Τις πρώτες σκέψεις της μετέφερε στους διαδικτυακούς φίλους της η Νέλη Βυζαντιάδου μετά την χθεσινοβραδινή (18/12/2023) παρουσίαση του βιβλίου της στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης.
Όλη η ανάρτηση παρακάτω:
Η σιωπή είναι χειρότερη σύμφωνα με τον Φρήντριχ Νίτσε. Όλες οι αλήθειες που αποσιωπούνται γίνονται δηλητηριώδεις.
Κι επειδή δεν μου αρέσουν οι αλήθειες που αποσιωπούνται ή εκείνες που γίνονται δηλητηριώδεις, επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις μου μετά την παρουσίαση του βιβλίου που είχα στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης την οποία και ευχαριστώ θερμότατα για την άψογη φιλοξενία της εκδήλωσης και την ευγένεια με την οποία για άλλη μια φορά με υποδέχθηκαν!
Η παρουσίαση ενός βιβλίου είναι η πιο προσωπική στιγμή ενός συγγραφέα… η πιο προσωπική του στιγμή που επιλέγει να τη μοιραστεί με ανθρώπους που νιώθει κοντά του… και για να τους νιώθει κοντά του, έχουν κάνει κάτι κι αυτοί για να του δώσουν αφορμή να τους αισθάνεται κοντά του… αμοιβαίες άλλωστε είναι οι σχέσεις των ανθρώπων… ή μήπως δεν είναι;
Όταν λοιπόν φτάνει η προσωπική στιγμή του συγγραφέα, κάνει όνειρα, περιμένει και κυρίως ελπίζει πως όλοι αυτοί, που το προηγούμενο διάστημα γεμίζουν τις αίθουσες στις ομιλίες του ή κατακλύζουν τα social του με μηνύματα ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, θα είναι εκεί για να μοιραστούν μαζί του τη χαρά του για αυτό που δημιούργησε… το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι αν θα πουλήσει το βιβλίο του και πόσα βιβλία θα πουληθούν… τουλάχιστον αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργώ εγώ… για κάποιους άλλους οι αριθμοί είναι αποδείξεις επιτυχίας… για μένα πάλι άλλα είναι αυτά που μετράνε πρωτίστως…
Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε εσάς που ήσασταν δίπλα μου σε αυτή τη στιγμή… σε εσάς που ήρθατε να με ακούσετε ή ακόμα και να αγοράσετε το βιβλίο μου κι ας μην σας ενδιέφερε άμεσα το περιεχόμενό του… το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές με ανθρώπους που εκτιμώ ή συνεργάζομαι… έχω βιβλία τους στη βιβλιοθήκη μου που δεν θα διαβάσω – ή τουλάχιστον δεν σκοπεύω να διαβάσω – αλλά που θα έχουν πάντα μια θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα βιβλία από σεβασμό προς τους ίδιους και το έργο τους…
Εσείς που ήρθατε και μοιραστήκατε και αυτήν την εκδήλωση μαζί μου, έχετε πλέον μια ακόμα πιο ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου… ξέρετε ποιοι και ποιες είστε… και φυσικά αυτό δεν το ξεχνώ… γιατί δεν είμαστε μόνο για τα καλά ή τα στημένα σε αυτή τη ζωή… ούτε με γεμίζουν τα παχιά λόγια που δεν χρειάζομαι έτσι κι αλλιώς στην επαγγελματική μου ζωή… και τις εξετάσεις μου τις έχω δώσει προ πολλού… και αξιολογήθηκα… και συνεχίζω να αξιολογούμαι καθημερινώς από τους πλέον αρμόδιους να με αξιολογήσουν που δεν είναι άλλοι από τους θεραπευόμενούς μου τους οποίους και ευγνωμονώ για την υπομονή και την ευελιξία που έχουν δείξει κατά καιρούς μαζί μου… κι αν αυτοί μαθαίνουν κάτι από μένα για να το κρατήσουν μαζί τους ή/και μέσα τους, εγώ διδάσκομαι από αυτούς ακόμα παραπάνω…
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τον Θανάση Φροσύνη για την ωραία και μεστή αναδρομή που έκανε μέσα από την ομιλία του στην ιστορία της γνωριμίας μας, της επαγγελματικής μας συνεργασίας και του βιβλίου… την Δέσποινα Αυγερίδου που έφερε ‘ραδιοφωνικό αέρα’ στη σκηνή της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης συντονίζοντας εξαιρετικά την όλη συζήτηση… την Στέλλα Τσελεπίδη και τον Κωνσταντίνο Τσώνη που ζωντάνεψαν δύο ασκήσεις του βιβλίου μου αφήνοντας χώρο στη φαντασία μας για τις υπόλοιπες 184 που θα βρείτε στις σελίδες του ‘Ωρα για δράση’ από τις Εκδόσεις University Studio Press…
Τέλος ευχαριστώ τις Εκδόσεις University Studio Press για την εμπιστοσύνη και την άψογη συνεργασία που μετρά πάνω από μια δεκαετία…
Να είμαστε καλά… να έχουμε καλές γιορτές… και να μην ξεχνάμε πως η αμοιβαιότητα χαρακτηρίζει τις γνήσιες και ποιοτικές σχέσεις… 💚
