Οι ειλικρινείς απαντήσεις στο υπεραιωνόβιο ερωτηματολόγιο ενός μεγάλου πνεύματος… του δικού μου.
Το «Ερωτηματολόγιο του Προυστ» είναι ένα ματσάκι ερωτήσεων που απάντησε ο Γάλλος συνάδελφος, μια στην ώριμη ηλικία των 15 και μια κοντά στα 20. Ήταν ένα παιχνίδι εξομολογήσεων, τύπου λευκώματα που συμπληρώναμε μικροί. Το άλμπουμ με τις ερωτήσεις ανήκε στην Αντουανέτ Φογ, κόρη του Γάλλου Προέδρου, Φελίξ Φογ. Οπότε η γενική κτητική «του Προυστ» είναι παραπλανητική. Ο Προυστ δεν το δημιούργησε απλώς το συμπλήρωσε. Παρατίθεται στη μέση του κειμένου (πηγή: openculture.com).
Το ίδιο θα κάνω κι εγώ, γιατί ψοφάω για κάτι τέτοια. Αφού ο Προυστ, γιατί όχι εγώ; Επειδή δηλαδή η επιρροή και το πνεύμα του Προυστ με κάνουν να φαίνομαι ένας κόκκος λάσπης στα μεταβικτοριανά παπούτσια του; Αυτόν τον αναγνωρίζουν σ’ όλο τον πλανήτη, εμένα τα αδέλφια μου κάνουν ότι δε με ξέρουν όταν με συναντάνε στον δρόμο. Ένα παραπάνω!
Στην τελική έχει συμπληρωθεί από κάθε σελέμπριτι και μη. Οπότε κι εγώ καρυδιάς καρύδι είμαι, είπα να το ξανασυμπληρώσω και να το δημοσιεύσω γιατί μάλλον είμαι λίγο attention whore.
Το ερωτηματολόγιο το μετέφρασα απ’ την αγγλική εκδοχή, η οποία είναι κι αυτή που συμπλήρωσε ο Προυστ τη δεύτερη φορά που έπαιξε. Προσέθεσα κι αρίθμηση, γιατί έτσι.
1. Η αγαπημένη σου αρετή.
Δική μου; Καλέ, είναι τόσες πολλές που δε θέλω ν’ αδικήσω κάποια… Θα πω το μπόι μου. Ή η αυτογνωσία μου. Αν ήμουν θέμα στις πανελλήνιες, θα έγραφα τουλάχιστον 12! Στους άλλους; Η εξοικείωση με σημεία στίξης πέραν του κόμματος. Να ξέρουν δηλαδή πότε να κλείνουν το εργοστάσιο μαργαριταριών τους, που συχνά δουλεύει υπερωρίες.
2. Αρετές που προτιμάς σε έναν άντρα.
Χιούμορ, επειδή είναι η ζάχαρη της ζωής και φιλοδοξία μου είναι να ψοφήσω από διαβήτη. Ευαισθησία, σε σημείο αποκάλυψης ότι ο μόνος λογικός τρόπος να υπάρχεις στον κόσμο αυτό είναι ένα σταυροδρόμι ανάμεσα στην αυτοκτονία και την αγάπη. Ομορφιά- εσωτερική ή εξωτερική αδιάφορο, αρκεί να υπάρχει. Βλακεία, επειδή με κάνει να νιώθω καλύτερα για τον εαυτό μου.
3. Αρετές που προτιμάς σε μια γυναίκα.
Χιούμορ, επειδή είναι η ζάχαρη της ζωής και φιλοδοξία μου είναι να ψοφήσω από διαβήτη. Ευαισθησία, σε σημείο αποκάλυψης ότι ο μόνος λογικός τρόπος να υπάρχεις στον κόσμο αυτό είναι ένα σταυροδρόμι ανάμεσα στην αυτοκτονία και την αγάπη. Ομορφιά- εσωτερική ή εξωτερική αδιάφορο, αρκεί να υπάρχει. Βλακεία, επειδή με κάνει να νιώθω καλύτερα για τον εαυτό μου.
4. Η αγαπημένη σου ενασχόληση.
Περιδιάβαση σε κουλές γωνιές του Youtube. Ή σε πολύ εξειδικευμένες γωνιές του. Κοντινή δεύτερη, να προσπαθώ να θαυμάσω το είδωλο μου στον καθρέφτη.
6. Κύριο χαρακτηριστικό σου.
Το θεληματικό μου πηγούνι. … … … Ααα, για τα εσωτερικά λέμε; Τότε η ειλικρινής αισιοδοξία μου. Που είναι τόσο ειλικρινής και αθώα και παιδούλα που περπατάει χοπ-χοπ, χαρωπή, χοπ-χοπ. ανέμελη στον δρόμο (χοπ-χοπ) για το σχολείο κι έρχεται σαν νταής η απαισιοδοξία μου, γραμμωμένη απ’ το γυμναστήριο της πραγματικότητας και με κάτι στεροειδή που ‘χει αποκτήσει από ένα μαγαζί ονόματι «Προσωπικές Εμπειρίες», και την κρεμάει απ’ τα παντελονάκια στα πιο σκοτεινά δέντρα της προσωπικότητάς μου.
6. Η ιδέα της ευτυχίας για σένα.
Θοῦ, εγώ, φυλακὴν τῷ βρωμοστόματί μου! Θα πω μόνο ότι περιλαμβάνει τρυφηλότητα, φιληδονία, ανέσεις, δυο-τρεις εγκάρδιους φίλους και κανείς να μη γνωρίζει για τα προαναφερθέντα.
7. Η ιδέα της δυστυχίας για σένα.
Το να διαβάζεις διθυραμβική κριτική για ταινία του Λάνθιμου.
8. Το αγαπημένο σου χρώμα και λουλούδι.
Μουσταρδί. Ή μάλλον, μωβ. Γιατί ταιριάζει στην αριστοκρατικότητα του πνεύματός μου. Όσον αφορά τα λουλούδια, αγριάγκαθα. Γιατί ταιριάζουν στην ανεπιθυμητότητα της παρουσίας μου οπουδήποτε.
9. Αν όχι εσύ, ποιος θα ήθελες να είσαι;
Ο Γιώργος Λάνθιμος. Ή οποιοσδήποτε ροκάς δεκαετίας ‘80, όταν το κοινό ξεκινάει να τραγουδάει το τραγούδι του. Ή έστω ο Μπάρρυ Γκιμπ- αλλά μόνο όταν παρουσίαζε το «Μπάρυ Γκιμπ Τοκ Σόου».
10. Πού θα ήθελες να ζεις;
Κάπου με καλό ίντερνετ. Τελευταία κάνει νερά το σήμα στο κεφαλοχώρι που ζω κι είμαι ένα βήμα πριν τον νευρικό κλονισμό.
.jpg)
11. Οι αγαπημένοι σου πεζογράφοι.
Εγώ. Ο Άγιος Όσκαρ (ο Γουάιλντ). Ο Άγιος Μόρισσυ (ο Ήμερος). Ο Άγιος Φρανσουά (λα Ροσφουκώ). Ο Άγιος Άμπροουζ (Μπηρς). Είμαι γνήσιος θρήσκος οπότε σαν γνήσιος θρήσκος τους αγαπώ όλους ευλαβικά και όποτε με συμφέρει.
12. Οι αγαπημένοι σου ποιητές.
Εγώ. Ο Κωνσταντίνος ο Π ο Καβάφης. Ο Πατρίκιος ο Βαπτιστής. Ο Ντίνος (κι ας ήταν) Χριστιανόπουλος, δεν πειράζει, ανεξιθρησκία.
13. Οι αγαπημένοι σου ζωγράφοι και συνθέτες.
Τη ζωγραφική τέχνη δεν τη μαγάρισα ακόμη. Από συνθέτες θα πω ο Johnny o Marr. O Saul o Hudson. Σαν να ανεβαίνει τις μπουρδουκλωμένες σκάλες τις εκτίμησής μου ένα νέο ταλέντο, άβγαλτο και αδοκίμαστο. Μίμη Πλέσσα τον λένε, δεν ξέρω αν τον ξέρετε.
14. Οι αγαπημένοι σου ήρωες από την πραγματική ζωή.
«Οι ήρωες είναι εγκληματίες. Δεν υπάρχουν ήρωες που τα ρούχα τους να μην είναι βουτηγμένα στο αίμα». Δήλωσε ο κατά συρροή δολοφόνος Τσούκκο. Αλλά ζηλεύω (δηλαδή θαυμάζω) βαθιά, πυρετωδώς όσο και φευγαλέα, αλλά και με την ειλικρινέστερη ειλικρίνεια που έχει ειλικρινοποιηθεί ποτέ, τους συντρόφους των ατόμων που θα ήθελα εγώ για συντρόφους. Και τον θείο μου τον Μίμη, που ήταν ναυτικός.
15. Οι αγαπημένες σου ηρωίδες από την πραγματική ζωή.
Καμιά τους. Είναι όλες τους μία… πλην μία! Ή ίσως η μητέρα μου, επειδή γέννησε τέτοιο λεβέντη. Τον αδερφό μου. Αχ, η μητέρα μου, να ‘ναι καλά εκεί που είναι. Στο σαλόνι νομίζω είναι.
Ή θα μπορούσα να πω, εκείνη η κυρία με το καροτσάκι που αγόρασε ένα ψωμάκι σε έναν άστεγο, όταν ήμουν φοιτητής και δεν είδα το πρόσωπό της και ίσως αυτό να είναι ό,τι καλύτερο μου ‘χει συμβεί.
16. Οι αγαπημένοι σου φανταστικοί ήρωες.
Ο Μπαγκς Μπάνι. Ο Πουκ απ’ το Όνειρο Θερινής Νυκτός. Ο Σαχλότος Γόμπος απ’ τον Έμπορο της Βενετίας και μόνο για τ’ όνομά του.
17. Οι αγαπημένες σου φανταστικές ηρωίδες.
Καμιά τους. Είναι όλες μία… πλην μία! Βασικά, όχι. Η Στέλλα απ’ την ομώνυμη ταινία. Την οποία δεν έχω δει αλλά μου αρέσει η ιδέα που έχω γι’ αυτήν απ’ τα συμφραζόμενα. Οπότε δε θα δω την ταινία, μη την ξεσυμπαθήσω. Και δεν ξέρω αν η Μελίνα μπορεί να ζήσει με την αποδοκιμασία μου…
18. Το αγαπημένο σου φαγητό και ποτό.
Χαβιάρι με ιταλική τρούφα στο φαγητό. Κοσμοπόλιταν στο ποτό. Κουνημένο όχι χτυπημένο. Δεν είμαι υπέρ της υπερβολικής χρήσης βίας κατά των ποτών.
19. Τα αγαπημένα σου ονόματα.
Η γλώσσα είναι μια αρρώστια που μας δηλητηριάζει οδηγώντας στην ψυχολογική εσωστρέφεια, πλανώντας μας ότι με τους κανόνες της αχνοφαίνεται πιθανότητα επικοινωνίας. Έχοντας πει αυτά, θα πω το δικό μου όνομα. Και ίσως μερικά που με κάνουν να γελάω. Αλλά δε θα τα πω, μην αρχίζουν να με βρίζουν διαδικτυακά.
20. Κάτι που απεχθάνεσαι πολύ.
Τη σοβαροφάνεια. Την υποκρισία. Την αδικία. Τα κομματοκοπρόσκυλα. Το να επαναλαμβάνεσαι χωρίς λόγο. Τη σοβαροφάνεια.
21. Ποια ιστορικά πρόσωπα αντιπαθείς ιδιαιτέρως.
Τους γονείς μου. Γιατί με γέννησαν.
22. Ποια είναι η παρούσα σου πνευματική κατάσταση;
Κάπου ανάμεσα σε απόλυτη διαύγεια και ικανοποίηση και σε ραντεβού για να μου πάρουν μέτρα για μανδύα ψυχιατρικής κλινικής.
23. Για ποιο ελάττωμα δείχνεις μεγαλύτερη ανεκτικότητα;
Για κανένα. Ποιος σας είπε ότι ο Θεός συγχωρεί; Δε συγχωρώ κανέναν και ποτέ… αν δεν έχει πρώτα ταπεινωθεί μπροστά στα θεϊκά, καλλίγραμμά μου πόδια.
24. Το αγαπημένο σου μότο.
Το MotoGp. Τρελαίνομαι για αγώνες με μοτοσυκλέτες! Όσον αφορά τα μότο-τσιτάτα, δύσκολο. Aν κάποιος μου ‘βαζε το πιστόλι στον κρόταφο, θα του ‘λεγα «Μα τι win-win σενάριο είναι αυτό» και μετά θα θυμόμουν δύο. Τα λόγια του Πουκ: Πάντα εγώ απολαμβάνω, βλέποντας τα πάνω… κάτω! Και ένα ευφυολόγημα που αποδίδεται στον Λάρυ Μπράουν: Μετά από ένα χρόνο ψυχοθεραπείας, ο γιατρός μου είπε «Ίσως η ζωή να μην είναι για όλους».
