.
Το σενάριο *
————–
Η Βίκυ και ο Γιάννης είναι ένα ζευγάρι που συμπληρώνει είκοσι χρόνια κοινής ζωής εκ των οποίων τα μισά και παραπάνω τους βρίσκουν παντρεμένους με ένα παιδί. Ζήτησαν τη βοήθειά μου γιατί μαλώνουν πολύ συχνά με αποτέλεσμα να αναρωτιούνται αν μπορούν να συνεχίσουν να είναι μαζί.
– Για άλλη μια φορά περάσαμε το Σαββατοκύριακο με μούτρα και φωνές, είπε ο Γιάννης δείχνοντας φανερά την απογοήτευσή του.
– Στο τέλος όμως έκανες αυτό που ήθελες, απάντησε η Βίκυ κοιτάζοντας με λες και περίμενε κάτι από μένα.
– Ένα ψάρεμα μου έχει μείνει, να το βάλω κι αυτό στην άκρη για να σου δείξω ότι είμαι καλά μαζί σου;
– Δεν σου ζήτησα να το βάλεις στην άκρη αλλά βαρέθηκα να μένω στο σπίτι με το παιδί κι εσύ να περνάς όμορφα σαν να μην υπάρχουμε εμείς στη ζωή σου.
Όσο άφηνα το ζευγάρι να μιλάει σκεφτόμουν πόσο εύκολα ή γρήγορα δίνει τη θέση της η αρχική έλξη δυο ανθρώπων σε αμοιβαίες εντάσεις ή ακόμα και σε μια παγερή αδιαφορία. Λες και αυτοί οι άνθρωποι δεν ερωτεύτηκαν ποτέ, δεν επιθύμησαν ποτέ να είναι ο ένας με τον άλλον. Λες και τους είναι πολύ δύσκολο να περάσουν μαζί τον ελεύθερο χρόνο τους χωρίς να νιώσουν ότι κάνουν μια σημαντική υποχώρηση ή ότι θυσιάζουν κάτι πολύτιμο.
– Σου το ξεκαθάρισα πως το ψάρεμα είναι η αγάπη μου, συνέχισε εκείνος.
– Κι εγώ; Πού είμαι εγώ στη ζωή σου; Τι άλλο μας ενώνει τελικά πέρα από το παιδί που κάναμε; Οι λογαριασμοί; Οι δουλειές; Τι;
– Σας ακούω τόση ώρα και προσπαθώ να σας φανταστώ στην αρχή της σχέσης σας, είπα προσκαλώντας τους να θυμηθούν τον πρώτο καιρό της γνωριμίας τους. Πώς ήσασταν τότε; Μαλώνατε πάλι για το ψάρεμα;
– Όταν γνωριστήκαμε ο Γιάννης παράτησε τα πάντα για να με βλέπει όσο συχνότερα μπορούσε.
– Κι εσύ; τη ρώτησα.
– Εγώ ήμουν η πιο ευτυχισμένη γυναίκα της γης, απάντησε με μια λάμψη στα μάτια της.
– Τι άλλαξε Γιάννη από τότε; τον ρώτησα.
– Πολλά. Πρώτα από όλα μεγαλώσαμε εμείς και γίναμε γονείς. Για πολύ καιρό μπήκε πρώτη η κόρη μας. Θυμάσαι πόσες φορές σου ζήτησα να την αφήσουμε στη μητέρα σου και να πάμε μια βόλτα οι δυο μας; Θυμάσαι τι μου έλεγες; Πως δεν ήθελες να την αποχωριστείς ούτε λεπτό. Κάπου τότε αποφάσισα κι εγώ να ασχοληθώ παραπάνω με τον εαυτό μου και τους φίλους μου.
– Εγώ όμως έμενα στο σπίτι για να μεγαλώσω το παιδί μας.
– Δεν είπα το αντίθετο. Ούτε σου ζήτησα να μείνεις στο σπίτι. Πρώτη εσύ απομακρύνθηκες και μετά ακολούθησα κι εγώ.
– Θα μπορούσε αυτό να αλλάξει Γιάννη; η ερώτησή μου ήταν οριακά ριψοκίνδυνη.
– Δεν ξέρω, είπε με κάθε ειλικρίνεια.
– Πόσο καιρό έχετε να βγείτε οι δυο σας;
– Ούτε που θυμάμαι, απάντησε η Βίκυ.
– Ούτε κι εγώ, συμπλήρωσε ο Γιάννης.
– Μήπως είναι λοιπόν ώρα να θυμηθείτε να είστε ζευγάρι;
Η πρόσκλησή μου ήταν ξεκάθαρη. Απέμενε να δω πώς θα την αξιοποιούσαν οι δυο τους.
Το παιχνίδι
Η Βίκυ και ο Γιάννης, όπως και πολλά άλλα ζευγάρια, έχουν ξεχάσει να μοιράζονται ως σύντροφοι κοινό ελεύθερο χρόνο με αποτέλεσμα τουλάχιστον ο ένας από τους δυο να νιώθει παραμελημένος. Όταν μάλιστα συγκρίνουν την τωρινή φάση της σχέσης τους με την αρχική στην οποία αφιέρωναν πολύ παραπάνω χρόνο στην επικοινωνία και τις συναντήσεις τους, απογοητεύονται και διαπιστώνουν πως επικεντρώθηκαν σε άλλους ρόλους με συνέπεια να έχουν χάσει τον αρχικό ενθουσιασμό.
Δεν είναι σπάνιο να βλέπουμε συντρόφους να αποξενώνονται μεταξύ τους επειδή παραμελούν ο ένας τον άλλον στη σφαίρα της επικοινωνίας και δεν αφιερώνουν χρόνο στη μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Μοιράζονται χίλιες δυο υποχρεώσεις της καθημερινότητας, όπως το να πληρώσουν λογαριασμούς, να συμφωνήσουν για το τι θα κάνουν με τα παιδιά, αλλά ξεχνούν να ασχοληθούν με τους δυο τους.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Ένας πρώτος λόγος είναι πολύ πρακτικός και έχει να κάνει με το ότι ο ελεύθερος χρόνος που απομένει για να βρεθούν οι δυο τους και χωρίς υποχρεώσεις είναι πραγματικά ελάχιστος με συνέπεια να αναβάλλουν διαρκώς να κανονίσουν μια έξοδό τους. Από την άλλη είναι πιθανό να θεωρούν ότι δεν είναι τόσο σημαντικό να περάσουν πλέον χρόνο μόνοι τους καθώς η ιδέα της οικογένειας φαίνεται να υπερτερεί όλων των υπολοίπων. Με άλλα λόγια το ζευγάρι και οι ανάγκες του θυσιάζονται ή υποχωρούν προκειμένου να έχει χρόνο η οικογένεια. Για κάποιους άλλους αρχίζει να γίνεται προτεραιότητα να διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο που έχουν αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό τους ή/και στους φίλους τους αφήνοντας στην άκρη τον σύντροφο. Τέλος υπάρχουν και εκείνοι που δεν επιδιώκουν να περάσουν χρόνο με τον σύντροφό τους γιατί δεν έχουν τι να πουν ή τι να κάνουν. Το σίγουρο είναι ότι η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου από το ζευγάρι είναι ένα θέμα μεγάλης σημασίας που επηρεάζει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το βαθμό ικανοποίησης των συντρόφών αλλά και την αίσθηση που έχουν για το πόσο κοντά είναι μεταξύ τους.
.
.Υστερόγραφο
Δεν ξέρω πώς σε βρίσκει η ανάγνωση αυτού του άρθρου… δεν ξέρω αν είσαι κι εσύ ανάμεσα σε αυτούς που δεν μοιράζονται ελεύθερο χρόνο με τον σύντροφό τους… δεν ξέρω αν κι εσύ έχεις ξεχάσει να είσαι σύντροφος… δεν ξέρω τέλος αν θέλεις να συνεχίσεις να ζεις έτσι ή αν σκοπεύεις να αλλάξεις όρους στο παιχνίδι της ζωής σου… η πρόσκλησή μου είναι να κάνεις το πρώτο βήμα που θα σε φέρει πιο κοντά στην αλλαγή…
Τι λες; Παίζουμε λοιπόν;
——————
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
.
Κάθε Τρίτη στις σελίδες του Kulturosupa.gr
.
.
Μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο μου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις iWrite με τίτλο “Μαθήματα στη γλώσσα της αγάπης” (πληροφορίες και online αγορά θα βρείτε εδώ)
.
.
Bίντεο, συνεντεύξεις και ομιλίες μου επισκεφτείτε το κανάλι μου στο You Tube.
..
Ακολουθήστε μας στα social media
..