Βερολίνο η Βέρο-λύνω;
Δεν είναι σπαζοκεφαλιά σήμερα ένα ταξίδι στο Βερολίνο από τότε που το Δυτικό με το Ανατολικό γίνανε ένα.
Μου λέγανε τον πακτωλό χρημάτων που ρίξανε στις περιοχές, που δεν αναγνωρίζεις πλέον τις διαφορές.
Και ετσι ειναι...


Τεράστια πόλη, μοντέρνα κτήρια, μαζί με πολλά παλιά γραφικά σπίτια, μεγάλοι δρόμοι, άψογη συγκοινωνία και πολύς κόσμος
να κυκλοφορεί παντου ότι ώρα και να νάνε, ότι καιρο και να κανει.
Και το διάστημα της πρωτοχρονιάς που ήμουν εκεί,
χιόνιζε συνεχώς, οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια ήταν παγωμένα
και ολα, μα ολα να λειτουργουν ρoλοι.


Μάνες με τα καροτσάκια των παιδιών τους πήγαιναν τις βόλτες τους, ποδηλάτες όλων των ηλικιών σουλατσάρανε άνετα στα παγωμένα πεζοδρόμια, φιλόζωοι έβγαζαν βόλτα τους σκύλους τους ντυμένους με τα μάλλινα τους, και φυσικά κόσμος πηγαινε και ερχότανε στην δουλεια τους, στα μαγαζιά τους, στις βόλτες τους.
Από την άλλη,
3,5 εκατομμύρια ζουν στη πόλη του Βερολίνου και στους δρόμους μια αρμονία, μια ήσυχη κίνηση των αυτοκίνητων που κόρνες και μποτιλιάρισμα δεν άκουγες και δεν έβλεπες.
Μια ευγένεια, ενας σεβασμός, μια ποιότητα διάχυτη παντου.

Η πτήση Θεσσαλονικη Βερολίνομε την αεροπορική εταιρεία easy jet, διηρκησε ακριβώς 2 ώρες και δεκα λεπτά. Άλλο τοσο και η επιστροφή. Τι κι αν ότι παράγγελνες πάνω στα σύννεφα το πλήρωνες στο ακέραιο.
Σιγά τα ωά ...
Δυο καφέδες, ένα σάντουιτς και ένα μπουκαλάκι νερό, έδωσα 12 ευρω ... Σημασία εχει, ότι πέταξα γιορτιαρες μερες για την πρωτεύουσα της Γερμανίας με 180 ευρω αλερετούρ. Kυριως όμως, ήταν μια άνετη και ήσυχη πτήση.
Την συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Αν ξεμπερδέψεις σε ένα 2ημερο αξιοθέατα και μουσεία, αυτή η πόλη είναι η χαρά του περπατήματος. Παίρνεις ότι συγκοινωνιακό μέσο βρεις, ουμπαν, εσμπαν, τρόλεϊ η λεωφορεία και χάνεσαι στους δρόμους της.

Είτε εισαι κρυουλιάρης και οι μηδέν βαθμοί σου κάνουν Σιβηρία,, είτε εισαι σαν και μένα που τα πολλά ρούχα σε πνίγουν, η αλήθεια είναι ότι το Βερολίνο χειμώνα θέλει μπουφάν, γάντια, σκουφάκι αλλά κυριως καλά μποτακια που να μην γλιστράνε. Αλλά μη μασάς, το δικό τους μείον επτα δεν εχει καμία σχέση με το δικό μας.

Το φαγητό είναι πλούσιο, χορταστικό και οικονομικό. Για μας τους χορτοφάγους υπαρχει πρόβλημα, αλλά να ναι καλά οι πατάτες και το ψάρι που είναι βασική τους τροφή και οι σπαγγετεριες.
Ας μη μιλήσω για τα βουρστ που τα πουλάνε στις καντίνες με το μέτρο και σου πέφτουνε τα σάλια. Οι καφέδες είναι πάμφθηνοι, ένα καπουτσίνο το πληρώνεις 2,5 ευρο, ο καφές φίλτρου στα 3 και το μικρό μπουκαλάκι νερό, ναι,ναι, κοντά στα 2 ευρω. Η πιο συμφέρουσα λύση αν πας για πολλές μερες, τρέχα σε σούπερ μαρκετ και πάρε μια 6αδα που και εκεί ομως θα το ακριβοπληρώσεις. Ακριβό είναι και το εισιτήριο του μετρό, 2,60 το απλό και κοντά στα 7 το ημερήσιο. Άλλες ακρίβειες δεν θα βρεις, αλλά όσες υπάρχουνε δικαιολογούνται σε σχέση με την Ελλάδα. Ο κόσμος είναι ευγενικός, εξυπηρετικός, ολοι μιλάνε και Αγγλικά και οι περισσοτεροι είναι κακοντυμένοι, ενώ στα μαγαζιά θα βρεις ωραία ρούχα
Το Βερολίνο εχει τόσα πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις αλλά κυριως με εντυπωσιασε ότι εχει κίνηση όλες τις ώρες τις μέρας.

Εχει εκατοντάδες φαγάδικα, μπαρ και πολλά after.
Το θεμα είναι να ξέρεις που γίνονται ολα αυτά, που είναι τα γούστα, και που τρέχουν οι Βερολινέζοι.
Αλλά να ξέρεις ότι η τσιγαροαπαγορευση θα σε τσακίσει. Πλήρης απαγόρευση παντου. Είδα κόσμο να παίρνει την μπύρα του και να τουρτουρίζει έξω για να ξεχαρμανιασει. Το ίδιο και εγώ που μετά από ένα καλό γεύμα, έβγαινα σαν τον μαλάκα έξω να καπνίσω και να βρίζω τους κωλοαμερικανους που το ξεκίνησαν.

Πάντως βρήκα κατά λάθος ένα λέσι μπαράκι -το παραπανω-ενός δωματίου, το "Red House" όπου η μπόχα του τσιγάρου μου φαινόταν ευωδια.



Κατ αλλά, όταν φτάσαμε πρωί, πρωί στην Αλεξαντερπλατς, με τους ξέρω και γω πόσο μείων βαθμούς μπροστά στον Πύργο της Τηλεορασης, η ουρά έφτανε τα 20 μέτρα, όποτε το αφήσαμε για άλλη μερα, άσε που δεν πολυγουσταρα να δώσω 10 ευρω για να δω στο τσάτρα πατρα πανοραμικά την πόλη και έτσι δεν ανέβηκα ποτε.


Στο Τσεκποιντ Τσαρλι, θα κάνεις οπωσδήποτε μια γρήγορη στάση μιας και εκεί ήταν ένα συνοριακό πέρασμα μεταξύ Αμερικανών και Σοβιετικών. Σήμερα το μέρος είναι εντελώς τουριστικό μέχρι αηδίας.

Η εκκλησία Κάιζερ Γουλιέλμου στο κέντρο της πόλης είναι ένα καλό σημείο για τα πάντα, αλλά και να δεις την κατεστραμμένη οροφή του, όπως και την 8γωνη νέα εκκλησία από γυαλί που στέκει δίπλα του.

Το Ποτσνταμερ Πλατς, είναι ένα τεράστιο συγκρότημα από μεγάλα κτήρια με γραφεία, φαγάδικα, κινηματογραφους και μαγαζιά. Εκεί είναι και το Sony center, εκεί γίνεται το φεστιβάλ Κινηματογραφου του Βερολίνου, η Berlinale δηλαδη, εκεί είναι και το Μουσειο Κινηματογραφου, με ένα μεγάλο ωραιο αφιέρωμα στην Μαρλεν Ντίτριχ. Να πατε.

Εκεί είναι και η Lego land, αν εχεις παιδιά μαζί σου θα το χαρουν, πηγαμε και εμεις χωρις παιδια γιατι δεν εχουμε παιδια και βριζαμε τα 13 ευρο που δωσαμε για εισοδο. Γιατι αλλα ειχαμε ακουσει και αλλα βρηκαμε. Εν ολιγοις πήγαμε σε διαφορα κουλα που δεν ξεραμε και χαζέυαμε...


Από αλλα μουσεία συνιστώ το Εβραϊκό, το οποιο στεγάζεται σε ένα χαιτεκ κτήριο που θα σε εντυπωσιάσει μέσα, έξω.Μπες στο "δωμάτιο τούνελ"...κυριολεκτικα θα σε ανατριχιάσει.

Το Χαμουργκερ Μανχοφ, είναι το μουσειο Συγχρονης τεχνης και αξίζει να περιμένεις καμιά ώρα για να μπεις. Όπως φυσικά και της Περγάμου, στην περιοχή «νησί των Μουσείων», με ολόκληρα κτήρια που θα τα χάσεις, η θα εξοργιστεις...


Ο παμπάλαιος ζωολογικός κήπος, εμένα προσωπικά με στεναχώρησε με τα λιοντάρια, το πάντα και τις καμηλοπαρδάλεις κλεισμένες σε μικρά κλούβια, αλλά πραγματικά είναι ενας τεράστιος χώρος που θα φας κανένα 3ωρο να το γυρίσεις μαζί με αυτό του ενυδρείου.
Παντως ειναι ο πρωτος και ο τελευταιος μεγαλος ζωολογικος κηπος που επισκεπτομαι.
Φτανει πια με αυτη την μαλακια...

Τέλος, η οδός Κουρφιρστερνταμ θα γίνει ο αγαπημένος σου δρόμος, μιας και εκεί θα ξοδέψεις ολα τα υπόλοιπα σου ευρω σε ρούχα και αξεσουάρ. Για βολτα πηγα και για ποτε μου φυγανε 700 ευρω, χαμπαρι δεν πηρα. Βεβαια ειχε εκπτωσεις.Και οταν μιλανε οι Γερμανοι για εκπτωσεις το εννοουν...

Προηγουμένως όμως, θα προσκυνήσεις και εσυ στο χιλιάδων τετραγωνικών πολυκατάστημα KaDeWe...

Εγώ σου λέω να πας, αλλά να κάνεις και μια στάση στον 6ο όροφο και να φας ποιοτικά και φθηνά στα σταντ ότι τραβάει η ψυχή σου.

Μου αρεσε το Βερολίνο,δεν είναι Λονδίνο βεβαια, αλλά είναι μια μεγαλη μητρόπολη που πρέπει να επισκεφτείς.
Οπωσδηποτε . . .

και εις αλλα με υγεια...