Η Αγάπη Ντόκα γεννήθηκε τα Χριστούγεννα του 1963 στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσε, εργάσθηκε, παντρεύτηκε, απέκτησε δύο κόρες και δύο εγγονούς και κατοικεί ακόμα. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Τα τελευταία τρία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Είναι συνεργάτης του blog Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών και μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (ΕΛΒΕ). Έχει πάρει μέρος με τα κείμενά της σε συλλογικά βιβλία καιδιηγήματά της έχουν αποσπάσει επαίνους και διακρίσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Από τον Νοέμβριο του 2016 κυκλοφορεί το βιβλίο της «Καταδικασμένη να είμαι σπάνια». Το εξώφυλλο του βιβλίου διακρίθηκε ως ένα από τα εννέα καλύτερα του 2016.
1. Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
Αν θέλουμε να ορίσουμε το επάγγελμα, τότε είναι η εργασία που αποφέρει εισόδημα. Εισόδημα δεν έχω, άρα δεν έχω και επάγγελμα! Στο παρελθόν εργάσθηκα τόσο ώστε – κατά το φαινόμενο της Ελλάδος μας – να μην δικαιούμαι σύνταξης!
2. Πώς περνάτε τη μέρα σας;
Ως νοικοκυρά που προσπαθεί να προλάβει να ψωνίσει, να μαγειρέψει, να καθαρίσει, να βάλει πλυντήρια και να σιδερώσει, γιατί θέλει να αφιερώνει πολύ χρόνο σε διάβασμα και γράψιμο!
3. Δυο λόγια για ένα σας μυθιστόρημα.
«Μπορεί κανείς να βρει γυναίκες που δεν είχαν καμία ερωτική σχέση στη ζωή τους, αλλά είναι σπάνιο να βρει γυναίκες που είχαν μόνο μία» – Λα Ροσφουκώ.
Αυτή είναι η φράση πάνω στην οποία στηρίχθηκε το βιβλίο μου «Καταδικασμένη να είμαι σπάνια». Πρόκειται για την ιστορία της Χαράς, της παντρεμένης και σπάνιας γυναίκας και μητέρας, που κάνει βουτιές στον εαυτό της προκειμένου να τον ανακαλύψει. Όταν βρίσκει την άκρη του νήματος, αποφασίζει να ρισκάρει σε μια ιστορία έρωτα με έναν συνάδελφό της. Το τέλος απρόβλεπτο και όλο το μυθιστόρημα δοσμένο με χιούμορ, που περνάει υπόγεια μηνύματα και ερωτήματα στον αναγνώστη.
4. Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα…
Ήδη ξεκίνησα να γράφω μια ιστορία, διαφορετική από την πρώτη, καθώς η σκέψη μου είναι πως θα ήθελα κάθε μου προσπάθεια να μην μοιάζει με την προηγούμενη.
5. Αισθάνεστε συγγραφέας;
Κάποτε μου είπαν πως συγγραφέας γίνεσαι όταν αρχίζουν να σε διαβάζουν οι άλλοι. Από αυτήν την άποψη, ναι. Μα αισθάνομαι πως είναι βαρύς ο τίτλος του συγγραφέα για ένα άτομο που είναι στα πρώτα του εκδοτικά βήματα. Προτιμώ να λέω πως είμαι ένας άνθρωπος που αγαπά τις λέξεις.
6. Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Προς το παρόν δεν έχω δεχτεί κάτι ανάλογο. Όμως κάθε άποψη είναι σεβαστή και σε κάνει να ανεβάζεις τον πήχυ. Ίσως τα σχόλια με τα οποία δεν συμφωνούμε να είναι πολυτιμότερα, καθώς μπορούμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να δούμε τι μπορούμε να βελτιώσουμε.
7. «Κουβαλάτε» για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Μέχρι τώρα οι ήρωες έρχονται και μ’ επισκέπτονται, τους ανοίγω την πόρτα, τους καλωσορίζω, τους τρατάρω γλυκάκι και, καθώς ξετυλίγεται η κουβέντα μέσα από την μυθοπλασία, τους μαθαίνω.
8. Πείτε μου κάτι που δεν θα λέγατε ποτέ δημόσια.
Το να πεις κάτι δημόσια, ενέχει τον κίνδυνο να εκτεθείς. Όλοι μας έχουμε τα ευαίσθητα προσωπικά μας δεδομένα. Σίγουρα δεν θα απαντούσα σε κάτι αγενές και προσβλητικό.
9. Τα μυθιστορήματά σας έχουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης;
Όλα τα βιβλία όταν τα ξαναδιαβάζεις μετά από καιρό, έχουν να σου πουν κάτι διαφορετικό. Εξαρτάται από την περίοδο που διανύεις και την ψυχολογία που έχεις. Νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για το δικό μου.
10. Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Όταν γράφω, έχω στο μυαλό μου μόνο τους ήρωές μου και την ιστορία τους. Αν σκεφτόμουν να γράψω κάτι που θα αρέσει σε όλους, τότε θα είχα αποτύχει να γράψω αυτό που σκέφτομαι.
11. Κάθε μήνα εκδίδονται καινούρια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης του 2017 το λογοτεχνικό από το λιγότερο λογοτεχνικό;
Η διαίσθηση του αναγνώστη είναι αυτή που θα τον οδηγήσει στο να επιλέξει αυτό που του ταιριάζει, συνδυάζοντας τον τίτλο με το οπισθόφυλλο και τον άνθρωπο που το έγραψε. Αυτό που για κάποιους είναι λογοτεχνία, για άλλους δεν είναι. Αν αναλύσουμε την λέξη, λογοτεχνία είναι η τέχνη του λόγου. Αναμφίβολα κάποιοι έχουν μεγαλύτερη επιδεξιότητα στο να πλέκουν τις λέξεις. Και το κοινό μπορεί είτε να τους γνωρίζει ήδη, είτε να υποδέχεται στη βιβλιοθήκη τους καινούριους λογοπλέκτες.
12. Ποιους συγγραφείς θεωρείτε επιτυχημένους;
Η επιτυχία προσδιορίζεται σε δύο επίπεδα: γράφεις για να βιοποριστείς και γράφεις για να δοξαστείς. Αν μπορείς να τα συνδυάσεις και τα δύο, τότε έχεις πετύχει το απόλυτο.
13. Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;
Πρότυπο ως προς τι; Με την ζωή του; Τις ιδέες του; Την κοινωνική του καταξίωση; Τα χρήματα που βγάζει; Νομίζω περάσανε οι εποχές των προτύπων. Οι νέοι ίσως το μόνο πρότυπο που μπορούν να έχουν, είναι η γλώσσα που κάποιος κοινωνεί τις λέξεις του.
14. Μια φράση που να σας αντιπροσωπεύει σήμερα.
Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς.
Και μία δεύτερη εξίσου σημαντική: Κανείς δεν θ’ ανεβεί στην πλάτη σου αν δεν σκύψεις.
15. Μια φράση που σας αντιπροσώπευε στο παρελθόν και πλέον δεν σας αντιπροσωπεύει.
Τι θα πει ο κόσμος;
16. Πόσα βιβλία διαβάζετε κάθε μήνα;
Ανάλογα με την διάθεση, με τον καιρό, αν είναι καλοκαίρι ή χειμώνας, με τον αριθμό των σελίδων, με το πόσο εύκολα γυρνάνε οι σελίδες, από τρία έως οκτώ. Ας μην ξεχνάμε πως για να γράψει κάποιος, πρέπει να διαβάζει σε ποσοστό χρόνου 80% διάβασμα και 20% γραφή.
17. Ένα βιβλίο ενός Έλληνα συγγραφέα που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Υπάρχουν πάρα πολλοί αξιόλογοι Έλληνες συγγραφείς με εξαιρετικά βιβλία, που είμαι σίγουρη πως δεν θα μπορούσα να τα είχα γράψει εγώ, γιατί απλά ο καθένας είναι μοναδικός σ’ αυτό που σκέφτεται και κάνει.
18. Εκδότες στην Ελλάδα του 2017…
Πληθώρα. Όταν είσαι πρωτάκι και έρθει η ώρα να εκδώσεις το βιβλίο σου, καλείσαι να απευθυνθείς σε πολλούς, με την ελπίδα ότι κάποιος θα σε δεχτεί. Από την πλευρά τους – και ανάλογα με το προφίλ και την βαρύτητά τους – δέχονται είτε τους πάντες και τα πάντα, είτε επιλεκτικά, ώστε να κρατήσουν ένα υψηλό επίπεδο.
Φωτογραφικό υλικό
