Σου ‘φεξε πάλι τυχερέ Σαλονικιέ!!! Εκτός από ΜΕΤΡΟ… οσονούπω και ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ! Από τη γεωπόνο Πίτσα Στασινοπούλου –«ΟΙΚΟ…νική Πραγματικότητα».
Έτσι και αρνηθείς, δύσπιστε Σαλονικιέ, ότι είσαι προκλητικά προνομιούχος, θα σε χαρακτηρίσω επιεικώς «κακοπροαίρετο», κι αυτό επειδή είμαι κομψή και ευγενής. ΤΙ ΑΛΛΟ θέλεις δηλαδή; Πόσες πόλεις στον κόσμο ξέρεις που να έχουν πέσει πάνω της επί χρόνια, κορυφαίοι μελετητές/ τεχνοκράτες/ συγκοινωνιολόγοι/ μηχανικοί, προκειμένου να δώσουν ευφάνταστες λύσεις στο πρόβλημα μετακίνησης των κατοίκων της; Δεν έχει σημασία που κάποιες πρωτοπόρες λύσεις δεν «έκατσαν», που το κυκλοφοριακό χάος της πόλης θεριεύει, που η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει ξεπεράσει προ πολλού την «κόκκινη γραμμή». Σημασία έχει που κάποιοι φαεινοί εγκέφαλοι άσκησαν δημιουργικά και κυρίως κερδοφόρα τη φαντασία τους, κι αυτό είναι απείρως σημαντικότερο σε εθνικό επίπεδο «καινοτομίας», από την πρακτική λύση του τοπικού σου νταλγκά!
Και ξαναρωτώ: ΤΙ ΑΛΛΟ θέλεις δηλαδή; Τόσοι επιστήμονες έστυψαν κυριολεκτικά το (όποιο) μυαλό τους για να ελαφρύνουν το κυκλοφοριακό σου πρόβλημα και να σου βρουν πρωτότυπους έως… εξτρήμ, τρόπους μετακίνησης. Πριν κάποια χρόνια σκέφτηκαν να σε διακινούν ΚΑΤΩ από τη θάλασσα. Να σου φτιάξουν μια «Υποθαλάσσια Αρτηρία», που τύφλα να έχει η σήραγγα της Μάγχης. Να περνάς με το ΙΧ σου ως μίνι υποβρύχιο, δια μέσω του βυθού και να βγαίνεις απέναντι, έχοντας την μοναδική εμπειρία να χαζεύεις τα κρυμμένα κάλλη του εξωτικού Θερμαϊκού. Κι εσύ ξεσήκωσες τον τόπο! Λύσσαξες στην αντίδραση! Ότι τάχα μου το κόστος ήταν πανάκριβο αφού το 1,5 χλμ της υποθαλάσσιας κόστιζε όσο το… μισό οδικό δίκτυο της χώρας. Ότι τάχα μου η καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος θα ήταν φοβερή και μη αναστρέψιμη… ότι δήθεν τα διόδια που θα πλήρωνες δεν δικαιολογούνται για αστική μετακίνηση… Κι ενώ οι άνθρωποι έβγαλαν τα μάτια τους σε μελέτες και κόντρα μελέτες σε τιμές… χρυσού, κι ενώ έφτασαν να υπογράψουν την ανάθεση του έργου, εσύ τους πήγες μέχρι τα δικαστήρια! Και τί κατάφερες;;;; Να το ακυρώσεις και να πληρώνουμε τώρα ένα σκασμό αποζημίωση, χώρια τις μελέτες! Αλλά τέτοιος τζαναμπέτης είσαι!
Μετά το φιάσκο, αντί να σε παρατήσουν στη μίζερη τύχη σου και να σου ρίξουν ένα φάσκελο, σε συμπόνεσαν και ξανασχολήθηκαν μαζί σου: σκέφτηκαν να σε διακινούν, ΚΑΤΩ από τη γη. (Όπως βλέπεις, το «ΠΑΝΩ» γενικώς, δεν παίζει… πολύ μπανάλ!) Και ξεκίνησαν να σου φτιάχνουν μετρό! Κι όχι όποιο – όποιο. Το «πιο σύγχρονο της Ευρώπης»… κακή ώρα! Ξανά – μανά μελέτες, αναθέσεις, χρονοδιαγράμματα, εργοτάξια, παράδοση σε 6 χρόνια. Εντάξει… έγιναν αστοχίες, κακοί υπολογισμοί, δεν τους πήγε το μυαλό ότι η Θεσσαλονίκη – αν είναι δυνατόν!- μπορούσε να έχει θαμμένα αρχαία!!! Κι αυτοί πια οι ταμαχιάρηδες πρόγονοι, δεν άφησαν σπιθαμή! Ωραία, έχουν περάσει κοντά 10 χρόνια και το έργο είναι… ούτε στη μέση. Ωραία, έχουν ρημάξει κεντρικά σημεία της πόλης, έχουν ρημάξει μαγαζιά και περιοχές, κοντά μια δεκαετία θαυμάζεις λαμαρίνες και τρύπες… αλλά είναι αυτά λόγος για να σκούζεις πάλι; Δεν φτάνει δηλαδή που σου στόλισαν τις λαμαρίνες με ωραιότατους πλαστικούς κισσούς για να σπάει η λαμαρινίλα; Δεν φτάνει που σου υπόσχονται παράδοση στα… επόμενα 6 χρόνια; Δεν φτάνει που σου έκαναν ΚΑΙ επέκταση… επεκτείνοντας τις τρύπες; Τί θες πια και τρώγεσαι με το παραμικρό! Τι παραπάνω να κάνουν για να σε ευχαριστήσουν;
ΚΙ ΟΜΩΣ!!! Για να δεις βρε αχάριστε Σαλονικιέ, πόσο μεγαλόψυχοι είναι μπροστά στις άδικες γκρίνιες σου, προχώρησαν και στο «παραπάνω»! Και επειδή, ως φαίνεται, μπούχτισαν κι αυτοί με το πολύ «κάτω»… τη μια σαν υποβρύχια τσιπούρα, την άλλη σαν σκοτεινός τυφλοπόντικας, τώρα είπαν να κάνουν την υπέρβαση, κυριολεκτικά! Να σε διακινήσουν, όχι απλά «πάνω» στη γη ή «πάνω» στη θάλασσα, (είπαμε… μπανάλ!), αλλά ΠΑΝΩ ΑΠΟ τη γη, για την ακρίβεια στον ΑΕΡΑ!!! Όχι, μη πάει ο νους σου σε τίποτα δημόσια ή δημοτικά ελικόπτερα ή μίνι αεροπλανάκια… είπαμε «υπέρβαση», αλλά νισάφι! Πρόκειται για κάτι πιο απλό, αλλά επίσης ευφάνταστο. Θα σου φτιάξουν ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ, όπως φαντάζομαι έχει πάρει το αυτί σου. Σου λέει το μετρό δεν πρόκειται να το δουν χειροπιαστό, παρά μόνο στη μακέτα. Για να μπουν σε συρμό, ούτε τα εγγόνια… Και ποιος ακούει άλλα τόσα χρόνια τις κατάρες τους! Κι αν πιάσει καμία; Οπότε, δώσε τους τώρα ένα «φτηνό» και «άμεσα παραδοτέο» τελεφερίκ που κάνει και σούπερ εντυπωσιακό και να δεις πώς θα ξεχάσουν τις τρύπες… σημασία δεν θα δώσουν στο τεμπελόσκυλο, τον μετροπόντικα. Κι όσο για αρχαία, έχουν να «παίζουν» με την Αμφίπολη για δυο γενιές.
Το οποίο τελεφερίκ, αφού μελετήθηκε «επισταμένως», αφού πήρε τις απαραίτητες εγκρίσεις από μια σειρά φορέων, αφού εξασφάλισε τη χρηματοδότηση κυρίως μέσω ΕΣΠΑ, είναι έτοιμο προς ανάθεση, κατά τη γνωστή διαδικασία. Όπως ίσως θα ξέρεις, η αφετηρία του θα είναι στη πλατεία ΧΑΝΘ και το τέρμα του στην είσοδο του Θεάτρου Δάσους, συνδέοντας την παραλία με την Άνω Πόλη και το δάσος του Σέιχ Σου, με μια υψομετρική διαφορά 145 μέτρων και με συρματόσχοινα μήκους 1800 μέτρων. Είναι δε αξιοθαύμαστος ο τρόπος που «παίζει» με το νούμερο 8, καθώς: Το κόστος θα κυμανθεί περίπου στα 8 εκατομμύρια ευρώ, η κατασκευή θα ολοκληρωθεί περίπου σε 8 μήνες, η διαδρομή θα διαρκεί περίπου 8 λεπτά! Φαντάζομαι πρόσεξες το τονισμένο «περίπου», όταν έχεις καεί στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι. Τιμή εισιτηρίου δεν ξέρουμε, θα είναι έκπληξη! Το μοιραίο νούμερο 8 λοιπόν, μπορεί άνετα να παίξει στο «στοίχημα» με πιθανά πονταρίσματα. Να είσαι δε σίγουρος, ότι έτσι και ποντάρεις στο 8, στην απειροελάχιστη πιθανότητα που «κάτσει», έχεις μαζέψει φίλε μου όλο το χρήμα! Σκέψου το…
Τα επιχειρήματα τρανταχτά: Πρόκειται για ένα συγκοινωνιακό έργο που θα δώσει μια ανάσα και θα αποσυμφορήσει το κυκλοφοριακό πρόβλημα, συνδέοντας ταχύτατα δύο βασικούς άξονες της πόλης … πρόκειται για απλή, σχετικά οικονομική και γρήγορη κατασκευή, χωρίς ιδιαίτερη όχληση και χωρίς ρύπανση… πρόκειται επιπλέον για ένα «αξιοθέατο» που θα δώσει τη δυνατότητα να θαυμάσει κανείς την πόλη από την ψηλά, μετακινούμενος με ένα εντυπωσιακό μέσον. Σωστό και άγιο το σκεπτικό στη βάση του. Οι ενστάσεις αφορούν στα εξής αυτονόητα:
– Εφόσον πρόκειται όντως, για «απλό, οικονομικό, γρήγορα παραδοτέο, χωρίς όχληση και χωρίς ρύπανση» μέσο, ΓΙΑΤΙ δεν προτάθηκε και δεν υλοποιήθηκε νωρίτερα, στη θέση του πανάκριβου – προβληματικού μετρό ή της προηγηθείσας ανεκδιήγητης Υποθαλάσσιας;
– Εφόσον έχει όντως τόσα πλεονεκτήματα, γιατί θα έπρεπε να υποστεί η πόλη τέτοια απίστευτη ταλαιπωρία και ο προϋπολογισμός τέτοια απίστευτη δαπάνη, με ανεφάρμοστες μελέτες, ανέφικτες ιδέες και τρελές καθυστερήσεις;
– Εφόσον μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, που δεν τη λες και… Ν. Υόρκη, θα μπορούσε να λύσει άνετα και φτηνά το κυκλοφοριακό της με σωστά Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, με ένα επίσης «οικονομικό, γρήγορο, χωρίς όχληση και ρύπανση» τραμ, με μια επίσης «αξιοθέατη» θαλάσσια συγκοινωνία, με ποδηλατοδρόμους και –γιατί όχι- με ένα εντυπωσιακό τελεφερίκ… γιατί περνάει «των παθών της τον τάραχο»;;;;;
Παρόλο που ξέρουμε τις απαντήσεις, ομολογώ ότι θα είχε μεγάλη πλάκα να τις ακούσουμε από επίσημα χείλη. Έτσι, για να τσεκάρουμε άλλη μια φορά, το βαθμό ευφυΐας και ηθικής όσων αποφασίζουν για μάς, χωρίς εμάς. Που αυτή τη φορά, το συγκεκριμένο έργο, προσωπικά δεν θα το αφήσω στη καλή τύχη, ούτε θα περιοριστώ σε ευχές. Γιατί το να βασιστώ σε επίσημες δεσμεύσεις ή συμβόλαια και να πιστέψω φαιδρά χρονοδιαγράμματα ή τάχα μου ρήτρες, μα τω Θεώ, ΜΟΝΟ με λοβοτομή! Και παρότι αλλεργική με τα «εκκλησιαστικά τελετουργικά», σκέφτομαι ως ακραίο καταφύγιο, να φτάσω γονυπετής μέχρι την Μεγαλόχαρη της Τήνου, τάζοντας λαμπάδες στο μπόι όλων των εργολάβων μαζί! Θα μου πεις, τί φοβάσαι βρε χαζή… τουλάχιστον το τελεφερίκ δεν θα κάνει τον τόπο… γραβιέρα από άδειες τρύπες να χάσκουν, δεν έχει πολύπλοκες διαδρομές και… διαπλοκές, δεν κινδυνεύει να πέσει σε θαμμένα αρχαία. Τί χολοσκάς, κάπου μέσα στον… 21ο αιώνα, θα παραδοθεί το ρημάδι! Κι αν δεν είναι σε 8 μήνες, θα είναι σε 18, θα είναι σε 28, σε 58, σε 108…
Ναι, εντάξει ρε παιδί μου, μια κατανόηση θα τη δείξω η Σαλονικιά, έχω «ψηθεί» πια…. Μόνο φοβάμαι μήπως μείνω να αγναντεύω τους πασσάλους ως πρωτότυπη εικαστική παρέμβαση στο περιβάλλον ή χαζεύω το κλουβί αραγμένο στο πάρκο ως περιστερώνα ή κάνω μονόζυγο στα κρεμασμένα συρματόσχοινα… Αλλά πάλι θα μου πεις, άσχημα είναι, αντί να χαζεύω την πόλη από πάνω μέσα στο τελεφερίκ, να χαζεύω από κάτω χάπενιγκς με ακροβάτες στα συρματόσχοινα; Μήπως κι αυτό «αξιοθέατο» δεν είναι; Τί κάθομαι και σκάω! Αφού το κυκλοφοριακό θα μου το λύσει έτσι κι αλλιώς το μετρό. Όταν ξανάρθω ως μετεμψύχωση.
Φωτογραφικό υλικό
