Ψυχογραφώντας Θεατρικές παραστάσεις, Κινηματογραφικές ταινίες, Τηλεοπτικές σειρές, Πέρα απ' αυτό που βλέπεις (Κάθε Τρίτη & Παρασκευή).
.
Η στιγμή που ο γιος παρατηρεί τις αδυναμίες του γονιού του και προσπαθεί ενδεχομένως να τις εξηγήσει χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τις αποδέχεται ή συμφιλιώνεται με αυτές. Αυτή είναι η στιγμή της συναισθηματικής ενηλικίωσης.
.
Γράφει η Νέλη Βυζαντιάδου για την Κουλτουρόσουπα.
Το ζέσταμα
Εδώ και αρκετά επεισόδια ο Σαράντος επιθυμεί διακαώς να μάθει την αλήθεια για τον πατέρα του και δεν σταματά μέχρι να ανακαλύψει τι πραγματικά ισχύει και τι όχι για αυτόν τον άντρα. Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρίσκεται κανείς μπροστά σε δυσάρεστες διαπιστώσεις και να συνειδητοποιεί ότι ο άνθρωπος που μέχρι πρότινος θαύμαζε, είχε τελικά και ένα άλλο, πιο σκοτεινό πρόσωπο.
Η δράση
Καθώς παρακολουθώ τις προσπάθειες του Σαράντου να ‘γνωρίσει’ ξανά τον πατέρα του μέσα από τις μαρτυρίες και τις αφηγήσεις τρίτων, σκέφτομαι ότι τουλάχιστον αυτός ο νέος δεν διστάζει να δει από την καλή και την ανάποδη τον πατέρα του ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να τον απομυθοποιήσει σε αντίθεση με άλλους γιους ή/και κόρες που αρνούνται πεισματικά να διακρίνουν τις αρνητικές πλευρές των γονιών τους με συνέπεια να συνεχίζουν να τους αντιλαμβάνονται και να τους βλέπουν σαν θεούς. Έτσι όπως τους έβλεπαν όταν ήταν παιδιά, έτσι τους βλέπουν και τώρα που είναι ενήλικες.
Αναρωτιέμαι για αυτό που δυσκολεύει αυτούς τους ανθρώπους να απομυθοποιήσουν τους γονείς τους. Αναρωτιέμαι επίσης για το αν καταλαβαίνουν το κόστος που έχει αυτή τους η επιλογή. Με το να μην απομυθοποιούν τους γονείς τους, δεν καταφέρνουν να διαφοροποιηθούν από αυτούς και επομένως δεν ωριμάζουν ποτέ. Παραμένουν συναισθηματικά εξαρτημένοι από αυτούς και χρειάζονται απεγνωσμένα την έγκρισή τους προκειμένου να νιώσουν καλά και ασφαλείς. Αν και σε πολλές περιπτώσεις η διαδικασία αποκαθήλωσης των γονεϊκών προσώπων ξεκινά κάπου στην εφηβεία, δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να στηρίζονται στους γονείς τους και προτιμούν να τους κρατούν μέσα τους μόνο σαν βοηθητικές και υποστηρικτικές φιγούρες.
Ο Σαράντος ρωτά όποιον γνωρίζει κάτι για τον πατέρα του. Θέλει να μάθει για να μπορέσει να σχηματίσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για αυτόν τον άνθρωπο. Μόνο έτσι θα μπορέσει να σταθεί απέναντι του και να τον προσεγγίσει αναγνωρίζοντας τόσο τα μειονεκτήματα όσο και τα πλεονεκτήματά του. Κι είναι τότε που ο γιος ενηλικιώνεται ουσιαστικά, σκέφτομαι. Όταν θα κατορθώσει να σταματήσει να αντικρίζει με δέος τον πατέρα του και θα απελευθερωθεί από την κυριαρχία που ο τελευταίος ασκεί ή επιδιώκει να ασκεί πάνω του. Είναι η στιγμή που ο γιος θα πετάξει από πάνω του τις αλυσίδες των ενοχών και θα χρεώσει τον πατέρα του για τα λάθη που έκανε αποφασίζοντας ταυτόχρονα να προχωρήσει και ίσως και να τον συγχωρήσει. Είναι η στιγμή που η απομυθοποίηση συντελείται. Η στιγμή που ο ενήλικας πλέον γιος παρατηρεί τις αδυναμίες του γονιού του και προσπαθεί ενδεχομένως να τις εξηγήσει χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τις αποδέχεται ή συμφιλιώνεται με αυτές.
Σε πρώτη φάση πάντως ο Σαράντος, όπως και κάθε άλλος γιος, αρνείται να πιστέψει ότι ο πατέρας του υπήρξε ένας τέτοιος άνθρωπος. Του φαίνεται σχεδόν απίθανο να δεχθεί πως έκανε αυτά για τα οποία τον κατηγορούν οι τρίτοι. Του φαίνεται αδιανόητο να σκεφτεί ότι ο πατέρας του υπήρξε ένα τέρας για ένα μικρό κορίτσι. Κι είναι τότε που εξοργίζεται μαζί του κι ας είναι νεκρός. Κι ας μην κινδυνεύει κανένα μικρό κορίτσι πια από τις διεστραμμένες ορέξεις του. Κινδυνεύει ο ίδιος ο γιος του από τον πόνο και τη ντροπή που του προξενούν αυτές οι αποκαλύψεις. Προτιμά να νιώθει ότι δεν είχε ποτέ πατέρα από το να δεχθεί ότι είχε αυτόν τον πατέρα.Δεν θα αργήσει ασφαλώς να νιώσει και άλλα συναισθήματα όπως θλίψη και απογοήτευση καθώς είναι ιδιαιτέρως επώδυνο να βλέπει τον πατέρα του μέσα από τα μάτια των άλλων και κυρίως των θυμάτων του.
Όπως και να έχει η σχέση του με τον πατέρα του, ακόμα κι αν αυτός έχει πεθάνει, θα περάσει από σαράντα κύματα και θα βιώσει πολλές συγκρούσεις. Ο γιος θα προσπαθήσει να ανακατασκευάσει μια πραγματικότητα μέσα στην οποία θα εντάξει τα δεδομένα που έχει για να προχωρήσει αφήνοντας πίσω τις σκιές του παρελθόντος.
Το κλείσιμο
Το αποψινό επεισόδιο με αφήνει με την εξής σκέψη: όσο δύσκολο ή επώδυνο κι αν είναι για ένα παιδί, έναν ενήλικο που είναι παιδί των γονιών του, να απομυθοποιήσει το γονιό του, άλλο τόσο λυτρωτικό αποδεικνύεται μια που μόνο τότε θα συνδεθεί με τη δική του δύναμη και θα πάρει μια νέα, διαφορετική και πιο ώριμη θέση που θα είναι μακριά από οποιαδήποτε γονεϊκή αυθεντία.
-
Τι είναι η ευτυχία; Διαδραστική ομιλία της Νέλης Βυζαντιάδου στο θέατρο Μετροπόλιταν με ελεύθερη είσοδο, διαβάστε αναλυτικά εδώ
Δευτέρα 20 Μαρτίου και ώρα 18.00
.
"Μαθήματα στη γλώσσα της αγάπης":
(πληροφορίες και online αγορά, εδώ)
.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media