Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου
Ρωτάω γιατί έχουν μείνει «εκτός πλάνου» κάποια «θεματάκια» κι αναλογίζομαι αν ξεχάστηκαν και να περιμένουμε οσονούπω να σκάσουν μύτη ή σκόπιμα παραλείφθηκαν γιατί κάποια φιλεύσπλαχνη ανώτερη δύναμη θεώρησε ότι «νισάφι με τους καψερούς! Θα τους αποτελειώσουμε τη θερινή σεζόν και δεν θα μας μείνει κοινό για τις επόμενες…» Καθότι υπάρχουν σε εκκρεμότητα κάτι σμήνη από ακρίδες που δενόρμησαν (ακόμη), κάτι μετεωρίτες που αιωρούνται και δεν έπεσαν στο κεφάλι μας (ακόμη), ένα ηφαίστειο στη Σαντορίνη που καπνίζει και δεν ανατινάχτηκε (ακόμη), κάτι δηλητηριώδεις κώνωπες που καιροφυλακτούν και δεν μας ρούφηξαν το αίμα (ακόμη), κάτι σατανικά ούφο που περιπλανώνται και δεν επιτέθηκαν (ακόμη) και γενικώς μια σειρά από πληγές- κατάρες που μοιάζουν να παίζουν κρυφτούλι τελευταία και λες, να, όπου να ‘ναι «φτου και βγαίνει»!
Κάπως έτσι φέτος, το περίφημο ελληνικό- κατ’ ευφημισμόν καλοκαίρι, διότι πιο τον «κακό του τον καιρό» ΔΕΝ θα μπορούσε να έχει, θα μείνει στην ιστορία του τόπου ως πρωτόγνωρο κα(κο)καίρι να έχουμε να διηγούμαστε στα εγγόνια ΑΝ προλάβουμε, γιατί το ρημάδι δεν τέλειωσε ακόμα… Βλέπεις δεν έμεινε ούτε μια από τις 7 πληγές του Φαραώ, βεβαίως σε σύγχρονη εξελιγμένη εκδοχή – είναι στη μέση κι ο δικός μας βαφτισμένος «Μωυσής» να συμβάλλει καταλυτικά στον δυσοίωνο συνειρμό- που να μη μας έχει επισκεφτεί φέτος κι αν δεν πιστεύεις, ιδού για του λόγου το αληθές, έτσι στην τύχη, χωρίς αξιολογική σειρά:
ΠΛΗΓΗ Νο 1
Συνεχιζόμενοι, αλύπητοι καύσωνες με επίμονα 40αρια + πάνω από μήνα, να σου καίνε το πετσί σε μπάρμπεκιου χωρίς έλεος και να σέρνεσαι σαν ξερή πατσαβούρα στην έρημο ψάχνοντας μάταια δροσιά…κι από κοντά, ούτε ψιχάλα στον ορίζοντα να ρουφήξει μια στάλα η πατσαβούρα και τα έρμα σπαρτά που μετατράπηκαν σε νεκρή φύση ζωγράφου… ούτε καμηλιέρης στη Σαχάρα τέτοιο καψόνι, που υπομένει ξέροντας ότι παρακάτω τον περιμένει μια όαση, ενώ εδώ μονάχα καυτή άσφαλτος και τσουρουφλιστό τσιμέντο, αλλά λες «κουράγιο, έχω τη θάλασσα, κάποτε θα βουτήξω» και ψιλοπαρηγοριέσαι να τη βγάλεις καθαρή…
ΠΛΗΓΗ Νο 2
Αμ δε! Για την παρηγοριά της θάλασσας λέω! Που περιμένεις μέρες ολόκληρες ως μάννα εξ ουρανού τη δροσιά της στην καυτή ξεραίλα και φτάνοντας συναντάς ένα… σίχαμα που φέτος μας το φύλαγε ως kinder- έκπληξη, τουλάχιστον στη Βόρεια Ελλάδα! Το φαινόμενο του ευτροφισμού, λέει, από τις μεγάλες ζέστες που θέριεψαν το φυτοπλαγκτόν κι άντε να μπεις σε κιτρινωπό νερό- κατουρλιό, με φύκια, σιχαμερούς αφρούς, ύπουλες μέδουσες κι επιπλέον πιο ζεστό από της μπανιέρας με αναμμένο θερμοσίφωνα, με κάτι θερμά ρεύματα να αποτελειώνουν ό,τι άφησε ο καύσωνας! Αν αυτό λέγεται «δροσερή παρηγοριά» κατά τα ρεπορτάζ κώλου στις παραλίες, εγώ προτιμώ καμηλιέρισσα στην έρημο…
ΠΛΗΓΗ Νο 3
Με παρόμοιες καιρικές συνθήκες και σε μια μεσογειακή χώρα που δεν την λες και το «άκρον άωτον της οργάνωσης - πρόληψης», οι μοιραίες πυρκαγιές που πρόσφατα κατέκαψαν τη μισή κι απειλούν την υπόλοιπη μισή, ήταν απλά θέμα χρόνου να ενσκύψουν, αφήνοντας πίσω άπειρα καμένα δάση, καλλιέργειες, ζώα, σπίτια, ξεριζωμένους ανθρώπους με χαμένο βιος στα αποκαίδια… Ο τραγικός απολογισμός- από τους χειρότερους των τελευταίων ετών- μιλά για πάνω από 1.000.000 στρέμματα στο έλεος της φωτιάς με ό,τι ζοφερό αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον, την υγεία, τις τοπικές κοινωνίες, την οικονομία, το μέλλον, χωρίς να υπολογίσουμε τις συνέπειες του επερχόμενου χειμώνα…
ΠΛΗΓΗ Νο 4
Κι επειδή τα προηγούμενα κρίθηκαν μάλλον ανεπαρκή ή ίσως συμβατικά και συνηθισμένα μιας θερινής περιόδου, ήρθε απρόσμενα να προστεθεί στο φετινό καλοκαιρινό «μενού» και μια πρωτόγνωρη αύξηση της εγκληματικότητας άνευ προηγουμένου, με συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων γυναίκες- δολοφονημένες από ανδρικό χέρι συζύγου ή συντρόφου! Σε σημείο να ακούμε σχεδόν κάθε βδομάδα για κάποια αποτρόπαια γυναικοκτονία με ασήμαντη αφορμή να μην πιστεύεις στ’ αυτιά σου και γενικώς να βγαίνουν πιστόλια και μαχαίρια για ψύλλου πήδημα από σαλταρισμένους, με την ανθρώπινη ζωή να έχει καταντήσει πιο ευτελής κι από μια… θέση πάρκινγκ ή μια παραγγελία καφέ! Οι ειδήμονες μιλούν για συνέπειες του παρατεταμένου εγκλεισμού και της συσσωρευμένης πίεσης εν γένει και πώς να τους αδικήσεις όταν κραυγάζουν οι αδιανόητες πράξεις με πρωτοφανή συχνότητα…
ΠΛΗΓΗ Νο 5
Εδώ πρόκειται για «συνέχεια από τα προηγούμενα», ωστόσο περίμενε το καλοκαίρι για να κορυφωθεί η εξάπλωση της περιβόητης μετάλλαξης Δ του γνωστού ιού, του οποίου η εν γένει διαχείριση θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία για άπειρους λόγους που δεν είναι της παρούσης… Ωστόσο κάθε μετάλλαξη, αφενός «υποβαθμίζει» ή «ακυρώνει» τα εμβόλια-ως κλασικό μέσο επιβίωσης οποιουδήποτε ιού από καταβολής ιών όταν δέχονται εμβολιαστικές επιθέσεις προκειμένου να ξεφύγουν- κι αφετέρουη συγκεκριμένη προέκυψε υπερμεταδοτική- αυξάνοντας ταχύτατα την μόνη αποτελεσματική φυσική ανοσία- και αποδεδειγμέναπολύ λιγότερο νοσογόνα… εξελίξεις απόλυτα φυσιολογικές και θετικές για τον κοινό νου καθώς οδηγούν, όπως ακριβώς συμβαίνει από αιώνων, στον εκφυλισμό και αδρανοποίηση του ιού, που όμως, όλως παραδόξως «ανησυχούν έντονα τους ειδικούς» και η καλοκαιρινή τρομολαγνεία δίνει ρέστα!
ΠΛΗΓΗ Νο 6
Κατόπιν τούτων και ενόψει καλοκαιρινών διακοπών και συνεχών μετακινήσεων, η εμβολιαστική υστερία πέρασε σε άλλο επίπεδο, παραμερίζοντας προκλητικά οτιδήποτε άλλο κρίσιμο πχ ενημέρωση για πρόληψη από τις βέβαιες επερχόμενες πυρκαγιές! Δεν έχει καμιά σημασία που το περίφημο «τείχος ανοσίας»με ένα σκεύασμα υπό δοκιμή, με προσωρινή άδεια κι άγνωστες παρενέργειες, αφορά μόνο σε μια ολιγόμηνη προστασία από βαριά νόσηση (και ΑΝ!), που σημαίνει ότι μετά το εξάμηνο ο εμβολιασμένος ουδόλως διαφέρει από τον ανεμβολίαστο καθώς στερείται εξίσου αντισωμάτων και τα «προνόμιά» του για μια πραγματικότητα ανύπαρκτη, απλά τον καθιστούν διπλά επικίνδυνο για τον εαυτό του και τους άλλους… Σημασία έχει να πετύχουμε πάση θυσία τα ποσοστά εμβολιασμού που διατάχθηκαν «άνωθεν»- ακόμα και μέσω απειλών, εκβιασμών, τρομοκράτησης, δωροδοκίας, κοινωνικών αποκλεισμών, απολύσεων εργαζομένων κλπ φτάνοντας να επιβάλλουμε ένα πειραματικό εμβόλιο μέχρι και σε παιδιά! Η απόλυτη παράνοια που καλοκαιριάτικα γιγαντώθηκε, καίγοντας αβέρτα εγκεφάλους σε αγαστή συνεργασία με τους καύσωνες!
ΠΛΗΓΗ Νο 7
Τώρα αυτή την πληγή- πλήγμα βαρύ κι ασήκωτο ως συνέπεια των προηγούμενων, πού το βάζεις! Πού ακούστηκε, σε ποιο καλοκαίρι, σε ποιον αιώνα, σε ποια συγκυρία, να κλείσει κατακαλόκαιρο… η Μύκονος με λοκντάουν λόγω «κορωνοκρουσμάτων»!!! Καθότι το αχαλίνωτο ξεσάλωμα σε κρυφά και φανερά πάρτι- ως το κατεξοχήν τουριστικό και διάσημο ανά την υφήλιο «προϊόν» της νήσου- επέφερε περιοριστικά μέτρα, εντελώς… σουρεάλ (να τρίβεις τα μάτια) για μυκονιάτικο περιβάλλον, με απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 6μμ, με μάσκα μέσα- έξω, με απαγόρευση μουσικής παντού, με έναν αστυνομικό σε κάθε βίλα και γιωτ μήπως διανοηθούν να παρτάρουν τα άνιμαλ-πάρτι και λοιπά… ανατριχιαστικά για το οργιώδες νησί των ανέμων και των κοσμικών λεφτάδων, αλλά ευτυχώς έβαλε ο θεός (κι οι κοσμικοί λεφτάδες) το χέρι τους, έγινε το θαύμα και τα κρούσματα σε μια βδομάδα έπεσαν- όσο ακριβώς κράτησε το σώου και δεν θρηνήσαμε θύματα… γιατί όλες οι φετινές πληγές ήταν βαριές, αλλά ετούτη η ουρανοκατέβατη το τερμάτισε μιλάμε!
Βέβαια μας μένουν ακόμα λίγες μερούλες του Αυγούστου για να πάρει πόδι (ημερολογιακά) το κατσικοπόδαρο κακοκαίρι ’21 κι επειδή με τη φόρα που πήρε ποτέ δεν ξέρεις τί σε περιμένει στη γωνία – συν βεβαίως τις σταθερές, διαχρονικές πληγές της χώρας, των πολιτικών της, των Μέσων της, των γειτόνων της κλπ. όπου ανά πάσα στιγμή καιροφυλακτεί το μοιραίο μπαμ- εγώ καλού- κακού μια λαμπάδα τον Δεκαπενταύγουστο στην Παναγιά την άναψα, με θερμή δέηση να μείνει κανα πλήγμα και για του χρόνου, έτσι για να βρει ζωντανά θύματα και να μη κοπιάσει άδικα…
