Κάθε Τρίτη στην Κουλτουρόσουπα
Τάχα Θέλω Να Σου Πω.
.
Αδιάκριτες πεθερές, ελεγκτικές κουνιάδες, απαιτητικοί πεθεροί… Όλοι τους δημιουργούν προβλήματα σε πολλούς γάμους. Μήπως τελικά παντρεύτηκες κι εσύ μια ολόκληρη οικογένεια και όχι μόνο τον/την αγαπημένο/η σου;
#ΤάχαΘέλωΝαΣουΠω.
Γράφει η Νέλη Βυζαντιάδου για την Κουλτουρόσουπα.
–Εσένα παντρεύτηκα, όχι τους δικούς σου, είπε η Ειρήνη κοιτάζοντας κατάματα το Δημήτρη και αφήνοντας να περάσουν λίγα δευτερόλεπτα που φάνηκαν και στους τρεις μας παραπάνω από μερικά δευτερόλεπτα.
–Θέλεις να του εξηγήσεις καλύτερα τι εννοείς;, ρώτησα προσπαθώντας να δώσω χρόνο στο Δημήτρη να χωνέψει αυτό που είχε μόλις ακούσει.
–Τα πράγματα είναι πολύ απλά, ήταν η απάντηση της Ειρήνης στο δικό μου ερώτημα. Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα κατάλαβα πως υπήρχε ένα παθολογικό δέσιμο με τους γονείς του και την αδελφή του. Αν και μου φάνηκε πολύ περίεργο όλο αυτό που οι 4 τους αποκαλούσαν υπερβολική αγάπη, δεν πίστεψα ότι θα το συναντούσα μπροστά μου και θα αποτελούσε κάποια στιγμή απειλή για το γάμο μου.
– Με ποιον τρόπο έγινε απειλή για το γάμο σου;, ενδιαφέρθηκα να μάθω.
–Οι παρεμβάσεις τους, το σπάσιμο ορίων, η ελευθερία που δεν είχαμε ποτέ σαν ζευγάρι ήταν μερικοί μόνο από τους τρόπους με τους οποίους χάσαμε την ηρεμία μας και αρχίσαμε να έχουμε μεταξύ μας προβλήματα.
–Μιλήσατε ποτέ οι δυο σας για αυτά τα προβλήματα;
–Μια και δυο…, απάντησε αυθόρμητα η Ειρήνη αν και η ερώτηση απευθυνόταν και στους δυο τους. Ο Δημήτρης συνέχιζε να ακούει και να παραμένει σιωπηλός δημιουργώντας γύρω του ένα μυστήριο. Ένα μυστήριο που σκόπευα να διερευνήσω.
–Εσύ τι λες Δημήτρη για όλα αυτά; Συμμερίζεσαι την άποψη της Ειρήνης για τα προβλήματα που αρχίσατε να έχετε μεταξύ σας;
–Φυσικά και όχι. Τα προβλήματα είναι στο μυαλό της Ειρήνης. Τρώγεται με το παραμικρό και αποδίδει πάντα τις χειρότερες προθέσεις στους γονείς μου και την αδελφή μου.
–Και πώς το εξηγείς αυτό; Τι έχει να χωρίσει μαζί τους;, ρώτησα με αφέλεια.
–Έλα ντε. Εσύ να μου πεις τι έχει να χωρίσει μαζί τους, απάντησε εκείνος χωρίς ίχνος διάθεσης να προβληματιστεί και να δει τα πράγματα από τη θέση της γυναίκας του.
–Δεν είμαι εδώ για να σου πω τι έχει να χωρίσει μαζί τους. Είμαι εδώ για να ακούσω τη δική σου ερμηνεία. Λοιπόν έχεις μια δική σου ερμηνεία για την κατάσταση που επικρατεί στο γάμο σας;
–Η Ειρήνη έχει μεγαλώσει αλλιώς. Η σχέση με τους γονείς της δεν είναι τόσο στενή όσο η δική μου με την οικογένεια μου.
–Δεν είναι τόσο άρρωστη θέλεις να πεις, βιάστηκε να πεταχτεί η Ειρήνη φανερά αγανακτισμένη.
–Θα προτιμούσα να αποφύγουμε τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς και να μείνουμε σε αυτό που νιώθει κάθε ένας αυτή τη στιγμή, έσπευσα να πω. Το τελευταίο που επιθυμούσα εκείνη την ώρα ήταν να αρχίσουν να ανταλλάσσουν κατηγορίες. Ποιος θα ήθελε να μου πει τι νιώθει;
–Νιώθω για άλλη μια φορά απογοητευμένη.
–Κι εγώ το ίδιο.
–Μιλήστε μεταξύ σας για αυτήν την απογοήτευση. Φανταστείτε ότι είστε οι δυο σας και θέλετε να μιλήσετε παραπάνω για αυτό που σας απογοητεύει. Ξεκινήστε, τους παρακίνησα.
–Με απογοητεύει το ότι ακόμα και τώρα εξακολουθείς να παίρνεις το μέρος τους. Δεν σε έχω ακούσει ούτε μια φορά να παραδέχεσαι ένα λάθος τους. Δεν σε έχω ακούσει ούτε μια φορά να μου δίνεις δίκιο.
–Κι εμένα με απογοητεύει το ότι έχεις πάντα να πεις κάτι κακό για τους δικούς μου. Τόσο λάθος είναι σε όλα όσα κάνουν; Δεν κάνουν τίποτε σωστό;
–Το σωστό που θα μπορούσαν να κάνουν αλλά δεν κάνουν είναι να μας αφήσουν στην ησυχία μας αντί να τρυπώνουν κάθε λίγο και λιγάκι στη ζωή μας.
–Πώς τρυπώνουν στη ζωή σας; Δώστου ένα παράδειγμα, ζήτησα από την Ειρήνη να γίνει πιο συγκεκριμένη.
–Έχουν άποψη για όλα.
–Κι είναι κακό αυτό;, αναρωτήθηκε ο Δημήτρης.
–Ενοχλητικό είναι και αδιάκριτο. Από πού κι ως πού θα πρέπει να συμβουλευτώ τους γονείς σου και την αδελφή σου για το σπίτι που θα μείνουμε; Από πού κι ως πού θα πρέπει να τους ενημερώνουμε για τα σχέδια μας; Σε λίγο θα πρέπει να ζητάμε την άδεια τους για τα πιο απλά καθημερινά πράγματα.
–Δεν βγάζουμε άκρη έτσι, είπε εκείνος ξεφυσώντας.
–Έχεις σκεφτεί Δημήτρη τι θα γινόταν αν αλλάζατε για λίγο ρόλους με την Ειρήνη; Αν δηλαδή ήσουν εσύ στη θέση της και είχες να αντιμετωπίσεις την παρεμβατικότητα της οικογένειας της; Μου άρεσε πολύ να φέρνω αντιμέτωπους τους θεραπευόμενους μου με την αλλαγή ρόλων.
–Δεν θα είχα πρόβλημα. Ας έλεγαν ό,τι ήθελαν, ας έκαναν ό,τι ήθελαν. Εγώ θα ήμουν μια χαρά.
–Πώς θα κατάφερνες να είσαι μια χαρά; Θα τους έβαζες μέσα στη ζωή σας ή θα τους αγνοούσες;
–Το δεύτερο, είπε χωρίς άλλη σκέψη.
–Ειρήνη ο Δημήτρης σου προτείνει κάτι. Να τους αγνοήσεις, είπα κοιτάζοντας την Ειρήνη και περιμένοντας την αντίδραση του Δημήτρη.
–Μακάρι να μπορούσα να το κάνω, είπε εκείνη. Θα ήταν όλα πιο εύκολα.
–Μπορείς να δοκιμάσεις, της πρότεινα. Να θυμάσαι πως όση αξία δίνεις στους άλλους, τόσο πιο σημαντικοί νιώθουν. Όσο παραπάνω ασχολείσαι μαζί τους, τόσο περισσότερο ζητούν την προσοχή σου.
–Μα αν τους αγνοήσω θα βρω μπροστά μου τα μούτρα του Δημήτρη.
–Είναι έτσι Δημήτρη;, ρώτησα χωρίς περιστροφές.
–Ας τους αγνοεί. Της το έχω πει κι εγώ στο παρελθόν. Αρκεί να τους σέβεται και να σέβεται τη σχέση μου μαζί τους.
–Αρκεί να σέβεσαι κι εσύ τις ανάγκες της συντρόφου σου, συμπλήρωσα. Δεν είμαι σίγουρη ότι άκουσες αυτό που είπε η Ειρήνη στην αρχή της συνεδρίας. Μίλησε για ένα γάμο που απειλείται. Ίσως αξίζει να επανέλθουμε σε αυτό την επόμενη φορά.
Τους ξεπροβόδισα παρατηρώντας τη μη λεκτική συμπεριφορά των δυο τους. Αν και φαινομενικά ήταν ζευγάρι, ουσιαστικά ήταν δύο ξεχωριστές μονάδες που δυσκολευόντουσαν να συναντηθούν και να δημιουργήσουν το ‘Εμείς’. Ο Δημήτρης προχωρούσε μπροστά χωρίς να ρίξει ούτε μια ματιά προς τα πίσω. Λες και δεν τον ένοιαζε να δει πού είναι η Ειρήνη και τι κάνει. Όσο για την Ειρήνη ακολουθούσε με σκυμμένο κεφάλι χωρίς να του ζητήσει να την περιμένει. Λες και δεν την ένοιαζε πού πήγαιναν οι δυο τους.
Αποχαιρετώντας αυτό το ζευγάρι έφερα στο μυαλό μου κι άλλα ζευγάρια που γνωρίζω και που κάθε φορά μου αφήνουν μια θλίψη. Είναι η θλίψη για τις προσπάθειες που δεν κάνουν ώστε να είναι μαζί. Οι ίδιοι νομίζουν ότι είναι μαζί αλλά η αλήθεια είναι πως το μόνο που κάνουν είναι να περιφέρουν τα κορμιά τους συνοδεύοντας ο ένας τον άλλον.
Κι όσο για τις οικογένειες καταγωγής αποδεικνύονται συχνά μεγάλη και ύπουλη παγίδα… ποια παγίδα άλλωστε δεν είναι ύπουλη; Γι’ αυτό και τη λένε παγίδα…
Τάχα θέλω να σου πω… εσένα παντρεύτηκα, όχι τους δικούς σου…
-“Μαθήματα στη γλώσσα της αγάπης”: Διαβάστε το βιβλίο μου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις iWrite με τίτλο (πληροφορίες και online αγορά, εδώ)
.
-Bίντεο, συνεντεύξεις, ομιλίες επισκεφτείτε το κανάλι μου στο You Tube.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..