Απο την Ιωάννα Δούνδη
Ήτανε δίκαιο, και έγινε πράξη. Παιδικές σειρές 80’sκαι 90’sVol.2 γιατί υπάρχουν κάτι χρωστούμενα.
ΘΑΝΤΕΡΚΑΤΣ (Thundercats)
Αστραπόγατες; Βροντόγατες; Δεν το βρήκαν; δεν τους έκατσε καλά; άστο να πάει είπαν τελικά, Θάντερκατς θα είναι, και ας μάθουν να το λένε στην Ελλάδα.
Ο Λάιονο, η Τσιτάρα, ο Πάνθρο και άλλοι, είναι οι Θάντερκατς. Ανθρωπόμορφα αιλουροειδή, άντε να μην τα πούμε μόνο γάτες και τα ρίξουμε, με λίγκρα κορμάκια και μπότες σε ασορτί χρώμα.
Από το 1987 μέχρι το 1989 βλέπαμε στην κρατική τηλεόραση την αμερικανική σειρά, με τα γατιά πίσω από τους τεράστιους τετρακέφαλους, τα οποία ξεκίνησαν από τον πλανήτη Θαντέρα και έφτασαν στην Τρίτη Γη, όπου και αντιμετώπιζαν τον μουμιοειδή κακό Μόμρα και τις κακές συναναστροφές του.
Το μάτι της Θαντέρα ήθελε, και αυτοί δεν του το έδιναν, ύστερα μόλις είπανε, είπανε κοιτάξτε αυτοί ότι, ότι, ότι όχι δεν θέλουνε να του το δώσουνε, ε και αυτός ύστερα είπε: Ντάξι το θέλω εεε… δεν θέλω, και αυτοί ύστερα, μετά οι άλλοι αφού είπανε, είπανε ναι αυτό θέλουμε, είπαν… μετά δεν δεχτήκανε, μετά απο όλα αυτά και είπανε να το δώσουνε. Αυτό ακριβώς. Τίποτα άλλο. Ότι καταλάβατε.
Και εκεί πάνω έβγαινε και η ατραξιόν της σειράς. Το σπαθί που μεγάλωνε.
«θάντερ, θάντερ, θάντερκατς, χοοοοο», όπου θάντερ από την φωνή του Λάιονο, έπαιρνε σου λέει και δέκα πόντους, μην πω και παραπάνω (θου κύριε), το σπαθί, για το σπαθί μιλάμε πάντα.
Ελληνικό τραγούδι μπορεί να μην είχαμε για τους τίτλους, αλλά είχαμε τον Ακίνδυνο Γκίκα να δανείζει την φωνή του στον Λάιονο και να ταυτίζει το όνομά του από εκεί και έπειτα με όλες σχεδόν τις μεταγλωττισμένες σειρές των παιδικών μας χρόνων
ΣΠΟΡΤ ΜΠΙΛΙ (Sport Βilly)
Και μιλάμε ίσως για έναν από τους λίγους Βασίληδες που μπήκε στην κρατική χωρίς βύσμα. Το 1981 συνέβη αυτό, κι ο Λάκης Τζορντανέλλι φρόντισε να μας τραγουδήσει πολλές απο τις πληροφορίες που μας χρειάζονταν για να μπούμε στο θέμα, στους τίτλους αρχής.
«Σπορτ Μπίλι είσαι ήρωας από άλλο πλανήτη. Σπορτ Μπίλι, με ειδική αποστολή, κομήτης! Σπορτ Μπίλι, να διώξεις το άδικο και το κακό από τη Γη, κι έχεις δύναμη στα χέρια μαγική.»
Καλά… δεν ήταν ακριβώς στα χέρια η δύναμη βέβαια… ήταν σε αυτό που κρατούσαν τα χέρια, αφού το είχαν βγάλει πριν από την τσέπη. Και ήταν η κίτρινη τσάντα μπόουλινγκ, από την οποία έβγαζε ότι μπορείς να σκεφτείς. Αυτό που ακούς καμιά φορά να λένε για τις γυναικείες τσάντες, ότι είναι σαν του Σπορτ Μπίλι και δεν καταλάβαινες γιατί γεννήθηκες πριν δεκαπέντε χρόνια, ε, αυτό.
Αθλητικό παιδί, όνομα και πράμα ο Βασίλης, ήρθε από τον πλανήτη του τον Όλυμπο να μας φέρει το αθλητικό πνεύμα και όλες τις αρετές του. Έχει την κολλητή του την Λίλι και τον ομιλούντα σκύλο του Γουίλι και μαζί πολεμάνε την κακιά Βάντα, ή τους πολεμάει εκείνη, όπως το πάρει κανείς, και τον βοηθό της τον Σπάικ.
Η Βάντα ήταν ο αστυνόμος Θεοχάρης της εποχής και αναφερόταν στον δουλοπρεπή Σπάικ ως «σκουλήκι», ο οποίος όμως και πάντα της απαντούσε με ένα «ναι, απαισιοτάτη». Τι να κάνει… ψηλή γυναίκα η Βάντα, δεν είναι να μπλέκεις τώρα αν δεν είσαι και το πρώτο μπόι όπως ο Σπάικ.
Η φωνή του Σπορτ Μπίλι στα ελληνικά, ανήκε στον Γιάννη Καλατζόπουλο, και η απήχηση του Μπίλι παγκοσμίως ήταν τέτοια που ο Σπορτ Μπίλι ήταν μασκότ του fair play στα Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου του 1982 και του 1986.
.
ΤΑ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Care bears)
Δεν μας έφτανε να νοιάζονται τα αρκουδάκια, όοοχι, το τερματίσαμε με τον ελληνικό τίτλο, και τα κάναμε να αγαπούν. Το 1985 άρχισε να προβάλλεται η σειρά στην Αμερική, και λίγο αργότερα την είδαμε κι εμείς στην Ελλάδα. (οκ δεν μπόρεσα να βρω ακριβή χρονιά, σταυρώστε με).
Τα αρκουδάκια της αγάπης είναι κάτι σαν ομιλούντα λούτρινα. Είναι το καθένα και άλλο χρώμα και στην κοιλιά τους έχουν ένα σύμβολο, καρδιά, αστεράκι κλπ. από το οποίο μπορούν να βγάλουν ένα, ας πούμε ουράνιο τόξο σε αυτό το σχήμα, το οποίο όπως φαίνεται είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με των υπολοίπων, έχει την ισχύ να καταστρέψει το ενίοτε κακό. Ποιο είναι το κακό; Ε είναι κάτι σαν το επάγγελμα του Τσάντλερ, όλοι τα βλέπαμε αλλά κανείς δεν έχει καταλάβει ή θυμάται πραγματικά.
.
IGANO KABAMARU (Καμπαμαρού)
Το όνομα του εφήβου Νίντζα που πρωταγωνιστεί, σημαίνει : στόμα ιπποποτάμου της Ίγκα. Και είναι απόλυτα λογικό αν σκεφτείς ότι αυτό το παιδί όχι μόνο είναι παμφάγο, αλλά και χωράει στο στόμα του τεράστιες ποσότητες φαγητού. Σήμα κατατεθέν του φυσικά οι μακαρονάδες.
Ξεκινάς να καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά με την πάρτη του από τα πρώτα λεπτά του πρώτου επεισοδίου ακόμη, όπου όλος χαρά μπροστά στο νέο που του μεταφέρουν, φωνάζει : Ο παππούς πέθανε, πέθανε στα αλήθεια!
Το 1983 το είδαν στην χώρα καταγωγής του την Ιαπωνία, και τις αρχές των 90’s ήρθε και σε μας.
Αν ένας ειδικός μπορούσε να αναλύσει ένα κινούμενο σχέδιο θα εξηγούσε γιατί αυτή η αλλόκοτη συμπεριφορά του μικρού Καμπαμαρού, που με τα σημερινά δεδομένα θα είχε απαγορευτεί η προβολή του ίσως. Όχι ως προς το φαγητό… αυτό δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το πεις λαιμαργία σαφώς. Αλλά με τόσο ξύλο και ψυχολογική κακοποίηση που είχε υποστεί από τον παππού ίσως… λέω ίσως να μην ήταν απλά ένα παράξενο αλητάκι αλλά ένα ταλαίπωρο και παρεξηγημένο πλάσμα.
Ορίστε μας που θα μας συγκινήσει κι ο Καμπαμαρού τώρα!
Την φωνή του δάνεισε για την μεταγλώττιση, ο Γιώργος Ματαράγκας.
Φωτογραφικό υλικό
