Το Wild Raspberries είχε ως στόχο να σατιρίσει τα βιβλία μαγειρικής της δεκαετίας του '50, που παρουσίαζαν πιάτα υψηλής γαστρονομίας
Ένα αντίγραφο του βιβλίου μαγειρικής, που είχε κυκλοφορήσει ο Άντι Γουόρχολ το 1959 και φέρει την υπογραφή του για την fashion editor D. D. Ryan, πρόκειται να δημοπρατηθεί από το Bonhams στη Νέα Υόρκη μέχρι το τέλος του μήνα. Η τιμή του αναμένεται να φτάσει από $30,000 έως $50,000.
Η πρώτη επαφή του Άντι Γουόρχολ με τη "μαγειρική", ήταν φυσικά οι -γνωστές πλέον σε όλους- κονσέρβες της σούπας Campbell, όμως η σχέση του με τη μαγειρική τέχνη δεν έμεινε εκεί. Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης της pop, το 1959, εξέδωσε μαζί με τη φίλη του και διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων, Σούζι Φράνκφουρτ, ένα σπάνιο βιβλίο μαγειρικής, το οποίο είχε ως σκοπό να σατιρίσει τα βιβλία μαγειρικής της δεκαετίας του '50, που παρουσίαζαν πιάτα υψηλής γαστρονομίας. Ο τίτλος του ήταν "Wild Raspberries" και ήταν, στην ουσία, μία παραποίηση του τίτλου της ταινίας "Wild Strawberries" του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.
Οι άνθρωποι, που συντέλεσαν στη δημιουργία του ήταν ο ίδιος, η συνεργάτιδα του, η μητέρα του, η οποία επιμελήθηκε την καλλιγραφία του βιβλίου κάνοντας επιπλέον εσκεμμένα ορθογραφικά λάθη, καθώς και δύο παιδιά, που ήταν γείτονες του Άντι και ήταν υπεύθυνοι για το χρωματισμό των σελίδων. Όταν το βιβλίο είχε ολοκληρωθεί, στάλθηκε σε ραβίνους στο Lower East Side, ώστε να γίνει η βιβλιοδεσία του.
Ανάμεσα στα πιάτα που εμπνεύστηκε ο Γουόρχολ, είναι το "Omelet Greta Garbo", μία ομελέτα που σύμφωνα με τη συνταγή θα έπρεπε να "τρώγεται πάντα μόνη της σε ένα δωμάτιο με κεριά", το "Gefilte of Fighting Fish" και "Seared Roebuck" ή ακόμα και το "ελάφι που πυροβολήθηκε σε ενέδρα - πολύ καλύτερο από ελάφι που σκοτώθηκε σε κυνήγι".
Σύμφωνα με τη δήλωση του Ντάρρεν Σάθερλαντ από τον οίκο Bonhams στην Guardian: «Το βιβλίο αποτυπώνει τέλεια τη σκανδαλώδη προσωπικότητα του Γουόρχολ. Δημιουργήθηκε σαν παιχίδι, με μία δόση διασκέδασης και με πολύ μικρή προώθηση από τον Γουόρχολ. Τα περισσότερα αντίτυπα δόθηκαν ως Χριστουγεννιάτικα δώρα σε φίλους. Κάποια από τα αντίτυπα πουλήθηκαν στο αγαπημένο του μαγαζί με παγωτά Serendipity, που συχνά γινόταν art gallery. Αποτελούν μια όμορφη ματιά στο παιχνιδιάρικο πνεύμα του καλλιτέχνη».
