Φρίντα Κάλο: Η κρυφή ζωή των καλλιτεχνών… (part 5). Από την Ελένη Μπουντουρέλη.
Δεν έζησαν όλοι οι καλλιτέχνες μαρτυρικούς και άστατους βίους, μεγάλα πάθη και δεν έζησαν πονεμένες στιγμές μοναξιάς και απομόνωσης στα εργαστήριά τους… Πολλοί έζησαν συνετά, μετρημένα ενώ άλλοι πέρασαν μεγάλες κρίσεις…
.
Σε αυτή τη στήλη, που αν σας αρέσει, ήρθε για να μείνει, θα ανακαλύπτουμε σταδιακά ανεκδοτολογικά στοιχεία για τη ζωή διάσημων καλλιτεχνών, που λίγοι ξέρουν…
.
Ο Ρέμπραντ έχασε όλα τα χρήματα του…ο Νταβίντ κόντεψε να χάσει το κεφάλι του… ο Γουόρχολ κόντεψε να χάσει τη ζωή του, όταν πυροβολήθηκε από μια φεμινίστρια… άλλοι είχαν σοβαρούς εθισμούς ενώ πολλοί λερωμένο ποινικό μητρώο ή τραυματικές οικογενειακές ιστορίες…
Σήμερα επιστρέφουμε με μια πραγματική πολεμίστρια της ζωής και την πρώτη γυναίκας καλλιτέχνη, της οποίας σκαλίζουμε τη ζωή στη στήλη μας. Της Μεξικάνας υπερρεαλίστριας, Φρίντα Κάλο.
Η ίδια έλεγε ότι δυο τραγωδίες της συνέβησαν στη ζωή της, η πρώτη το νεανικό δυστύχημα που είχε το 1925, το οποίο της προξένησε πολλαπλά κατάγματα στη λεκάνη και στην σπονδυλική της στήλη και την καταδίκασε σε μια μαρτυρική ζωή και η δεύτερη ο Ντιέγκο Ριβέρα, ο σύζυγός της, τον οποίο παντρεύτηκε το 1929.
Η μακρόχρονη ανάρρωσή της, της έδωσε την ευκαιρία να ζωγραφίζει και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης αλλά και μορφή εκτόνωσης του πόνου της, αλλά και του μητρικού της ενστίκτου (δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει παιδιά. Πηγή έμπνευσης, αποτέλεσε και ο Ντιέγκο, ο οποίος παρά τα ελαττώματά του, της εξασφάλισε οικονομική άνεση, παγκόσμια έκθεση, αλλά πάνω από όλα, στοργή και αγάπη.
Στοργή, αγάπη αλλά και πολύ κέρατο…ναι, ο Ντιέγκο ήταν άπιστος, κυρίως ασχολούνταν με άγνωστες κυρίες, μέχρι που έφτασε και σε γνωστές. Ειδικότερα την αδελφή της Φρίντα, Κριστίνα. Αυτό, ήταν και ορόσημο για την πορεία της σχέσης η οποία απέκτησε έναν πιο ελευθεριακό χαρακτήρα, πήγαινε δηλαδή ο καθένας με όσους/ες και όποιους/ες ήθελε.
Η Φρίντα, είχε πολλούς και πολλές συντρόφους, με τον πιο σημαντικό να είναι ο ήρωας του Ριβέρα και εξόριστος Ρώσος επαναστάτης Λέον Τροτσκι. Όταν το έμαθε ο Ριβέρα εξοργίστηκε και νιώθοντας προδομένος ξεκίνησε διαδικασίες διαζυγίου.
Στο μεταξύ η τέχνη της είχε γίνει ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη και ευαίσθητη, προβάλλοντας το φαντασιακό και ονειρικό της κόσμο, κάτι που δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε το κοινό αλλά ούτε και τους γκαλερίστες. Προσκλήσεις για να εκθέσει τη δουλειά της έρχονταν από το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη συνεχώς. Η Φρίντα, ζωγραφίζοντας την εμπειρία της, τον πόνο της εν είδει καλλιτεχνικού εξορκισμού που ίσως μόνο ο Μουνχ θα μπορούσε να καταλάβει, είχε γίνει διάσημη.
Στις 20 Αυγούστου του 1940 ένας πράκτορας της Νι-Κα-Βε-Ντε (ΝΚVD), προδρόμου της Κα-Γκε-Μπε επιτέθηκε στον Τρότσκι στο σπίτι του και τον χτύπησε στο κεφάλι με έναν παγοκόφτη. Ο Τρότσκι πέθανε την επόμενη μέρα, το παράξενο είναι ότι η Κάλο είχε γνωρίσει τον δολοφόνο του, στο Παρίσι όπου είχε συναναστραφεί σε έναν κύκλο κουμουνιστών.
Μετά από αυτό το γεγονός, ο Ριβέρα που είχε πάντα θέση στην ζωή της και στην καρδιά της, την παρότρυνε να πάει να μείνει μαζί του στην Καλιφόρνια. Η Φρίντα δέχθηκε και τον ξαναπαντρεύτηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1940.
Το 1953 μια γκαλερί στο Μεξικό διοργάνωσε μια ατομική έκθεση αφιερωμένη στην Φρίντα και το έργο της. Οι γιατροί της, δεν την άφηναν να μετακινηθεί λόγω της επιβαρυμένης κατάστασης της υγείας της, αλλά η ίδια με το πείσμα της, έκανε τον Ντιέγκο να εγκαταστήσει ένα κρεββάτι με ουρανό στο κέντρο της αίθουσας και έμεινε εκεί, αφότου την έφερε το ασθενοφόρο.
Τον ίδιο χρόνο το πόδι της παρουσίασε γάγγραινα και ακρωτηριάστηκε κάτω από το γόνατο, έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και έκανε τουλάχιστον μια απόπειρα αυτοκτονίας με ηρεμιστικά. Το 1954 ζήτησε από τον Ντιέγκο να την πάει με το καροτσάκι σε μια κουμουνιστική διαδήλωση κατά της παρέμβασης της CIA στην Λατινική Αμερική, εκεί προφανώς γνωρίζοντας ότι πλησιάζει το τέλος της είχε πει ‘’ Ελπίζω η έξοδός μου, να είναι χαρούμενη και ελπίζω να μη γυρίσω ποτέ’’.
Πέθανε το 1954 αφήνοντας πίσω της τεράστιο έργο-κατάθεση ψυχής. Η αναγνώρισή της ήταν τεράστια ειδικά μετα το ’80 με το κίνημα του νεομεξικανισμού, το οποίο επαίνεσε και αξιοποίησε αργότερα τα στοιχεία του μεξικάνικου πολιτισμού και κουλτούρας στο σύνολο του έργου της. Την δεκαετία του ’90, έγινε σύμβολο και είδωλο διασημοτήτων όπως η Μαντόνα και η Σάλμα Χάγιεκ, η οποία έπαιξε την Κάλο στην ομόνυμη ταινία-αφιέρωμα στη ζωή της και προτάθηκε για Όσκαρ.
—————————-
#elenibountoureli, #ελένημπουντουρέλη, #ΦρίνταΚάλο, #FridaKhalo, #art, #arthistory, #tehniVIVLIO, #τέχνηΒιβλίο, #famousartists, #secretlifeofartists, #κρυφηΖωηΚαλλιτεχνων, #μυστικάΚαλλιτεχνών, #Κουλτουροσουπα, #Kulturosupa, #ΕλενηΜπουντουρελη
Φωτογραφικό υλικό
