιλύσουν τα τόσα πολλά και σοβαρά προβλήματα που αφορούν στο μέλλον και την επιβίωση τού ελληνικού κινηματογράφου, μετατρέπουν επί μήνες την κινηματογραφική κοινότητα σε άναυδο θεατή μιας αχαρακτήριστης διελκυστίνδας μικροπολιτικής και μικροσυμφερόντων.
Λυπούμαστε ειλικρινά που τόσο ο πρώην, όσο και ο νυν Υπουργός Πολιτισμού επέλεξαν αυτή την κατεύθυνση, ενώ είχαν την ευκαιρία να μείνουν κυριολεκτικά στην ιστορία γυρίζοντας μια για πάντα την πλάτη τους στην οπισθοδρόμηση και τα προσωπικά μικροσυμφέροντα.
Η υπονόμευση των θεσμών πρέπει να σταματήσει. Απευθύνουμε έκκληση στον κ. Υπουργό να σταθεί έστω και τώρα στο ύψος των περιστάσεων. Η ανάγκη να κινηθεί ο ελληνικός κινηματογράφος σ’ ένα «καθαρό τοπίο» είναι επιτακτική.
Το ΔΣ τής Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
