Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
“Τα Πνεύματα του Ινισέριν” είναι μια δραματική ταινία γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον Μάρτιν ΜακΝτόνα. Πρωταγωνιστούν οι Κόλιν Φάρελ, Μπρένταν Γκλίσον, Κέρι Γκόντον και Μπάρι Κιόγκαν.
Το στόρι…
Το 1923, σε ένα μικρό νησί της Ιρλανδίας, ο αγαθός αλλά καλόψυχος Παντράικ μαθαίνει ότι ο κολλητός του, Κολμ, δε θέλει να είναι πια φίλοι, γιατί τον θεωρεί βαρετό. Ο Παντράικ, με τη βοήθεια της αδερφής του, Σιομπάν, και του Ντομινίκ, προβληματικού γιου του βίαιου αστυνόμου του χωριού, προσπαθεί να βρει τρόπο να τον μεταπείσει. Οι προσπάθειες του όμως θα κάνουν την κατάσταση όλο και χειρότερη και τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά.
Στα θετικά (+) της ταινίας:
Πριν καν αρχίσει την κινηματογραφική καριέρα του, ο Μάρτιν ΜακΝτόνα ήταν πετυχημένος συγγραφέας θεατρικών στο Μπρόντγουεϊ. Είναι λοιπόν ειδικός στο να γράφει ιστορίες με επίκεντρο τους χαρακτήρες και τον διάλογο και αυτό φαίνεται περισσότερο από ποτέ στο “Τα Πνεύματα του Ινισέριν”, όπου επιστρέφει στον τόπο καταγωγής του, με τη κουλτούρα και τους ιδιωματισμούς να δίνουν στην ταινία μια μοναδική αισθητική.
Οι ερμηνείες είναι γενικά φανταστικές, αλλά αυτός που ξεχωρίζει είναι ο Κόλιν Φάρελ στο ρόλο του Παντράικ. Ο χαρισματικός ηθοποιός παίζει τον ρόλο που τον κάνει να φαίνεται αγνώριστος, όχι γιατί έχει πολύ μέικαπ ή κάτι τέτοιο, αλλά λόγω του τρόπου που κινείται και μιλάει. Σε αυτό βοηθάει και το πόσο καλογραμμένος και ρεαλιστικός είναι ο χαρακτήρας του. Για την ακρίβεια, η ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί και ψυχογράφημα του χαρακτήρα.
Το ζουμί της υπόθεσης, όμως, βρίσκεται στη σχέση των χαρακτήρων, τόσο μεταξύ τους, όσο και με το νησί και τη ζωή τους εκεί. Ο Κολμ έχει βάλει σκοπό να μη χαραμίσει άλλο τη ζωή του, δίνοντας περισσότερη έμφαση στην αγάπη του για τη μουσική. Ο Παντράικ από την άλλη είναι ευχαριστημένος με αυτή την προοπτική και δε μπορεί καν να φανταστεί μια διαφορετική ζωή. Παράλληλα, η Ινισέριν δεν εξιδανικεύεται καθόλου, με την παράδοξα οπισθοδρομική κουλτούρα του νησιού να είναι ένα υποβοσκούμενο, αλλά κρίσιμο κομμάτι της κωμωδίας και του δράματος .
Στα αρνητικά (-) της ταινίας:
Αν κάτι απογοητεύει, αυτό είναι σίγουρα η μουσική. Όχι γιατί είναι κακή, αλλά γιατί δεν είναι στο επίπεδο του πολύπειρου συνθέτη Κάρτερ Μπόργουελ, που έχει κάνει τα soundtrack για τις άλλες ταινίες του ΜακΝτόνα κι έχει κερδίσει δύο Όσκαρ.
Επίσης, το τρέιλερ παρουσιάζει την ταινία σαν πιο ελαφριά από ότι είναι, πιο μαύρη κωμωδία, παρά δράμα. Στην αρχή υπάρχουν κάποια τέτοια στοιχεία, αλλά μετά το πρώτο μισάωρο εξαφανίζονται. Αυτό δεν είναι πρόβλημα της ταινίας ως ταινία, αλλά ως προϊόν, μπορεί και πάλι όμως να επηρεάσει την εμπειρία του θεατή.
Εν κατακλείδι (=), το “Τα Πνεύματα του Ινισέριν” είναι ένα πολύ καλό δράμα με τρομερό διάλογο και χαρακτήρες, με μια σχέση ανθρώπων που δεν έχουμε δει πολλές φορές.
Βαθμολογία:
7,8 στα 10
.
Ολα τα τελευταία νέα της Σινεμανίας της "Κ" 
