Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα
Πλησιάζει η αποφράδα 28η Φεβρουαρίου που δύο χρόνια πριν σημάδεψε τη χώρα με την πρωτοφανή εθνική τραγωδία των Τεμπών… όταν η σύγκρουση δύο τρένων οδήγησε σε φρικτό θάνατο 57 (και πλέον) νέους κυρίως ανθρώπους, βυθίζοντας στο πένθος το πανελλήνιο και γράφοντας με αιματοβαμμένα γράμματα μία από τις μελανότερες σελίδες του τόπου… Μια τραγωδία που συγκλόνισε την κοινωνία σε πολλά επίπεδα και για πολλούς λόγους, χωρίς όμως να αποφευχθεί για ακόμα μια φορά η εθνική μας πληγή, που τον τελευταίο καιρό όσο πλησιάζει η μέρα του μνημοσύνου με κάλεσμα σε μαζικό συλλαλητήριο, κορυφώνεται αδιανόητα, επικίνδυνα, ύπουλα καιας δούμε «το χρονικό ενός προαγγελθέντος διχασμού», σύμφωνα με την πάγια συνταγή κατά περίπτωση:
-Οι συγγενείς των θυμάτων της πολύνεκρης τραγωδίας ως συνέπεια εγκληματικών πολιτικών πρακτικών και ΟΧΙ φυσικής καταστροφής, διαπιστώνουν με αποδείξεις επιχειρούμενη συγκάλυψη των τεράστιων κυβερνητικών ευθυνών. Kαι αποφασίζουν να οργανωθούν, να ερευνήσουν οι ίδιοι όσα οι επίσημες αρχές αποκρύπτουν ή παραποιούν και να διεκδικήσουν αυτονόητα δικαιοσύνη για τους νεκρούς τους…
– Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που διαπιστώνει μαζί με τους συγγενείς, κατόπιν ντοκουμέντων που η έρευνά τους έφερε πρόσφατα στο φως, όλο το άθλιο παρασκήνιο της προκλητικής απόκρυψης στοιχείων, στηρίζει δυναμικά και έμπρακτα τον αγώνα τους για απονομή δικαιοσύνης και διαφάνεια των θεσμών …
– Ηστάση της κοινωνίας που αποτυπώνεται όχι μόνο σε δημοσκοπήσεις, αλλά κυρίως σε ογκώδη συλλαλητήρια ανά τη χώρα με πρωτοφανή μαζική συμμετοχή και παλμό για την υπεράσπιση του δίκαιου μακριά από κομματικές ταμπέλες, κλονίζει συθέμελα την ένοχη κυβέρνηση, νιώθοντας την μέχρι πρότινος παντοδυναμία της να καταρρέει…
– Μπροστά στον σοβαρό κίνδυνο, τα κυβερνητικά στελέχη επιστρατεύουν όλα τα δοκιμασμένα μέσα, ήτοι συκοφαντίες, προσβολές, χυδαιότητες, διαστρεβλώσεις, συμψηφισμούς τραγωδιών, ανίερες συγκρίσεις θανάτων, ημέτερους “ειδικούς”, ψηφιακά τρολ ςκλπ. σε μια υστερική προσπάθεια πολιτικοποίησης των αντιδράσεων και αδιανόητης τρομοκράτησης περί “αποσταθεροποίησης” της χώρας, επικείμενων επεισοδίων στα συλλαλητήρια, πιθανών… νεκρών (!) και λοιπά φοβιστικά ώστε να αποτρέψουν τη συμμετοχή…
– Η αντιπολίτευση – εξίσου ένοχη επί της ουσίας, καθώς όσοι κυβέρνησαν ευθύνονται ομοίως για εγκληματικές παραλείψεις δεκαετιών και όλοι τους για αδράνεια σε καταγγελίες και απόπειρες συγκάλυψης δύο χρόνων, αίφνης “ξυπνάει” ετεροχρονισμένα και αντεπιτίθεται, βλέποντας την εξέλιξη ως ουρανοκατέβατο βούτυρο στο ψωμί της, συντασσόμενη βεβαίως με την μεγάλη πλειοψηφία της οργισμένης κοινωνίας και εκμεταλλευόμενη δεόντως το αντικυβερνητικό κλίμα προς άγρα ψήφων, γεγονός που επίσης αποτυπώνεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις για τους πιο «ένθερμους»…
– Οι συγγενείς των θυμάτων δεχόμενοι απροκάλυπτα επιθέσεις σε πολιτικό επίπεδο ως “αντιπολιτευόμενοι αποσταθεροποιητές” θεσμών και κράτους, προκαλούνται να απαντήσουν εκ των πραγμάτων επίσης πολιτικάγια να αντιμετωπίσουν τις κατηγορίες, “θολώνοντας” ενίοτε την αρχική στόχευση, ηοποία αφορά σε ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ θεσμών και ΔΙΚΑΙΗ τιμωρία ενόχων και όχι αλλότριες πολιτικές παρεμβάσεις ή συμμετοχή σε παιχνίδια σκοπιμότητας… Άλλωστε ΔΕΝ ευθύνονται οι ίδιοι για το γεγονός ότι η τραγωδία που τους έπληξε οφείλεται αποκλειστικά σε άθλιες πολιτικές επιλογές και η μετέπειτα κατάπτυστη διαχείρισή της βαρύνεται αποκλειστικά με κυβερνητικές ευθύνες, οπότε είναι αδύνατο να ΜΗ μιλήσουν πολιτικά για πρόσωπα και θεσμούς που λειτουργούν στο σκοτεινό παρασκήνιο μονίμως ατιμώρητα!
Και κάπως έτσι, βάσει οργανωμένου σχεδίου ύπουλων κυβερνητικών χειρισμών, ακούμε τελευταία απίστευτες χυδαιότητες, διασυρμούς, ψεύδη, ειρωνείες και λοιπά ανίερα για τους χαροκαμένους συγγενείς που θρηνούν παιδιά και οικείους, ενώ η επιχείρηση «τρομοκρατία» για δήθεν διάλυση του κράτους, δήθεν προβοκάτσιες, δήθεν κατάλυση των θεσμών, δήθεν… φονικούς κινδύνους και άλλα θεόκουλα, έχει δημιουργήσει ένα πρωτοφανές, ακραίο κλίμα πόλωσης σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, πασχίζοντας απεγνωσμένα να διαβρώσουν ένα μαζικό, συμπαγές, αυτονόητο αίτημα για Δικαιοσύνη και Διαφάνεια, σπέρνοντας ασύστολα τον εθνικό μας διχασμό… κι όλα αυτά επειδή νιώθουν τους τριγμούς από τις σαθρές καρέκλες της εξουσίας και βεβαίως τους πιάνει σύγκρυο, προβαίνοντας σε σπασμωδικές κινήσεις πανικού!
Από την άλλη τα κοράκια της αντιπολίτευσης που καιροφυλακτούν σαν αρπακτικά για παρόμοιες ευκαιρίες ψηφοθηρίας, στριμώχνονται ασφυκτικά δίπλα στους συγγενείς, συναγωνιζόμενοι λυσσαλέα ποιος θα εμφανιστεί πιο θερμός υποστηρικτής και πιο στιβαρός προστάτης, κοινώς νταβατζής! Τη στιγμή που Πασόκ και Σύριζα είναι εξίσου υπόλογοι για τις τρομακτικές- εγκληματικές ελλείψεις στους σιδηροδρόμους με τις ανεφάρμοστες συμβάσεις για τηλεδιοίκησηκαι λοιπά μέτρα ασφάλειας επί των κυβερνήσεών τους, ενώ τόσο αυτοί όσο και οι υπόλοιποι όψιμα «ωρυόμενοι», σαν την Κωνσταντοπούλου, τον Βελόπουλο, τον Κουτσούμπα ή άλλα αποκόμματα, όταν άκουγαν στη βουλή λίγο πριν την τραγωδία, τις φρικτές καταγγελίες των εργαζομένων στον ΟΣΕ για τον επικείμενο κίνδυνο ή όταν έβλεπαν επί δύο χρόνια μετά την τραγωδία, τις παρωδίες των στημένων προανακριτικών επιτροπών με εξώφθαλμη απόπειρα συγκάλυψης ευθυνών, εξάντλησαν τον ρόλο τους στις συνήθεις αντιπολιτευτικές κορώνες επιπέδου κοκορομαχίας για δημιουργία εντυπώσεων και επί του πρακτέου ουδέν! Θεωρώντας φυσικά ότι επιτέλεσαν το καθήκον τους κι αφήνοντας στους συγγενείς το δικό τους ουσιαστικό έργο για έλεγχο της κυβέρνησης σε πρακτικό επίπεδο… Ωστόσο, μόλις τα όρνεα οσμίστηκαν το ευνοϊκό γι αυτούς κοινωνικό «ρεύμα»- και αφού βεβαίως άλλοι έβγαλαν τα κάστανα από τη φωτιά με σοκαριστικές αποκαλύψεις- έσπευσαν να σηκώσουν δίπλα τους το «λάβαρο της Κάθαρσης» χωρίς ίχνος τσίπας!
Και εν μέσω μιας κυβέρνησης που διαβάλλει αισχρά ένα υγιές κίνημα και μιας αντιπολίτευσης που επιχειρεί δόλια να το καπηλευτεί, στέκονται ο σύλλογος των συγγενών των θυμάτων που αναζητά δικαίωση για τις αδικοχαμένες ψυχές και μια κοινωνία του 75% που στηρίζει αυθόρμητα και ακομμάτιστα το αυτονόητο αίτημα… Και ο μεν σύλλογος βάλλεται πανταχόθεν είτε από συκοφάντες είτε από νταβατζήδες για τις δικές τους σκοπιμότητες, πασχίζοντας να περάσει ανάμεσα από συμπληγάδες χωρίς να χάσει τον στόχο του ή να διασπαστεί ή να καπελωθεί, αλλά και χωρίς να αποφεύγει ενίοτε «τραύματα» ή λάθη στον τιτάνιο αγώνα, ενώ η υγιής κοινωνία παρακολουθεί αποσβολωμένη την κλιμακούμενη μάχη ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, το δίκαιο και το άδικο, το ηθικό και το ανήθικο, τη λογική και την παράνοια, αδυνατώντας να απορροφήσει το μέγεθος της τοξικότητας…
Όπου μοιραία, ανάμεσα στο 75% των αλληλέγγυων στο δράμα των συγγενών που συμμερίζονται την ανάγκη για δικαίωση, εξυγίανση των θεσμών, τιμωρία των ενόχων και δηλώνουν αυθόρμητο «παρόν» στο συλλαλητήριο- μνημόσυνο της 28ης Φεβρουαρίου, τελευταία ξεφυτρώνουν και λογής «στρατευμένα» τρολς του διαδικτύου, που αλλοιώνοντας την επίσημη αφίσα γράφουν «ΔΕΝ θα πάω» με υποσημείωση «εμπιστεύομαι τη Δικαιοσύνη»… Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι α) η άρνησή τους ισχυροποιεί τη δυναμική της κατάφασης, καθώς αναγνωρίζουν το μέγεθος της συμμετοχής επιχειρώντας να υψώσουν ανάχωμα ως πενιχρή μειοψηφία, β) με τη δήλωσή τους δίνουν άθελά τους ιδιαίτερη βαρύτητα στη δράση από την οποία διαχωρίζουν τη θέση τους, εκτός αν το κάνουν για οποιοδήποτε συλλαλητήριο, γ) θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να παραθέσουν έστω ένα επιχείρημα που αιτιολογεί την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη, σε σύγκριση με τα άπειρα όσων ΔΕΝ την εμπιστευόμαστε, δ) το να αλλοιώνεις το περιεχόμενο μιας δημοσιευμένης αφίσας ως πνευματική ιδιοκτησία άλλων, πέρα από παραπλανητικό και αντιδεοντολογικό, είναι χυδαίο! Έχεις κάθε δικαίωμα να μη πας αλλά ΟΧΙ παραποιώντας το μήνυμα του καλέσματος!
Κατόπιν τούτων είναι προφανές ότι με αφορμή μια πολύνεκρη τραγωδία εξαιτίας πολιτικής ανικανότητας που στο πρώτο συνειδητό έγκλημα πρόσθετε και δεύτερο απεχθές με τη χυδαία διαχείριση, ζούμε έναν ακόμη ύπουλα ενορχηστρωμένο διχασμό που απειλεί να μαγαρίσει ό,τι αυθεντικό απέμεινε στο κομμάτι της κοινωνίας και το στοίχημα είναι… άραγε θα τσιμπήσουμε και ΤΩΡΑ;;;
