Γράφει η Φανή Μιχαήλ για την Κουλτουρόσουπα
Έχετε κι εσείς αυτή την κακή συνήθεια που έχω κι εγώ, όταν βαριέστε να «σκρολάρετε» δίχως αύριο στα social media, ή είμαι μόνο εγώ; Ε, λοιπόν, έχω πέσει πολλές φορές πάνω σε μια πολύ επιτυχημένη και άκρως to the point (σε άπταιστα ελληνικά) ερώτηση: «τελικά, μάθαμε τι είπε κάποια στιγμή ο κόσμος;». Εσείς έχετε απάντηση, επειδή εγώ δεν έχω και δεν νομίζω ότι θα έχω και πότε.
Ας πιάσω, όμως, το νήμα από κάπου. Αυτός ο κόσμος, που ανάθεμα και αν ξέρει, ο καθένας που σκέφτεται έτσι, ποιος είναι, καλώς ή κακώς πάντα θα λέει. Ορθώς να πράξεις, λάθος να πράξεις, πάντα θα έχει κάτι να πει. Σωστό και λάθος, επίσης, εντελώς σχετικές έννοιες, άλλο είναι σωστό για εμένα, άλλο λάθος για εσένα, δεν αναφέρομαι σε ηθικό και ανήθικο, αλλά βάσει εμπειριών, απόψεων και πολλών άλλων συνιστωσών, ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει και αντιδρά σε οποιαδήποτε κατάσταση με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Καλό θα ήταν, λοιπόν, για την ψυχική ηρεμία του καθένα μας, τις αντοχές του και τα όρια του, να μην παίρνει και τόσο τοις μετρητοίς αυτά που σχολιάζουν οι γύρω του, επειδή συνήθως, η πρόθεσή τους δεν είναι και τόσο καλοπροαίρετη. Δε λέω να μη λαμβάνουμε υπόψη, τη γνώμη των δικών μας ανθρώπων, αυτών που μας νοιάζει, άλλωστε τους τη ζητάμε, αλλά οι άνθρωποι που δε μας νοιάζουν, αλήθεια πάντα κάτι θα έχουν να λένε.
Ο γνωστός του γνωστού, οι γνωστοί της οικογένειας και ούτω καθεξής. Αν ξεκινήσω να αναφέρω παραδείγματα θα γράφω μέχρι αύριο, θα κουραστείτε κι εσείς κι εγώ, αλλά τη συνολική εικόνα, την έχετε αντιληφθεί νομίζω. Όλοι μας κατά καιρούς σε παρέες σχολιάζουμε, διάφορα γεγονότα και συμπεριφορές ανθρώπων, αλλά, ελπίζω τουλάχιστον, όχι με τη διάθεση κριτικής και του δριμύ κατηγορώ προς αυτούς, ο κοινωνικός σχολιασμός δε λείπει από καμιά παρέα, αλλά η κακία στην πρόθεση του σχολιασμού, είναι άλλη ιστορία.
Υπάρχουν, αυτοί οι άνθρωποι, αυτός ο «κόσμος», που πραγματικά δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει, από το να ζει τη ζωή του μέσα από τη ζωή των γύρω του. Από το πρωί μέχρι το βράδυ, σχολιάζει και κατακρίνει τις επιλογές των υπόλοιπων, χωρίς να κοιτάει τη δικιά του «καμπούρα», τις δικές του επιλογές και συμπεριφορές. Και αν κάνει κάποιος, απλά τη σκέψη, να σχολιάσει τις δικές του πράξεις, έρχεται το τέλος του κόσμου, καθώς αυτοί είναι οι σωστοί και οι αλάθητοι. Για την ακρίβεια, είναι μια κατηγορία τοξικών ανθρώπων, που καλό θα ήταν να μην ανήκουν στο κοντινό μας περιβάλλον.
Ξεσκαρτάρουμε, λοιπόν, το περιβάλλον μας, από τέτοια άτομα, επιλέγουμε να μην είμαστε τέτοια άτομα για να έχουμε, όλοι και την ψυχική μας ηρεμία, ήσυχη τη συνείδησή μας, αλλά και ήσυχο ύπνο κάθε βράδυ. Και μην ανησυχείτε, μπορεί να μη μάθουμε ποτέ τι είπε ή τι θα πει ο κόσμος, αλλά πάντα κάτι θα έχει να πει.
