Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
.
1. Πολιτική πάνω απ’ όλα.
Ηλίου φαεινότερον ότι ημέτεροι ημετέρους θα προτιμήσουν οπότε δε χρειάζεται κάθε χρονιά να λέμε τα ίδια. Εκπλήξεις συμβαίνουν αλλά καλό είναι οι γεωπολιτικές ισορροπίες να μην αναταράσσονται, να έχουμε κι εμείς μερικές σταθερές στον μάταιο τούτο κόσμο, να πορευόμαστε.
Δηλαδή αν δεν πάρει η Ελλάδα το «douze points» της Κύπρου και τούμπαλιν, ποιος θα το πάρει; Αν δεν αλληλοψηφιστούν τα Βαλκάνια, αν δεν ανταλλάξουν φακελάκια οι Σκανδιναβοί, εμείς από πού θα πιαστούμε να μη μείνουμε ενεοί σ’ έναν κόσμο ευμετάβλητο, που απαιτεί να ‘χεις την ισχυρότερη συμμορία- εννοώ, συμμαχία, για να προκόψεις. Έστω για λίγο, βαθμολογίες, κατατάξεις, επιδόσεις, έχουν μεγάλη σημασία οπότε ενώνονται τα γύρω χωριά, παίζουν τη μπαλίτσα τους στο συμβολικό επίπεδο και φανερώνουν ότι ο τίτλος Eurovision Song Contest είναι το λαμπερό προσκήνιο, στο οποίο όλοι χορεύουν χαρωποί.
2. Υπάρχουν αυτοί που την παίρνουν πολύ σοβαρά.
Και κατατάσσονται σε αμφότερα τα άκρα. Είναι δηλαδή αυτοί που την παίρνουν πολύ σοβαρά και απορούν και οικτίρουν και γελάνε με αυτό το κακόγουστο συνονθύλευμα, αυτή τη πολυδάπανη, φάλτσα κατάντια. Είναι κι άλλοι που την παίρνουν πολύ σοβαρά και πιστεύουν ότι όντως μέσα από την Eurovision προωθείται η ομόνοια, η αδελφοσύνη, η ισότητα κι ότι είναι κάτι που είναι λίγο πιο κάτω απ’ το έργο του Γκάντι, λίγο πιο πάνω απ’ της Rosa Parks. Ηρεμήστε λίγο αμφότεροι, για δικό σας καλό. Στους πρώτους θα έλεγα να εκτιμήσουν αυτή την εξαίσια συσκευή που ονομάζεται τηλεκοντρόλ, να θυμηθούν ότι υπάρχει και διακόπτης off και να περάσουν ένα πολύ όμορφο βράδυ, όπως ορίζουν αυτοί την ομορφιά. Δεν χρειάζεται να ασχολούνται ούτε κι ο βομβαρδισμός είναι τέτοιος ώστε να μη μπορεί να αγνοηθεί- το θέμα είναι ότι δε θέλουν.
Οι υπερενθουσιώδεις δεύτεροι στα όρια της ψυχοπαθολογικής κατάστασης, ας καταλάβουν ότι πρόκειται για ένα πανάκριβο πάρτι, που θα περάσουν καλά για περίπου 3-4 ωρίτσες και τέλος. Ότι δεν περιστρέφονται τα πάντα γύρω από αυτό, ότι δεν χρειάζεται να στραγγίζουν την άπειρη επιφάνειά του μήπως και βγάλουν βάθος κι ότι ως καλλιτεχνικό δρώμενο έχει τα όρια και τις στοχεύσεις του. Την επομένη ανάθεμα κι αν θυμάται κανείς τα περισσότερα απ’ αυτά που είδε.
3. Το σύνδρομο της παραλίας
Σε σοβαρότερο επίπεδο. Ξέρετε κάτι τύπους γελοίους, γραφικούς και ηλίθιους, μια αξιοζήλευτη πλειονότητα anyway, που αντί να πάνε να ψηφίσουν πάνε και αράζουν στην παραλία και μετά βγάζουν λόγους στο facebook για την πολιτική κατάσταση της πατρίδας τους, έχοντας ενημερωθεί από 3-4 stand up και μισή ντουζίνα tiktok; Ε, κάπως έτσι μου ακούγονται όλοι όσοι παραπονιούνται για το ποιος νίκησε και ποιος αδικήθηκε και ποιος το ένα και ποιος το δείνα στην φιέστα ονόματι Eurovision. Βασικά, και μόνο ότι έχει όρεξη κανείς να πάρει στα σοβαρά τα αποτελέσματα και τις βαθμολογίες λες και πρόκειται για κάποιον Λόγο ενός πάρτι άνιμαλ Θεού, νομίζω είναι αυταπόδεικτο των ενδιαφερόντων και προτεραιοτήτων του. Εκεί που δε σε σπέρνουν, απέφευγε να φυτρώνεις κι όπου κάθεσαι απ’ έξω και παρατηρείς τους χορούς έτοιμος να δαγκώσεις, απλώς μην το κάνεις. Υπάρχουν κατιτίς σοβαρότερα ζητήματα από το ποιος ψηφίστηκε και τι βγήκε, ειδικά όταν δε σπαταλάς ούτε ένα δευτερόλεπτο ή ευρώ (όπως και κάλλιστα κάνεις, εννοείται).
4. Η αξία του ανάλαφρου
Στην τελική, αν τη βρίσκετε με βιασμούς, πολέμους, δολοφονίες, εκμετάλλευση και αδικίες, είστε τυχεροί! Μπορείτε να ασχολείστε με αυτά 24 ώρες το 24ωρο σε ζωντανή κάλυψη από το πλησιέστερο ειδησεογραφικό μέσο της προτίμησής σας. Έτσι κι αλλιώς, ο κόσμος φαίνεται μόνο τέτοια να ‘χει να δώσει και σε ποικιλία προσαρμοσμένη στις ιδιαίτερες ευαισθησίες του καθενός. Οπότε για τους υπόλοιπους που θέλουν 3-4 ώρες να αφήσουν λίγο μια επώδυνη πραγματικότητα και να τιμήσουν μια πανευρωπαϊκή εμποροπανήγυρη, μακριά από όλες τις γνωστές και άγνωστες κακουχίες της ανθρώπινης ύπαρξης, ας έχουν το δικαίωμα οι καψεροί να το κάνουν.
Μην ανησυχείτε- και πριν τη Eurovision και μετά απ’ αυτή θα υπάρχει παιδική φτώχεια και εκμετάλλευση. Και πριν από τη Eurovision και μετά από αυτή άνθρωποι δε θα έχουν να πιουν νερό ή να φάνε. Και πριν τη Eurovision και μετά άνθρωποι θα σκοτώνουν άλλους ανθρώπους επειδή έχουν διαφορετικό φύλο, χρώμα, θρησκεία. Αυτή η ταινία τρόμου θα υπάρχει όσο υπάρχει αυτός ο υπέροχος θίασος δισεκατομμυρίων να τη χρηματοδοτεί. Αλλά αν κάποιος θέλει ένα ευχάριστο και βλακώδες και ανούσιο και χαρωπό διάλειμμα, μη μαζεύεστε η συμμορία των εθισμένων στην μιζέρια να τον κοπανήσετε. Έχει η ρουλέτα της δυστυχίας θέσεις πλείστες να κάτσει η μπιλίτσα- για ένα βράδυ, ας κάτσει σε μια μουσική χαζομαρίτσα.
.
Ύστερα απ' τον κόσμο
Kάθε Παρασκευή στην Κουλτουρόσουπα.
.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media