Η Ευδοκία Σταυρίδου σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και Θέατρο. Ασχολήθηκε με τη δημιουργία θεατρικών ομάδων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, γράφει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα τα οποία έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το Κάποτε στη Μυτιλήνη είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
Έχω σπουδάσει σκηνοθεσία και για αρκετά χρόνια εργάστηκα σε σχολεία κάνοντας θεατρικές ομάδες. Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι κατ’ αποκλειστικότητα με το γράψιμο.
Πώς περνάτε τη μέρα σας;
Περπατάω πολύ, διαβάζω πολύ, αφιερώνω μεγάλο μέρος της ημέρας στο γράψιμο και επικοινωνώ με τους ανθρώπους.
Δυο λόγια για ένα σας μυθιστόρημα.
Η πραγματική ζωή και οι ανατροπές της με ξεπερνούν ως άνθρωπο και ως συγγραφέα. Γι’ αυτό επέλεξα να την αφηγηθώ στο πρώτο μου μυθιστόρημα με τον τίτλο “Κάποτε στη Μυτιλήνη”, όπου μια παγωμένη νύχτα στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στη Μυτιλήνη, η Νίνα συναντά τον Νικήτα… Εκείνη, ένα φτωχό και βασανισμένο κορίτσι. Eκείνος, o άρχοντας του νησιού… Από την πρώτη τους κιόλας συνάντηση, μαγεύονται ο ένας από τον άλλον και νιώθουν σαν να γνωρίζονταν από πάντα, σαν να τους δένει η αόρατη κλωστή της ανίκητης Μοίρας. Η σχέση τους θυελλώδης. Υπάρχουν μονάχα ο ένας για τον άλλον. Πιόνια του Πεπρωμένου, τυφλοί κι οι δυο απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή τη σχέση τους, γίνονται έρμαια των πράξεών τους, αφού ο Νικήτας είναι ήδη παντρεμένος… Οι δυο εραστές άγονται και φέρονται σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας, που πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Θα έρθει η κάθαρση μετά την ύβρη που διέπραξαν; Θα μεταμορφωθούν οι Ερινύες σε Ευμενίδες; Μια αληθινή ιστορία που συνέβη κάποτε στη Μυτιλήνη, συνταράσσοντας τη μικρή κοινωνία αλλά και τους πρωταγωνιστές της, με τρόπο που θα μείνει ανεξίτηλος στη συνείδηση του αναγνώστη…
Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα…
Και πάλι μια αληθινή ιστορία, γεμάτη πάθη, ανεκπλήρωτους έρωτες, ψέματα και μυστικά που πνίγονται στη λίμνη. Αυτή τη φορά το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στα Γιάννενα την δεκαετία του ’30.
Αισθάνεσθε συγγραφέας;
Απόλυτα.
Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Πως από την στιγμή που αποφασίζεις να εκτεθείς αυτό είναι αναμενόμενο και ο καθένας έχει δικαίωμα στη γνώμη του. Θα ήταν και κάπως περίεργο να αρέσουμε σε όλους.
“Κουβαλάτε” για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Περνάω τόσο μεγάλο κομμάτι της ζωής μου μαζί τους. Ξέρω τι ακριβώς σκέφτονται και κάνουν ανά πάσα στιγμή. Γίνονται εγώ. Άρα τους κουβαλώ για πάντα.
Πείτε μου κάτι που δε θα λέγατε ποτέ δημόσια.
Αυτό θα μπορούσα να σας το πω μόνο καλυπτόμενη πίσω από ένα ψευδώνυμο.
Τα μυθιστορήματά σας έχουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης;
Πιστεύω πως ναι.
Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Όσον αφορά τον τρόπο που δουλεύω δηλαδή με συνέπεια, σεβασμό και αγάπη σίγουρα. Αλλά όσον αφορά την ιστορία μου αυτό είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη την οποία δεν μοιράζομαι με κανέναν.
Κάθε μήνα εκδίδονται καινούργια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης του 2017 το λογοτεχνικό από το λιγότερο λογοτεχνικό;
Ο μοναδικός τρόπος είναι να ξεφυλλίσει το βιβλίο. Να νιώσει τις αγωνίες του. Να ακούσει τις ανάσες του. Να διαβάσει λίγες γραμμές και να δει αν τον ταξιδεύει.
Ποιους συγγραφείς θεωρείτε πετυχημένους;
Μόνο αυτούς που αγγίζουν τους αναγνώστες. Που τους παρασύρουν και τους οδηγούν να ταυτιστούν με κάποιον ήρωά τους. Αυτούς που θα θυμούνται το βιβλίο τους για πολλά χρόνια μετά και θα νιώθουν την ανάγκη που και που να το ξαναδιαβάζουν.
Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;
Φυσικά και μπορεί. Αρκεί να είναι κοντά τους και μέσα από τα έργα του να προσπαθεί να τους προσεγγίζει και όχι να τους νουθετεί.
Μια φράση που να σας αντιπροσωπεύει σήμερα.
Carpe diem! Seize the day! Γιατί το αύριο μπορεί να μην υπάρχει.
Μια φράση που σας αντιπροσώπευε κατά το παρελθόν και πλέον δε σας αντιπροσωπεύει.
Να φροντίζεις ώστε να είναι ευτυχισμένοι όλοι γύρω σου. Μεγάλο λάθος. Πρέπει πρώτα να είσαι εσύ ευτυχισμένος για να έχεις τη δύναμη να κάνεις ευτυχισμένους και όλους τους άλλους.
Πόσα βιβλία διαβάζετε κάθε μήνα;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός. Έχω διαβάσει και περισσότερα από δέκα βιβλία σε έναν μήνα αλλά και κανένα. Αυτόν τον καιρό διαβάζω αποκλειστικά ό,τι αφορά την έρευνα που κάνω για το καινούργιο μου μυθιστόρημα.
Ένα βιβλίο ενός Έλληνα συγγραφέα που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Η Μεγάλη Χίμαιρα του Καραγάτση.
Εκδότες στην Ελλάδα του 2017…
Ένας αγώνας δρόμου και επιβίωσης σε αυτές τις πολύ δύσκολες οικονομικά συνθήκες. Και εδώ θέλω να αναφερθώ στην εκδότριά μου την Ελένη Κεκροπούλου, μια πολυτάλαντη και χαρισματική γυναίκα που πραγματικά αγαπάει και τιμάει το βιβλίο στηρίζοντας πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς και όχι μόνο, σε εποχές που άλλοι εκδότες δεν το πράττουν.
΄΄
Ευχαριστώ πολύ!
Φωτογραφικό υλικό
