Διάβασε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Μπλουζ, το τραγούδι των νέγρων «διατηρεί την ερημιά και την εγκατάλειψη μιας λυπημένης γενιάς που είχε βιώσει το ζυγό της δουλείας κι αφήνει μια κάποια χαραμάδα αντίστασης, αγώνα κι αισιοδοξίας για το μέλλον». Ήταν η κραυγή της απελπισίας τους, το κλάμα κι ο στεναγμός τους. Μια κραυγή που έκλεινε μέσα της τη βαθιά αγάπη τους για τη μουσική και την ανάγκη τους να μιλήσουν μέσα από αυτήν.
Η Γκέιλ Τζόουνς μόλις στα 26 της έδωσε ένα βιβλίο γραμμένο σαν τραγούδι σε ρυθμό μπλουζ, με ηρωίδα μια μαύρη γυναίκα που ψάχνει απεγνωσμένα ένα μέλλον. Το βιβλίο αυτό έμελλε να τοποθετηθεί στα κορυφαία μυθιστορήματα της αμερικάνικης λογοτεχνίας του 20ου αιώνα και αναβιώνει στις μέρες μας από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Πάμε λοιπόν!
Η Ούρσουλα Κορεντζιτόρα, ντίβα στο μπαρ Happys κάθε βράδυ τραγουδά με φωνή σκληρή τα όνειρα που θα έρθουν και τα τραύματα του παρελθόντος που δεν λένε να περάσουν. Εξαιτίας ενός καβγά με τον σύζυγο της χάνει την μήτρα της και την πιθανότητα να γίνει μητέρα. Με το νέο δεδομένο αυτό πορεύεται σαν χαμένη καθώς αναβιώνονται η κακοποίηση, η εκπόρνευση, οι βιασμοί που υπέστη η προγιαγιά και η γιαγιά της από τον Κορεντζιτόρα, τον Πορτογάλλο έμπορο σκλάβων και διακινητή γυναικών.
Αξίζει να το διαβάσεις για την συνειρμική γραφή. Σαν παραλήρημα η Ούρσα, εξιστορεί όσα υπέστη η οικογένεια της τον περασμένο αιώνα. Μια γραφή δύσκολη καθώς δεν ακολουθεί μια συνέχεια αλλά μοιάζει με ξέσπασμα. «Κορεντζιτόρα. Ο γέρο-Κορεντζιτόρα, ο Πορτογάλος έμπορος σκλάβων και διακινητής γυναικών… έτσι δεν τους λένε αυτούς; Γαμούσε τις δικές του πόρνες και μεγάλωνε νέες γενιές από δαύτες. Αυτές μετά γαμούσαν άλλους κι έπρεπε να του πηγαίνουν τα λεφτά που έβγαζαν. Η γιαγιά μου ήταν κόρη του, αλλά τη γαμούσε κι εκείνη. Έλεγε πως όταν καταργήθηκε η δουλεία εκεί κάτω, έκαψαν όλα τ΄ αρχεία, ώστε να μοιάζει σαν να μην υπήρξε ποτέ».
Το μείζον θέμα που διακατέχει το βιβλίο είναι ο απόηχος όσων συνέβησαν στο παρελθόν στην νέα γενιά. Η άρνηση να αφήσουν πίσω τους την τραγωδία οι παλαιότεροι και η μανία να την ζούν ξανά και ξανά, μανιωδώς να την εξιστορούν με κάθε λεπτομέρεια ώστε να μην ξεχαστεί. Με ένα τέτοιο βάρος μεγαλώνει και η Ούρσουλα. Ζοριζόμαστε από το παρελθόν των άλλων, όχι μόνο το δικό μας. «Το παρελθόν τους στο αίμα μου. Είμαι αίμα τους…» Οι αναμνήσεις αυτές επηρεάζουν την σεξουαλική ζωή της Ούρσας, μπερδεύει την γυναικεία της υπόσταση, εσωστρέφεια, ενοχή.
Η στέρηση του ερχομού ενός παιδιού και της μητρότητας αποτελεί ένα ακόμη θέμα του βιβλίου. Μια στείρα γυναίκα που δε θα μπορέσει να εκπληρώσει το καθήκον της στην οικογένεια της, να φέρει απογόνους. «Ναι, αλλά τώρα είμαι διαφορετική, σκεφτόμουν. Έχω ό,τι είχαν κι αυτές, αλλά όχι τους απογόνους. Εγώδεν μπορώ να κάνω απογόνους …»
Κάτι που σε κερδίζει σε αυτό το βιβλίο είναι ότι μεταφέρει έντονα την καθημερινότητα των νέγρων στο Κεντάκι το 1975. Οι διάλογοι τόσο ζωντανοί, οι συνήθειες, οι αντιλήψεις, η προσφώνηση «baby», το φλέρτ στους δρόμους, τα διάφορα κλαμπς, η ζωή των τραγουδιστριών οι φορεσιές τους. Εικόνες καθόλου συνηθισμένες στα βιβλία.
Άφησε το στην άκρη γιατί είναι ένα ωμό βιβλίο. Περιγραφές ωμές, διάλογοι που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αισχροί αλλά απόλυτα αληθινοί.
Το «Κορετζιντόρα» είναι το πιο άγρια ειλικρινές μυθιστόρημα και επώδυνα αποκαλυπτικό για όλα όσα έχουν συμβεί και εξακολουθούν να συμβαίνουν, στην ψυχή των νέγρων αντρών και γυναικών, όλα όσα υπέστησαν μέχρι να φτάσουν στην περιβόητη υπογραφή της βασίλισσας Ισαβέλλας για την παύση της δουλείας.
Μια συγκλονιστική ιστορία για τη γυναίκα, για τη δουλεία, για την σεξουαλική εκμετάλλευση, για τον ρατσισμό, για τη χειραγώγηση και την επίδραση της ιστορικής μνήμης στη διαμόρφωση της ζωής μας.
Βαθμολογία:
4,4/5
ΤΕΧΝΗ – ΒΙΒΛΙΟ – KULTUROSUPA.GR
Όλες οι τελευταίες δημοσιεύεις για το βιβλίο ..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media