Από την Ιωάννα Δούνδη.
Τέσσερα από τα ομορφότερα γλυπτά του κόσμου.
Η γλυπτική είναι μια τέχνη που μετράει χιλιάδες χρόνια ζωής.
Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι είχαν ελάχιστα εργαλεία και μέσα στην διάθεσή τους, δημιουργούσαν αριστουργήματα από μάρμαρο ή άλλα υλικά για να διακοσμήσουν χώρους, για θρησκευτικούς λόγους, ή ακόμη και για να τιμήσουν ανθρώπους.
Έτσι σήμερα έχουμε την τύχη να θαυμάζουμε όσα από αυτά έχουν σωθεί, σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, ναούς,ακόμη και κοιμητήρια.
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις λίγα μόνο από αυτά, καθώς το κάθε έργο μπορεί να δημιουργήσει διαφορετικά συναισθήματα σε κάθε άνθρωπο, οπότε θα ήταν πολύ υποκειμενικό να μιλήσουμε για ¨τα καλύτερα¨ και σίγουρα θα αδικούσαμε άλλα.
.
Παρόλα αυτά, παρακάτω μπορούμε να γνωρίσουμε τέσσερα που είναι από τα ομορφότερα και πιο δημοφιλή.
“Ratto di Proserpina”` Η αρπαγή της Περσεφόνης
– Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι (1621-22)
Ο τίτλος μεταφράζεται από τα λατινικά, ως ο βιασμός της Περσεφόνης, όμως η λέξη είχε την έννοια της αρπαγής.
Το γλυπτό αναπαριστά την σκηνή της μυθολογίας κατά την οποία ο Πλούτωνας αρπάζει την Περσεφόνη για να την πάρει μαζί του στον κάτω κόσμο.
Ο Μπερνίνι φιλοτέχνησε το μαρμάρινο σύμπλεγμα, σε ηλικία μόλις 23 ετών.
Είναι εντυπωσιακό πως μπορεί κάποιος να δει στο μάρμαρο σχηματισμένο ακόμη και το βαθούλωμα από την λαβή του Πλούτωνα, στον μηρό της Περσεφόνης.
Το σύμπλεγμα, παρουσιάζει τρεις όψεις, ανάλογα με το σημείο παρατήρησης, και μπορεί κανείς να το θαυμάσει από κοντά, στην πινακοθήκη της Βίλας Μποργκέζε, στην Ρώμη.
“Δαβιδ”
– Μικελάντζελο (1501-1504)
Τρία χρόνια πήρε στον 26χρονο Μικελάντζελο να ολοκληρώσει τον Δαβίδ του.
Το κομμάτι μαρμάρου στο οποίο δούλεψε, ήταν τεράστιο, χιλιοταλαιπωρημένο και αποτελεί μια ιστορία από μόνο του, καθώς από το 1464 που, το ύψους 5,5 μέτρων και πάνω από 11 τόνων, μάρμαρο, μεταφέρθηκε στην Φλωρεντία, άλλοι γλύπτες είχαν αναλάβει το έργο αλλά δεν το ολοκλήρωναν.
Μετά την ολοκλήρωσή του από τον Μικελάντζελο, ο Δαβίδ άλλαξε δυο τοποθεσίες.
Πρώτα τοποθετήθηκε στην είσοδο του Παλάτσο Βέκιο, στην Πιάτσα ντέλλα Σινιορίαγια 369 χρόνια, όπου και υπέστη πολλές φθορές (σήμερα εκεί υπάρχει ένα αντίγραφο). Μετά από πιέσεις του κόσμου, μεταφέρθηκε στην Galleriadell’ Accademia, όπου και παραμένει και μπορεί κάποιος να τον θαυμάσει από κοντά.
Το, κατά τα άλλα, πρότυπο αρχαίου κάλλους ανδρικό άγαλμα, έχει όμως και τα… ελαττώματά του.
Το αριστερό του χέρι είναι επισκευασμένο, καθώς έσπασε όταν βρίσκονταν εκτεθειμένο στον εξωτερικό χώρο, τα δάχτυλα του αριστερού του ποδιού καταστράφηκαν από έναν βάνδαλο που τα χτύπησε με σφυρί το 1991, έχει ελαφρύ στραβισμό από κατασκευής του, και τον λες και ¨ευπαθή ομάδα¨, καθώς οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πλέον πόσο εύθραυστος είναι.Οι αστράγαλοί του είναι ραγισμένοι, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να διαλυθεί με την παραμικρή μετατόπιση.
“Il Disinganno – Release from Deception”Απελευθέρωση από την εξαπάτηση
– Francesco Queirolo (1752-59)
Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά επτά χρόνια του πήρε του Francesco για να ολοκληρώσει αυτό το εκπληκτικό άγαλμα μόνος του (από ένα μόνο κομμάτι μαρμάρου), γιατί κανένας άλλος δεν έπαιρνε την ευθύνη να βοηθήσει, μήπως και το σπάσει.
Το βιβλικό και αλληγορικό σύμπλεγμα θεωρείται ότι έχει πολλούς συμβολισμούς όπως επίσης και μασονικές αναφορές. Βρίσκεται στο μουσείο του Capella Sansevero στην Νάπολη, και απεικονίζει έναν άγγελο επάνω σε μία σφαίρα, να προσπαθεί να ξεμπερδέψει έναν ψαρά από τα δίχτυα.
Στην σφαίρα ακουμπάει ανοιχτή η Βίβλος και γράφει: ‘Θα σπάσω την αλυσίδα, την αλυσίδα του σκότους και τη μεγάλη νύχτα της οποίας είσαι σκλάβος για να μην καταδικαστείς με αυτόν τον κόσμο.’ Και τα δίχτυα θεωρείται ότι συμβολίζουν τις αμαρτίες του ανθρώπου, από τις οποίες ο άγγελος προσπαθεί να τον γλιτώσει.
“The Veiled Virgin” Η παρθένος με το Πέπλο –
Giovanni Strazza(1850?)
Υπάρχουν δεκάδες αγάλματα που απεικονίζουν μορφές με βέλο ή πέπλο, και είναι όλα εκπληκτικής ομορφιάς. Ένα από αυτά είναι και η Παρθένος με το Πέπλο.
Είναι πρόκληση για τον γλύπτη η τεχνική της κατασκευής ενός τόσο λεπτού, σχεδόν διάφανου κομματιού μαρμάρου, όταν όμως το πετύχει, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
Από την ολοκλήρωσή της στην Ρώμη και μετά, η προτομή έχει αλλάξει τοποθεσίες, από το 1862 μέχρι σήμερα όμως, το γλυπτό βρίσκεται στο Presentation Convent, Cathedral Square, στο St. John’s, New found land του Καναδά. Δεν εκτίθεται δημόσια, μπορεί όμως κανείς να το δει προγραμματισμένα.
Φωτογραφικό υλικό
