*
Ελισάβετ, πώς τα πέρασες στην ονομαστική γιορτή σου (24/4); Αχ, τέλεια, κύριε, βγήκαμε με τις φίλες μου για Β2, πήγαμε για παγωτό μόκα-στρατσιατέλα, μία-μία με ενάμισι μέτρο απόσταση στην ουρά του Φρέτζιο στη Λαμπράκη, το συνεχίσαμε με Β6 τσάρκα Πυλαία-Πανόραμα, τελικά στείλαμε καπάκι κι ένα Β4 κι ανεβήκαμε Χορτιάτη για πικ-νικ, και καλά το καλαθάκι ήταν για την άρρωστη γιαγιά μου.
Τα θυμάσαι όλα χαρτί και καλαμάρι, Ελισάβετ; Αχ, ναι, κύριε, πέρασα τέλεια. Σαν χτες μου φαίνεται.
Λοιπόν, Ελισάβετ, σου έχω νέα. Η γιορτή σου ήταν ακριβώς εικοσιέξι μέρες πριν. Η έναρξη των πανελλαδικών είναι σε εικοσιέξι μέρες ακριβώς. Αν το Φρέτζιο κι ο Χορτιάτης σού φαίνονται σαν χτες, οι εξετάσεις θα πρέπει να σου φαίνονται σαν αύριο.
Σιωπή από κάτω.
Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός.
.
Αν μπεις στο μυαλό των κοριτσιών μου, θα ακούσεις μια ηχώ να επαναλαμβάνει κάτι σαν: Είμαι χάλια στο άγνωστο, είμαι άχρηστη στην ιστορία, πω πω κι είναι τόσα πολλά, δεν θα προλάβω, δεν θα καταφέρω τίποτα όσο κι αν προσπαθήσω, άδικα το παλεύω, αχ, ας περιμένω εδώ ξαπλωμένη στις ράγες του τρένου, να έρθει τον Ιούνιο το ιντερσίτυ να με πατήσει στη μούρη.
Όλα αυτά από Σεπτέμβριο μέχρι περίπου τα μέσα Μαΐου. Μετά ξαφνικά γυρίζει ο διακόπτης, συνειδητοποιούν ότι εντάξει, λίγο έμεινε, ας προσπαθήσω, τι έχω να χάσω, εξάλλου σ’ ένα μηνάκι από τώρα θα πακετάρω για Σκιάθο, τελικά καταλήγουν τα δυο τελευταία βράδια με τσιμπίδες στα βλέφαρα να βγάζουν 155 σελίδες ύλη ιστορίας μονοκοπανιά, τους μένει μόνο το σύμφωνο Μπένυ-Κεμάλ του 1930, το βγάζουν τσάτρα-πάτρα οχτώ παρά τέταρτο το πρωί των εξετάσεων στα όρθια, δίπλα στις βρύσες στο προαύλιο, παρέα με ένα κακάο Κουκάκη, εκτός από την Ιζαμπέλα τη γλωσσοκοπάνα, που κλασικά θα μασουλάει ρυζογκοφρέτες, τελικά πέφτει το σύμφωνο Μπένυ-Κεμάλ του 1930, ε όχι ρε γ@μώτο, μισή ωρίτσα ακόμα δεν μπορούσα να ‘χα;
Τι μ@λ@κί@ αυτές οι ρυζογκοφρέτες της Ιζαμπέλας, εμ είναι λες και τρως γυψοσανίδα, εμ τις μασουλάει και μες στο μάθημα, χρατς χρουτς σαν αρουραίος (σαν το δάσκαλο Σπλίντερ, αλλά χωρίς τα φρύδια και το μπουρνούζι), μετά κάνει μπαλίτσα το χρυσόχαρτο και σουτάρει αίρμπολ στο καλαθάκι.
Στο θέμα μας.
Ανατροπή στο 90’
.
Μέσα Μαΐου, τα tables turn. Παραμονή εξετάσεων, τα κορίτσια μου αλλάζουν συμπεριφορά τζεκυλικά, σαν διπολικά διαταραγμένες. Μιλάμε για αναστροφή 180 μοιρώνε, έχεις δει το άσπρο-μαύρο κοράκι στον ουρανό, που λένε και τα Ζουζούνια, τέτοια πράγματα, λες και παίζουμε επιτραπέζιο Οθέλλο.
Η ζουμπουρλοΓεωργία, gold member του κλαμπ των στ@ρχιδιστών, έρχεται και μου ζητάει να της δώσω “κριτήρια συνεξέτασης νεοελληνικής γλώσσας-λογοτεχνίας, για επιπλέον εξάσκηση” (ακούγοντας τα λόγια αυτά ένιωσα όπως ο Τσάντλερ, όταν άκουσε τον Τζόι να λέει “ωσαύτως”). Η μαγουλού Μαγδάλω, από ‘κει που ήταν σαλίγκαρος με δισκοκήλη Ο4-Ο5, ξαφνικά ανοίγει τα νίτρο και σου βγάζει εφτά σειρές άγνωστο Θούκυ χωρίς να σκαλώσει πράμα (ούτε στο ξυμμάχους ξυνέπεμπεν). Η Ασπασία Μήτρογλου, ο προστάτης των φτωχών και των αδυνάτων, που υψώνει αντιρρατσιστική γροθιά διαμαρτυρίας όποτε μου ξεφεύγει το ανέκδοτο με τα νομιστεράκια, που ζώνεται με εκρηκτικά υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ κάθε που μου ξεφεύγει ένα “τι έγραψε ο π**στης ο Αριστοτέλης”, ξαφνικά σου λέει “κύριε, δεν βρίσκω καλή την ιδέα σας να κάνουμε μάθημα στις ομπρέλες της παραλίας, δεν θα είμαστε συγκεντρωμένοι, θα ήθελα να δείξετε λίγο περισσότερη πειθαρχία και αυστηρότητα τις τελευταίες εβδομάδες”.
Για να μη μιλήσω για τη γλωσσοκοπάνα την Ιζαμπέλα, που μεταλλάχθηκε σε everything but γλωσσοκοπάνα. Περνάει το εξίμισι με οχτώμισι της Τρίτης μέσα σε πρωτοφανή μούγκα, εγώ γυρίζω απότομα το κεφάλι μου να την πιάσω επ’ αυτοφώρω να μ@λ@κίζεται όπως συνήθως, κι εκείνη έχει το θράσος να με κοιτάει στα μάτια με προσοχή και να σημειώνει όσα λέω, ήμαρτον δηλαδή, θυμίζει εκείνο που έλεγε η Φιόνα στον Καντακουζηνό, έχω συνηθίσει να με αποπαίρνετε, και τώρα αποσυντονίστηκα.
Μούγκα η γλωσσοκοπάνα. Και τώρα πώς θα την αποκαλώ; Θυμίζει το ανέκδοτο, πώς θα λέγεται ο Μπομπ ο Μάστορας, αν μείνει άνεργος; Μπομπ.
Έστω κι αργά
Ο ταλαίπωρος εκπαιδευτικός εργάζεται πυρετωδώς, σαν τον Ντόναλντ Ντακ όταν δούλευε νυχτοβάρδια στο θησαυροφυλάκιο, με τα αιμοφόρα αγγεία στους κερατοειδείς πρησμένα, κι ένα καλαμάκι πέντε μέτρων να καταλήγει σε μια νταμιτζάνα καφέ. Μόνο καλό της υπόθεσης, ότι μπορεί να μυξοκλαίγεται. Δεν με αφήνουν σε ησυχία, όλοι από μένα κρέμονται, θα με φάνε ζωντανό στο τέλος, βαράτε με κι άλλο, αντέχω, παιδιά έλεος, έχω να κοιμηθώ από προχτές, όλοι θέλετε και θέλετε, κανένας δεν με ρωτάει εγώ αν αντέχω, αν έχω κι άλλες δουλειές! Μην τολμήσει όμως μαθητής να σου πει “εντάξει κύριε, δεν πειράζει, ξεκουραστείτε και μας τα φέρνετε την άλλη βδομάδα”, όχι, θα πέσεις σε κατάθλιψη.
Τώρα θα μου πεις, μέσα σε εικοσιέξι μέρες θα καλύψουμε το κενό από τις βουστροφηδόν εκθέσεις με τα γίνετε και τα φαίνετε σε μια αξιοπρεπή παρουσία στις πανελλαδικές; Γιατί όχι; Σε εικοσιέξι μέρες γίνονται θαύματα. Σε εικοσιέξι μέρες αλλάζει ο πρωταθλητής Ευρώπης στο ποδόσφαιρο. Γεννιούνται και πεθαίνουν εικοσιέξι γενιές πεταλούδων. Προλαβαίνει το Ισραήλ να κερδίσει τέσσερις κόμμα τρεις πολέμους απέναντι στους Άραβες, κι η Αγγλία να καταλάβει 832 φορές τη Ζανζιβάρη.
Πάμε πόλεμο.
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
.
So you think you can teach
.
Κάθε 1, 11 και 21 του μηνός στις σελίδες του Kulturosupa.gr
.
Δείτε & αυτό:
.
------------------------
--------------------
----------------
Ακολουθήστε μας στα social media
