Ο καθοριστικός ρόλος στην Ευζωία μας με τη βοήθεια των Ρίτσαρντ Μπαχ, Τζίντου Κρισναμούρτι και Καρλ Γιουνγκ. Από τον Οδηγό ΕυΖωή(ι)ας! της Ζωής Οικονόμου.
"Είσαι πάντα ελεύθερος να αλλάξεις γνώμη και να διαλέξεις ένα διαφορετικό μέλλον. Ή ένα διαφορετικό παρελθόν". Ρίτσαρντ Μπαχ
Kulturosupakia μου σήμερα με τη βοήθεια των Ρίτσαρντ Μπαχ, Τζίντου Κρισναμούρτι και Καρλ Γιουνγκ θα μιλήσουμε για τον καθοριστικό ρόλο των επιλογών που κάνουμε στην Ευζωία μας.
Ο Τζίντου Κρισναμούρτι υποστηρίζει πως: Όλη η ΖΩΗ είναι επιλογές, μόνο στη μοναχικότητα δεν υπάρχει επιλογή. Επιλογή, οποιουδήποτε είδους, σημαίνει σύγκρουση. Στην επιλογή υπάρχουν αναπόφευκτα αντιθέσεις. Αυτές οι αντιθέσεις, εσωτερικές και εξωτερικές, γεννάνε σύγχυση και δυστυχία. Για να ξεφύγει κανείς από αυτή τη δυστυχία, κάνει να μοιάζουν οι θεοί, τα πιστεύω, ο εθνικισμός και η αφοσίωση σε διάφορα μοντέλα δραστηριότητας, σαν πραγματικές ανάγκες. ²
Για να σας βοηθήσω αναγνωστόπουλα μου να ξεπεράσετε τη σύγχυση και τη δυστυχία και να κάνετε τις επιλογές που θα σας βοηθήσουν στο ταξίδι της Ευζωίας σας, σας παραθέτω παρακάτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον²του Ρίτσαρντ Μπαχ.
"Μπορούμε να απαλλαγούμε από την αμάθεια, να γίνουμε πλάσματα έξυπνα, ικανά και αριστοκρατικά. Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι. Μπορούμε να μάθουμε ακόμα και να πετάμε... "[...] Καθώς οι μέρες περνούσαν, ο Ιωνάθαν πρόσεξε πως συχνά η σκέψη του πήγαινε πίσω στη Γη απ΄ όπου είχε έρθει.
Αν γνώριζε όταν βρίσκονταν εκεί, ένα δέκατο μόλις, ένα εκατοστό έστω, απ' όσα γνώριζε εδώ, πόσο περισσότερο νόημα θα 'χε η ζωή.
Στάθηκε στην άμμο κι άρχισε ν' αναρωτιέται μήπως υπήρχε κανένας γλάρος εκεί κάτω, που ίσως αγωνιζόταν να ξεφύγει απ΄ τους φραγμούς, να δει το νόημα της πτήσης πέρα απ' τον απλό τρόπο μετακίνησης για να βουτήξει ένα ξεροκόμματο από μια βάρκα με κουπιά.
Ίσως μάλιστα να υπήρχε κάποιος που θα τον είχαν κυρήξει Απόβλητο, αν είχε πει κατάμουτρα στο Σμήνος την αλήθεια.
Κι όσο ο Ιωνάθαν συνέχιζε να ασκείται στα μαθήματά του, της καλοσύνης, κι όσο δούλευε για να μάθει την φύση της αγάπης, όλο και περισσότερο ήθελε να γυρίσει πίσω στη Γη.
Γιατί, παρόλο το μοναχικό του παρελθόν, ο Ιωνάθαν Γλάρος ήταν γεννημένος να γίνει εκπαιδευτής, κι ο δικός του τρόπος να δείξει την αγάπη, ήταν να δίνει κάτι απ' την αλήθεια που είχε ανακαλύψει, σ' ένα γλάρο που αναγητούσε μόνο να του δοθεί η ευκαιρία να δει μόνος του την αλήθεια.
Ο Σάλλιβαν, με πείρα τώρα σε πτήσεις με ταχύτητα σκέψης και που βοηθούσε τους άλλους να μάθουν, παρέμεινε σκεφτικός.
"Ίων, ήσουν Απόβλητος μια φορά. Γιατί πιστεύεις πως ένας απ΄τους γλάρους του καιρού σου θα σ΄ ακούσει τώρα;
.
Ξέρεις την παροιμία κι είναι αληθινή : "Βλέπει μακρύτερα κείνος ο γλάρος που πετάει ψηλότερα."
Οι γλάροι απ΄ όπου έρχεσαι, στέκονται πάνω στο χώμα, και κρώζουν και τσακώνονται μεταξύ τους.
Βρίσκονται χίλια μίλια μακριά απ' τον παράδεισο, και λες πως θέλεις να τους δείξεις τον παράδεισο από κει που στέκονται! Ίων, δεν μπορούν να δουν ούτε τις άκρες απ΄ τις φτερούγες τους! Μείνε 'δω. Βοήθησε τους νέους γλάρους εδώ, αυτούς που βρίσκονται αρκετά ψηλά για να καταλάβουν τι έχεις να τους πεις."
Έμεινε για λίγο σιωπηλός, κι ύστερα είπε : "Σκέψου αν ο Τσιάνκ είχε γυρίσει πίσω στους δικούς του παλιούς κόσμους! Που θα βρισκόσουν σήμερα;"
Το τελευταίο επιχείρημα ήταν το αποφασιστικόκι ο Σάλλιβαν είχε δίκιο.
Βλέπει μακρύτερα κείνος ο γλάρος που πετάει ψηλότερα.
Ο Ιωνάθαν έμεινε και δούλεψε με τα καινούργια πουλιά που κατέφθασαν, κι ήταν όλα πολύ έξυπνα με γρήγορη αντίληψη στα μαθήματά τους.
Όμως, η παλιά αυτή έγνοια του ξανάρθε και δεν μπορούσε να μην σκέφτεται πως ίσως υπήρχαν ένα - δυο γλάροι πίσω στη Γη που θα μπορούσαν, κι αυτοί, να μάθουν.
Πόσα περισσότερα δε θα ήξερε τώρα αν ο Τσιανκ είχε έρθει κοντά του τη μέρα που τον κύρηξαν Απόβλητο.
"Σάλλι, πρέπει να γυρίσω πίσω", είπε στο τέλος.
"Οι μαθητές σου τα καταφέρνουν καλά. Μπορούν να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις τους νεοφερμένους."
Ο Σάλλιβαν αναστέναξε, αλλά δεν αντιίλησε. Είπε μόνο : "Νομίζω πως θα μου λείψει Ιωνάθαν."
"Σάλλι, ντροπή!", του είπε ο Ιωνάθαν επιτιμητικά, "μην είσαι κουτός!
Τι προσπαθούμε να μάθουμε κάθε μέρα;
Αν η φιλία μας εξαρτάται από πράγματα σαν το χώρο και το χρόνο, τότε όταν τελικά ξεπεράσουμε το χώρο και τον χρόνο, θα 'χουμε καταστρέψει την ίδια την αδελφοσύνη!
Όμως αν ξεπεράσουμε το χώρο, δε θα μας απομένει παρά το Εδώ.
Αν ξεπεράσουμε τον χρόνο, δε θα μας απομένει παρά το Τώρα.
Και καταμεσής στο Εδώ, και στο Τώρα δε νομίζεις πως θα βλεπόμαστε οι δυο μας που και που;".
Ο Σάλλιβαν Γλάρος γέλασε άθελά του.
"Τρελό πουλί", είπε με καλοσύνη.
"Αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να δείξει σε κάποιον στη Γη πως να βλέπει χίλια μίλια μακριά, αυτός θα 'ναι ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρος."
Κοίταξε την άμμο.
"Γεια χαρά, φίλε μου Ίων".
"Γεια χαρά, Σάλλι, θα ξανασυναντηθούμε."
Και μ΄ αυτά τα λόγια ο Ιωνάθαν κράτησε στη σκέψη του μια εικόνα από τα μεγάλα Σμήνη γλάρων στην αμμουδιά μιας άλλης εποχής, και ήξερε με ασκημένη άνεση, πως δεν ήταν φτερό και κόκκαλο, αλλά μια τέλεια ιδέα της λευτεριάς και της πτήσης, που τίποτα δεν την περιόριζε. [...].
.
[...]το να βρούμε αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στη ζωή μας και να τραβήξουμε προς τα εκεί με θάρρος, ακλόνητη αποφασιστικότητα και επιμονή, είναι ο δρόμος όλων εκείνων που τολμούν να ζουν ευτυχισμένοι. Ως αντάλλαγμα για αυτή την προσπάθεια μας θα μας περιφρονήσουν, θα μας χλευάσουν και θα μας εξοστρακίσουν από τον κύκλο τους οι φίλοι και οι συγγενείς. Αν επιμείνουμε όμως, αν αντέξουμε τη μοναξιά μας και μείνουμε αφοσιωμένοι σε αυτό που με τόση αγάπη αποφασίσαμε να κάνουμε, τότε θα ανακαλύψουμε ότι έχουμε καινούριους φίλους και καινούριους συγγενείς, οι οποίοι ήδη συμμερίζονται τις αξίες και τα ιδανικά που έχουμε επιλέξει, κι ότι μαζί τους θα πετάξουμε πολύ πιο μακριά και πιο ψηλά από όσο μπορούμε να ονειρευτούμε….”.
Μέχρι την επόμενη φορά να θυμάστε αυτό που είπε ο Καρλ Γιουνγκ. "Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω."
.
"Είσαι πάντα ελεύθερος να αλλάξεις γνώμη και να διαλέξεις ένα διαφορετικό μέλλον. Ή ένα διαφορετικό παρελθόν."
