Γεννήθηκε στα Καραμεσηνέικα, χωριό κοντά στην Πάτρα και δημοτικό σχολείο πήγε στη Λυκούρια Καλαβρύτων. Το 1970 εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Πάτρα όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στο Γ΄ Γυμνάσιο Θηλέων. Φοίτησε στην ιδιωτική Σχολή Διοίκησης και Λογιστικής στην Πάτρα. Το 1977 διορίστηκε ως Ε.Τ.Ε.Π στο Εργαστήριο των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Μαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ πια έχει συνταξιοδοτηθεί. Από τα εφηβικά της χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή ποιημάτων και διηγημάτων που έχουν μείνει στο συρτάρι της.
Μια συγγραφέας που ανοίγει την καρδιά της και μας μιλά για όλα. Το πρώτο της έργο βρίσκεται ήδη στα ράφια των βιβλιοπωλείων και στα χέρια των αναγνωστών.
- Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
Εργαζόμουν ως ΕΤΕΠ στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Τώρα είμαι συνταξιούχος. Τα τελευταία χρόνια έγραφα το μυθιστόρημα με τίτλο: «Τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας – Η Ψυχοκόρη» το οποίο βρήκε ανταπόκριση από τις Εκδόσεις Ωκεανός.
- Πώς περνάτε τη μέρα σας;
Με το που ξυπνώ ευχαριστώ τον Θεό που είμαι καλά εγώ και τα παιδιά μου. Συνήθως, πρωί πρωί παίρνω το γάτο μου αγκαλιά και βγαίνουμε στο μπαλκόνι να καλημερίσουμε τη ζωή, να αγναντέψουμε την κίνηση και να ανιχνεύσουμε τα συναισθήματα των ανθρώπων που τρέχουν βιαστικοί για τις δουλειές τους. Αυτή η κίνηση στους δρόμους με γεμίζει αισιοδοξία να συνεχίσω τη μέρα μου με τα καθημερινά, όπως τη φροντίδα της υπέργηρης μητέρας μου, του νοικοκυριού μου, να μιλήσω στο τηλέφωνο με τις φίλες μου, να περιποιηθώ τα φυτά μου, να ασχοληθώ με το μαγείρεμα -έχω ανοίξει ιστοσελίδα στο Google με συνταγές- και φυσικά να στρωθώ να γράψω το μυθιστόρημά μου.
- Δυο λόγια για το μυθιστόρημα σας.
Θα έλεγα ότι στις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος κυριαρχεί ο ρόλος της μάνας, της κάθε μάνας. Είτε αυτός είναι χειριστικός είτε καθοδηγητικός. Ηρωίδα μου είναι η Αιμιλία. Η Αιμιλία κόρη, παιδί, μάνα. Είναι μια χαρισματική γυναίκα, δοτική και αξιαγάπητη με μεγάλη αγάπη στα παιδιά της και αφοσιωμένη με πάθος στο λειτούργημά της, ως παγκοσμίου φήμης χειρουργός ογκολόγος. Η “ολοζώντανη” εμφάνιση της νεκρής γιαγιάς Αναστασίας, την ώρα που εγχείριζε τη μάνα της για καρκίνο, την συγκλονίζει και την κάνει να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις τους που βρίσκονται σε ένα διαρκή πόλεμο. Ποτέ δεν την συγχώρεσε που την έδωσε ψυχοκόρη στην Άννα και τον Λουκά στη Λυκούρια, εκεί που πηγάζει ο Λάδωνας. Η γιαγιά Αναστασία της είχε φυτέψει το σπόρο να γίνει γιατρός. Είχε το χάρισμα να προφητεύει και να ¨βλέπει¨ τις αρρώστιες μέσα στο σώμα των ασθενών της. Ήταν η μαμή του χωριού και η πρακτική ¨γιάτρισσα¨ που θεράπευε με τις προσευχές της και τα βότανά της. Ο δισέγγονός της ο Ορφέας ήταν ο παιδικός έρωτας της Αιμιλίας και της εκδήλωνε την αγάπη του με πολύ μυστήριο τρόπο. Δέθηκαν με γόρδιο δεσμό μέσα από πληγές, αρρώστιες και θανάτους. Η Αιμιλία παιδί ήταν πανέξυπνη, χαμογελαστή, πολύ ώριμη, αγάπησε το νέο της χωριό και συμμετείχε στη ζωή του. Τα ανεξήγητα μυστήρια που πλέκονταν γύρω από τη ζωή της, ξεκίνησαν τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας και την έκαναν ξεχωριστή στα μάτια των συγχωριανών της, αλλά αυτή ήξερε καλά να κρύβει τα μυστικά της. Η Αιμιλία προκειμένου να κατανοήσει τη δυσλειτουργική σχέση με τη μάνα της, κάνει μια αναδρομή στους χαρακτήρες και τη σκληρή ζωή των προγόνων της, όπως τους γνώρισε μέσα από τις διηγήσεις της γιαγιά της. Θα αναγνωρίσει τελικά ότι ήταν αγωνιστές της ζωής. Ιδιαίτερα οι γυναίκες ήταν έξυπνες, δυναμικές και θαύμαζε πολύ την προγιαγιά της την Πέρσα. Τη θεωρούσε επαναστάτρια για την εποχή του 1870 που τόλμησε και ¨κλέφτηκε¨ με τον άντρα της καρδιάς της. Από αυτήν έχει κληρονομήσει το χάρισμα να “βλέπει” μεταφυσικά φαινόμενα που την καθοδηγούν στη ζωή της.
- Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα…
Τώρα ολοκληρώνω το δεύτερο μυθιστόρημα που είναι συνέχεια του πρώτου. Περιγράφεται η πολυτάραχη ζωή της ηρωίδας μου, της Αιμιλίας, από τη στιγμή που φεύγει στα δώδεκά της χρόνια από τους θετούς γονείς της για να κυνηγήσει το όνειρό της.
- Αισθάνεσθε συγγραφέας;
Αισθάνομαι ένας εξερευνητής της ζωής που πλέκει με κεντίδια ιστορίες στο χαρτί. Πιστεύω ότι είναι νωρίς ακόμη να νιώσω συγγραφέας. Από μικρή παρατηρούσα και κατέγραφα τα πάντα στο μυαλό μου, πνιγόμουν από συναισθήματα και στην εφηβεία μου τα κατέγραφα σε ποιήματα και λίγα διηγήματα.
- Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Από ένα βιβλίο ο κάθε αναγνώστης λαμβάνει με θετικό τρόπο ό,τι τον αγγίζει και με αρνητικό ό,τι τον απωθεί. Καλοδεχούμενα και τα δύο. Πιστεύω ότι βοηθούν να κάνω την αυτοκριτική μου.
- “Κουβαλάτε” για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Οι περισσότεροι είναι πραγματικοί που ντύθηκαν με τον μανδύα της φαντασίας μου. Τους ήρωές μου τους κουβαλούσα πάντα μέσα μου μέχρι που μου δόθηκε η αφορμή να τους βγάλω έξω και να φανερώσω το ρόλο τους.
- Πείτε μου κάτι που δε θα λέγατε ποτέ δημόσια.
Είμαι συνήθως ανοιχτό βιβλίο, δεν κρύβομαι. Ποτέ όμως δεν θα φανέρωνα μυστικά των φίλων μου που μου εμπιστεύτηκαν.
- Τα μυθιστορήματά σας έχουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης;
Πέρα από την αφήγηση της ιστορίας, θεωρώ ότι το μυθιστόρημά μου έχει κάποια επίπεδα, με κυρίαρχο «πως αναπτύχθηκαν και πως εξελίχθηκαν οι σχέσεις μητέρας-κόρης που βρίσκονται για χρόνια η μια απέναντι στην άλλη στο χάος που τους χωρίζει και πως έφτασε η Αιμιλία να συνειδητοποιήσει ότι έχει ανάγκη να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους».
- Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Όταν γράφω συμμετέχω στη ζωή και στα έργα των ηρώων μου, ψαχουλεύω στο μυαλό τους, αναλύω τον τρόπο που λειτουργούν και σκέφτονται, σέβομαι τις αποφάσεις τους, συμπάσχω με τα συναισθήματά τους, ζω και αναπνέω ανάμεσά τους, ζω στην εποχή τους. Όταν ολοκληρωθεί η γραφή τους, όταν πω τέλος, τότε τους ξεσκονίζω πάρα πολλές φορές προσπαθώντας να τους δω από την πλευρά του αναγνώστη.
- Κάθε μήνα εκδίδονται καινούργια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης του 2017 το λογοτεχνικό από το λιγότερο λογοτεχνικό;
Πιστεύω ότι ο σημερινός αναγνώστης με τη μεγάλη πληροφόρηση που υπάρχει διακρίνει το βιβλίο που θέλει να διαβάσει.
- Ποιους συγγραφείς θεωρείτε πετυχημένους;
Αυτούς που αγαπήθηκαν από τους περισσότερους αναγνώστες κι έμειναν στην ιστορία.
- Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;
Αυτό είναι λίγο ριψοκίνδυνο. Ο νέος πρέπει να έχει μια ωριμότητα για να επιλέξει τα πρότυπά του. Η γνώμη μου είναι να διαβάζει πολύ, να συμμετέχει στη ζωή και να φιλτράρει τα πάντα με πολλή σκέψη.
- Μια φράση που να σας αντιπροσωπεύει σήμερα.
Να έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους μέχρι αποδείξεως του εναντίον.
- Μια φράση που σας αντιπροσώπευε κατά το παρελθόν και πλέον δε σας αντιπροσωπεύει.
Να μην έχεις εμπιστοσύνη σε κανέναν.
- Πόσα βιβλία διαβάζετε κάθε μήνα;
Αγαπώ πολύ το διάβασμα και το πρώτο δώρο που θυμάμαι να μου έκαναν κάπου εκεί στα δώδεκα χρόνια μου ήταν «Η καλύβα του μπάρμπα Θωμά» που με συγκλόνισε και με κράτησε άγρυπνη τις νύχτες. Έκτοτε διάβαζα συνέχεια. Τελευταία, λόγω έλλειψης χρόνου διαβάζω περίπου ένα το μήνα.
- Ένα βιβλίο ενός Έλληνα συγγραφέα που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Έχω αγαπήσει πολύ κάποια μυθιστορήματα και θαυμάζω τους συγγραφείς τους. Δύσκολο όμως να ξεχωρίσω ένα όνομα από αυτούς.
- Εκδότες στην Ελλάδα του 2019
Συνεργάζομαι με τον οίκο που με εμπιστεύτηκε: εκδόσεις Ωκεανός!
.
Δείτε & αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
–Θέατρο Δάσους & Θέατρο Γης 2019: πρόγραμμα εκδηλώσεων, κλικ εδώ.
–Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών: Πρόγραμμα εκδηλώσεων, κλικ εδώ.
-Εδώ Θεσσαλονίκη: Η πολιτιστική ατζέντα του καλοκαιριού 2019.
Θέατρο, συναυλίες, φεστιβάλ κ.ά. Όλες οι εκδηλώσεις, κλικ εδώ
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
