Διάβασε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Όσα βιβλία και να διαβάσουμε για το ολοκαύτωμα, ποτέ δεν είναι αρκετά! Οι εκδόσεις Μίνωας κάθε χρόνο μεταφράζουν αξιόλογα έργα με τη συγκεκριμένη θεματογραφία και όλες οι επιλογές του εκδοτικού οίκου κερδίζουν το αναγνωστικό κοινό. Αλλά και η συγγραφέας Κριστιν Χαρμελ έχει κάνει ολοφάνερα την έρευνα της για τον Β Παγκόσμιο πόλεμο και σε συνδυασμό με μια γλυκιά συγγραφικά πένα μας χαρίζει ένα από τα ωραιότερα μυθιστορήματα της περασμένης χρονιάς.
Η ιστορία μας ξεκινά με ένα άρθρο για ένα χαμένο βιβλίο στα χέρια μιας γηραιάς βιβλιοθηκονόμου. Η Εύα σαστίζει μιας και γνωρίζει πολύ καλά το βιβλίο αλλά και τον κώδικά του. Είναι το Βιβλίο των Χαμένων Ονομάτων, ένα βιβλίο που δεν περίμενε να ξαναδεί ποτέ και που τις φέρνει πολλές μνήμες από το παρελθόν.
Το 1942, στο υπό Γερμανική κατοχή Παρίσι, η Εύα είναι φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Προσπαθεί να πείσει τους γονείς της να εγκαταλείψουν το Παρίσι, αλλά δεν τα καταφέρνει. Τη νύχτα των συλλήψεων, η Εύα και η μητέρα της δεν είναι στο σπίτι, έτσι οι Γάλλοι αστυνομικοί που έρχονται και για τους τρεις τους παίρνουν μόνο τον πατέρα της. Η ίδια και η μητέρα της, με πλαστά χαρτιά που φτιάχνει η ίδια η Εύα καταφεύγουν σε μια ορεινή πόλη στην Ελεύθερη Ζώνη με την ελπίδα να σώσουν τον πατέρα της και να διαφύγουν στην Ελβετία. Εκεί, η Εύα θα ενωθεί με την τοπική ομάδα της Αντίστασης και θα πλαστογραφήσει χιλιάδες έγγραφα και ταυτότητες για παιδιά Εβραίων που χωρίστηκαν από τους γονείς τους και που πρόκειται να δραπετεύσουν στην ουδέτερη Ελβετία. Με τη βοήθεια του τοπικού ιερέα και ενός όμορφου πλαστογράφου, η Εύα θα σώσει χιλιάδες παιδιά, τα ονόματα των οποίων θα κωδικοποιήσουν στο Βιβλίο των Χαμένων Ονομάτων ώστε να μη χαθεί η πρότερη ταυτότητά τους και να μπορέσουν να ενωθούν κάποια στιγμή με τους δικούς τους.
Διάβασε το γιατί όσα και να έχεις διαβάσεις για τον καταδιωγμό των Εβραίων, πάντα θα βγαίνουν κι άλλες ιστορίες, φωνές που αξίζει να ακουστούν. Αρχικά το βιβλίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κινηματογραφικό, ειδικότερα διαβάζοντας την χρονική περίοδο του παρελθόντος μεταφέρεσαι στους βομβαρδισμένους δρόμους του Παρισιού και στα πλακόστρωτα σοκάκια ενός ορεινού χωριού παρέα με την Εύα. Οι περιγραφές και οι εικόνες πραγματικά ζωντανεύουν με απλότητα. Η γραφή κερδίζει τον αναγνώστη με απλότητα. Σκηνές φορτισμένες ναι υπάρχουν αρκετές όμως σε καμιά περίπτωση το βιβλίο δε χαρακτηρίζεται βαρύ και η σκιά του στρατοπέδου συγκέντρωσης απουσιάζει ολοσχερώς. Αντιθέτως έχουμε ένα αισιόδοξο βιβλίο, όπου φανερώνονται χαρακτήρες αληθινοί όπως μόνο ένας πόλεμος φανερώνει, προδότες, αντιστασιακοί, ρομαντικοί, ερωτευμένοι, απελπισμένοι, θα τους βρεις όλους στις σελίδες του. Τέλος, η ιστορία περιτριγυρίζεται γύρω από τα βιβλία, η χαρά ενός βιβλιόφιλου, θα μπεις σε ένα μικρό επαρχιακό βιβλιοπωλείο όπου η γλυκύτατη ηλικιωμένη υπάλληλος θα σου δείξει ότι όποιος αγαπά τα βιβλία, στα στήθη του κρύβει μια στοργική καρδιά.
Άφησε το στην άκρη, εάν σε κούρασε η συγκεκριμένη θεματική, οι έρωτες που χάνονται, τα μυστικά. Η ιστορία δεν έχει τίποτα καινούργιο να προσθέσει εάν εξαιρέσεις τη γνώση για το τι γινόταν στα Ανατολικά της Γαλλίας και πως μια ολόκληρη πόλη είχε στήσει ένα δίκτυο ικανό ώστε να σώσει κυρίως παιδιά αλλά και Γάλλους πολίτες ή στρατιώτες των συμμάχων. Γενναίοι άνθρωποι όλοι τους που με εξυπνάδα, ευρηματικότητα και αυτοθυσία έκαναν αυτό που θεωρούσαν χρέος τους.
Η συγγραφέας εμπνεύστηκε από αληθινά γεγονότα της γαλλικής αντίστασης, προσφέροντας μας μια όμορφη ιστορία θάρρους και γλυκιάς αγάπης.
Βαθμολογία:
3,2/5
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ
.
ΤΕΧΝΗ – ΒΙΒΛΙΟ – KULTUROSUPA
Όλες οι τελευταίες δημοσιεύεις για το βιβλίο ..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media