Η Ονειροχώρα. Aπο την Ζωή Οικονόμου.
Μια φορά και έναν καιρό, πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια, ήταν μια πανέμορφη χώρα η Ονειροχώρα…
Ο Ήλιος τίναζε κάθε μέρα τα ξανθά σταχυά και μακριά μαλλιά του στην Ονειροχώρα, έτσι ήταν πάντα λαμπερή και φωτεινή… Καταπράσινοι λόφοι και λουλουδάτες πεδιάδες στόλιζαν το έδαφος της χώρας που βρεχόταν από 3 δροσερές θάλασσες, πολλούς ανήσυχους και ορμητικούς ποταμούς και μικρές διαμαντένιες λιμνούλες…
Οι μέρες κυλούσαν όμορφα και οι κάτοικοι της Ονειροχώρας είχαν συνεχώς χαραγμένο ένα τεράστιο και λαμπερό χαμόγελο στα όμορφα πρόσωπα τους… Κάθε μέρα τους ξυπνούσε με ένα χάδι ο Ήλιος και ξεκινούσαν χαρωποί για να πάνε στη δουλειά τους ..Το απόγευμα όταν γύριζαν από την εργασία τους μαζεύονταν όλοι μαζί και έστηναν τρικούβερτα γλέντια… Οι μέρες κυλούσαν πολύ όμορφα…
Ααααα ξέχασα να σας πω πως καθημερινά πάνω από τον μπλε ορίζοντα της Ονειροχώρας πετούσε ένα παραδεισένιο πουλί.. Το πουλί αυτό ήταν ολόλευκο με δυο τεράστια και γαλήνια γαλανά μάτια και στα δυο του φτερά είχαν κατασκηνώσει όλα τα χρώματα της Ίριδας…
Το εξωτικό και πανέμορφο αυτό πουλί ονομαζόταν ΕΛΠΙΔΑ. Η ΕΛΠΙΔΑ κάθε μέρα πετούσε και κελαηδούσε από τη μια άκρη της Ονειροχώρας στην άλλη και σκορπούσε στα κεφαλάκια όλων των κατοίκων μια μαγική χρυσόσκονη, την ΠΙΣΤΗ..
Οι μέρες κυλούσαν παραμυθένια και οι κάτοικοι της Ονειροχώρας ήταν χαρούμενοι (αυτό δεν θα κρατούσε για πολύ ΟΜΩΣ... Όπως συμβαίνει σε όλα τα παραμύθια αυτή η χαρά για κάποιο λόγο έπρεπε να διαταραχτεί ).
Μια μέρα λοιπόν η παντοδύναμη κακιά μάγισσα, που κατοικούσε σε μια μακρινή και βορινή χώρα, είδε στη μαγική της γυάλινη σφαίρα την Ονειροχώρα και ταράχτηκε.
-Πως είναι δυνατόν να είναι συνεχώς χαμογελαστοί και χαρούμενοι;; είπε καθώς καταβρόχθιζε λαίμαργα το δωδέκατο μπρέτζελ της..
Ζήλια την κυρίευσε αμέσως και σκεφτόταν με ποιον τρόπο θα κατορθώσει να αποκτήσει και αυτή ένα τόσο λαμπερό χαμόγελο.. Αφού συλλογιζόταν αρκετή ώρα συμπέρανε πως η ΕΛΠΙΔΑ με το κελάηδισμα και τη μαγική της χρυσόσκονη ήταν αυτή που προκαλούσε χαρά στους κατοίκους της Ονειροχώρας…
-Μόνο αν αποκτήσω την ΕΛΠΙΔΑ θα μπορέσω να έχω το χαμόγελο της Crest (κάνω διαφήμιση τώρα, αλλά θέλω να καταλάβετε τη λάμψη του χαμόγελου). Έτσι αποφάσισε να κλέψει πάση θυσία την ΕΛΠΙΔΑ και τη μαγική της χρυσόσκονη την ΠΙΣΤΗ.
Μερόνυχτα ολόκληρα σκεφτόταν με ποιον τρόπο θα κατάφερνε να την κλέψει, ώσπου ένα βράδυ βρήκε τον τρόπο… Άλλες τόσες μέρες κατέστρωνε το υποχθόνιο σχέδιο της..
Μόλις ολοκλήρωσε το ‘’έργο’’ της διοργάνωσε ένα μεγαλεπήβολο χορό στη χώρα της. Φυσικά στο χορό της προσκάλεσε κάποιους από τους ‘’επιφανείς’’ κατοίκους της Ονειροχώρας. Η δεξίωση έγινε σε ένα μεγαλοπρεπές παλάτι, στη μεγάλη μαρμαρένια σάλα του οποίου βρίσκονταν μια τεράστια ορχήστρα που έπαιζε τα πιο μαγικά άσματα του κόσμου και στον ατελείωτο μπουφέ που υπήρχε βρίσκονταν όλα τα εδέσματα που μπορείτε να φανταστείτε , είχε μέχρι και του πουλιού το γάλα.. Όμως ανάμεσα στα εδέσματα υπήρχαν σε περίοπτη θέση με την πινακίδα ΄΄Ονειροχώρα’’ κάποια σοκολατένια διαμαντάκια.
Η κακιά μάγισσα είχε βάλει φρουρούς να τα φυλάνε και τα πρόσφερε μόνο στους κατοίκους της Ονειροχώρας!!! Τους είπε -Tα έκανε ο αρχιχαζαροπλάστης μου αποκλειστικά για σας για να σας τιμήσουμε για την παρουσία σας.. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως πρέπει να τα γευτείτε οπωσδήποτε . Οι κάτοικοι της Ονειροχώρας φυσικά θέλοντας να την τιμήσουν γεύτηκαν αυτούς τους απολαυστικούς σοκολατένιους πειρασμούς..
Μόλις έφαγαν τα λιγωτικά για τα μάτια Σοκολατάκια σκοτάδι σκέπασε το πρόσωπο τους και η καρδιά τους κατακλύστηκε από μαύρα σύννεφα που τους προκαλούσαν τρόμο και στεναχώρια. Αρχικά ένιωσαν λυπημένοι έπειτα όμως ένιωσα ένα απέραντο κενό μέσα τους. Κλαίγοντας με λυγμούς γύρισαν στη μάγισσα και της είπαν: - Τι μας έκανες;;; Βοήθησε μας..
Τότε η μάγισσα τους είπε : -Έριξα μέσα στα Σοκολατάκια σας ένα μαγικό ΞΟΡΚΙ. Το ξόρκι της ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ..
Για να το σπάσετε θα πρέπει να μαζέψετε όλο το χρυσό του κόσμου..
-Μα δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό κακιά μάγισσα , είπαν αμέσως οι ΄΄επιφανείς΄΄ κάτοικοι της Ονειροχώρας..
-Μην ανησυχείτε μπορώ να σας το προσφέρω εγώ, αποκρίθηκε αμέσως η κακιά μάγισσα με ένα υποχθόνιο γέλιο.. Μόνο που να …. θα ήθελα ένα μικρό αντάλλαγμα.
-Θα σου δώσουμε ό,τι μας ζητήσεις κακιά μάγισσα , φτάνει να μας κάνεις και πάλι καλά…
-Θέλω να μου κάνετε μια μικρούλα χάρη, θέλω να μου φέρετε εδώ την ΕΛΠΙΔΑ..
Οι κάτοικοι μόλις γύρισαν στην Ονειροχώρα, τυφλωμένοι από την ΑΠΛΗΣΤΙΑ με δόλιο τρόπο παγίδευσαν την ΕΛΠΙΔΑ σε ένα κλουβί και αμέσως την έστειλαν στην κακιά μάγισσα..
Η κακιά μάγισσα φυσικά κράτησε την υπόσχεση της και τους έστειλες αμέσως το χρυσάφι που τους είχε υποσχεθεί. Μαζί με το χρυσάφι τους έστειλε όμως και μια μαγική σκόνη τη ΛΗΘΗ και τους διέταξε να την ρίξουν σε όλα τα υδραγωγεία της χώρας.
Την επόμενη μέρα οι κάτοικοι της Ονειροχώρας άρχισαν να αναζητούν απεγνωσμένοι την ΕΛΠΙΔΑ όμως μόλις ήπιαν το νερό της ΛΗΘΗΣ την ξέχασαν. Μαζί με την ΕΛΠΙΔΑ ξέχασαν και τη μαγική της χρυσόσκονη την ΠΙΣΤΗ και όλες οι χαρούμενες σκέψεις τους αντικαταστάθηκαν με μιας από μια ατελείωτη δυστυχία και απελπισία.. Φυσικά τα χαμόγελα έφυγαν από τα πρόσωπα τους τα οποία πλέον είχαν γίνει χλωμά και ασθενικά.
Παράλληλα η κακιά μάγισσα έβγαλε γρήγορα το πανί που κάλυπτε το κλουβί με το παραδεισένιο πουλί. Μόλις το άνοιξε όμως είδε απλά ένα άσπρο και συνηθισμένο περιστέρι που το μόνο που έκανε ήταν να κουτσουλάει όλο τον τόπο..( Βλέπετε η ΕΛΠΙΔΑ έπαιρνε τις μαγικές της ιδιότητες από την ΠΙΣΤΗ των κατοίκων της Ονειροχώρας και ξεχείλιζε τόσο πολύ η ΠΙΣΤΗ τους , που τους την επέστρεφε με τη μορφή της χρυσόσκονης).Νευριασμένη λοιπόν, η κακιά μάγισσα ο έριξε το κλουβί με την ΕΛΠΙΔΑ στο τελευταίο μπουντρούμι του κάστρου της..
Οι μέρες για τα Χριστούγεννα πλησίαζαν και ο Αι Βασίλης δεν είχε λάβει ούτε ένα γράμμα από την Ονειροχώρα.. Θα έκαναν κάποιο λάθος οι βοηθοί μου και θα μου τα δώσουν όλα μαζί, σκέφτηκε…
Οι μέρες όμως πλέον ήταν οριακές για την Παραμονή των Χριστουγέννων ο Αι Βασίλης πήγε αμέσως στους βοηθούς τους και με ανησυχία τους ρώτησε :- Τι συμβαίνει με την Ονειροχώρα; Γιατί δεν έχω ούτε ένα γράμμα από τους κατοίκους της;
-Αι Βασίλη δεν μας έχουν στείλει τίποτα, αποκρίθηκαν με στεναχώρια οι βοηθοί του..
Τότε ο Αι Βασίλης αποφάσισε να μάθει τι είχε συμβεί.. Το ίδιο κιόλας βράδυ μπήκε στα όνειρα των παιδιών και των μεγάλων για να δει τι συνέβαινε.. Το μόνο που έβλεπε όμως ήταν εφιάλτες.- Μα τι στο καλό τους συμβαίνει, αναρωτήθηκε τρομοκρατημένος…
Τότε αποφάσισε να πάρει πιο δραστικά μέτρα. Την επόμενη μέρα κατέβηκε με το έλκηθρο και τους τάρανδους του στην Ονειροχώρα και εμφανίστηκε δημόσια στην πιο κεντρική της πλατεία, κανείς όμως δεν τον αναγνώρισε και δεν του έδινε σημασία.. Όλοι περνούσαν σκυθρωποί και με το κεφάλι σκυφτό από μπροστά του…-Κοιτάξτε με άνθρωποι, είμαι ο Αι Βασίλης!!! Φώναζε με όλη του τη δύναμη αλλά κανένας δεν ενδιαφερόταν.
Γύρισε προβληματισμένος και στεναχωρημένος στη Λαπωνία. Για πολλές μέρες έπεσε σε βαθιά περισυλλογή. Σαν από μηχανής θεός μια μέρα χτύπησε στο παράθυρο του ένα ταξιδιάρικο πουλί που είχε χαθεί από το σμήνος του. Ο Αι Βασίλης αμέσως το πήρε μέσα και το περιέθαλψε και το πουλάκι έγινε καλά..
- Σε ευχαριστώ πολύ Αι Βασίλη για την καλοσύνη σου. Είσαι πολύ καλός, όμως σε βλέπω πολύ προβληματισμένο, τι σου συμβαίνει;
Τότε ο Αι Βασίλης το είπε τι είχε συμβεί..
–Μην στεναχωριέσαι και μην κλαις γλυκέ μου γέροντα. Η ΕΛΠΙΔΑ βρίσκεται στο κάστρο της κακιάς μάγισσας, την έκλεψε με πολλή πονηριά από τους κατοίκους της Ονειροχώρας.
Ο Αι Βασίλης το ίδιο βράδυ μπήκε κρυφά στο όνειρο της κακιάς μάγισσας και της έβαλε το σπόρο του ΛΗΘΑΡΓΟΥ. Με αυτό τον τρόπο η κακιά μάγισσα κοιμόταν για πολλές μέρες και ο Αι Βασίλης μαζί με τους βοηθούς του είχαν όσο χρόνο χρειάζονταν για να ψάξουν ανενόχλητοι για την ΕΛΠΙΔΑ στο κάστρο της.
Μετά από αρκετές ώρες ψαξίματος ένας βοηθός είδε ξαφνικά κάτι να λάμπει από μακριά… Αμέσως τους φώναξε όλους κοντά του και άρχισαν όλοι μαζί να κατεβαίνουν τα σκαλιά και να πλησιάζουν την μαγική χρυσόσκονη , η οποία συνεχώς αυξανόταν.. Ξαφνικά από την ορμητικότητα της μαγικής χρυσόσκονης έσπασε η πόρτα του δωματίου και αμέσως πετάχτηκε πετώντας η ΕΛΠΙΔΑ…
Ο Αι Βασίλης την πήρε μαζί του και την Παραμονή των Χριστουγέννων την πρόσφερε στην Ονειροχώρα. Όλοι οι κάτοικοι (οι καλύτερα σχεδόν όλοι) ξύπνησαν μαγικά από τη ΛΗΘΗ και άρχισαν και πάλι να κάνουν όνειρα… Είπα σχεδόν όλοι γιατι οι κάτοικοι που είχαν τυφλωθεί από την ΑΠΛΗΣΤΙΑ δεν μπορούσαν να δουν την ΕΛΠΙΔΑ, έτσι ήταν πολύ δυστυχισμένοι.
Ο Αι Βασίλης είχε καταφέρει να σώσει τα Χριστούγεννα.. Και μαζί με τα Χριστούγεννα έσωσε και την ΕΛΠΙΔΑ και την ΠΙΣΤΗ από τα ροζιασμένα χέρια της κακιάς μάγισσας και έτσι μπόρεσε να δωρίσει και πάλι χαρά, όνειρα και χαμόγελα στους κατοίκους της Ονειροχώρας.
Κανονικά το παραμύθι θα έπρεπε να τελειώσει εδώ, όμως μέρες που είναι ας δώσουμε ένα happy end για όλους.
Ο Αι Βασίλης αποφάσισε να πάρει όσους είχαν τυφλωθεί από την ΑΠΛΗΣΤΙΑ και την κακιά μάγισσα, που βρισκόταν ακόμα σε ΛΗΘΑΡΓΟ και να τους βοηθήσει να θεραπευτούν.
-Θα καθίσετε όλοι μαζί στο πόστο που διαβάζουμε τα όνειρα των παιδιών και έτσι σιγά , σιγά θα θυμηθείτε και πάλι πως είναι να ονειρεύεται κανείς και να είναι χαρούμενος!!!!
Εύχομαι υγεία και αγάπη για σας και τις οικογένειες σας!! Και μέρες που είναι μην ξεχάσετε να δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία στο μικρό πιτσιρίκι που κρύβετε μέσα σας…
Όλα τα δύσκολα θα περάσουν με την ΕΛΠΙΔΑ και τη μαγική της χρυσόσκονη την ΠΙΣΤΗ…
Με πολλή αγάπη η δική σας Ζωούλα…
