Η Mαρία Διαμαντοπούλου από τη Σαντορίνη ήταν εκεί για την «Κ»
Το «Φάτα Μοργκάνα[1]» του Νίκου Καββαδία μοιάζει να είναι η ιδανική μουσική υπόκρουση για να γράψει κάποιος για τη Μαρίζα Κωχ, μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή γυναίκα και μια απαράμιλλη μουσικό, που δεκαετίες τώρα αποτελεί πολιτιστικό μας κεφάλαιο ανεκτίμητο. Η παρουσία της, βέβαια, στο Μπελλώνειο Ίδρυμα στα Φηρά Σαντορίνης, στις 14/4/2019, μόνο αντικατοπτρισμός δεν ήταν! Αειθαλής, προσιτή και ειλικρινής, η κ. Κωχ μας συνεπήρε, τόσο με τα λόγια της, όσο και με το τραγούδι, υπενθυμίζοντάς μας το μοναδικό της τάλαντο, που την καθιστά γνωστή παγκοσμίως. Ταυτόχρονα, η πολυτάλαντη κ. Κωχ αναφέρθηκε στο βιβλίο της «Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, στο οποίο μας διηγείται τη ζωή της, αλλά και την ιστορία του νησιού της, της μαγικής Σαντορίνης. Εκεί ,άλλωστε μεγάλωσαν η Μαρίζα και η αδελφή της, η Ειρήνη, καθώς ήταν ο τόπος καταγωγής της μητέρας τους.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τη βράβευση της κ. Κωχ από το Δήμο Θήρας και την ανακήρυξή της ως επίτιμου δημότη Θήρας. Μετά την απονομή τιμητικής πλακέτας από το δήμαρχο Θήρας, κ. Ζώρζο, η αδελφή της κ. Κωχ, Ειρήνη, αναφέρθηκε τόσο στην τιμώμενη, όσο και σε κάτι διαφορετικό, αλλά συνυφασμένο με την πορεία και την προσωπικότητά της: τη ζωή στο νησί της Σαντορίνης, σε μια εποχή μακρινή. Μακρινή όχι τόσο χρονικά, αλλά όσο ουσιαστικά. Σκιαγραφήθηκε η Σαντορίνη της δεκαετίας του ’50, μια γη παρθενική, που καμία σχέση δεν έχει ποσοτικά και ποιοτικά με τη σημερινή ναυαρχίδα του ελληνικού τουρισμού. Μια γη που περιέθαλψε, μεγάλωσε και ζύμωσε τις ορφανές από πατέρα αδελφές, μέσα σε κλίμα ζεστασιάς και αλληλεγγύης! Η ρημαγμένη από το σεισμό Σαντορίνη, υπήρξε το λίκνο της δημιουργού Μαρίζας Κωχ, η πηγή έμπνευσής της, αλλά και η πηγή κάποιας πικρίας της, την οποία εξέφρασε με έναν ευγενικό μεν, αλλά ξεκάθαρο τρόπο. Άλλαξε το νησί της, τόνισε. Μόνο το ηφαίστειο μένει σταθερό και παρακολουθεί την αθρόα και ανεξέλεγκτη τουριστική ανάπτυξη, που επισκιάζει όλα τ’ άλλα. Μπορεί, ωστόσο, με τη δύναμη της προσφοράς και της αλληλεγγύης , το νησί ν’ αποκτήσει μια νέα, συμπληρωματική ταυτότητα: της κοιτίδας πολιτισμού.
Εκτός από το νησί της, η κ. Κωχ αναφέρθηκε και στη δεύτερη μήτρα που τη διαμόρφωσε, ως άνθρωπο και δημιουργό: τη μουσική και την παιδαγωγική της προσφορά στην οποία έχει ταχθεί εδώ και πολλά χρόνια. Η ίδια ,βέβαια, μας τόνισε πως ποτέ δεν πίστεψε πως γεννήθηκε τραγουδίστρια… Ζωηρή και απείθαρχη, αλλά με θάρρος και έντονη σκηνική παρουσία, η Μαρίζα Κωχ πάλεψε σ’ έναν χώρο σκληρό και αδυσώπητο για να μη χάσει την αγάπη της γι’ αυτή. Όχι μόνο δεν την έχασε, αλλά τη μετουσίωσε σε ένα απαράμιλλο παιδαγωγικό εργαλείο, που ψυχαγωγεί, μορφώνει και πλάθει χαρακτήρες. Ένα παιδαγωγικό εργαλείο που αξίζει σε κάθε παιδί. Από το 1978,η Μαρίζα Κωχ, αφιερώθηκε στα παιδιά και στην παιδαγωγική διάσταση της μουσικής. Βαθύτατα ελληνικές, οι μουσικές καταβολές και δημιουργίες της κ. Κωχ, χρησιμοποιούνται τόσο για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε ξενόγλωσσους μαθητές, όσο και για τη μουσική παιδεία και καλλιέργεια, ανεξαρτήτως γλωσσικών καταβολών. Ως πρωτοπόρος ethnic τραγουδίστρια, η κ. Κωχ εξελίσσει το ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι χρησιμοποιώντας σύγχρονα μέσα. Το αποτέλεσμα συνεχίζει να είναι μαγευτικό, πλαισιωμένο και με την αναλλοίωτη στο χρόνο και βαθύτατα αισθαντική της φωνή! Η όλη προσπάθειά της, οδήγησε το 1996 στο Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης και Λόγου, στην Αθήνα, καθώς και σε μια συνεργασία με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Παρόντες, ως εκπρόσωποί του, η χορωδία του τμήματος με επικεφαλής την κ. Ζωή Διονυσίου, που με την ανεπανάληπτη και αειθαλή κ. Κωχ, έκλεισαν την εκδήλωση ερμηνεύοντας πολύ γνωστά παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια και –φυσικά- το λατρεμένο Φάτα Μοργκάνα…
.
Το νησί της Σαντορίνης τίμησε το ξανθό του κορίτσι, χαρίζοντάς μας μια όμορφη βραδιά και με μια σημαντική ανακοίνωση για την προσεχή κυκλοφορία σε CD της νέας δουλειάς της Μαρίζας Κωχ. Μικρό δείγμα, η μελοποίηση στίχων της Κικής Δημουλά.
Ανυπομονούμε!
[1] Το φαινόμενο αυτό είναι ένα παράξενο παιχνίδισμα της ατμόσφαιρας και πιστεύεται ότι προκαλείται από τη διάθλαση των ακτίνων του φωτός.
Φωτογραφικό υλικό
