Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
.
Η σύγχρονη «μάγισσα» στην Ελλάδα του 21ου αιώνα είναι μια δασκάλα… που επέλεξε να προβάλλει σε τάξη 10χρονων παιδιών, μια ταινία μικρού μήκους εγκεκριμένη από το Υπουργείο Παιδείας (και πολλαπλά βραβευμένη) για τη φιλία μεταξύ αγοριών και τις έννοιες της ανοχής, της μη βίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας, του σεβασμού, με τρόπο κατάλληλο για 12χρονα παιδιά βάσει γνωμάτευσης ειδικών που την πρότειναν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με στόχο την καλλιέργεια των επίκαιρων αξιών…
Ωστόσο ένας μαθητής, επιστρέφοντας σοκαρισμένος από το θέαμα αγοριών να ανταλλάσσουν αγκαλιά ή φιλί με τρυφερότητα ως φίλοι, περιέγραψε στους γονείς του την ταινία και εκείνοι, επίσης σοκαρισμένοι, κινήθηκαν νομικά εναντίον της δασκάλας και του σχολείου… Το θέμα φυσικά πήρε τεράστια έκταση στα ΜΜΕ (αλίμονο!) και πλέον πολλοί γονείς της τάξης ακολουθούν το παράδειγμα του πρώτου με «βροχή μηνύσεων»…
Το τί ακολούθησε την προβολή του θέματος με πρωτοπόρα το λαγωνικό Τατιάνα, δεν απαιτεί προφανώς φαντασία για να μαντέψει κανείς…Ένας καινούργιος ρουκετοπόλεμος με εγγυημένες πωλήσεις έλαβε χώρα στον συρφετό των πάνελ, με βαθιές αναλύσεις κάθε πικραμένου, με υπεράνω γνωματεύσεις ειδικών, με ποικίλες μαρτυρίες και αυθαίρετους συσχετισμούς, ενώ η κοινή γνώμη είχε ακόμα μια ευκαιρία να διχαστεί αρκούντως, ανάμεσα σε δύο αντίθετους κόσμους- στερεότυπα: από τη μια τα κλισέ του συντηρητισμού και από την άλλη τα κλισέ της προοδευτικότητας με όλες τις αναμενόμενες γραφικότητες εκατέρωθεν και βεβαίως σταθερό θύμα πάντα την ΟΥΣΙΑ! Αυτή που μόνιμα συνθλίβεται στις καταραμένες συμπληγάδες, μαζί με τη λογική και το μέτρο…
Βγήκαν φυσικά λάβροι οι φανατικοί οπαδοί του «πατρίς- θρησκεία- οικογένεια», ήτοι οι παραδοσιακοί «θεματοφύλακες των χρηστών ηθών» που παρέλαβαν με ευλάβεια κάποιους αιώνες πριν- πιθανότατα από τον μεσαίωνα- με ιερό στόχο να τα διαφυλάξουν εσαεί ως κόρη οφθαλμού από οποιονδήποτε επικίνδυνο νεωτερισμό και… έβγαλαν αφρούς! Βάφτισαν την ταινία πορνό, λύσσαξαν ότι προάγει την ομοφυλοφιλία, κατακεραύνωσαν την αιρετική δασκάλα που διαφθείρει τα παιδιά και η ποινή που της αρμόζει είναι εννοείται η πυρά, χτυπήθηκαν αλύπητα «πού πάμε ως κοινωνία», κραύγασαν αγριεμένα για το «αίσχος» σε όλους τους τόνους, υπενθυμίζοντας στους πάντες ποια είναι τα προαιώνια ιερά και όσια της Υπέρτατης Ηθικής κι όποιος διανοηθεί να «ταράξει τους κύκλους», μαύρο φίδι που τον έφαγε!
Για τα λογής φασιστοειδή, ρατσιστές, ομοφοβικούς, θρησκόληπτους, ακραία συντηρητικούς κλπ. όλα αυτά που «βρήκαμε έτσι», έχουμε ιερό καθήκον να τα «κρατήσουμε έτσι», έστω κι αν το «έτσι» στο απώτατο παρελθόν ήταν απάνθρωπο ή παράλογο ή γελοία υποκριτικό ή κοινωνική πληγή, προκλητική αδικία, ανεξίτηλο στίγμα, καταδίκη για μεγάλες ομάδες ανθρώπων… έστω επίσης αν οι εποχές έχουν αλλάξει «εκ βάθρων» φέρνοντας τούμπα ολόκληρο το σύμπαν σε κάθε τι- από το ελάχιστο μέχρι το μέγιστο- που σημαίνει ότι νοοτροπίες, τακτικές, συμπεριφορές κλπ. ακόμα και προηγούμενων δεκαετιών, δεν είναι μόνο ανεδαφικές και ανεφάρμοστες σήμερα, αλλά φαντάζουν εντελώς γραφικές, μονάχα με «μουσειακή» αξία για την κοινωνιολογική έρευνα του παρελθόντος…
Εντούτοις για τους ταγμένους «θεματοφύλακες» του συντηρητισμού, οτιδήποτε σύγχρονο δεν συνάδει (προφανώς) με τα δεδομένα του «τότε» επί εποχής παππούδων, προπάππων και πιο πίσω, αποτελεί εκ προοιμίου φοβερή απειλή των ηθών που οφείλει να πολεμηθεί μέχρι αφανισμού, χωρίς καν να περάσει τη βάσανο της κρίσης ή οποιασδήποτε αξιολόγησης…. Για τη συγκεκριμένη κατηγορία, «πας νεωτερισμός εχθρός», κατά το «πας μη Έλλην βάρβαρος», με κάθετη, άκριτη άρνηση κάθε αλλαγής, που κρούει το καμπανάκι κινδύνου για να επιδοθούν στο αγαπημένο «κυνήγι μαγισσών», ως αυθεντικοί απόγονοι άλλωστε των δημίων του Σωκράτη, καταδικασμένου σε θάνατο με την κατηγορία ότι «εισήγαγε καινά δαιμόνια στην πόλη»… καθώς η διασάλευση της κατεστημένης τάξης για μια χειραγωγούμενη κοινωνία σε λήθαργο, συνεπάγεται απρόβλεπτους κινδύνους από την αφύπνιση και πρέπει να παταχθεί εν τη γενέσει- άλλοτε ποτίζοντας κώνειο τον φιλόσοφο Σωκράτη, άλλοτε δολοφονώντας τον επαναστάτη Μαρίνο Αντύπα, άλλοτε κυνηγώντας ανελέητα πρωτοπόρους που αμφισβήτησαν ή τόλμησαν ανατροπές…
Βεβαίως στη σημερινή δημοκρατία και καθότι εκλείπει… η πυρά του Μεσαίωνα, τον ρόλο της ψυχικής εξόντωσης καθενός που καταγγέλλεται ως «αιρετικός» από συντηρητικούς με μπόχα μούχλας, αναλαμβάνουν ΜΜΕ και δικαστήρια, στα οποία σύρεται συστηματικά από τους ανωτέρω δικομανείς, καλούμενος να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας… Ας πούμε στην προκειμένη περίπτωση της δασκάλας, ενώ το πλέον λογικό από τους θιγμένους γονείς θα ήταν μια επαφή και συνομιλία μαζί της ώστε να αξιολογήσουν οι ίδιοι ως ενήλικες τον γενικότερο τρόπο σκέψης της, την πρόθεσή της, το στόχο της μέσω της προβολής, το νομότυπο ή όχι της επιλογής κλπ. την παρέκαμψαν επιδεικτικά και αγνοώντας πλήρως την καταγγελλόμενη και τις συνθήκες, επέλεξαν απευθείας να την μηνύσουν, κάνοντας το θέμα, την ίδια και το… παιδί τους βούκινο!
Σε σημείο να λάβουν γνώση μέχρι και ο Σουηδός σκηνοθέτης της ταινίας και η ευρωπαϊκή κινηματογραφική κοινότητα,παραθέτοντας διευκρινίσεις για το περιεχόμενό της, ώστε να βάλουντα πράγματα που ξέφυγαν ανεξέλεγκτα στη θέση τους… Φτάνοντας μάλιστα κάποιοι «ηθικολάγνοι» πανελίστες με IQ αμοιβάδας, που όλα τα σφάζουν κι όλα τα μαχαιρώνουν, να ζητούν από τους δασκάλους να ενημερώνουν εκ των προτέρων τους… γονείς ώστε να λάβουν την… έγκρισή τους (!)για τον τρόπο άσκησης του λειτουργήματός τους, για τις επιλογές τους στη μαθησιακή διαδικασία, για τις δράσεις που εφαρμόζουν στην τάξη κλπ. προσαρμόζοντας το πρόγραμμα διδασκαλίας στα ζητούμενα εκάστου γονιού για το βλαστάρι του!Όφειλε δηλαδή εν προκειμένω η δασκάλα που πήρε την ταινία από την επίσημη πλατφόρμα του Υπουργείου, πριν την προβάλει να την στείλει πακέτο σε κάθε γονιό μαθητή της να την ελέγξει και μόνο αν έπαιρνε καθολικά το οκ θα μπορούσε να προχωρήσει, αλλιώς μήνυση και διασυρμός! Είστε με τα καλά σας βρε κρετίνοι;;;
Στον αντίποδα τώρα τηςανοιχτής αναμέτρησης, βγήκαν φυσικά και οι τάξεις των δήθεν «προοδευτικών» ανεμίζοντας τις δικές τους ταμπέλες, όπου η μόνη σχέση τους με «πρόοδο» αφορά στην αποστήθιση των δικών τους κλισέ- τσιτάτων, περί κοινωνικής ευαισθησίας, αποδοχής της διαφορετικότητας, υπερήφανων γκέι, σεξουαλικής απελευθέρωσης και λοιπά της κατηγορίας «ό,τι θυμάμαι χαίρομαι», καθώς ακούστηκαν μέχρι και… «η θεωρία του αγέννητου μωρού» ή η υπεράσπιση των αμβλώσεων, εξαπολύοντας μύδρους εναντίον των αγκυλωμένων αντιπάλων της συντήρησης, με σλόγκαν «η κοινωνία προχωράει» και «ο σκοταδισμός δεν θα περάσει»… Άσχετα που το προχώρημα γίνεται στα τυφλά με εξίσου ευνουχισμένη κριτική ικανότητα και άσχετα που στην έννοια του σκοταδισμού τσουβαλιάζονται συλλήβδην μαζί με τα παλιά στερεότυπα, τόσο οι υγιείς διαχρονικές αξίες, όσο και η κοινή λογική ή το άριστο μέτρο στα πράγματα…
Διότι αν επικρατούσαν τα τελευταία, θα υποδείκνυαν στην τολμηρή δασκάλα ότι η ελληνική κοινωνία είναι παντελώς ανέτοιμη για παρόμοιες πρωτοβουλίες…ότι όταν βλέπεις τη θεαματική υποστήριξη στη «Χρυσή Αυγή» ή την καθοριστική επιρροή του παπαδαριού με κηρύγματα μισαλλοδοξίας και (αυθεντικού) σκοταδισμού ή στο κατώφλι της Βουλής πρόσφατα ένα εθνικιστικό- θρησκόληπτο- οπισθοδρομικό κόμμα ψηφισμένο μαζικάή ακραία φαινόμενα ρατσισμού στην καθημερινότητα κλπ… ζυγιάζεις πολύ προσεκτικά τα δεδομένα πριν το «απονενοημένο» ώστε να μη γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον σου, αλλά κυρίως οι αγνές προθέσεις να μην καταλήξουν μια μεγαλειώδης τρύπα στο νερό με μπόλικες «προοδευτικές» μπουρμπουλήθρες… γιατί από δαύτες χορτάσαμε, ΟΥΣΙΑ ψάχνουμε! Α, κι όταν ο δρόμος έχει αγκάθια, φροντίζουμε να φοράμε γερά παπούτσια…
Δείτε όλα τα άρθρα της Π. Σ. με μια ματιά εδώ