Γράφει ο Μανώλης Ιωαννίδης για την Κουλτουρόσουπα
Άλλη μια χρονιά τελειώνει, πάνω στην περιστρεφόμενη μάζα με τα κάμποσα δισεκατομμύρια νευρόσπαστα. Άλλη μια χρονιά ξεκινάει, που δε θα αλλάξει τίποτα απολύτως, εκτός απ’ το να γράφουμε το 3 στο τέλος της ημερομηνίας, να βλασφημάμε και να το κάνουμε 4. Απολογισμοί, ισολογισμοί, μετάνοιες, υποσχέσεις και τα συνηθισμένα κουραφέξαλα που κάνουμε και καλώς κάνουμε, γιατί αλλιώς θα μας φάει η ανία (αν δε μας έχει φάει ήδη η άνοια) και θα μελαγχολήσουμε.
Μιας και περιμένουμε λοιπόν, να πανηγυρίσουμε το γύρω-γύρω όλοι (στη μέση εγώ) που παίζουν γη και ήλιος (πότε θα βαρεθούν, να ησυχάσουμε κι εμείς), έχει φάση να ασχοληθούμε με τις προφητείες-όνειρα καταραμένης νυκτός ενός πασίγνωστου μέντιουμ του Μεσαίωνα. Μιας Πυθίας με εκκεντρικό καπέλο, μιας χαρτορίχτρας με αξιοζήλευτη γενειάδα. Θα ασχοληθούμε λοιπόν με τον έναν, τον μοναδικό, τον ανεπανάληπτο… Μισέλ ντε Νοστγντάμ! Τον Νοστράδαμο, ντε! Και τι έχει να προβλέψει για το έτος που έρχεται! Το σκασμένο…
Στα 52 τους πολλοί άντρες περνάνε κρίση μέσης ηλικίας. Άλλοι αγοράζουν πολυτελή αυτοκίνητα, τα οποία θα αποπληρώσουν όταν τα εγγόνια τους επιστρέψουν απ’ τον στρατό. Άλλοι γκομενίζουν με χαζογκόμενες που θα μπορούσαν (κι εύχομαι) να ήταν κόρες τους. Άλλοι ξεκινάνε περίεργα χόμπι, όπως ψάρεμα ή να γίνουν καλοί άνθρωποι. Ε, ο καλός μας φίλος εκ των Γαλλιών είπε να απαριθμήσει τις καταστροφές, τα θανατικά, τις αναποδιές, τις κακοδαιμονίες και το σύνολο των πληγών των φαραώ που θα γίνονταν μέχρι το σωτήριο έτος 3500 (περίπου) και να τις εκδώσει.
Η μελλοντολογία, τα ζώδια και η αστρολογία, τα χαρτιά και κάθε λογής βασκανία ακριβώς επειδή έχουν αυξημένο αριθμό γελοιότητας, δε μπορώ παρά να τα αντιμετωπίσω με τον πιο υψηλό βαθμό σοβαρότητας που (παριστάνω ότι) διαθέτω. Ως αυθεντικός Κριός λοιπόν και ENFJ-A, θα προχωρήσω στην παρουσίαση των προφητειών του μεγάλου χαρτορίχτη, Νοστράδαμου, για το έτος που μας μπαίνει (δεν ξέρω από πού, θα δείξει).
Μεταφράζω τις προφητείες απ’ το nypost.com και το euronews.com γιατί, αυτό μας έλειπε, να αγοράσω το βιβλίο. Ναι, και μετά θα γίνω δια βίου συνδρομητής στο Αστρολογία και Ταρώ, θα πάρω και μερικά τηλεφωνάκια σε κάτι μεταμεσονύκτιους διασκεδαστές-μοιρολόγους και πάει η προίκα μου…
Προφητεία un (1): «Ο κόκκινος αντίπαλος θα χλομιάσει απ’ τον φόβο του, βάζοντας τον μεγάλο Ωκεανό σε τρόμο».
Ερμηνείες: Οι εικασίες στρέφονται προς τους φίλους μας, τους Κινέζους. Αυτή η μικρή και αραιοκατοικημένη χώρα ίσως μας φέρει στα πρόθυρα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου εικάζεται απ’ τους σοβαρούς αναλυτές αυτού του προφήτη. Και γιατί όχι, λέω εγώ! Πανδημία είχαμε, κραχ είχαμε, γιατί να μη ρίξουμε κι έναν ωραίο, γεμάτο, παγκόσμιο Πόλεμο να γουσταρίσουμε λιγάκι; Εντάξει, δε λέω κι αυτοί οι κατά τόπους πόλεμοι καλοί είναι. Αλλά τι να συγκριθεί με τη μαγεία του αληθινού πράγματος, του κυρίως πιάτου; Ένα πιάτο κιόλας που χορταίνει γενιές και γενιές.
Τι λέω εγώ: Μην τους φοβάστε τους τίγρεις απ’ την Ανατολή. Εγώ λέω ότι ο «Κόκκινος αντίπαλος» είναι οι Αρειανοί. Που είδαν κι αποείδαν να τους στέλνουμε κάθε τρεις και λίγο δορυφόρους, μη επανδρωμένα ρομποτάκια και μπιχλιμπίδια και είπαν να μας αφανίσουν από προσώπου γης μια και καλή. Και γιατί όχι; Το ότι έχουμε κάνει τον πλανήτη μας σαν τα μούτρα μας είναι γεγονός, άρα πρέπει να ψάξουμε νέο ξενιστή να παρασιτήσουμε. Κάνοντας τον Άρη μια ρεαλιστική επιλογή. Κάνοντας τους Αρειανούς να ιδρώνουν στην περίπτωση συνύπαρξης με κάτι πρωτόγονες, πολεμοχαρείς, σαδιστικές μαϊμούδες του λόγου μας.
Τώρα που το σκέφτομαι- να ιδρώνουν, άραγε, οι Αρειανοί;
Προφητεία deux (2): «Ο βασιλιάς των Νήσων θα εκδιωχθεί δια της βίας».
Ερμηνείες: Μάλιστα θα ‘ναι κάποιος που δε θα ‘χει «το σημάδι βασιλιά», κατά Νοστράδαμον. Οι αναλυτές σκέφτονται ότι το νιαούρισμα στα βασιλικά κεραμίδια προέρχεται απ’ τον πρώην πρίγκιπα Χάρυ. Ότι αυτός θα αντικαταστήσει τον Κάρολο και την Καμηλοπάρδαλη, ε, σόρρυ, την Καμήλα εννοούσα, συνέχεια τις μπερδεύω. Βέβαια, ο Χάρυ απ’ όσο ξέρω, κι απ’ ό,τι μου ‘χει πει το παιδί, στον Καναδά είναι και γράφει αυτοβιογραφίες και παλεύει με αρκούδες και τρώει σιρόπι σφενδάμου. Κάποια απ’ αυτά μπορεί να μην ισχύουν. Αλλά εγώ έτσι νομίζω. Πού να τρέχει πίσω σε παλάτια και χλιδές και βασιλείες… Τη Μέγκαν τη ρωτήσατε; Ολόκληρο podcast έχει να συντηρήσει η podcaster, συνέλθετε λιγάκι.
Τι λέω εγώ: Για μένα είναι ξεκάθαρο- στον Πέτρο τον Πελεκάνο αναφέρεται η προφητεία. Ποιος άλλος είναι βασιλιάς των Νήσων; Ποιος άλλος μπορεί να αναγκαστεί να παρατήσει το δικαιωματικό του βασίλειο δια της βίας, ώστε να το αναλάβει κάποιο άκαπνο, κοπροπούλι της κακιάς ώρας.
Ή αυτό ή κάποιος πρώην λαοφιλέστατος παίκτης λαοφιλούς ριάλιτυ θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το προτεκτοράτο του για να επιστρέψει στο εν λόγω ριάλιτυ δια της (οικονομικής) βίας.
Προφητεία trois (3): «Η ξηρά θα ξεραθεί ακόμη πιο πολύ, Και θα γίνουν μεγάλες πλημμύρες».
Ερμηνείες: Προφανώς αναφέρεται στην κλιματική κρίση ο άρχοντας Μισέλ. Προφανέστερα τα πράγματα θα πάρουν τη μοναδική τροπή που τους μένει να πάρουν… την κατιούσα. Επίσης θα χτυπήσει «Πολύ μεγάλος λιμός μέσα από λοιμώδες κύμα». Μμμμ, σαν ν’ αρχίζω να τον συμπαθώ επικίνδυνα τον Μισέλ…
Τι λέω εγώ: Σ’ αυτό το σημείο, θα συμφωνήσω με τον μάστορα. Μ’ ένα λυπηρό ποσοστό της ανθρωπότητας να ζει ήδη κάτω απ’ το όριο της φτώχειας και τα ανθρωπόμορφα τέρατα να πλουτίζουν με τις ευλογίες μας, δε βλέπω γιατί να μην διευρυνθούν οι ανισότητες και με τη συμβολή της φύσης. Και να τα κατηγορούμε όλα σε οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ το ότι ανεχόμαστε να υπάρχουν εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι την ίδια ώρα που άνθρωποι δεν έχουν σίγουρα νερό κάθε μέρα. Αλλά οι δισεκατομμυριούχοι δημιουργούν δουλειές και είμαι χοντροκέφαλος και αδαής για να αντιληφθώ τα trickledown economics που είναι η βάση κάθε πολιτισμένης χώρας.
Προφητεία quatre (4): «Εξαιτίας του θανάτου του Ποντίφικα, Ένας Ρωμαίος καλής ηλικίας θα εκλεγεί, Γι’ αυτόν θα ειπωθεί ότι χειροτερεύει την όρασή του, Όμως καιρό θα κάτσει και μ’ αιχμηρή δραστηριότητα».
Ερμηνείες: Μάλλον ο παπα-Φραγκίσκος θα πάει να συναντήσει τους προκατόχους του με απλά λόγια. Και θα μείνει ακέφαλη η Καθολική Εταιρεία, εννοώ Εκκλησία! Εκκλησία εννοώ, συγνώμη. Μη με αφορίσετε, σας παρακαλώ, δε θέλω να κλείνω πόρτες (ή μάλλον να μου τις κλείνουν). Πλάκα πλάκα διαβάζω ότι δεν σφύζει υγείας η τωρινή κεφαλή των Καθολικών και σπάστε πλάκα να γίνει τίποτα μες το ’24 και να περιμένουμε Συμβούλια ρασοφόρων και λευκούς καπνούς σε live μετάδοση με ανταπόκριση και εκλεκτούς καλεσμένους.
Τι λέω εγώ: Εδώ τι να πω. Δε μου δίνει κι ο Μισέλ ποιητική αδεία να αδειάσω τις ερμηνείες μου. Μου ‘ναι και παντελώς αδιάφορη, κάθε μορφή/ έκφραση/ ύπαρξη θρησκείας. Τις λουζόμαστε που τις λουζόμαστε καθημερινά, πρέπει ν’ ασχολούμαστε κιόλας;
Καλή χρονιά να έχετε.