Ένα μεγάλο αμερικάνικο μυθιστόρημα, που καλύπτει τη σύγχρονη ιστορία των Η.Π.Α., αποτελεί το λογοτεχνικό καμβά της πρωτοεμφανιζόμενης Ρετζίνα Πόρτερ.
.
Ένα ντεμπούτο που μας εντυπωσίασε για πολλούς λόγους, αν και πραγματεύεται ένα θέμα εντελώς συνηθισμένο: την πορεία δύο οικογενειών Αφροαμερικανών κατά τον 20ο αιώνα. Καθώς ο Φεβρουάριος χαρακτηρίζεται ως Μήνας της Μαύρης Ιστορίας, πρόκειται για ένα βιβλίο επίκαιρο και αξιόλογο.
Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί και μίλια σελιλόιντ έχουν καταναλωθεί για να μας αφηγηθούν τη ζωή των έγχρωμων Αμερικανών. Μια ζωή πικρή και σκοτεινή, μέχρι την απελευθέρωση από τη δουλεία, τη φυλετική αφύπνιση και τη δυναμική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δηλαδή. Φυσικά και δεν έχει τελειώσει τίποτα, καθώς συνεχώς πληροφορούμαστε την καταπάτησή τους, τις δολοφονίες, το ρατσισμό.
Η υπόθεση: Πικρό και σκοτεινό το μειδίαμα μας, όταν ξεκινήσουμε την ανάγνωση του βιβλίου, που αρχίζει με την περιληπτική αφήγηση της ζωής του Τζέιμς Βίνσεντ, που γεννιέται το 1942 και αποτελεί τον πυρήνα του πρώτου κύκλου αφήγησης. Πέρα από τη ζωή του Τζέιμς, σαν γαϊτανάκι, εκτυλίσσονται και οι βίοι άλλων ανθρώπων στο χώρο και στο χρόνο. Λευκοί και έγχρωμοι στριφογυρνούν σε Ευρώπη και Αμερική, στις δεκαετίες και στα συγκλονιστικά γεγονότα που στιγμάτισαν την Ιστορία και τους ίδιους.
Ο πόλεμος του Βιετνάμ, η Μεγάλη Μετανάστευση, η εμφάνιση του AIDS, η εκλογή του πρώτου έγχρωμου Προέδρου των Η.Π.Α, είναι κάποια από τα γεγονότα που αλλάζουν τον κόσμο και τις ζωές των ηρώων. Ταξιδιώτες στο χωροχρόνο, συνδέονται μεταξύ τους με αόρατες κλωστές, ταλανίζονται από τα ίδια βασανιστικά ερωτήματα, αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις, δίνοντας τελικά το πιο αντιρατσιστικό μήνυμα: λευκοί και έγχρωμοι, όλοι είμαστε ταξιδιώτες της ζωής,περαστικοί και εφήμεροι. Τι αφήνουμε πίσω μας;
Μόνο την αγάπη, αυτή που δώσαμε, αλλά και αυτή που λάβαμε… Κοινός παρονομαστής το ταξίδι, κυριολεκτικό ή μεταφορικό. Οι 33 ήρωες του βιβλίου ταξιδεύουν σε χώρες, εποχές, καταστάσεις και συναισθήματα.
Τι μου άρεσε: ο τρόπος που δίνονται τα γεγονότα, ακόμα και τα δυσάρεστα. Πρόκειται για ένα βιβλίο που πραγματεύεται πολλά και δύσκολα θέματα, αλλά όχι με μοιρολατρεία, πεσσιμισμό ή μνησικακία. Αντίθετα, η ειρωνεία, το υποβόσκον χιούμορ και ο σαρκασμός, σε σοκάρουν περισσότερο. Στωικά υπομένουν τη μοίρα και τα γεγονότα οι ήρωες, αφροαμερικανοί και λευκοί, βιώνουν την ευτυχία, αλλά και τη δυστυχία, τόσο στη δεκαετία του ΄50, του ‘60, αλλά και το σήμερα. Η ζωή συνεχίζεται, όλα περνάνε, αλλά η αγάπη είναι το μόνο που μένει. Οι ήρωες παρουσιάζονται με τρόπο γλαφυρό, χωρίς προσχήματα και ψευτοευαισθησίες. Σε εκπλήσσουν με τη δύναμη και την αποφασιστικότητα τους, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους της ζωής τους, αλλά και της Ιστορίας. Οι ιστορίες και η πορεία τους αποδεικνύουν το αυτονόητο : όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα των ίδιων αναγκών και επιθυμιών, είτε έγχρωμοι, είτε λευκοί, γεγονός που επισφραγίζεται με τον μεικτό γάμο που ενώνει τις δύο οικογένειες των παράλληλων ιστοριών του βιβλίου.
Τι δε μου άρεσε: η πληθώρα των προσώπων και των γεγονότων, δίνει φυσικά πλούτο στο περιεχόμενο, αλλά ταυτόχρονα αποπροσανατολίζει και ίσως κουράζει τον αμάθητο αναγνώστη. Αν και στο εξώφυλλο του βιβλίου υπάρχει ένα διάγραμμα προσώπων και δεσμών, θα ήταν χρήσιμο ένα γενεαλογικό δέντρο, ώστε να μη χανόμαστε...στη ανάγνωση. Η έλλειψη αυτή, ωστόσο, ισοφαρίζεται από το πολύ ενδιαφέρον λεύκωμα φωτογραφιών, που πλαισιώνουν τις ιστορίες.
Βαθμολογία:
4/5
-Πληροφορίες για το βιβλίο θα βρείτε εδώ
.
Όλες οι τελευταίες δημοσιεύεις για το βιβλίο, Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media