Γράφει η Μαρία Διαμαντοπούλου.
Η Ζυράννα Ζατέλη δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, αφού κατέχει μία εξέχουσα θέση στη νεοελληνική λογοτεχνία. Γεννημένη στο Σοχό Θεσσαλονίκης, σπούδασε θέατρο, αλλά την κέρδισε η συγγραφή. Στα ελληνικά γράμματα πρωτοεμφανίζεται το 1983 με τη συλλογή διηγημάτων «Περσινή Αρραβωνιαστικιά». Έκτοτε, μας έχει χαρίσει πολυάριθμα βιβλία, τα όποια έχουν μεταφραστεί στ’ αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και λιθουανικά.(«Και με το φως του λύκου επανέρχονται» 1993, «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους: Ο θάνατος ήρθε τελευταίος»2001, «Οι μαγικές βέργες του αδελφού μου»2006, «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους: Το πάθος χιλιάδες φορές»2009 κ. α ,όλα από τις εκδόσεις Καστανιώτη).Το 2010 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου της.
Το τελευταίο της ιδιαίτερο –για πολλούς λόγους –βιβλίο «Τετράδια Ονείρων», από τις εκδόσεις Καστανιώτη, παρουσιάστηκε την Τρίτη 31 Οκτωβρίου στον ασφυκτικά γεμάτο Ιανό της Αριστοτέλους. Πρόκειται, ουσιαστικά, για καταγραφές ονείρων της , με το δικό της κινηματογραφικό, αιθέριο και μοναδικό τρόπο. Όνειρα σημαδιακά, που αποτέλεσαν άλλοτε πηγές έμπνευσης και άλλοτε διόδους ψυχικής αποφόρτισης ή φορείς μηνυμάτων από το υποσυνείδητο. Αναμνήσεις, βιώματα, συνειδητό και ασυνείδητο γίνονται ένα. Δεν πρόκειται, ωστόσο, για ένα απλό παιχνίδι αφήγησης, αλλά για έναν νέο τρόπο αντίληψης του βαθύτερου εαυτού μας, ένα εγχειρίδιο χρήσης των ονείρων προσιτό σε όλους και εντελώς προσωπικό για τον καθένα! Όλοι ζούμε μία ενύπνια, ξεχωριστή ζωή.
Με τέτοιο θέμα, πρωτοεμφανιζόμενο στην ελληνική λογοτεχνική παραγωγή, φυσικά και δε θα παρακολουθούσαμε μια συνηθισμένη παρουσίαση βιβλίου… Η συγγραφέας στάθηκε μόνη(!) μπροστά στο κοινό και σύντομα, με αφορμή το βιβλίο, ξεκίνησε μία ελεύθερη και άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση επί παντός επιστητού: για τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα (ακόμα και στα χρόνια της …κρίσης), τη δημιουργία. Χωρίς καθορισμένο πλαίσιο, κανόνες και περιορισμούς. Όπως συμβαίνει και στα όνειρα μας. Απέριττη, σαφής και βαθιά εξομολογητική, η Ζυράννα Ζατέλη μας απέσπασε για λίγο από την σκληρή, πεζή πραγματικότητα.
Χαριτωμένες λεπτομέρειες, η μαριονέτα κουκλοθέατρου, πιστό αντίγραφό της, που κατασκεύασαν και της χάρισαν δύο αναγνώστες και η σκαμπρόζικη παρέμβαση του Θωμά Κοροβίνη, που βρισκόταν ανάμεσα στο κοινό, παραπονούμενος για την έλλειψη… ερωτικών ονείρων….
Αξιανάγνωστο και ξεχωριστό βιβλίο, λοιπόν, ιδιαίτερης θεματικής, που απευθύνεται σε… μυημένους στη γραφή της Ζυράννας Ζατέλη, αλλά και σε όσους έρχονται για πρώτη φορά σ’ επαφή με το έργο της. Το μόνο μείον ο μικρός, κλειστοφοβικός , ασφυκτικά ζεστός χώρος διεξαγωγής της παρουσίασης, που δεν είναι κατάλληλος για τόση προσέλευση, η όποια είναι αναμενόμενη για συγγραφείς τέτοιου βεληνεκούς .Ήταν, ωστόσο, μια ξεχωριστή βραδιά, που αποζημίωσε και με το παραπάνω τους παριστάμενους.
.
.
Περιμένουμε και ευελπιστούμε να ξαναδούμε την κ. Ζατέλη μέσα στο 2018, με την κυκλοφορία του τρίτου βιβλίου της τριλογίας της «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους: Ορατή αόρατη» και να βυθιστούμε με προθυμία στο ατμοσφαιρικό της σύμπαν.
Φωτογραφικό υλικό
