Ο Κωνσταντίνος Πρωτόπαπας γεννήθηκε στην Περαχώρα Κορινθίας. Σπούδασε οικονομικά στην Καστοριά ενώ ζει και εργάζεται στην Αθήνα όπου γράφει και παίζει μουσική.
Η απορία του Τσιν (Σμίλη 2019) ήταν η πρώτη του ποιητική συλλογή. Λάτρης των sixties, τoυ τσαγιού και των t-shirt. Αρθρογραφεί στην Κουλτουρόσουπα ανελλιπώς τα τελευταία 14 χρόνια .
Μόλις κυκλοφόρησε την «Βουτιά».
Σήμερα ο μέσος Έλληνας δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως. Πιστεύετε ότι η Τέχνη και ειδικότερα η λογοτεχνία μπορεί να βοηθήσει;
Η τέχνη υπό το γενικότερο πρίσμα του όρου σίγουρα μπορεί να συμβάλει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. H λογοτεχνία από μόνη της κάτι καταφέρνει στο επίπεδο της φαντασίας, της ψυχολογίας, της ελπίδας, της διασκέδασης-ψυχαγωγίας μα και σε άλλα επίπεδα. Μπορεί όπως και σε τίποτα από όλα τα παραπάνω.
Ο συγγραφέας είναι ένας πνευματικός άνθρωπος της εποχής του. Ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρόλος ενός συγγραφέα στα σημερινά χρόνια;
Δεν είμαι σίγουρος αν ο κάθε συγγραφέας είναι και πνευματικός άνθρωπος όπως επίσης δεν ξέρω αν χρειάζεται να έχει και ένα ρόλο. Ο καθένας είναι αυτό που είναι γιατί θέλει ή προσπαθεί ή προσποιείται να είναι αυτό που είναι. Τίποτε παραπάνω.
Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους; Αν ναι, πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Οι σύγχρονοι συγγραφείς σπάνια γίνονται πρότυπα. Όσον αφορά όμως παλαιότερους ναι, έχουν υπάρξει συγγραφείς πρότυπα που έχουν, με τις πράξεις και τα έργα τους, χαράξει ένα τρόπο ζωής. Γεγονός είναι βέβαια και η αποκαθήλωση πολλών που με τη στάση τους ανά τα χρόνια τάραξαν με αρνητικό πρόσημο την κοινή γνώμη.
Η λογοτεχνία λειτουργεί ως πομπός αντιλήψεων και ηθικών αξιών. Ποια είναι η άποψή σας;
Οκ ναι, μπορεί να το κάνει αυτό η λογοτεχνία. Ανάλογα το περιεχόμενο θα έλεγα πως μπορεί να προκύψει μια τέτοια συνθήκη. Στο τέλος όμως της ημέρας δεν ξέρω αν μένει αυτό. Προσωπικά μου αρκεί να έχω διαβάσει κάτι και μετά να ξαπλώσω στον καναπέ με ένα χαμόγελο κοιτώντας το ταβάνι.
Στην εποχή της τεχνολογίας, που όλοι χρησιμοποιούν τους υπολογιστές και ειδικά οι νέοι έχουν απομακρυνθεί από το βιβλίο, πώς θα μπορούσε η λογοτεχνία να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος;
Τώρα τελευταία κάπου διάβασα πως τα ebook readers χάνουν έδαφος στις πωλήσεις και χάρηκα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι νέοι θα ξαναγυρίσουν στο βιβλίο. Δεν ξέρω βασικά αν μπορείς να κάνεις κάτι με αυτό. Η αγάπη για το βιβλίο έρχεται από μικρές ηλικίες, διδάσκεται στο σχολείο, δημιουργείται στην πορεία της ζωής κτλ. Η λογοτεχνία από μόνη της δεν μπορεί να κάνει τίποτε.
Η τέχνη ξεκινάει από το εξώφυλλο ενός βιβλίου ή από το εσωτερικό του;
Εξαρχής δεν ξέρω αν κάθε βιβλίο που εκδίδεται είναι τέχνη. Η αισθητική του εξωφύλλου είναι βέβαια ένα πολύ σημαντικό μέρος του όλου που δίνω αρκετή σημασία. Από την άλλη είναι γνωστή η ατάκα “never judge a book by its cover”.
Πως απαντάτε σε όσους κατατάσσουν τα βιβλία σε κατηγορίες όπως «ελαφριά» ή «γυναικεία» λογοτεχνία;
Υπάρχει μια μανία για είδη και κατηγορίες, εγώ απλά θα πω πως υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία.
Κάθε μήνα εκδίδονται καινούργια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης το λογοτεχνικά άρτιο έργο;
Ειλικρινά δεν έχω την παραμικρή ιδέα, αυτό μπορεί να ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ίσως από κριτικούς βιβλίων που εμπιστεύονται, από το όνομα του εκδότη, του συγγραφέα, από γνώμες φίλων ή από μια μικρή ανάγνωση τυχαίων σελίδων που έγινε μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο.
Ισχύει και σε σας πως προτιμάτε να διαβάζεται ξένους παρά έλληνες συγγραφείς;
Όχι δεν θα το έλεγα αλλά ναι ισχύει.
Ποιο βιβλίο θεωρείτε πως σας άλλαξε τη ζωή/τον τρόπο που σκέφτεστε;
Μπορώ να σκεφτώ βιβλία σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μου. Στην εφηβεία «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» του Ό. Ουάιλντ και ο «Μαύρος Γάτος» του Ε.Α. Πόε, στα φοιτητικά μου χρόνια το «Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση» του Τ. Μπουκόφσκι και έπειτα «Το θείο τραγί» του Γ. Σκαρίμπα.
Ποιον συγγραφέα θαυμάζετε και ποιο βιβλίο του θα θέλατε να είχατε γράψει ο ίδιος;
Δεν το κρύβω πως είμαι λάτρης του Σκαρίμπα. Το θείο τραγί.
Είναι αλήθεια ότι σε κάθε βιβλίο συναντούμε βιώματα και μηνύματα του συγγραφέα του;
Αυτό εξαρτάται από τον συγγραφέα αλλά σχεδόν πάντα μέσα σε ένα μύθο υπάρχει κάτι βιωματικό, άρα γιατί όχι!
Μια φράση που σας αντιπροσώπευε κατά το παρελθόν και πλέον δε σας αντιπροσωπεύει.
Δεν θυμάμαι κάτι από παλιά που να με κατέκλυζε. Τώρα όμως έχω τη φράση του Σ. Τσιώλη: Ταπεινώσου και αγάπα, τη βρίσκω ενδιαφέρουσα.
Πιστεύετε στα happy end; Τα συναντούμε στα βιβλία σας;
Υπάρχουν τα ωραία κλεισίματα, τα μη κλεισίματα, τα άσχημα κτλ. Το θέμα είναι πως κλείνεις, με ποιες λέξεις. Και αυτές τις προσέχω ιδιαίτερα.
Πως νιώσατε όταν εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο;
Ήξερα ότι κάποια στιγμή θα βγει κάτι δικό μου απλά δεν είχα αποφασίσει το χρονικό πλαίσιο. Όταν βγήκε σκέφτηκα αμέσως το επόμενο.
Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Όταν γράφω ποίηση, έχω στο μυαλό μου μόνο εμένα και κανέναν άλλον. Αν δεν πω αυτά που θέλω και αυτά που νιώθω τότε δεν έχει καμία σημασία.
Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Σκέφτομαι να τους πω να γράψουν κάτι καλύτερο, αλλά θα ακουστεί λίγο υπεροπτικό. Μετά μου περνάει και σκέφτομαι πως καλά κάνουν και διαφωνούν.
Λέγεται και ακούγεται… πως οι συγγραφείς είναι ιδιόμορφοι, ιδιότροποι, περίεργα όντα, για κάποιους μονόχνοτες προσωπικότητες που ζουν σ΄ ένα δικό τους «βασίλειο». Διαφέρετε σε κάτι από αυτά;
Γενικά τι να σας πω δεν γνωρίζω. Από χαρακτηρισμούς δικών μου ανθρώπων όμως, μάλλον ταιριάζω με αυτό που περιγράφετε.
Ποια είναι η δική σας καθημερινότητα εκτός από το να διαβάζετε και να γράφετε;
Όταν γυρνάω από τη δουλειά μου αρέσει να ξαπλώνω στον καναπέ. Συνήθως ακούω πολύ μουσική και μαγειρεύω. Στο τέλος της μέρας ίσως δω καμία ταινία ή μπορεί να γράψω κανένα μουσικό θέμα στο πιάνο ή στην κιθάρα.
Ζωή, και με ποιες απολαύσεις την γεύεστε;
Μου αρέσει η τάξη, το ιδιαίτερο, οι σύντομες διαδρομές, το ροκ εν ρολ το καλό φαγητό και μερικά ακόμη. Κατά τα άλλα είμαι όντως λίγο μονόχνοτος όπως είπαμε.
Πως γεννήθηκε η ιδέα για το παρόν βιβλίο σας;
Αμέσως μετά το πρώτο βιβλίο ήταν σχεδόν έτοιμο και αυτό. Απλώς έγραφα ποιήματα ξέροντας πως θα είναι μέρος της Βουτιάς.
Τι ελπίζετε να αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το;
Δεν ελπίζω σε τίποτε ιδιαίτερο. Αν έστω και ένας νοιώσει όμορφα, συγκινηθεί, ταυτιστεί, χαρεί ή λυπηθεί τότε κάτι θα έχει πάει καλά με τη Βουτία μου.
Δείτε ΟΛΕΣ τις συνεντεύξεις συγγραφέων της “Κ” με μια ματιά εδώ
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
Φωτογραφικό υλικό
