Εστιατόρια: 10 μυστικά που δεν θα σου πει ποτέ ένας σερβιτόρος.
Μη φανταστείς πως στις κουζίνες των περισσοτέρων εστιατορίων συμβαίνουν τέρατα. Φαντάσου τα όμως για τις κουζίνες κάποιων.
Ακόμη και στα εστιατόρια όπου οι κουζίνες τους είναι σε πλήρη θέα από τους πελάτες, μπορεί να συμβαίνουν πράγματα, όχι και τόσο αποδεκτά. Ούτε υπάρχει κανόνας ότι όσο πιο ακριβό και φημισμένο είναι ένα εστιατόριο, τόσο λιγότερο κινδυνεύεις: έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ομαδικής δηλητηρίασης ακόμη και σε τριάστερα μισελενικά εστιατόρια.
Ένας σερβιτόρος σαφώς και γνωρίζει τι συμβαίνει στην κουζίνα, όπως από ότι βγαίνει από αυτήν ζει κι έτσι σε πολλές περιπτώσεις επιλέγει το ψέμα ή τη μη αποκάλυψη της αλήθειας.
Η σιγουριά στα μάτια μόνο
Μπορεί η παροιμία να ισχυρίζεται πως «δεν γίνεται ομελέτα αν δεν σπάσεις αβγά», όμως όταν αυτή βγήκε δεν υπήρχαν τα αβγά σε σκόνη. Έτσι μην είσαι σίγουρος πως η ομελέτα στο ταψί στο πρωινό – μπουφέ ενός μεγάλου ξενοδοχείου γέμισε το καλάθι των απορριμάτων με τσόφλια.
Πως να προστατευθείς: Αν δεν διαθέτεις τον ουρανίσκο κριτικού εστιατορίων, δεν υπάρχει περίπτωση να το καταλάβεις, ειδικά με όλα αυτά που σερβιρίστηκες στο δίσκο/πιάτο σου.
Το πιάτο ημέρας
Το καλό σενάριο λέει πως ο chef/μάγειρος ή ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου βρήκαν στην αγορά ένα καλό εποχιακό προϊόν και σκέφτηκαν να το προσθέσουν στο μενού, μαγειρεμένο κάπως, ως «πιάτο ημέρας». Το κακό σενάριο πάλι, ισχυρίζεται πως ο chef/μάγειρος ή ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου βρήκαν μεγάλη (ή και μικρή) ποσότητα από κάτι στα ψυγεία του μαγαζιού που πλησιάζει την ημερομηνία λήξης και σκέφτηκαν να το προσθέσουν στο μενού, μαγειρεμένο κάπως, ως «πιάτο ημέρας».
Πως να προστατευθείς: Τα εστιατόρια είναι σαν τους γιατρούς – πρέπει να τους έχεις εμπιστοσύνη. Μην το παραγγείλεις σε κάποιο εστιατόριο που επισκέπτεσαι για πρώτη φορά και που δεν έχεις ακούσει τίποτε γι’ αυτό.
Το λεμόνι
Ένα από τα καλύτερα προϊόντα της φύσης έχει μόνο ένα κακό: έρχεται σε άμεση επαφή με ανθρώπους. Επιπλέον δεν είναι και φτηνό. Έτσι αυτό που καταλήγει στο ποτό σου ή δίπλα στο μπιφτέκι σου δεν ξέρεις τι κύκλους έχει κάνει προηγουμένως (και μη νομίζει πως το αλκοόλ τα σκοτώνει όλα, γιατί πρέπει να σου θυμίσω πως ακόμη και το σκέτο ποτό σου έχει 40% περιεκτικότητα σε αλκοόλ).
Πως να προστατευθείς: Tουλάχιστον μην το χρησιμοποιήσεις.
Ζάχαρη παντού
Το γλυκό και το αλμυρό είναι οι δύο γεύσεις που λατρεύουν εξαρχής τα παιδιά από τη στιγμή που απογαλακτιστούν. Έτσι λοιπόν και η πιο healthy παιδική πίτσα από ένα παιδικό μενού μιας αξιοσέβαστης αλυσίδας περιέχει ζάχαρη στη ζύμη της.
Πως να προστατευθείς: Δύσκολα. To μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μειώσεις τις επισκέψεις σου με τα παιδιά σε τέτοιου είδους εστιατόρια.
Η μεταμόρφωση των έτοιμων
Τα πάντα κυκλοφορούν έτοιμα για την εξυπηρέτηση ενός επαγγελματία (δες αβγά σε σκόνη παραπάνω): υπάρχουν πατάτες προκαθαρισμένες, προκομμένες και προτηγανισμένες. Επίσης υπάρχουν σαλάτες προκαθαρισμένες και προκομμένες… Με την προσθήκη ελάχιστων υλικών μεταμορφώνονται σε chef-ικά αριστουργήματα… Υπάρχουν και έτοιμα ντολμαδάκια, ταραμοσαλάτες και τυροκαυτερές.
Πως να προστατευθείς: Παράγγειλε σκορδαλιά – για κάποιο περίεργο λόγο ουδεμία εταιρεία έτοιμων σαλτσών/dips τη φτιάχνει. Και όσον αφορά τα ντολμαδάκια περίμενε μπας και τα φτιάξει κάποια θεία σου (ή παρήγγειλέ της τα)…
Το κρασί
«Το δικό σας κρασί είναι καλό;». «Μα τι λέτε κύριε, είναι ρομπόλα». Και ο Χριστός να οινοποιούσε στη Νεμέα, τόσο πολύ «αγιωργίτικο» δεν θα μπορούσε να το παράξει.
Πως να προστατευθείς: Αν θες ντε και καλά ρομπόλα, τότε πάρε εμφιαλωμένοη. Όμως θα σε δαγκώσουν με την τιμή. Δοκίμασε το χύμα και αν σε ικανοποιεί, διώξε από το μυαλό σου τις αμφιβολίες.
Ποιος σου φταίει που είσαι χορτοφάγος;
Να το ξεκαθαρίσουμε: υπάρχουν οι χορτοφάγοι και οι σκληροπυρηνικοί vegan. Σαν να λέμε οι μουσουλμάνοι και ο ISIS – η μέρα με τη νύχτα δηλαδή. Αν υποθέσουμε λοιπόν πως είσαι vegan και ρωτήσεις: «μήπως ο ζωμός στη σάλτσα είναι ζωικός;», η απάντηση ενός έμπειρου σερβιτόρου είναι: «εννοείται πως όχι». Λέει αλήθεια; «Εννοείται πως όχι».
Πως να προστατευθείς: Εάν έχουν βράσει σε ζωμό βοδινού το καταλαβαίνεις από τη γεύση – είναι βαριά, την πιάνεις ακόμη και εάν δεν είσαι γαστροκριτικός. Εάν έχει βράσει σε ζωμό κοτόπουλου «τσιμπάς» μια νότα γεύσης, ακόμη και εάν ο ουρανίσκος σου δεν είναι εκπαιδευμένος. Τώρα αν την έφαγες χωρίς να καταλάβεις τη ζωική προέλευση, ε, δε θα πάθεις και τίποτε.
Μαζί τα φάγαμε
«Είναι το μπράουνις καλό;». «Το έχω δοκιμάσει και είναι εξαιρετικό κύριε». Συχνά οι σερβιτόροι δεν αντέχουν να πάει 2 μετά τα μεσάνυχτα η ώρα για να φάνε κι έτσι λοιπόν τσιμπολογάνε όλο και κάτι κάθε φορά που μπαίνουν στην κουζίνα. Χρησιμοποιώντας κάθε φορά είτε τα χέρια τους είτε ένα πιρούνι το οποίο αφήνουν κάπου και συνεχίζουν πάλι με αυτό. Έτσι υπάρχει η πιθανότητα κάποιος παθογόνος οργανισμός να παρεισφρύσει και στο δικό σου μπράουνις.
Πως να προστατευθείς: Πηγαίνοντας μόνο σε εστιατόρια / ταβέρνες / πιτσαρίες που έχεις εμπιστοσύνη.
Κι αν ο σεφ την αρπάξει;
«Γκαρσόν φτέρνισμα ήταν αυτό που ακούστηκε στην κουζίνα;». «Μάλιστα κύριε γεμίζει ο μικρός τις πιπεριέρες». Δηλαδή τι περίμενες να σου πει, πως αρρώστησε ο μάγειρος, αλλά δεν τον παίρνει να κάτσει σπίτι του;
Πως να προστατευθείς: Κάτσε σπίτι σου. Παρ’ το απόφαση πως και λίγη στάχτη που έπεσε στην κατσαρόλα τη στιγμή που ανακάτευε με το τσιγάρο στο στόμα έχεις φάει και τμήμα από το φτάρνισμά του, πάλι πάνω από την κατσαρόλα.
Κι αν πέσει κάτω η «καλή» μπριζόλα;
Ή το μπολάκι με το χαβιάρι; Είναι ο προβληματισμός που στοιχειώνει ακόμη και ένα εξαιρετικό εστιατόριο… Είναι τέτοια η ποιότητα του συγκεκριμένου κρέατος, τέτοια η σπανιότητά του και τέτοια η τιμή του, που δε νομίζουμε πως θα την κρατήσουν ο μάγειρας, οι βοηθοί, ο μετρ, τα γκαρσόνια έστω και για να την «τσακίσουν» οι ίδιοι αργότερα. Η τιμή κόστους της υπερβαίνει το μεροκάματο.
Πως να προστατευθείς: Δε γίνεται… Ακόμη και στο κορυφαίο εστιατόριο του κόσμου το Noma στην Κοπεγχάγη που χρεώνει 250 ευρώ το μενού (+ 150 ευρώ τα συνοδευτικά ποτήρια κρασιού) και όπου όλοι στην κουζίνα φοράνε γάντια, συνέβη περιστατικό μαζικής δηλητηρίασης το 2013 (63 πελάτες).
