Black Mirror: Κοίτα τον καθρέφτη σου και τρέξε! Από την Δανάη Οικονόμου.
Πως θα σου φαινόταν να φοράς ένα εμφύτευμα που καταγράφει κάθε εμπειρία που ζεις (βλ. Google Glass) και να μπορείς να το “παίξεις” στο rewind?
Για φαντάσου να μπορούσες να απομονώσεις ή και να εξαφανίσεις ανθρώπους πατώντας dislike σε μια εφαρμογή ή ακόμη χειρότερα να χρειάζεσαι “likes” για να μπορείς να ψωνίσεις, να ταξιδέψεις και να μην καταλήξεις στη φυλακή; (Facebook ας πούμε!)
Τι θα έλεγες εάν μπορούσες να χειραγωγήσεις πολιτικούς και να τους κάνεις δημόσιο περίγελο με μια μόνο λέξη; (χωρίς λόγια)
Πόσο μακρινή σου φαίνεται η εικόνα ενός ψηφιακού παιχνιδιού το οποίο παίζεις μέσα στο ίδιο σου το κεφάλι; (βλ. Pokemon Go)
“Έλα τώρα” θα μου πεις “αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας!”
Είναι; Οι δημιουργοί του Black Mirror έχουν βαλθεί να μας πείσουν για το αντίθετο και το τρομακτικό είναι ότι το καταφέρνουν!
Αν και ξεκίνησε το 2011, πιο επίκαιρο από ποτέ, το Black Mirror, πρόσφατα ολοκλήρωσε τον 3ο του κύκλο και ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε τον επόμενο ο οποίος αναμένεται να ανακοινωθεί τον Φεβρουάριο του 2017.
Πρόκειται για μια άκρως προφητική και αστεία ανθολογία επιστημονικής φαντασίας η οποία είναι μόλις ένα “κλικ” μπροστά από την εποχή της. Μέσα από μια σειρά ωριαίων αυτοτελών επεισοδίων παρουσιάζει εύστοχα και σαρκαστικά όλα τα κακώς κείμενα της σημερινής ψηφιακής κοινωνίας με μια αληθοφάνεια που αγγίζει τα όρια του πραγματικού.
Δεν αναφέρεται σε διαστρικούς πολιτισμούς ούτε σε σενάρια καταστροφολογίας. Παρουσιάζει το πολύ σύντομο μέλλον μας στη χειρότερη μεν πολύ πιθανή δε εκδοχή του.
Η φοβερή παραγωγή του Netflix και του δημιουργού Charlie Brooker συνθέτουν μοναδικά σκηνικά, των οποίων η τεχνολογία μόνο επιστημονικής φαντασίας δεν είναι. Γρήγοροι ρυθμοί που δε θα σε κουράσουν αλλά σίγουρα θα σε βάλουν σε σκέψεις. Εξαιρετικές ερμηνείες δοσμένες με φοβερή αμεσότητα θα σε κάνουν να θέλεις να βλέπεις Black Mirror όλη μέρα!
Δεν είναι μόνο τα απίθανα σκηνικά και η χιουμοριστική απόδοση της κακής μας πραγματικότητας που κάνουν το Black Mirror να ξεχωρίζει. Είναι πάνω απ΄όλα η απόδοση της ανθρώπινης φύσης και του συναισθηματικού της κόσμου που πλήττεται βάρβαρα από την άπειρη πληροφορία και την λάθος χρήση της τεχνολογίας. Έτσι μεταλάσσεται βάναυσα και χάνεται μέσα στον εγωκεντρισμό και την εγωπάθεια. Άπειρος κόσμος στον πλανήτη που ο καθένας νιώθει μόνος.
Το σκέφτεσαι; Οκ! Πες μου όμως ειλικρινά: Ποτέ σου δε νοιάστηκες για το πόσους “φίλους” έχεις στο Twitter ή στο Instagram; Ποτέ σου δεν κοινοποίησες κάτι στο Facebook περιμένοντας με αγωνία να δεις τα “likes” να πέφτουν βροχή; Ποτέ σου δεν αναρωτήθηκες τι να σκέφτονται οι άλλοι για σένα; Αν όχι (που δε με πείθεις) τότε ας μην το δεις κι εσύ θα χάσεις.
Εγώ πάντως περιμένω με αγωνία το νέο κύκλο για να προετοιμαστώ ψυχολογικά για τα χρόνια που έρχονται και σίγουρα θα ήθελα να κάνω αυτό που έκαναν στον πολιτικό του πρώτου επεισοδίου της σειράς σε πολλούς δικούς μας. Δεν σου λέω όμως! Δες και θα με θυμηθείς!
