.jpg){kind=small}
.
«Monday Stories» (ΝΕΑ ΣΤΗΛΗ)
Από τον Βασίλη Καρατζόγλου
.
.
Τρέχει πάνω κάτω στo λιμάνι του Πειραιά. Προσπαθεί να βρει τροφή. Όλο το απόγευμα ψάχνει, αλλά τζίφος. Θα τολμούσε να πει ότι πεινάει σαν λύκος αλλά είναι υπερβολή να λέει, εκείνη, κάτι τέτοιο. Κόσμος πηγαινοέρχεται με τα μπαγκάζια στα χέρια. Περιμένουν να επιβιβαστούν στο πλοίο της γραμμής. Γέλια, χαρούμενες φάτσες, ρουφηχτά φιλιά, και σκυλιά που γαβγίζουν.
.
Καλοκαίρι βλέπεις.
.
Πόσο θα ‘θέλε να πάει και αυτή ένα ταξίδι.Κάπου μακριά. Να γνωρίσει έναν άλλο τόπο.Μα, τι λέει! Τι όνειρα κάνει ώρες-ώρες. Πρέπει να το πάρει απόφαση. Η ζωή της έχει ημερομηνία λήξης και ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία. Κυνηγητό, άγχος επιβίωσης και αναζήτηση τροφής κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Η σκέψη της διακόπτεται από ένα κομμάτι κουλούρι. Το βλέπει να πέφτει από ένα χέρι. «Ωπ, τι ωραίο γεύμα είναι αυτό;», φωνάζει όλα χαρά και τρέχει σαν τρελή να το προλάβει. Δεν πρόφτασε. Το τσίμπησε ένα περιστέρι. Θα ψάξει λίγο ακόμα. Δεν θα το βάλει κάτω. Μα προς τα πού να πάει; Σκέφτεται να πάει απέναντι στον φούρνο. Κάτι θα βρει εκεί. Είναι ολόκληρο ταξίδικαι έχει πολύ δρόμο να διασχίσει, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή.
Καθώς ετοιμάζεται να φύγει νιώθει μία σκιά πάνω της. Ωχ, ένα πόδι είναι έτοιμο να την πατήσει. «Παναγία μου», αναφωνεί και πέφτει κάτω κάνοντας την ψόφια. Το πόδι την προσπερνάει και σταματάει. Ένα παιδί γύρω στα 20 μιλάει το κινητό του.
«Γιατί δεν θέλεις να έρθεις; Τι σε έπιασε ξαφνικά; Χθες άλλα κανονίζαμε και σήμερα τα αλλάζεις όλα. Σε μία ώρα φεύγει το πλοίο. Αν δεν έρθεις δεν θα με ξαναδείς ποτέ σου». Μα τι κρίμα, σκέφτεταικαι κάνει να φύγει.
Ξαφνικά σταματάει. Δεν μπορεί να φύγει.Όχι. Δεν μπορεί να αφήσει έναν άνθρωπο, έτσι μόνο να υποφέρει. Αλλά και τι κάνει; Πως μπορεί να βοηθήσει; Το αγόρι κάθεται σε ένα πεζούλι με κατεβασμένο το κεφάλι. Είναι και ομορφούλης πανάθεμά τον. Κρατάει μία τυρόπιτα. Την πετάει κάτω. Αυτό και αν είναι τύχη. Επιτέλους βρήκε τροφή. Πλησιάζει προσεκτικά την πεταμένη τυρόπιτα. Ευτυχώς δεν την έχει πάρει κανένας είδηση. Είναι και ζεστή-ζεστή. Πω, πω τι ηδονή!Ανοίγει το στόμα της και ετοιμάζεται να γευτεί την πρώτη μπουκιά.
«Να έρθεις τώρα εδώ να μιλήσουμε. Δεν είναι λόγος αυτός να χωρίσουμε. Με ακούς γαμώτο;» φωνάζει το αγόρι.Κλείνει το κινητό του και αυτή το στόμα της.
Δεν μπορεί να φάει.Τον βλέπει που κλαίει. Από την τσέπη του βγάζει έναμενταγιόν με κεχριμπάρι.Το επεξεργάζεται. Θα της το είχε πάρει δώρο. Τι ρομαντικό παιδί! Μάζεψε λεφτά και της πήρε αυτό το υπέροχο δώρο!
«Τι χαζός που είμαι ώρες-ώρες. Ξέρω ότι δεν θα έρθει. Πάλι θέλει να μείνει μόνη της. Τσάμπα πήρα την άδεια από την δουλειά μου. Καλύτερα να καθόμουν στο νοσοκομείο να δούλευα».Τον παρακολουθεί να μονολογεί και σκέφτεται πόσο πολύ θέλει να σκαρφαλώσει πάνω του και να του πει να μην στεναχωριέται. Ότι θα βρει μία άλλη κοπέλα γιατί είναι ωραίο και καλό παιδί. Ότι έχει όλη την ζωή μπροστά του. Αλλά είναι σίγουρη πως μόλις την δει θα τρομάξει και μετά θα προσπαθήσει να την πατήσει. Αυτό θα είναι το τέλος της. Από ένα χωρισμένο ομορφόπαιδο, κάπου στο λιμάνι του Πειραιά.
«Δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι τόσο μπερδεμένος και νιώθω πια τόσο μόνος. Έρωτες και κουραφέξαλα» μονολογεί και κλωτσάει ένα άδειο κουτάκι coca-cola.
Το πήρε απόφαση. Θα πάει αυτή να του μιλήσει. Με όποιο κόστος.
Θα του πει να πάει το ταξίδι. Ότι δεν αξίζει να πονάει για κάποια που δεν του δίνει σημασία. Ότι θα περάσει ωραία εκεί που θα πάει. Πρέπει να ταξιδέψει και να ζήσει νέες εμπειρίες. Να μην κάτσει λεπτό. Να το κάνει γιατί η ζωή είναι μικρή και απρόβλεπτη. Να το κάνει γιατί και αυτή το ήθελε κάποτε πολύαλλά μια κακιά στιγμή τα άλλαξε όλα. Θα σκαρφαλώσει πάνω του να του πει όλα αυτά που σκέφτεται. Είναι αποφασισμένη για όλα!
Την ώρα που πάει να του μιλήσει χτυπάει το τηλέφωνό του. Κρύβεται από πίσω του.
-Έλα μάνα ακόμα δεν έφυγε το πλοίο. Ναι, περιμένω. Ναι, είναι και η Ζωή εδώ. Θα της τα δώσω. Έγινε. Οκ. Τα λέμε.
Κοιτάει το ρολόι του. Σε 20 λεπτά το πλοίο φεύγει και η Ζωή δεν φάνηκε ακόμα. Πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει. Την παίρνει τηλέφωνο. Δεν το σηκώνει. Ξανακαλεί. Τα ίδια. Αυτό ήταν. Αποφάσισε. Παίρνει το σακβουαγιάζ και πηγαίνει προς το πλοίο. Θα κάνει μόνος του αυτό το ταξίδι. Μπορεί τελικά να είναι καλύτερα έτσι.
Όσο σκέφτεται εκείνη την ημέρα που μία μπότα πάτησε τον Μενέλαο την πιάνει τρέλα. Όχι, δεν θα κάτσει λεπτό εδώ. Θα φύγει και αυτή. Θα κάνει αυτό που είχε ονειρευτεί. Ναι, θα το κάνει με όποιο κόστος. Το ταξίδι που δεν έκανε τότε μαζί του, θα το κάνει μόνη της.
Τρέχει και σκαρφαλώνει στο σακβουαγιάζ του νεαρού. Πιάνεται με όση δύναμη έχει. Δεν θα πέσει κάτω. Θα τα καταφέρει. Ο νεαρός επιταχύνει το βήμα του. Κρατιέται όσο μπορεί. «Θεούλη μου κάνε να προλάβω να μπω στο πλοίο. Βοηθάμε με να κάνω αυτό το ταξίδι» μονολογεί. Στο μυαλό της έρχεται εκείνη η καταραμένη στιγμή που έζησε πριν από λίγο καιρό. Θυμάται τον Μενέλαο να πλησιάζει περιχαρής σε μία σοκολάτα. Της φωνάζει να πάει και εκείνη για να φάνε παρέα. Τρέχει κοντά του. Ένα ασθενοφόρο έρχεται να πάρει έναν μεθυσμένο γέρο που είναι πεσμένος και έχει χάσει τις αισθήσεις του.Κατεβαίνουν δύο άντρες από το ασθενοφόρο. Ο Μενέλαος δεν τους παίρνει είδηση. «Πω, πω είναι νόστιμη έλα να δεις» φωνάζει γεμάτος ενθουσιασμό. Λίγο πριν φτάσει κοντά του βλέπει μία μπότα να πατάει την σοκολάτα. Όχι δεν είναι αλήθεια. Τρέχει ακόμα πιο γρήγορα.
«Μενέλαεεεεεεεεεεεεε» φωνάζει με όλη της την δύναμη. Είναι ήδη πολύ αργά.
Ακούγεται το σφύριγμα από την κόρνα του πλοίου. Τα κατάφερε. Η χαρά της δεν περιγράφεται! Ανεβαίνουν στο κατάστρωμα. Σκαρφαλώνει πάνω στα κάγκελα και τρέχει σαν τρελή. Της φαίνεται σαν όνειρο! Είναι σίγουρη πως κάποτε θα γραφτεί στην ιστορία. Η πρώτη κατσαρίδα που κατάφερε να ταξιδέψει. Η πρώτη κατσαρίδα που ακολούθησε την καρδιά της!
Μια αντρική φωνή από το μεγάφωνο καλωσορίζει τους επιβάτες και τους εύχεται καλό ταξίδι. Το παλικάρι ανάβει ένα τσιγάρο και το βλέμμα του χάνεται στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Σε λίγα λεπτά το πλοίο σαλπάρει και χάνεται στον ορίζοντα.«Θα βρεις άλλη ρε ομορφόπαιδοοοοοοοοοοο» φωνάζει με όλη της την δύναμη και πηγαίνει προς τα σκουπίδια για τροφή. Ουπς! Τι βλέπουν τα ματάκια της. Μια μελαχρινή κοπέλα τον πλησιάζει και τον ρωτάει αν έχει φωτιά. «Έχει ρε κοπέλα μου τι τον ρωτάς; Έχει και παραέχει» φωνάζει και ξεσπάει σε γέλια. Το πρόσωπο του αγοριού φωτίζεται ξανά.
.
Ώρα, λοιπόν, για νέα ταξίδια.
.
KΑΡΑΤΖΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ:
(8η χρονιά παρουσίας στην «Κ»).
.
Τίτλος: «Monday Stories» (ΝΕΑ ΣΤΗΛΗ)
Είδος: Xρονογράφημα.
Κατηγορία: Άνθρωπος και Κοινωνία.
Συχνότητα: Κάθε πρώτη του μηνός.
Σημ. αρθρογράφου/στήλης: «MONDAYSTORIES είναι οι άνθρωποι που συναντάμε παντού, είναι οι φίλοι μας, οι συγγενείς, ο διπλανός μας στο σούπερ μάρκετ, ο συνάδελφος στην δουλειά, ο ανεκπλήρωτος έρωτας μας. Οι ιστορίες τους κάτι έχουν να μας πουν, να μας διδάξουν, ή απλά να μας διασκεδάσουν. MONDAYS TORIES είναι το χιούμορ που έχουν για όπλο ενάντια σε κάθε “ζιζάνιο” και το χαμόγελο που δεν λένε να χάσουν.
Γνωρίστε τους κάθε πρώτη Δευτέρα του μηνός εδώ στην Κουλτουρόσουπα και αφήστε τους να σας συνεπάρουν στις περιπέτειες τους. MONDAY STORIES για να μας πάει ο μήνας καλά!».
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
-Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, κλικ εδώ.
.
Ακολουθήστε μας στα social media
-Γίνε φίλος μας στο Facebook
-Γίνε μέλος του Facebook group
-Ακολούθησέ μας στο Instagram
-Ακολούθησέ μας στο Twitter
-Κάνε εγγραφή στο YouTube channel
