Έχεις σκεφθεί ποτέ τι είναι αυτό που σε ωθεί στη μοναχικότητα; Με άλλα λόγια γιατί επιλέγεις να είσαι μόνος αντί να έρχεσαι σε επαφή με άλλους ανθρώπους; Πρόκειται για προτίμηση ή για μια επιλογή που προκύπτει από κάποια δυσκολία; Αποτελεί προϋπόθεση για να είσαι πιο δημιουργικός ή είναι αναπόφευκτη συνέπεια της αδυναμίας σου να είσαι σε επαφή με τους άλλους;
Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι περνούν πολύ ωραιότερα όταν μένουν μόνοι τους παρά όταν είναι με κάποιον άλλον. Αποζητούν την ιδιωτικότητά τους, διεκδικούν την αυτονομία τους και απολαμβάνουν την ηρεμία που τους χαρίζει η μοναχικότητα. Δεν τρομοκρατούνται στην ιδέα να μείνουν ολόκληρες μέρες μόνοι τους καθώς αυτό τους βοηθά να ανακαλύψουν νέες πτυχές του εαυτού τους ή να εμβαθύνουν στα συναισθήματά τους. Επιλέγουν να ασχοληθούν με αυτά που τους ενδιαφέρουν και τους ολοκληρώνουν στοχεύοντας διαρκώς στην προσωπική τους εξέλιξη.
Υπάρχουν όμως και εκείνες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η μοναχικότητα είναι η απόδειξη ενός προβλήματος που προϋπήρχε. Τότε μάλιστα είναι αμφίβολο αν μιλάμε για μοναχικότητα, δηλαδή για συνειδητή επιλογή του να μείνει κανείς μόνος για να περάσει όμορφα ή για τη συνέπεια μιας προσωπικής δυσκολίας του ατόμου να περάσει χρόνο με άλλους.
.
.
Ας δούμε πιο αναλυτικά τους βασικότερους λόγους για τους οποίους υποχρεώνεται κανείς να μείνει μόνος παρόλο που δεν το απολαμβάνει ως σχήμα συμπεριφοράς:
* έχει κοινωνική φοβία, δηλαδή αισθάνεται άγχος με τους άλλους και επηρεάζεται σημαντικά η λειτουργικότητά του
* έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση με αποτέλεσμα να πιστεύει ότι δεν έχει ιδιαίτερη αξία στα μάτια των άλλων ή ακόμα χειρότερα νομίζει ότι είναι ανεπιθύμητος
* έχει μονίμως την αίσθηση ότι δεν ανήκει σε ένα σύνολο (οικογενειακό, φιλικό, επαγγελματικό, κοινωνικό)
* δυσκολεύεται να εκφραστεί και να επικοινωνήσει
* νιώθει ότι χάνει την αυθεντικότητά του όταν βρίσκεται με άλλους
* υποχρεώνεται σε συμπεριφορές που δεν τον αντιπροσωπεύουν όταν είναι παρόντες και άλλοι
* δεν περνά όμορφα όταν είναι μαζί με άλλους
* είναι εσωστρεφής
* έχει διαταραγμένες / προβληματικές σχέσεις με τον περίγυρο
* φοβάται ότι δεν θα καταφέρει να ελέγξει τις αντιδράσεις του (π.χ. θα έχει ξεσπάσματα θυμού) παρουσία άλλων
* νιώθει υποχρεωμένος να απολογείται για τις επιλογές και τις αποφάσεις του κάθε φορά που βρίσκεται με άλλους
* δυσκολεύεται να αντισταθεί στις προσδοκίες των άλλων με συνέπεια να μη βάζει όρια
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως η μοναχικότητα γίνεται επικίνδυνη όταν καταλήγει σε πλήρη απομόνωση του ανθρώπου και οδηγεί σε μείωση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής του. Με άλλα λόγια όσο πιο πολύ καιρό μένει μόνος, τόσο λιγότερο πιστεύει στον εαυτό του. Όσο λιγότερο πιστεύει στον εαυτό του, τόσο περισσότερο αποφεύγει τους άλλους. Όσο περισσότερο αποφεύγει τους άλλους, τόσο πιο πολύ σιγουρεύεται ότι δεν έχει αξία. Όσο πιο πολύ σιγουρεύεται ότι δεν έχει αξία, τόσο λιγότερο προσελκύει τους άλλους. Κι όσο λιγότερο προσελκύει τους άλλους, τόσο πιο εύκολα καταδικάζεται σε απομόνωση.
Φωτογραφικό υλικό
