Διάβασε η Μαρία Διαμαντοπούλου και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Βαρεθήκατε να διαβάζετε #τα ίδια και τα ίδια; Για #έρωτες καταδικασμένους, για ιστορίες της #Κατοχής και της #Σμύρνης; Πιστέψτε με, έχω βρεθεί άπειρες φορές σε παρόμοια θέση. Θέματα τετριμμένα, πλοκή προβλέψιμη και ήρωες “χλιαροί” σαν νερωμένη σούπα…
Υπάρχουν, ωστόσο και οι φωτεινές #εξαιρέσεις.
Ανακαλύψαμε δύο εξαιρετικά βιβλία, Ελλήνων συγγραφέων, που ξεφεύγουν από τη συνηθισμένη θεματολογία και άνετα θα μπορούσαν να προσελκύσουν αναγνώστες από κάθε χώρα και κουλτούρα.
1. Κατερίνα Μαλακατέ
“Χωρίς πρόσωπο”, εκδόσεις Μεταίχμιο
Θέμα τόσο ιντριγκαδόρικο και πρωτότυπο που σε αρπάζει από την πρώτη σελίδα και το ακολουθείς ξέπνοος μέχρι την τελευταία. Μέσα στη δίνη της εξέλιξης, ο ανθρώπινος ψυχισμός, ζητήματα που όλοι τα σκεφτόμαστε ή δε θέλουμε να τα σκεφτόμαστε, όπως η δωρεά οργάνων, οι σχέσεις με τους άλλους και με τον εαυτό μας, η οικογένεια και οι εραστές μας, είναι κάποια από τα θέματα που θίγει το βιβλίο, με έναν τρόπο απλό, ωμό και καθοριστικό. Ένα ταξίδι ωρίμανσης και ενηλικίωσης που περνάει από δύσβατα μονοπάτια, μέχρι το συγκλονιστικό τέλος!

Η υπόθεση: ο 23χρονος Διονύσης, πάνω σε έναν καυγά με τη μητέρα του, κάνει κάτι αδιανόητο : αυτοπυροβολείται στο κεφάλι. Η απόπειρά του είναι ανεπιτυχής, ο Διονύσης επιβιώνει, αλλά το πρόσωπό του έχει διαλυθεί. Πέρα από τους φοβερούς πόνους, ο Διονύσης για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, θα κλειστεί στο σπίτι, σε ένα κουκούλι κατάθλιψης, απομόνωσης και ιδρυματισμού. Μόνη του επικοινωνία με τον έξω κόσμο, με τη ζωή, το Διαδίκτυο, στο οποίο βρίσκει ανέλπιστα τη σωτηρία. Καθώς μια φιλόδοξη γιατρός του προτείνει να ταξιδέψει στην Αμερική, ώστε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση προσώπου! Ο Διονύσης θα αποκτήσει νέο πρόσωπο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μαζί με το πρόσωπο, θα ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του, μέσα από καθοριστικές και επώδυνες εμπειρίες.
Τι μου άρεσε: Χωρίς περιττές πολυλογίες και στολίδια, η Κατερίνα Μαλακατέ στήνει την πιο απίθανη ιστορία, το ταξίδι ενός ανθρώπου προς τον νέο του εαυτό. Μέσα από τους μονολόγους του, συνταξιδεύουμε με το Διονύση προς τη νέα του ζωή. Ο Διονύσης χρειάζεται να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του, να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις του με τους άλλους, να ωριμάσει και να αποδεχθεί τη ματαίωση, την απογοήτευση, αλλά και τη στοργή. Έχοντας τον ως οδηγό, κατεβαίνουμε κι εμείς στα τρίβαθα του δικού μας εαυτού. Το ταξίδι αυτό δεν έχει τίποτα ψεύτικο, ούτε είναι ωραιοποιημένο. Όλοι οι ήρωες, άψογα σκιαγραφημένοι, φέρουν τις δικές τους “αποσκευές”, κοινές για όλους μας. Φοβερή η αντίθεση μεταξύ του επιστημονικού θαύματος που προσφέρει η πρωτοποριακή επέμβαση, με τις κοινωνικές αγκυλώσεις, τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις που παρατηρούνται στη ζωή των ηρώων!
Βαθμολογία:
4/5
Βρείτε το βιβλίο εδώ
.
2. Δρ. Θοδωρής Παπακώστας,
“Χωράει όλη η αρχαιότητα μέσα σε ένα ασανσέρ;”, Key Books
Αναμφίβολα και αταλότατα[1] ένα από τα αναγνωστικά hit του καλοκαιριού που μας πέρασε! Ο ήδη γνωστός και ως Mr.Archaeostoryteller (https://www.instagram.com/archaeostoryteller/ ), o δρ. αρχαιολογίας και podcaster Θοδωρής θα κάνει όσους κοιμόντουσαν ή ζωγράφιζαν την ώρα της Ιστορίας στο σχολείο να το μετανιώσουν πικρά. Γιατί θα μάθετε την ιστορία, όπως δε σας τη δίδαξαν ποτέ στο σχολείο, συνειδητοποιώντας ότι ναι, η Ιστορία μπορεί να γίνει μια συναρπαστική χρονομηχανή, που θα σας κρατήσει αιχμάλωτους, μέχρι τέλους! Με τρόπο απλό και με μπόλικο χιούμορ, η αρχαία ελληνική ιστορία, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι το τέλος της! Θα γελάσετε, θα μάθετε και θα το καταδιασκεδάσετε!

Η υπόθεση: Δύο εντελώς άγνωστοι άνθρωποι εγκλωβίζονται σε ένα ασανσέρ. Αναπόφευκτα γνωρίζονται. Ο ένας είναι αρχαιολόγος, ο άλλος εντελώς άσχετος με την Ιστορία…Ξεκινά, λοιπόν, μια απίστευτη συζήτηση μεταξύ τους, με ερωτήσεις που πολύ συχνά έχουμε οι μη ειδικοί, αλλά μας ιντριγκάρουν κιόλας: “ Τι πήρε στις αποσκευές της μία Μινωίτισσα πριγκίπισσα για να πάει στην Αίγυπτο; Πώς περνούσε την ώρα του όταν βαριόταν ένας Μυκηναίος δημόσιος υπάλληλος; Πώς τραυμάτισε το πόδι του ένας Κένταυρος; Πώς ένας άσεμνος χορός οδήγησε τυχαία στη δημιουργία της Δημοκρατίας; Ποιος ξένος σκλάβος έγινε πλούσιος τραπεζίτης; Γιατί τις Κυκλάδες τις λέμε Κυκλάδες; “ Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα σας απαντηθούν με τον πιο φρέσκο και πρωτότυπο τρόπο, χωρίς επιστημονικές ορολογίες και ύφος μαθήματος
Τι μου άρεσε: Αν η Ιστορία διδασκόταν με τόσο διασκεδαστικό τρόπο στα σχολεία, δε θα υπήρχε μαθητής που να μην είναι ξεφτέρι! Ο Θοδωρής σπάει το ταμπού της “ιερότητας” της Ιστορίας και τολμά να σπάσει πλάκα μαζί της, κάνοντάς μας τελικά να τη δούμε με άλλο μάτι και -γιατί όχι;- να την κάνουμε κτήμα μας και να την αγαπήσουμε!
Βαθμολογία :
4/5