Γράφει ο μαέστρος Μιχαήλ Χατζηαναστασίου για την Κουλτουρόσουπα.
Δεν χρειάζεται καμία ηθική υπέρβαση για να συνειδητοποιήσει ο οιοσδήποτε, πως πρόκειται για μια αδίστακτη και εκ προμελέτης γενοκτονία.
Μια γενοκτονία, που από δεκαετίες αποτελούσε στόχο, σκοπό και επεκτατικό απωθημένο της άρχουσας πολιτικής τάξης του Ισραήλ.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια, συντελείται ένα – πέραν πάσης αμφισβήτησης – έγκλημα διαρκείας.
Η παγκόσμια κοινή γνώμη σε πολιτικό επίπεδο και όχι μόνο, κανονικοποίησε απόλυτα τον ανθρώπινο πόνο και μεταβόλισε τον φόβο, μετατρέποντάς τον σε απάθεια.
Λαμβάνουμε πλέον με τέτοιον τρόπο την κατεργασμένη πληροφόρηση, που τα πολτοποιημένα εγκεφαλικά μας κύτταρα έχουν πάψει να σοκάρονται και ως εκ τούτου να αντιδρούν.
Ο πλανήτης μας δεν συγκλονίζεται πλέον, ούτε με τους 20.000 νεκρούς και τους 32.000 τραυματίες (προς στιγμήν) μήτε με τους αναρίθμητους εκτοπισμένους, που ζητούν απλά να μείνουν σε αυτή τη γαμημένη Λωρίδα γης των προγόνων τους.
Κατά μέσο όρο, σχεδόν 300 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε ημέρα από την έναρξη της σύγκρουσης στις 7 Οκτωβρίου, εξαιρουμένης της επταήμερης κατάπαυσης του πυρός.
Η Δύση αντιδρά προσχηματικά και παπαρολογεί με δελτία τύπου και ουμανιστικές φανφάρες.
Ανερυθρίαστα, όλα τα πολιτικά αρχηγόπουλα της Ευρώπης με “γκρουπιέρη” τον Αμερικανοκαριόλη, το έχουν ρίξει στην μπίζνα, την κόκα και την διαπλοκή και δεν τους καίγεται καρφί για το αιματοκύλισμα, το οποίο συνεχίζει να διεκπεραιώνει- αδικαιολόγητα πλέον – το Εβραϊκό γκρέμλιν που ακούει στο όνομα Νετανιάχου, μιας και η αιτιολογία της επίθεσης της Χαμάς έχει πάψει προ πολλού να υφίσταται.
Τώρα είναι μονομερείς οι βομβαρδισμοί του Εβραίου, με εικόνες φρίκης εκατοντάδων νεκρών να συνθέτουν ένα ξεκάθαρο σκηνικό εκκαθάρισης, στιγματίζοντας παράλληλα ένα ολόκληρο Ισραήλ, που δημοσκοπικά τουλάχιστον, φαίνεται να μην συμπαθεί και ιδιαίτερα τον … μικρό Αδόλφο που έχουν για πρωθυπηρέτη.
Πάνω στο αίμα αθώων ανθρώπων και τον μόνιμο ξεριζωμό τους, σχεδιάζουν, οργανώνουν και διαμορφώνουν τις μελλοντικές ξενοδοχειακές τους μακέτες μίας … μεσανατολικής Ριβιέρας.
Ο Εβραίος δεν αμύνεται πλέον, δεν εκδικείται, απλά ντιλάρει γεωπολιτικά με κόστος χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, που επιδεικτικά αφήνει να λιμοκτονούν.
Και μέσα σε όλον αυτό τον παραλογισμό, παρών στην βαμπιρική αυτή συγκάλυψη και το βαθύ κράτος των Γραικών, που με πολύ κόπο και ζηλευτό συντονισμό προσπαθούν να μας πείσουν, πως οι πρακτικές Εθνοκάθαρσης αποτελούν άλλη μία πολιτική “συγκυρία” αναγκαιότητας και όχι ένα απάνθρωπο ατελές μαρτύριο.
Η κόλαση θανάτου στη Γάζα δεν επιτρέπει εφησυχασμένες συνειδήσεις.
Η κόλαση θανάτου στην Γάζα δεν επιτρέπει ανοχή, στα αδόκιμα Μητσοτακικά μισόλογα μιας πρωθυπουργικής μαριονέτας.
Η κόλαση θανάτου στην Γάζα επιτάσσει την αποφασιστική συμμετοχή όλων μας, στον αγώνα επιβίωσης ενός λαού και οιουδήποτε άλλου λαού, που βρίσκεται ή θα βρεθεί υπό προγραμματισμένη εξαφάνιση.
Η κόλαση θανάτου στην Γάζα, αποτελεί το σύγχρονο ολοκαύτωμα ενός “προηγμένου” κόσμου, που βαυκαλιζεται ως … πολιτισμένος.