So you think you can teach 57: ΚΑΙ τρίτη!

11557 Views
So you think you can teach 57: ΚΑΙ τρίτη! So you think you can teach 57: ΚΑΙ τρίτη!

 

.

Νέο αίμα στο φροντιστήριο. Δεν θέλω να πιστεύω σε Κασσάνδρες, αλλά νιώθω πως αυτή η καινούρια φιλόλογος με τον κρίκο στη μύτη, ήρθε για να μας εκθρονίσει όλους.

Γράφει ο Γιάννης Φασούλας *



 
ΝτιγκιΝτάνκαν ΜακΛάουντ
Θυμάται κανένας τον Χάιλάντερ; Εκείνη τη σειρά με τους Αθάνατους που μονομαχούσαν;
 
Είναι λέει πάνω στη Γη καμιά εκατοστή Αθάνατοι, που γυρίζουν όλον τον κόσμο (με τι λεφτά, δεν μάθαμε ποτέ), μέχρι να πέσουν ο ένας πάνω στον άλλον και να μονομαχήσουν με σπαθιά, ώσπου να πέσει ένα κεφάλι. Ήρωας της σειράς είναι κάποιος Ντάνκαν ΜακΛάουντ, που οι κακές γλώσσες της κυρα-Φιλιώς αποκαλούσαν ΝτιγκιΝτάνκαν ΜακΛάουντ, κι έτσι το άλλαξε και το έκανε Χάιλάντερ, επειδή είναι από τα Χάιλαντς της Σκωτίας, όπως ο Πάριος το έκανε Πάριος, γιατί στα σεβεντοέιτιζ δεν έκανες καριέρα με το επίθετο Βαρθακούρης ούτε αν είχες βύσμα τον Ανδρέα, τέλοσπάντων, ξεφεύγουμε.
 
Όταν βρίσκονταν δυο Αθάνατοι σε απόσταση βολής, άκουγαν και οι δύο μια απόκοσμη, μπάσα αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή, εντόπιζε ο ένας τον άλλον, και το νταβαντούρι ξεκινούσε. Κι επειδή δεν ξιφομαχείς στη μέση του δρόμου, ούτε γεμίζεις 48 λεπτά επεισόδιο αν βγουν με το καλημέρα τα γιαταγάνια, ο Χάιλάντερ και ο εκάστοτε κακούλης, μα έτσι, μα αλλιώς, έψαχναν μέρος να απομονωθούν, σαν ζευγάρι καυ**μένων γυμνασιόπαιδων που ψάχνει σκοτεινές γωνίες για να φασωθεί.
 
Μια τέτοια απόκοσμη αύρα άκουσα χτες στο γραφείο του κυρίου Δήμου, όταν μπήκε μέσα η Κασσάνδρα.
 
 
Πρώτο πόδι
Ντάξει ναι, φτάσαμε επεισόδιο 57 Διασταύρωση Χορτιάτη, με ξέρετε, σας ξέρω, το Κασσάνδρα είναι ψευδώνυμο, μην κολλάμε σε αυτά.
 
Φροντιστήριο, Σαββαταπόγευμα 20 Ιουνίου 2020 στο γράφειο του κυρίου Δήμου, ο σεβαστός διευθυντής μας είναι στην κουζίνα και πλένει ποτήρια. Ενώ τον περιμένω να τελειώσει, κάθομαι με την πλάτη στην εξώπορτα, όταν ξαφνικά ακούω βήματα, και μαζί ακούω την απόκοσμη αύρα του Χάιλάντερ. Ομοαίματος ξερόλας σε απόσταση βολής. Γυρίζω να κοιτάξω, κοπελίτσα γύρω στα λέιτ τουέντιζ. Ο κρίκος στη μύτη (σε φάση Πέρσης αγγελιοφόρος στον Τζέραρντ Μπάτλερ, που κατέληξε στης Λήθης το Πηγάδι), δεν με ξεγελάει: Η κοπελίτσα είναι φύτουλο από τα λίγα, και τρελαμένη συλλέκτρια πτυχίων. Συγγνώμη, είστε ανοικτά; Ήμασταν, λέω, αόριστος, τώρα ετοιμαζόμαστε να κλείσουμε. Βασικά παρατατικός λέει, στον αόριστο δανείζεται τύπους από το υπάρχω.
 
Νιώθω κάτι μεταξύ να σε δείρω και να σε φιλήσω, εκείνη την ώρα αχνοφαίνεται η γκουρού - like γενειάδα του κυρίου Δήμου από το βάθος, τη στήνω στη γωνία και περιορίζομαι στο παρακολουθείν τη συζήτηση του διευθυντού μου με αυτή τη χαρντ ροκ έκδοση της Έιμι Φάρα Φάουλερ.
 
 
Αχόρταγη
Ναι, έχουμε θέσεις στο Δημοτικό Φροντιστήριο. Είστε τυχερή. Τώρα με τον κόβιντ θα αναγκαστούμε να σπάσουμε τα τμήματα σε πενταμελή - εξαμελή μάξιμουμ, θα δημιουργηθούν περισσότερα γκρουπ, θα χρειαστούμε διδάσκοντες. Χαίρομαι, θα μπορούσα να αναλάβω μικρές τάξεις. Θα ήθελα να δουλέψω με πιο μικρά παιδιά, ώστε να έχω χρόνο να τους περάσω αυτά που θέλω.
 
Κοίτα ρε, λέω, αυτή θα μας αλλάξει και τη διακόσμηση εδώ μέσα. Μήπως θα θέλατε να στολίσουμε και καράβι τα Χριστούγεννα, μαντάμ, αντί για δέντρο; Από μέσα μου όλα αυτά.
 
Τι έχετε τελειώσει; Το πρώτο μου πτυχίο είναι Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, λέει. Ασφαλώς, σκέφτομαι. Απόφοιτος αυτής της σχολής-απάτης. Φέικ πτυχίο, σαν τα κόκκινα νύχια της. Έχετε και δεύτερο πτυχίο, ρωτάει ο κύριος Δήμος. Ναι, λέει, ξανάδωσα και πέρασα στο τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας. Τη Δευτέρα δίνω το τελευταίο μου μάθημα για πτυχίο. Συγχαρητήρια, λέει ο κύριος Δήμος. Παγωμάρα μπαρμπα-Στάθη εγώ.
 
Τι μαθήματα θα θέλατε να διδάξετε; Έκθεση κυρίως, λέει. Ε, γουάτ; Τα σιχαμερά της δάχτυλα με τα φέικ κόκκινα νύχια διεισδύουν στο βάζο με τις καραμέλες μου. Α, για έκθεση θα συνεννοηθείτε με τον Γιάννη. Ο Γιάννης έχει αναλάβει την έκθεση στην τρίτη λυκείου. Μπα, λέω, με υπολογίζει ακόμα ο κύριος Δήμος, πάλι καλά. Κανένα πρόβλημα λέω, ας πάρει η Κασσάνδρα τα μικρά, αφού όπως καταλαβαίνω δεν ενδιαφέρεται για την τρίτη. Α όχι, λέει, δεν έχω πρόβλημα, αν υπάρχουν κενά διδασκόντων, κάνω και τρίτη.
 
ΚΑΙ τρίτη!
 
 
Νοσμπέτερ
Και τι γνώμη έχετε, δεσποινίς, για τα φετινά θέματα εξετάσεων μέχρι τώρα; Κοιτάξτε, τα παιδιά που δίνουν με το νέο σύστημα όντως είχαν δύσκολα θέματα. Με το παλιό τα θέματα ήταν πιο βατά. Ειδικά στα αρχαία, δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου.
 
Άκουσα καλά; Είπε “δυσκολευτήκαΜΕ”;
 
Παρεμβαίνω.
 
Συγγνώμη, δεσποινίς, το πρώτο πληθυντικό είναι συμπαράστασης, έτσι; Και καλά υποστήριξη στους μαθητές σας, καταλαβαίνω σωστά; Όχι, λέει, ξαναδίνω μαζί τους με το παλιό σύστημα. Θέλω να περάσω φιλολογία αυτή τη φορά. Αρχίζω και στροφάρω σαν κάδος πλυντηρίου. Και δεν σκέφτεστε ότι αρπάζετε τη θέση στο πανεπιστήμιο από κάποιο παιδί που τη χρειάζεται; Δεν υπάρχει νόμος που να μου το απαγορεύει, λέει. Τι λες μωρή Σοράγια, λέω από μέσα μου. Συνεχίζει: Άλλωστε, ό,τι μαθαίνω, το προσφέρω στα παιδιά. Είναι μέρος της δουλειάς μου το να γίνομαι καλύτερη. Πολύ σωστά, λέει ο αγαθοβιόλης ο κύριος Δήμος.
 
Ωχ, τη μαλαγάνα, λέω. Μα-λαγάνα, και μακ σαρακοστή.
 
Εξάλλου, λέει, το όνειρό μου ήταν πάντα η φιλολογία. Απλώς, παλιότερα ήμουν πιο μικρή, δεν είχα τα μυαλά να κάτσω να διαβάσω σοβαρά. Όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Μια απόκοσμη αύρα την προειδοποιεί για την αντίδρασή μου, γυρίζει, με κοιτάει στα μάτια:
 
“ΚΑΙ τρίτη”.
 
/
Sweet home Αλαμπάμα
Πετάω βαριεστημένος στο τραπέζι της κουζίνας το διαγώνισμα λατινικών της Φόνης, που ξαναδίνει με το παλιό, και της Μέγκι, που φέτος με πούλησε για το Διακρότημα, αλλά το παίζει δίπορτο. Αυτό το “κύριε, σας εμπιστεύομαι” πρέπει κάποτε να σταματήσει να ξεκλειδώνει τις άμυνές μου όπως ο Τζόι, που ξεκούμπωνε σουτιέν με το βλέμμα.
 
Απ’ ό,τι φαίνεται, θα τη φάμε στη μάπα τη μικρή με τον κρίκο στη μύτη. Δεν θέλω να πιστεύω σε Κασσάνδρες, αλλά νιώθω πως ήρθε με σκοπό να μας εκθρονίσει όλους. Σιγά το θρονί ρε Καρλομάγνο, θα μου πεις. Εθελοντής καθηγητής στο Κοινωνικό Φροντιστήριο, τζαμπαντάν υπηρεσίες. Μέχρι και τα μαρκαδόρια, όχι μόνο τα βγάζεις, αλλά και τα βάζεις από την τσέπη σου. Ναι, αλλά είναι ένας τίτλος, πώς να το κάνουμε. Είναι μια θέση Μαζεστίξ σ’ ένα μικρό γαλατικό χωριό.
 
Τελοσπάντων, ίσως να ήταν μια κακή πρώτη εντύπωση. Ας της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.
 
Ελπίζω να μη χρειαστεί ΚΑΙ τρίτη.


*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
.
So you think you can teach 
.
Κάθε 1, 11 και 21 του μηνός στις σελίδες του Kulturosupa.gr
.
Δείτε & αυτό: 


.
------------------------
--------------------
----------------
 
Ακολουθήστε μας στα social media
      

Φωτογραφικό υλικό






Αρθρογραφος

Γιάννης Φασούλας
Γιάννης Φασούλας
Εντεχνόπληκτος και σχολειόπληκτος εκπαιδευτικός ετών 33. Όταν δεν καλύπτει την εντεχνοεπικαιρότητα της πόλης υπό μορφή ιστοριών νυχτερινής μουσικής "περιπέτειας", θα μοιράζεται "διδακτικές" ιστορίες από τη σχολική ζωή και τη μέση εκπαίδευση για τη στήλη "So you think you can teach". Κάθε Τετάρτη.

Γραψε το σχολιο σου

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Υπογραμμίζονται τα υποχρεωτικά πεδία *

Γραψε το σχολιο σου στο Facebook

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

τελευταιες αναρτησεις
Πώς πέρασα το φετινό θεατρικό καλοκαίρι»… | Στον Παλμό των Φουαγιέ
Πώς πέρασα το φετινό θεατρικό καλοκαίρι»… | Στον Παλμό των Φουαγιέ
με 0 Σχόλια 3204 Views

Φέτος εντόπισα πιο συνειδητά ορισμένα θέματα που συνέβαλαν σε έναν θεατρικό απολογισμό με αρνητικό κατ’ εμέ πρόσημο…Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα.

Περισσότερα ...

ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη θεατρομανία
ΣΙΝΕΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Σινεμανία
ΜΟΥΣΙΚΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Μουσικόμανία
ΤΕΧΝΗ - ΒΙΒΛΙΟ

Περισσότερα Τέχνη Βιβλίο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Περισσότερη Θεσσαλονίκη

Περισσότερα Της «K» το κάγκελο

Περισσότερη Παράξενη ζωή