Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα
Δεν ξέρω τί γίνεται τον τελευταίο καιρό και το Υπουργείο Πολιτισμού, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο και δυστυχώς με αρνητικό πρόσημο, ξεκινώντας από τον βανδαλισμό της Εθνικής Πινακοθήκης η οποία κατόπιν των επεισοδίων απέσυρε τα επίμαχα έργα ενός δημιουργού που ή ίδια επέλεξε… εν συνεχεία το πανελλήνιο «απόλαυσε» το εκρηκτικό έως υστερικό ξέσπασμα της Υπουργού ενώπιον κάμερας, κατσαδιάζοντας προσβλητικά Διευθύντρια μουσείου για παραλείψεις… αμέσως μετά ακολούθησε το στήσιμο ενός ανεκδιήγητου μεταλλικού εκτρώματος για εκδηλώσεις πολυεθνικής εταιρείας μπροστά στην είσοδο του Καλλιμάρμαρου με άδεια του υπουργείου, ξεσηκώνοντας κατακραυγή… και λίγες μέρες μετά ήρθε νέα «αναμπουμπούλα»με την άρνηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) να παραχωρήσει την Ακρόπολη στον σκηνοθέτη Γιώργο Λάνθιμο, που την ζήτησε για γύρισμα της τελευταίας του ταινίας…
Το εν λόγω θέμα ήταν αναμενόμενο να προκαλέσει έντονες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις εκατέρωθεν, λόγω της μοναδικότητας ενός οικουμενικού μνημείου σαν την Ακρόπολη και βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά που αναφύονται ανάλογοι προβληματισμοί… Δεδομένου ότι ουκ ολίγοι, διεθνείς διασημότητες ή εμπορικοί κολοσσοί, επιθυμούν διακαώς να «εντάξουν» το συγκεκριμένο μνημείο- παγκόσμιο σύμβολο σε κάποιο φιλόδοξο πρότζεκτ τους έναντι αδρών ανταλλαγμάτων και είναι αυτονόητο η όποια παραχώρηση από το ΥΠΠΟ να γίνεται με μεγάλη φειδώ και ιδιαίτερα αυστηρές προϋποθέσεις, καταλήγοντας συχνότατα σε άρνηση για λόγους πολύπλευρης προστασίας του… είτε φυσικής για πιθανές φθορές από ακατάλληλη χρήση, είτε πνευματικής για πιθανές αλλοιώσεις του διαχρονικού συμβολισμού του… Είναι ελάχιστες οι φορές που δόθηκε επίσημα η Ακρόπολη για κάποιες ώρες σε ιδιωτικά δρώμενα, χωρίς παρ’ όλα αυτά να αποφευχθούν σε κάθε περίπτωση οι δικαιολογημένες αντιδράσεις για «ανίερη παρέμβαση» στον ιερό βράχο…
Εν προκειμένω ζητήθηκε από τον διάσημο διεθνώς Έλληνα σκηνοθέτη άδεια κινηματογράφησης στην Ακρόπολη για μισή μέρα, προκειμένου να γυριστεί καθοριστική σκηνή της ταινίας του «Bugonia», όπου το δυστοπικό πλάνο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα περιλάμβανε κάποια πτώματα αραδιασμένα στον χώρο, ένα γερανό να «κοιτά από ψηλά» και κάποιες γάτες να περιφέρονται μεταξύ των νεκρών…Ωστόσο η περιγραφή και σημειολογία οδήγησαν τα μέλη του ΚΑΣ σε αρνητική γνωμοδότηση με την αιτιολογία «οι σκηνές που προτείνεται να κινηματογραφηθούν στον μνημειακό χώρο είναι ασύμβατες με τους συμβολισμούς που εκπέμπει και τις αξίες που προβάλλει η Ακρόπολη και ιδιαιτέρως ο Παρθενώνας, ως ένα οικουμενικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς». Σε αντιστάθμισμα το υπουργείο, εκφράζοντας τη διάθεση να συνδράμει στο έργο του αναγνωρισμένου σκηνοθέτη, αντιπρότεινε άλλες λύσεις/ περιοχές για το γύρισμα, που η εταιρεία παραγωγής δεν αποδέχθηκε…
Κι εδώ συνέβη το εξής παράδοξο, να σταυροκοπιέσαι στη χώρα της παράνοιας: ενώ βάσει της προϊστορίας των αντιδράσεων για ανάλογες, μεμονωμένες παραχωρήσεις στο παρελθόν, θα περίμενε κανείς από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης να επικροτήσει την απόφαση του ΥΠΠΟ και το σκεπτικό του, εντούτοις επήλθε… θεαματική ανατροπή! Καθώς ο (πάγιος) διχασμός περιορίστηκε στο ελάχιστο, με το σύνολο σχεδόν των μέσων, εκπροσώπων της «κουλτούρας», λογής καλλιτεχνών και ορθοπολιτικής μερίδας «προοδευτικών» πολιτών να επιτίθενται (!) στο υπουργείο, που αρνήθηκε την Ακρόπολη σε κοτζάμ Λάνθιμο και μάλιστα Έλληνα… που ενώ αυτός μας κάνει περήφανους στο Χόλυγουντ, εμείς οι καρμίρηδες του στερούμε ένα αξιοθέατο για γύρισμα… που ενώ όλες οι χώρες δίνουν αβέρτα τα μνημεία τους για καλλιτεχνικές ή εμπορικές δράσεις, εμείς οι κομπλεξικοί φοβόμαστε μην κακοπάθει η Ακρόπολη… που ενώ αυτός μέσω της ταινίας του θα αναδείκνυε παγκόσμια ένα τοπικό, άσημο αξιοθέατο, χαμένο στην αφάνεια, εμείς πετάξαμε την ευκαιρία προβολής…που με τέτοιες γυφτιές τον διώξαμε από τη χώρα κι αντί να του προσφέρουμε γη και ύδωρ τώρα που καζάντισε, συνεχίζουμε τα κομπλεξικά μας… που ενώ δώσαμε το μνημείο στη Βαρντάλος, στον Ντιόρ, σε τουριστικές χαζοκωμωδίες, στη Σάττι για τη Γιουροβίζιον κλπ. το αρνούμαστε στον «μέγα» Λάνθιμο…που η εταιρεία παραγωγής θα μας ακουμπούσε μπόλικα ευρουλάκια, αλλά εμείς οι ξιπασμένοι ούτε να τα φτύσουμε…
Ακούστηκαν κι άλλα γραφικά ως φαιδρά, ικανά να κουφάνουν, εστιάζοντας στο καλλιτεχνικό μέγεθος ενός Οσκαρικού δημιουργού που ως Έλλην μας κάνει περήφανους διεθνώς με τις ταινίες του και το ελάχιστο που οφείλουμε αυτονόητα ως ανταπόδοση και ένδειξη ευγνωμοσύνης είναι η ικανοποίηση οποιουδήποτε αιτήματός του… Θέλει τον Παρθενώνα, την Ολυμπία, τους Δελφούς, την Κνωσσό ή οποιοδήποτε εμβληματικό μνημείο να κάνει ό,τι γουστάρει;;; Εννοείται ότι δικαιούται να το πάρει με κλειστά μάτια και μάλιστα με υπόκλιση για την τιμή! Είναι δυνατόν να καταδέχεται κοτζάμ χολυγουντιανός αστέρας να επιλέγει την ψωροκώσταινα πατρίδα του για γύρισμα και να ζητά ένα μνημείο του… συρμού για να το προβάλει κι εμείς οι χωριαταραίοι να του αρνούμαστε;;; Να ψειρίζουμε τί ακριβώς θα κάνει, πώς θα το κάνει, με ποιο σκεπτικό, πόση ώρα θα κλείσει το μνημείο, αν οι σκηνές του «είναι συμβατές με τον συμβολισμό που εκπέμπει» και λοιπές γελοιότητες, τη στιγμή που αυτός θα το βγάλει από την … αφάνεια προβάλλοντάς το παγκόσμια;;;Είναι δυνατόν να παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία να γίνει γνωστή η Ακρόπολη… εκτός συνόρων με τον φακό του Λάνθιμου κι εμείς να την κλωτσάμε;;;
Μπορεί τα παραπάνω να ακούγονται χονδροειδείς ειρωνείες ή ανόητες τρολιές, ωστόσο ακούστηκαν κατά κόρον με πλήρη σοβαρότητα ως επιχειρήματα(!)από «ευαίσθητους» της υψηλής… Λανθιμικής κουλτούρας, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους για την άρνηση του υπουργείου στον «μεγάλο Έλληνα»- έστω και διχασμένης αποδοχής για το αμφιλεγόμενο έργο του με τις προκλητικές ή «αιρετικές» αλληγορίες που πολλοί αμφισβητούν καλλιτεχνικά… Θεωρώντας οι συγκεκριμένοι ότι ένα διάσημο όνομα αρκεί για άνευ όρων παραχώρηση του κορυφαίου διεθνώς μνημείου με τον υπέρτατο συμβολισμό, που τολμούν να παραλληλίζουν φαιδρά πχ. με τον… πύργο του Άιφελ, το Κολοσσαίο, την Παναγία των Παρισίων, οθωμανικά παλάτια, ρωμαϊκά αγάλματα, γοτθικούς ναούς κλπ., που μόνο κρετίνος θα επιχειρούσε παρόμοια ανίερη σύγκριση, μιλώντας για άλλες χώρες που προσφέρουν γενναιόδωρα τα αξιοθέατά τους για δράσεις προβολής…Κι αδιαφορώντας πλήρως αν η χρήση ενός λαμπρού «μνημείου του φωτός» συνδεθεί με δυστοπικές αλληγορίες, σκοτεινά αδιέξοδα, παρακμή, διαστροφή ή θάνατο…
Γιατί μόνο κρετίνος αδυνατεί να αντιληφθεί το μέγεθος της πνευματικής ακτινοβολίας που εκπέμπει ένα οικουμενικό σύμβολο πολιτισμού, ελευθερίας, δημοκρατίας, ηθικών αξιών, που ακριβώς λόγω της μοναδικής του φύσης παγκόσμια, οφείλει από σεβασμό στην ιστορία του να παραμένει ανέγγιχτο, ακέραιο, αμόλυντο από ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ σύγχρονη παρέμβαση ανεξαρτήτως προϋποθέσεων! Και απορώ που δεν ισχύει για το συγκεκριμένο μνημείο, η απαγόρευση «αλλότριας χρήσης» ως πάγια, αδιαπραγμάτευτη αρχή της χώρας διαχρονικά!
«Η Ακρόπολη ΔΕΝ παραχωρείται ρητά και κατηγορικά σε ΚΑΝΕΝΑΝ για κανενός είδους δράση»! Ο ρόλος της είναι να στέκει στον ιερό βράχο περήφανη, αλώβητη κι αυθεντική στους αιώνες, για να υποκλίνονται οι λαοί στο μεγαλείο του πνεύματος που την δημιούργησε… Κάποια σύμβολα αξεπέραστα με κορυφαία σημειολογία, που σεβάστηκαν ακόμα και οι βάρβαροι, ακόμα και τα στοιχειά της φύσης, ΔΕΝ αγγίζονται επουδενί κ. υπουργοί, κ. υπερφίαλοι αστέρες, κ. Λάνθιμε, κ. κουλτουριάρηδες… Τελεία και παύλα.
