Ο Ευάγγελος Τάσιος γεννήθηκε στην Ξάνθη και ζει από πολύ μικρός μεταξύ της πόλης αλλά και της υπαίθρου της στο χωριό Κρεμαστή. Παιδί μιας παραδοσιακής οικογένειας που ασχολείται μέχρι και σήμερα με την αγροκτηνοτροφία. Από μικρή ηλικία έδειξε την έφεσή του στην τέχνη και τα εικαστικά ενώ η υποστήριξη από το οικογενειακό του περιβάλλον του έδωσαν τα φτερά ώστε να κυνηγήσει το όνειρό του. Ενεργός και βαθιά επηρεασμένος από τα χαρακτηριστικά αλλά και τις δυσκολίες της ελληνικής υπαίθρου αποτυπώνει στα έργα του τη δική του οπτική απέναντι στο φαίνεσθαι και το είναι της βουκολικής ζωής. Δάσκαλός του στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ ήταν ο Ξενής Σαχίνης ο οποίος του άνοιξε νέους δρόμους στη χαρακτική.
Συναντηθήκαμε ένα μεσημέρι στη Chalkos Gallery, η οποία και θα φιλοξενήσει την έκθεσή του με τίτλο «Έρμο Γρέκι» με έργα της διπλωματικής του εργασίας. Εκεί συνάντησα έναν νέο άνθρωπο γεμάτο όνειρα αλλά και εμπειρίες, όρεξη για δουλειά τόσο εικαστική όσο και αγροτική, σεμνό κι ευγενή.
Για τη ζωή, τις σπουδές, τις δυο μεγάλες του αγάπες, τη γη, τα ζώα, τη χαρακτική και την ύπαιθρο, ο Ευάγγελος Τάσιος μιλά στην Μαρία Γρηγοριάδου αποκλειστικά για την Κουλτουρόσουπα.
· Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην Τέχνη και στα εικαστικά;
Όταν ήμουν μικρός είχα ένα πρόβλημα υγείας στα μάτια μου, που με κρατούσε για αρκετούς μήνες κάθε χρόνο κλεισμένο στο σπίτι. Έτσι το μόνο πράγμα που έκανα ήταν να ζωγραφίζω. Στην αρχή απλώς ζωγράφιζα, μετά κατάλαβα ότι μου αρέσει, ο κύκλος μου με πίεζε να ακολουθήσω αυτή τη διαδρομή ενώ εγώ ήθελα να γίνω γεωπόνος λόγω και της αγροκτηνοτροφικής εργασίας των γονιών μου και των ερεθισμάτων που είχα. Όμως μέσα από όλη τη στήριξη που έλαβα κατάλαβα ότι η τέχνη ήταν πραγματικά αυτό που ήθελα να κάνω.
Όταν ήμουν μικρός είχα ένα πρόβλημα υγείας στα μάτια μου, που με κρατούσε για αρκετούς μήνες κάθε χρόνο κλεισμένο στο σπίτι. Έτσι το μόνο πράγμα που έκανα ήταν να ζωγραφίζω. Στην αρχή απλώς ζωγράφιζα, μετά κατάλαβα ότι μου αρέσει, ο κύκλος μου με πίεζε να ακολουθήσω αυτή τη διαδρομή ενώ εγώ ήθελα να γίνω γεωπόνος λόγω και της αγροκτηνοτροφικής εργασίας των γονιών μου και των ερεθισμάτων που είχα. Όμως μέσα από όλη τη στήριξη που έλαβα κατάλαβα ότι η τέχνη ήταν πραγματικά αυτό που ήθελα να κάνω.
· Αποφοιτήσατε από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Τι σας πρόσφερε η σχολή, τι έχετε να θυμάστε από τα φοιτητικά σας χρόνια;
Το σημαντικότερο είναι ότι γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους στη Σχολή και ανθρώπους που με βοήθησαν να αναπτύξω και να διευρύνω την εικαστική μου σκέψη. Οι καθηγητές μου, ο Ξενής και η κυρία Ράνια Φραγκουλίδου μου πρόσφεραν μεγάλη στήριξη και οι δύο κι ως δάσκαλοι και σαν άνθρωποι. Σε βοηθούν και στο να αναπτύξεις την εικαστική σου σκέψη αλλά σου μαθαίνουν και πως να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Έκανα αρκετούς φίλους στη σχολή με τους οποίους αναπτύχθηκε μια ευγενής άμιλλα, δεν είχαμε ανταγωνισμό μεταξύ μας. Αντίθετα είχαμε συναγωνισμό γιατί όταν βλέπεις κάποιον δίπλα σου να δουλεύει με όρεξη σε παρακινεί να κάνεις κι εσύ το ίδιο, οπότε όταν έχεις τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου και δουλεύεις είναι ευλογία. Είναι πολύ μυστήριο το να δουλεύεις μόνος σου σ’ ένα εργαστήριο μετά από αυτό.
Το σημαντικότερο είναι ότι γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους στη Σχολή και ανθρώπους που με βοήθησαν να αναπτύξω και να διευρύνω την εικαστική μου σκέψη. Οι καθηγητές μου, ο Ξενής και η κυρία Ράνια Φραγκουλίδου μου πρόσφεραν μεγάλη στήριξη και οι δύο κι ως δάσκαλοι και σαν άνθρωποι. Σε βοηθούν και στο να αναπτύξεις την εικαστική σου σκέψη αλλά σου μαθαίνουν και πως να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Έκανα αρκετούς φίλους στη σχολή με τους οποίους αναπτύχθηκε μια ευγενής άμιλλα, δεν είχαμε ανταγωνισμό μεταξύ μας. Αντίθετα είχαμε συναγωνισμό γιατί όταν βλέπεις κάποιον δίπλα σου να δουλεύει με όρεξη σε παρακινεί να κάνεις κι εσύ το ίδιο, οπότε όταν έχεις τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου και δουλεύεις είναι ευλογία. Είναι πολύ μυστήριο το να δουλεύεις μόνος σου σ’ ένα εργαστήριο μετά από αυτό.
· Υπάρχει κάποια συμβουλή που σας έχει δώσει ο καθηγητής σας κύριος Ξενής Σαχίνης που να κρατάτε ως σημείο αναφοράς; Ποια είναι η σχέση που αναπτύξατε μεταξύ σας;
Δε μου έχει δώσει κάποια συγκεκριμένη συμβουλή που να θυμάμαι αλλά από τον κύριο Σαχίνη μου έχει μείνει περισσότερο το γεγονός ότι σου δίνει την ελευθερία να ψάξεις και να βρεις αυτό που θέλεις να βγάλεις πραγματικά από μέσα σου χωρίς να σε καλουπώνει ή να θέλει να κρίνει κατευθείαν το έργο σου. Η διαδικασία που ακολουθεί για να αξιολογεί και να σχολιάζει τα έργα είναι διαφορετική σε σχέση με των άλλων καθηγητών που είχα γνωρίσει. Θέλει να βλέπει μια συνολική δουλειά, όχι ένα έργο, θέλει τη συνολική εικόνα για να μπορεί να έχει κι αυτός άποψη. Σου δίνει ελευθερία να ανακαλύψεις αυτό που θέλεις να κάνεις χωρίς να σε εγκλωβίζει σε καλούπια. Πλέον είμαστε φίλοι με τον κύριο Σαχίνη, μιλάμε όποτε μπορούμε και διατηρούμε μια πολύ καλή σχέση και μετά τη σχολή.
Δε μου έχει δώσει κάποια συγκεκριμένη συμβουλή που να θυμάμαι αλλά από τον κύριο Σαχίνη μου έχει μείνει περισσότερο το γεγονός ότι σου δίνει την ελευθερία να ψάξεις και να βρεις αυτό που θέλεις να βγάλεις πραγματικά από μέσα σου χωρίς να σε καλουπώνει ή να θέλει να κρίνει κατευθείαν το έργο σου. Η διαδικασία που ακολουθεί για να αξιολογεί και να σχολιάζει τα έργα είναι διαφορετική σε σχέση με των άλλων καθηγητών που είχα γνωρίσει. Θέλει να βλέπει μια συνολική δουλειά, όχι ένα έργο, θέλει τη συνολική εικόνα για να μπορεί να έχει κι αυτός άποψη. Σου δίνει ελευθερία να ανακαλύψεις αυτό που θέλεις να κάνεις χωρίς να σε εγκλωβίζει σε καλούπια. Πλέον είμαστε φίλοι με τον κύριο Σαχίνη, μιλάμε όποτε μπορούμε και διατηρούμε μια πολύ καλή σχέση και μετά τη σχολή.
·Ποιους καλλιτέχνες και εικαστικούς θαυμάζετε; Από ποιους έχετε δεχτεί επιρροές;
Θαυμάζω πάρα πολλούς. Δε θα πω τα κλισέ για τους καθηγητές γιατί εννοείται τους θαυμάζω και τους δυο. Νομίζω ότι αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν όταν είδα χαρακτικά του Κεφαλληνού, ίσως σε κάποια έκθεση, χαρακτικά του Γκούσταβ Ντορέ σ’ ένα βιβλίο που είχα αγοράσει και γενικά η Ιαπωνική χαρακτική. Βέβαια δε θαυμάζω μόνο χαράκτες, υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες που θαυμάζω.
Θαυμάζω πάρα πολλούς. Δε θα πω τα κλισέ για τους καθηγητές γιατί εννοείται τους θαυμάζω και τους δυο. Νομίζω ότι αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν όταν είδα χαρακτικά του Κεφαλληνού, ίσως σε κάποια έκθεση, χαρακτικά του Γκούσταβ Ντορέ σ’ ένα βιβλίο που είχα αγοράσει και γενικά η Ιαπωνική χαρακτική. Βέβαια δε θαυμάζω μόνο χαράκτες, υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες που θαυμάζω.
·Γιατί επιλέξατε τη χαρακτική; Πώς καταλήξατε σε αυτήν;
Ξεκίνησα τη Σχολή πηγαίνοντας σε εργαστήρι ζωγραφικής, ξεκίνησα με ζωγραφική, όμως στο δεύτερο έτος άλλαξα κι επέλεξα ως κατεύθυνση τη χαρακτική. Νομίζω ότι ήταν απλά οι συνθήκες που με οδήγησαν εκεί. Πίστευα ότι δεν έπαιρνα αυτά που ήθελα στο εργαστήρι ζωγραφικής, βρήκα ένα πιο ήσυχο κι ευγενικό κλίμα στο εργαστήριο του καθηγητή μου και με στήριξε σε μια δύσκολη στιγμή που έπρεπε εγώ να φύγω από τη Θεσσαλονίκη κι ένα χρόνο θα παρακολουθούσα εξ’ αποστάσεως. Οπότε νομίζω ήταν λίγο οι συνθήκες, λίγο το περιβάλλον του εργαστηρίου, λίγο τα άτομα που ήταν εκεί κι έτσι κατέληξα.
Ξεκίνησα τη Σχολή πηγαίνοντας σε εργαστήρι ζωγραφικής, ξεκίνησα με ζωγραφική, όμως στο δεύτερο έτος άλλαξα κι επέλεξα ως κατεύθυνση τη χαρακτική. Νομίζω ότι ήταν απλά οι συνθήκες που με οδήγησαν εκεί. Πίστευα ότι δεν έπαιρνα αυτά που ήθελα στο εργαστήρι ζωγραφικής, βρήκα ένα πιο ήσυχο κι ευγενικό κλίμα στο εργαστήριο του καθηγητή μου και με στήριξε σε μια δύσκολη στιγμή που έπρεπε εγώ να φύγω από τη Θεσσαλονίκη κι ένα χρόνο θα παρακολουθούσα εξ’ αποστάσεως. Οπότε νομίζω ήταν λίγο οι συνθήκες, λίγο το περιβάλλον του εργαστηρίου, λίγο τα άτομα που ήταν εκεί κι έτσι κατέληξα.
·Από πού αντλείτε συνήθως έμπνευση;
Προς το παρόν το μεγαλύτερο κομμάτι που με εμπνέει είναι η ζωή της υπαίθρου λόγω του ότι ζω και στην ύπαιθρο, εργάζομαι εκεί, η καθημερινότητά μου είναι γύρω από την αγροτική ζωή, την κτηνοτροφία, οπότε το μεγαλύτερο κομμάτι είναι από εκεί. Μετά είναι τα συναισθηματικά, η ψυχολογία μου, που συνήθως δε τα σχολιάζω κάνοντας χαρακτικά αλλά κάνοντας σχέδια με πενάκι, είναι σα να έχω επιλέξει διαφορετικά μέσα για να αποδώσω κάτι που έχω στο μυαλό μου. Έχω επιλέξει τη χαρακτική για να σχολιάσω τη ζωή στην ύπαιθρο με ένα πιο κοινωνικοπολιτικό τρόπο, πέρα από το να δείξω τι όμορφα που περνάνε εκεί και τι ωραία είναι οι αγελαδίτσες και τα προβατάκια, γιατί δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα. Εμπνέομαι όμως κι από τα όνειρά μου.
Προς το παρόν το μεγαλύτερο κομμάτι που με εμπνέει είναι η ζωή της υπαίθρου λόγω του ότι ζω και στην ύπαιθρο, εργάζομαι εκεί, η καθημερινότητά μου είναι γύρω από την αγροτική ζωή, την κτηνοτροφία, οπότε το μεγαλύτερο κομμάτι είναι από εκεί. Μετά είναι τα συναισθηματικά, η ψυχολογία μου, που συνήθως δε τα σχολιάζω κάνοντας χαρακτικά αλλά κάνοντας σχέδια με πενάκι, είναι σα να έχω επιλέξει διαφορετικά μέσα για να αποδώσω κάτι που έχω στο μυαλό μου. Έχω επιλέξει τη χαρακτική για να σχολιάσω τη ζωή στην ύπαιθρο με ένα πιο κοινωνικοπολιτικό τρόπο, πέρα από το να δείξω τι όμορφα που περνάνε εκεί και τι ωραία είναι οι αγελαδίτσες και τα προβατάκια, γιατί δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα. Εμπνέομαι όμως κι από τα όνειρά μου.
·Και ποια είναι αυτά τα όνειρα;
Τα όνειρα που αποτυπώνω συνήθως έχουν να κάνουν με κάποιους συναισθηματισμούς μου, με κάποια πρόσωπα που έχω χάσει συνήθως. Τις περισσότερες φορές ίσως είναι ένας τρόπος να γεννήσω και να φέρω κοντά μου πράγματα που δεν υπάρχουν ή απλώς να σχολιάσω πράγματα που υπάρχουν στο κεφάλι μου με περίεργο τρόπο μεταξύ τους. Θα σχολιάσω τα όνειρά μου για να δέσω όλα αυτά που έχω δει και μου περνούν υποσυνείδητα, δηλαδή από την αγροτική ζωή, μέχρι τα ερωτικά μου, μέχρι ένα πρόσωπο που έχω χάσει και δεν πρόκειται να γυρίσει. Είναι ένας περίεργος συνδυασμός.
Τα όνειρα που αποτυπώνω συνήθως έχουν να κάνουν με κάποιους συναισθηματισμούς μου, με κάποια πρόσωπα που έχω χάσει συνήθως. Τις περισσότερες φορές ίσως είναι ένας τρόπος να γεννήσω και να φέρω κοντά μου πράγματα που δεν υπάρχουν ή απλώς να σχολιάσω πράγματα που υπάρχουν στο κεφάλι μου με περίεργο τρόπο μεταξύ τους. Θα σχολιάσω τα όνειρά μου για να δέσω όλα αυτά που έχω δει και μου περνούν υποσυνείδητα, δηλαδή από την αγροτική ζωή, μέχρι τα ερωτικά μου, μέχρι ένα πρόσωπο που έχω χάσει και δεν πρόκειται να γυρίσει. Είναι ένας περίεργος συνδυασμός.
·Πώς οδηγείται ένας εικαστικός στη διαδικασία της δημιουργίας; Πώς τη βιώνει;
Για εμένα προσωπικά τις περισσότερες φορές είναι κάτι πολύ ψυχοφθόρο. Στη διαδικασία ζορίζομαι πολλές φορές, δεν είναι ότι δε θέλω να το κάνω, αλλά είναι κάτι πάρα πολύ εσωτερικό και δουλεύοντας και μόνος συνήθως έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου και δεν μπορεί να σου αποσπάσει τίποτα την προσοχή, οπότε μπορεί να γίνει λίγο πιο σκοτεινή η διαδικασία. Για μένα δηλαδή πολλές φορές λειτουργεί κάπως έτσι, κάτι που το αντισταθμίζω είναι η δουλειά που έχω, δεν είναι κάτι τόσο εσωτερικό, είσαι στη φύση και η δουλειά θα βγει με κάποιους συγκεκριμένους τρόπους, δε χρειάζεται να κουράζεις το μυαλό σου, υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος να δουλεύεις τη γη. Ενώ στα εικαστικά ξεκινάς από το χάος, το τίποτα και πρέπει να ψάξεις μέσα στον εαυτό σου για να βγάλεις κάτι.
Για εμένα προσωπικά τις περισσότερες φορές είναι κάτι πολύ ψυχοφθόρο. Στη διαδικασία ζορίζομαι πολλές φορές, δεν είναι ότι δε θέλω να το κάνω, αλλά είναι κάτι πάρα πολύ εσωτερικό και δουλεύοντας και μόνος συνήθως έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου και δεν μπορεί να σου αποσπάσει τίποτα την προσοχή, οπότε μπορεί να γίνει λίγο πιο σκοτεινή η διαδικασία. Για μένα δηλαδή πολλές φορές λειτουργεί κάπως έτσι, κάτι που το αντισταθμίζω είναι η δουλειά που έχω, δεν είναι κάτι τόσο εσωτερικό, είσαι στη φύση και η δουλειά θα βγει με κάποιους συγκεκριμένους τρόπους, δε χρειάζεται να κουράζεις το μυαλό σου, υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος να δουλεύεις τη γη. Ενώ στα εικαστικά ξεκινάς από το χάος, το τίποτα και πρέπει να ψάξεις μέσα στον εαυτό σου για να βγάλεις κάτι.
·Και με τις άλλες τέχνες και τεχνικές ποια είναι η σχέση σας;
Θα ήθελα πάρα πολύ να πιάσω και πάλι τα λάδια μου και τα πινέλα μου και να ζωγραφίσω, το έκανα πριν 4-5 μήνες και ήταν κάτι πάρα πολύ αναζωογονητικό, έφυγα από τη χαρακτική και πήγα σε κάτι πιο ελεύθερο για το χέρι μου και πραγματικά ανανεώθηκα. Τα θέματά μου πάλι προήλθαν από την ύπαιθρο και τα βιώματά μου.
Θα ήθελα πάρα πολύ να πιάσω και πάλι τα λάδια μου και τα πινέλα μου και να ζωγραφίσω, το έκανα πριν 4-5 μήνες και ήταν κάτι πάρα πολύ αναζωογονητικό, έφυγα από τη χαρακτική και πήγα σε κάτι πιο ελεύθερο για το χέρι μου και πραγματικά ανανεώθηκα. Τα θέματά μου πάλι προήλθαν από την ύπαιθρο και τα βιώματά μου.
·Πόσο εύκολη είναι η επαγγελματική αποκατάσταση ενός εικαστικού στις μέρες μας; Μπορεί κανείς να βιοποριστεί μόνο από αυτό;
Πιστεύω είναι εφικτό αλλά παίζουν πάρα πολύ παράγοντες ρόλο. Το πόσο το κυνηγάς, σίγουρα οι κύκλοι σου παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, ο κόσμος που συναναστρέφεσαι, το πώς θα επιλέξεις να προβάλεις τη δουλειά σου. Κάποιοι επιλέγουν τις γκαλερί κάποιοι τα socialmedia, δε θεωρώ ότι κάποιος τρόπος είναι καλύτερος, για μένα οποιοσδήποτε τρόπος μετάδοσης της Τέχνης που μπορεί να φέρει τον κόσμο κοντά σ’ αυτήν είναι ίδιος, οπότε όσο περισσότερο κόσμο μπορείς να προσελκύσεις τόσο καλύτερο για εσένα και θα σε βοηθήσει να βιοποριστείς. Σίγουρα στην Ελλάδα τα πράγματα δε βοηθάνε οικονομικά αλλά υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν να κάνουν Τέχνη κι άνθρωποι που αγαπούν να επενδύουν σ’ αυτήν, να αγοράζουν είτε σα συλλέκτες είτε σα λάτρεις της Τέχνης.
Πιστεύω είναι εφικτό αλλά παίζουν πάρα πολύ παράγοντες ρόλο. Το πόσο το κυνηγάς, σίγουρα οι κύκλοι σου παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, ο κόσμος που συναναστρέφεσαι, το πώς θα επιλέξεις να προβάλεις τη δουλειά σου. Κάποιοι επιλέγουν τις γκαλερί κάποιοι τα socialmedia, δε θεωρώ ότι κάποιος τρόπος είναι καλύτερος, για μένα οποιοσδήποτε τρόπος μετάδοσης της Τέχνης που μπορεί να φέρει τον κόσμο κοντά σ’ αυτήν είναι ίδιος, οπότε όσο περισσότερο κόσμο μπορείς να προσελκύσεις τόσο καλύτερο για εσένα και θα σε βοηθήσει να βιοποριστείς. Σίγουρα στην Ελλάδα τα πράγματα δε βοηθάνε οικονομικά αλλά υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν να κάνουν Τέχνη κι άνθρωποι που αγαπούν να επενδύουν σ’ αυτήν, να αγοράζουν είτε σα συλλέκτες είτε σα λάτρεις της Τέχνης.
·Πώς βιώσατε την περίοδο του εγκλεισμού;
Το πρώτο κομμάτι προσωπικά το βίωσα πολύ καλά, γιατί δούλευα για την πτυχιακή μου, ήμουν μαζί μ’ έναν φίλο συμφοιτητή μου, δουλεύαμε μαζί, παράλληλα ήμουν και στο χωριό κι εκεί τα πράγματα ήταν πιο ελεύθερα γιατί δουλεύαμε στη φύση και δεν είχαμε τόσο άγχος. Η δεύτερη καραντίνα ήταν πιο δύσκολη και μακρά.
Το πρώτο κομμάτι προσωπικά το βίωσα πολύ καλά, γιατί δούλευα για την πτυχιακή μου, ήμουν μαζί μ’ έναν φίλο συμφοιτητή μου, δουλεύαμε μαζί, παράλληλα ήμουν και στο χωριό κι εκεί τα πράγματα ήταν πιο ελεύθερα γιατί δουλεύαμε στη φύση και δεν είχαμε τόσο άγχος. Η δεύτερη καραντίνα ήταν πιο δύσκολη και μακρά.
·Στη διπλωματική σας εργασία επιλέξατε ως θέμα το πρόβατο. Γιατί το πρόβατο;
Το πρόβατο το επέλεξα πιο πολύ ως σύμβολο για τον βουκολικό τρόπο ζωής, για τη ζωή στην ύπαιθρο κι ενώ δούλευα για τη διπλωματική μου παράλληλα μαζί με τα χωράφια, είχαμε και πρόβατα. Ήταν μια περίοδος πάρα πολύ δύσκολη γιατί, ξυπνούσα 6:00 το πρωί πήγαινα στα ζώα, μετά στα χωράφια, μετά πάλι στα ζώα και να έχεις και πτυχίο ήταν αρκετά πιεστικό. Γι’ αυτό ήθελα να βγάλω από μέσα μου αρκετά πράγματα που έχουν παρερμηνευθεί για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι άνθρωποι απέναντι στα ζώα. Υπάρχει ουσιαστικά μια εκμετάλλευση αλλά εκμεταλλεύεσαι το ζώο καθώς σου δίνει γάλα, κρέας, μαλλί απλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη. Γνωρίζω ανθρώπους που σίγουρα μεταχειρίζονται με άσχημο τρόπο τα ζώα, αλλά εγώ από την οικογένειά μου δεν έμαθα αυτό το πράγμα, μεγαλώσαμε με τα ζώα, μεγαλώσαμε με αγάπη. Ήθελα, πέρα από το να τα δείξω ως σύμβολο για τον τρόπο που ζούμε στο χωριό, να αναδειχθεί και η ομορφιά και η προσωπικότητα που έχει κάθε ζώο, γιατί κάθε ζώο είναι διαφορετικό. Επέλεξα το πρόβατο γιατί ζούσα με αυτά τα ζώα και δεν μπορούσα να τα βγάλω από το κεφάλι μου, ήταν όλη εκείνη η περίοδος ένα πρόβατο, από τη στιγμή που χάραξα το πρώτο πρόβατο μέχρι το τελευταίο, ήταν τα πάντα πρόβατο.
Το πρόβατο το επέλεξα πιο πολύ ως σύμβολο για τον βουκολικό τρόπο ζωής, για τη ζωή στην ύπαιθρο κι ενώ δούλευα για τη διπλωματική μου παράλληλα μαζί με τα χωράφια, είχαμε και πρόβατα. Ήταν μια περίοδος πάρα πολύ δύσκολη γιατί, ξυπνούσα 6:00 το πρωί πήγαινα στα ζώα, μετά στα χωράφια, μετά πάλι στα ζώα και να έχεις και πτυχίο ήταν αρκετά πιεστικό. Γι’ αυτό ήθελα να βγάλω από μέσα μου αρκετά πράγματα που έχουν παρερμηνευθεί για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι άνθρωποι απέναντι στα ζώα. Υπάρχει ουσιαστικά μια εκμετάλλευση αλλά εκμεταλλεύεσαι το ζώο καθώς σου δίνει γάλα, κρέας, μαλλί απλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη. Γνωρίζω ανθρώπους που σίγουρα μεταχειρίζονται με άσχημο τρόπο τα ζώα, αλλά εγώ από την οικογένειά μου δεν έμαθα αυτό το πράγμα, μεγαλώσαμε με τα ζώα, μεγαλώσαμε με αγάπη. Ήθελα, πέρα από το να τα δείξω ως σύμβολο για τον τρόπο που ζούμε στο χωριό, να αναδειχθεί και η ομορφιά και η προσωπικότητα που έχει κάθε ζώο, γιατί κάθε ζώο είναι διαφορετικό. Επέλεξα το πρόβατο γιατί ζούσα με αυτά τα ζώα και δεν μπορούσα να τα βγάλω από το κεφάλι μου, ήταν όλη εκείνη η περίοδος ένα πρόβατο, από τη στιγμή που χάραξα το πρώτο πρόβατο μέχρι το τελευταίο, ήταν τα πάντα πρόβατο.
·Πώς είναι η ζωή λοιπόν στην ύπαιθρο;
Σίγουρα η ζωή στην ύπαιθρο δεν είναι λιβαδάκια και χαρούμενες αγελαδίτσες. Η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη, οικονομικά αρκετός κόσμος είναι στο όριο της φτώχειας. Το θέμα δεν είναι ότι δεν παίρνουν πολλά χρήματα αλλά υπάρχουν μεγάλες δαπάνες και ακρίβεια στα εφόδια που χρειάζεται κανείς. Είναι λιγότερα τα έσοδα σε σχέση με τον κόπο και το άγχος γιατί βρισκόμαστε σ’ έναν ανοιχτό ουρανό, μπορείς να χάσεις οποιαδήποτε στιγμή τη σοδιά σου, το 1/3 των χρημάτων που κερδίζεις πάει στα εφόδια. Υπάρχει μια λάθος αντίληψη για το ότι οι αγρότες έχουν λεφτά ή ας μη βγαίνουν στα μπλόκα το χειμώνα γιατί δεν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν. Δεν κατακρίνω κανέναν. Θέλω μέσα από τη δουλειά μου να δείξω τη δική μου αλήθεια, εγώ που το ζω σήμερα ως παιδί 25 ετών δε το ζω ως κάτι πολύ εύκολο, μου αρέσει η δουλειά, με κάνει να αποσυμφορίζομαι αλλά το βιοποριστικό είναι αρκετά δύσκολο.
Σίγουρα η ζωή στην ύπαιθρο δεν είναι λιβαδάκια και χαρούμενες αγελαδίτσες. Η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη, οικονομικά αρκετός κόσμος είναι στο όριο της φτώχειας. Το θέμα δεν είναι ότι δεν παίρνουν πολλά χρήματα αλλά υπάρχουν μεγάλες δαπάνες και ακρίβεια στα εφόδια που χρειάζεται κανείς. Είναι λιγότερα τα έσοδα σε σχέση με τον κόπο και το άγχος γιατί βρισκόμαστε σ’ έναν ανοιχτό ουρανό, μπορείς να χάσεις οποιαδήποτε στιγμή τη σοδιά σου, το 1/3 των χρημάτων που κερδίζεις πάει στα εφόδια. Υπάρχει μια λάθος αντίληψη για το ότι οι αγρότες έχουν λεφτά ή ας μη βγαίνουν στα μπλόκα το χειμώνα γιατί δεν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν. Δεν κατακρίνω κανέναν. Θέλω μέσα από τη δουλειά μου να δείξω τη δική μου αλήθεια, εγώ που το ζω σήμερα ως παιδί 25 ετών δε το ζω ως κάτι πολύ εύκολο, μου αρέσει η δουλειά, με κάνει να αποσυμφορίζομαι αλλά το βιοποριστικό είναι αρκετά δύσκολο.
·Πώς νιώθετε για τη συνεργασία σας με μια γκαλερί στην οποία θα εκτεθούν τα έργα της διπλωματικής σας εργασίας; Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Chalkos Gallery;
Προσωπικά νιώθω πολύ χαρούμενος και με τιμά να δέχονται τη δουλειά μου γιατί είναι μια πολύ συγκεκριμένη δουλειά. Μεσολάβησε και ο καθηγητής μου βέβαια όπως και ο κύριος Παναγιώτης Αλατσίδης για να γίνει η έκθεση, ήταν αυτός που πριν λίγο καιρό πήγα στο γραφείο του να τον δω και συζητήσαμε, μου είπε να κάνω μια έκθεση στη Θεσσαλονίκη και ήξερε κάποιον που έχει μια γκαλερί ώστε να έρθουμε σε επαφή. Έστειλα τα σχέδιά μου, άρεσαν στον κύριο Παρχαρίδη και ήθελε να προχωρήσουμε τη συνεργασία. Για μένα είναι τιμή να δέχονται τη δουλειά σου σε οποιονδήποτε χώρο.
Προσωπικά νιώθω πολύ χαρούμενος και με τιμά να δέχονται τη δουλειά μου γιατί είναι μια πολύ συγκεκριμένη δουλειά. Μεσολάβησε και ο καθηγητής μου βέβαια όπως και ο κύριος Παναγιώτης Αλατσίδης για να γίνει η έκθεση, ήταν αυτός που πριν λίγο καιρό πήγα στο γραφείο του να τον δω και συζητήσαμε, μου είπε να κάνω μια έκθεση στη Θεσσαλονίκη και ήξερε κάποιον που έχει μια γκαλερί ώστε να έρθουμε σε επαφή. Έστειλα τα σχέδιά μου, άρεσαν στον κύριο Παρχαρίδη και ήθελε να προχωρήσουμε τη συνεργασία. Για μένα είναι τιμή να δέχονται τη δουλειά σου σε οποιονδήποτε χώρο.
·Γιατί ονομάσατε την έκθεση «Έρμο Γρέκι»;
Το όνομα προέκυψε έπειτα από μια συζήτηση που είχα με τον παππού μου, Ευάγγελος Τάσιος και ο ίδιος, που μου εξηγούσε την ζωή τους στα βουνά της Δράμας. Όντας Σαρακατσάνοι κάνανε μια νομαδική ζωή και η κύρια εργασία τους ήταν η κτηνοτροφία. Το καλοκαίρι μένανε στο βουνό και τον χειμώνα κατέβαιναν στο χωριό, στους πρόποδες του βουνού, την Πετρούσα της Δράμας. Εκεί λοιπόν στο βουνό μου έλεγε για μια ιστορία που ξεκουραζόταν με τα πρόβατα στο γρέκι, γρέκι είναι κάποιου είδος " καταφύγιο " είτε φυσικό είτε πρόχειρα κατασκευασμένο, μπορεί να είναι μια πλαγιά ή μια ρεματιά απ’ ότι έχω καταλάβει, εκεί έβρισκε και σκιά για να ξαποστάσει. Έχω επισκεφθεί και ο ίδιος αυτά τα βουνά. Σήμερα τα μέρη στα οποία γυρνούσαν οι συγγενείς μου και οι καλύβες που είχαν στο βουνό δεν υπάρχουν, ερήμωσαν. Το «έρμο» είναι το «έρημο» Ενώ παράλληλα έχει και την έννοια του «καημένο» Το όνομα λοιπόν προέκυψε κάπως έτσι και ήθελα να σχολιάσω μέσα από αυτό την εγκατάλειψη των επαρχιών για τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Το όνομα προέκυψε έπειτα από μια συζήτηση που είχα με τον παππού μου, Ευάγγελος Τάσιος και ο ίδιος, που μου εξηγούσε την ζωή τους στα βουνά της Δράμας. Όντας Σαρακατσάνοι κάνανε μια νομαδική ζωή και η κύρια εργασία τους ήταν η κτηνοτροφία. Το καλοκαίρι μένανε στο βουνό και τον χειμώνα κατέβαιναν στο χωριό, στους πρόποδες του βουνού, την Πετρούσα της Δράμας. Εκεί λοιπόν στο βουνό μου έλεγε για μια ιστορία που ξεκουραζόταν με τα πρόβατα στο γρέκι, γρέκι είναι κάποιου είδος " καταφύγιο " είτε φυσικό είτε πρόχειρα κατασκευασμένο, μπορεί να είναι μια πλαγιά ή μια ρεματιά απ’ ότι έχω καταλάβει, εκεί έβρισκε και σκιά για να ξαποστάσει. Έχω επισκεφθεί και ο ίδιος αυτά τα βουνά. Σήμερα τα μέρη στα οποία γυρνούσαν οι συγγενείς μου και οι καλύβες που είχαν στο βουνό δεν υπάρχουν, ερήμωσαν. Το «έρμο» είναι το «έρημο» Ενώ παράλληλα έχει και την έννοια του «καημένο» Το όνομα λοιπόν προέκυψε κάπως έτσι και ήθελα να σχολιάσω μέσα από αυτό την εγκατάλειψη των επαρχιών για τα μεγάλα αστικά κέντρα.
·Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σας;
Οι κοντινοί μου στόχοι είναι να φύγω στην Πολωνία και να κάνω το διδακτορικό μου στη χαρακτική εκεί. Οι μακρινοί είναι να έχω το χρόνο να ασχολούμαι με αυτό που θέλω πραγματικά και να κάνω ένα όμορφο εργαστήρι.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Οι κοντινοί μου στόχοι είναι να φύγω στην Πολωνία και να κάνω το διδακτορικό μου στη χαρακτική εκεί. Οι μακρινοί είναι να έχω το χρόνο να ασχολούμαι με αυτό που θέλω πραγματικά και να κάνω ένα όμορφο εργαστήρι.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Η έκθεση «Έρμο Γρέκι» του Ευάγγελου Τάσιου φιλοξενείται στη Chalkos Gallery έως και τις 12 Μαρτίου 2022, πληροφορίες εδώ
.
Ακολουθήστε μας στα social media
1 Comments
vrenou afroditi
2 March 2022 | 1:57 pm |