Γράφει για την Κουλτουρόσουπα
Από τη στήλη «Από την καλή κι από την ανάποδη»…
.
«Οι δημοσιογράφοι ιεραρχούν τις ειδήσεις με την επικαιρότητά τους (επικαιρότητα), ανάλογα με το πόσο κοντά συμβαίνει (εγγύτητα), πόσο σημαντικό (σπουδαιότητα) και ασυνήθιστο (σπανιότητα) είναι το γεγονός που παρουσιάζουν. Ακόμη υπολογίζουν στην ιεράρχησή τους, αν το γεγονός που εκθέτει η είδηση αποτελεί κάποιου είδους σύγκρουση (εκρηκτικότητα), αν προκαλεί την αγωνία (εκκρεμότητα) ή «ανθρώπινο ενδιαφέρον» (συγκίνηση) και, τέλος, αν έχει σοβαρές επιπτώσεις (συνέπειες). Η επικαιρότητα, η εγγύτητα, η σπουδαιότητα, η σπανιότητα, η εκρηκτικότητα, η εκκρεμότητα, η συγκίνηση και οι συνέπειες αποτελούν, όπως λένε, τα διακριτικά στοιχεία, «τα αστέρια της είδησης». Όσα περισσότερα «αστέρια» συγκεντρώνει μια είδηση τόσο πιο σπουδαία είναι».
Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει σπουδάσει δημοσιογραφία για να γνωρίζει τα παραπάνω, αφού βρίσκονται στο βιβλίο της Ελληνικής Γλώσσας της Β΄Λυκείου. Σύμφωνα με την παραπάνω ιεράρχηση λοιπόν, ο Έβρος που σήμερα διανύει τη 16η μέρα παραδομένος στις φωτιές, είναι κάτι τόσο μακρινό και ασήμαντο για τα αθηναϊκά τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης ώστε να αποτελεί πέμπτη είδηση μετά από μισή ώρα δελτίου ειδήσεων! Είναι κάτι τουλάχιστον προκλητικό έως εξοργιστικό και ύποπτο, χωρίς καμία διάθεση συνωμοσιολογίας. Στα μαθήματα δημοσιογραφίας του ο Χρήστος Πασαλάρης έλεγε: «Οι δέκα πρόσκοποι που χάθηκαν στην Πάρνηθα είναι για μας σπουδαίο θέμα, ενώ οι εκατό Ινδοί στρατιώτες που χάθηκαν στα Ιμαλάια πάνε κατευθείαν στο καλάθι». Ο Έβρος συνεπώς στη γεωγραφία της τηλεόρασης είναι μία περιοχή που συνάντησε ο Μέγας Αλέξανδρος στην πορεία του προς την Ινδία.
.
Την ίδια περίοδο με τη φωτιά στον Έβρο φυσικά υπήρξαν και άλλες στην επικράτεια. Μόνο αυτή της Πάρνηθας όμως είχε εκτενή ρεπορτάζ με τους δημοσιογράφους να δίνουν τα γνωστά ανόητα σόου: «κι εδώ βλέπουμε τον πυροσβέστη να επιχειρεί δίπλα σ’αυτό το οίκημα». Η Πάρνηθα ως γνωστόν είναι τόσο κοντά ώστε ο καπνός της να φτάσει σύντομα στα παράθυρα των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών, οπότε η έννοια της «εγγύτητας» αποκτά τεράστια σημασία. Από την άλλη ο Έβρος είναι στην «πινέζα» του χάρτη και ο μέσος τηλεοπτικός καταναλωτής μπορεί να τον γνωρίζει είτε από τη στρατιωτική του θητεία είτε από το βίσμαπου τον απάλλαξε από αυτόν. Συνεπώς, ποιος θα ταυτιστεί με το δράμα που ζουν εκεί πάνω τόσες μέρες ώστε να προκαλέσει τα ζητούμενα στοιχεία της «εκκρεμότητας» και της «συγκίνησης»;
Η είδηση της φωτιάς στον Έβρο σίγουρα εμπεριέχει και το στοιχείο της «εκρηκτικότητας», αλλά και των «συνεπειών» σύμφωνα με το παραπάνω μάθημα. Αποτελεί μείζον εθνικό θέμα πολλαπλών συγκρούσεων σχετικά με τις ευθύνες και τη διαχείριση του συμβάντος και φυσικά με τις ανυπολόγιστες επιπτώσεις που φέρει αυτή η καταστροφή! Και όμως τα κανάλια σιωπούν ακόμη για όλα αυτά, έχοντας ακόμη το θράσος να παρουσιάζουν το θέμα με βίντεο κονσέρβα από τα τοπικά μέσα του Έβρου λες και πρόκειται για τη φωτιά στη Χαβάη! Το δε ύφος τους έχει περισσότερο πάθος όταν μας ενημερώνουν για κάποιον σελέμπριτι που επισκέφτηκε τη Μύκονο! Έχουν ιεραρχήσει ως πιο σημαντικές ειδήσεις τη γιορτή πατάτας στη Νάξο και την επίδειξη Ραφάλ στην Τανάγρα! Τι πιο βολικό να καθησυχάζουν τον τηλεοπτικό καταναλωτή τους, τη στιγμή που κανένας πολιτικός δεν έχει σπεύσει ακόμη στον Έβρο, ο οποίος δυστυχώς δεν αποτελεί ναυαρχίδα του τουρισμού, αλλά των μεταναστών!
Ο Έβρος καίγεται για 16η μέρα και δείχνει για πολλοστή φορά πόσο διεφθαρμένη είναι ΚΑΙ η δημοσιογραφία μας σε αυτή τη χώρα. Έπρεπε να έχουμε φίλους Εβρίτες στα σόσιαλ μίντια για να δούμε από πρώτο χέρι τι πραγματικά γίνεται εκεί πάνω και πόσο τεράστια είναι η καταστροφή που συντελείται με το χαμένο δάσος της Δαδιάς, που σίγουρα πολλοί ακούνε για πρώτη φορά το όνομά του. Λες και ζούμε σε εποχές που χέρι-χέρι πήγαιναν τα νέα τυπωμένα στα κρυφά, τότε που υπήρχε λογοκρισία. Τότε υπήρχε καθεστώς γι’αυτή. Τώρα γίνεται με πρόστυχο και αντιδεοντολογικό τρόπο συνεισφέροντας σε μια συν-κάλυψη μίας τεράστιας ανικανότητας και αποτυχίας, ενός ανείπωτου εθνικού δράματος που θα μάθουμε πάλι κατά μόνας.Όσοι βέβαια ενδιαφέρονται, γιατί για τους περισσότερους ο Έβρος θα εξακολουθήσει να είναι μία «πινέζα» στο χάρτη και τίποτα παραπάνω και το δάσος της Δαδιάς μία άγνωστη λέξη…
Δείτε όλα τα άρθρα της Ρ. Κ. με μια ματιά εδώ