Την Κυριακή, ομάδα συγγενών θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, με επικεφαλής τον Πάνο Ρούτσι, και με τη συμμετοχή αλληλέγγυων πολιτών, προχώρησαν σε μια αμφιλεγόμενη πράξη μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Παρά τις σαφείς απαγορεύσεις και την πρόσφατη καθαίρεση, ξαναέγραψαν τα ονόματα των νεκρών στον ιερό χώρο του εθνικού μνημείου.
Η κίνηση αυτή, υπό το κεντρικό σύνθημα «Τα Τέμπη δεν ήταν ατύχημα είναι Έγκλημα», προκάλεσε αντιδράσεις ως προς τη νομιμότητα και τον σεβασμό του ιστορικού μνημείου, το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη των πεσόντων της χώρας και όχι σε μεμονωμένες διαμαρτυρίες.
Διαμαρτυρία ή Παραβίαση;
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Πάνο Ρούτσι κάλεσε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, η οποία τελικά οδήγησε σε εκ νέου βανδαλισμό του μνημείου. Η πράξη αυτή έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις αποφάσεις της κυβέρνησης για προστασία και αποκατάσταση του Μνημείου.
Ο πατέρας θύματος, Βασίλης Χατζηχαραλάμπους, παρευρέθηκε στη συγκέντρωση δηλώνοντας ότι «δολοφονήσανε και τη Δημοκρατία», εντάσσοντας τη διαμαρτυρία σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο, πέρα από τη διεκδίκηση δικαιοσύνης για τους νεκρούς.
Ωστόσο, η επιμονή των συγκεντρωμένων να χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο ιστορικό χώρο για την έκφραση της οργής τους, αδιαφορώντας για τη χρήση του ως εθνικό σύμβολο, εγείρει ερωτήματα για τα όρια της διαμαρτυρίας και τη χειραγώγηση του δημόσιου χώρου για ιδιοτελείς πολιτικές στοχεύσεις, προκαλώντας την απαξίωση ενός μνημείου ύψιστης σημασίας. Η πράξη της επαναγραφής των ονομάτων θεωρείται από πολλούς απαράδεκτη παραβίαση ενός χώρου μείζονος εθνικής και ιστορικής σημασίας.
