Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
Το δρομολόγιο με λεωφορείο του ΚΤΕΛ από Θεσσαλονίκη προς την ιδιαίτερη πατρίδα μου Αλεξανδρούπολη, το κάνω ανελλιπώς εδώ και 45 συναπτά έτη, καθώς στοιχίζει πολύ λιγότερο από το ταξίδι ενός ατόμου με ΙΧ αυτοκίνητο… Σε όλα αυτά τα αμέτρητα πηγαινέλα τόσων χρόνων, η μία και μοναδική φορά που πέτυχα έλεγχο πριν πολύ καιρό, αφορούσε σε έρευνα για λαθρομετανάστες και πάντως ΟΥΔΕΠΟΤΕ για έλεγχο οχήματος ή οδηγού, ούτε για δείγμα, ούτε καν από μαρτυρίες άλλων συμπατριωτών! Ωστόσο, στο πρόσφατο ταξίδι μου προς Αλεξανδρούπολη, καραδοκούσε μια απροσδόκητη έκπληξη, καθώς μετά τον σταθμό διοδίων της Ασπροβάλτας, ένα αστυνομικό όχημα σταματάει το λεωφορείο…
Ανεβαίνει μια βλοσυρή αστυνομικίνα και ζητάει τα χαρτιά του οδηγού - ένα νεαρό, ευγενικό και συμπαθέστατο παιδί- που βγάζει έναν ογκώδη φάκελο κιαρχίζει λεπτομερές ψάξιμο από το όργανο της τάξης , κάνοντάς τον φύλλο και φτερό για κανένα τέταρτο και ρωτώντας παράλληλα αν είναι ξεκούραστος, αν νιώθει καλά, αν κάνει κανονικά τα ρεπό του, αν ήπιε τίποτα κλπ. σε επήκοο των επιβατών στις πρώτες σειρές όπως εγώ… Στη συνέχεια του ζητά από τον ταχογράφο την «κίνηση της ημέρας» και περιμένουμε κανά δεκάλεπτο να εκτυπωθεί ένα τεράστιο μακρυνάρι που η αστυνομικίνα εξετάζει πόντο- πόντο, ζητώντας συχνά διευκρινίσεις, ενώ ένας άλλος αστυνομικός εξετάζει περιμετρικά το λεωφορείο, τα λάστιχα, τα φώτα, τις αποσκευές κλπ. και κάποια στιγμή τον βλέπω να ξεβιδώνει… τις πινακίδες και να τις παίρνει στο όχημα! Στο μεταξύ η άλλη ζητάει από τον οδηγό την «μηνιαία κάρτα εργασίας» που ερευνά εξονυχιστικά, κάτι την κάνει να στραβώσει και τον καλεί μαζί της στην κλούβα κλείνοντας την πόρτα!
Έχει περάσει πάνω από μισάωρο με την έρευνα, εμείς οι επιβάτες καθηλωμένοι στις θέσεις αδημονούμε να μάθουμε τί συμβαίνει και καθυστερούμε τόση ώρα ή αν ποτέ θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας (με βγαλμένες πινακίδες) και ΚΑΝΕΙΣ από τους δύο αστυνομικούς ΔΕΝ «ευαρεστείται» να απευθύνει σε 50 ανθρώπους μισή κουβέντα ως στοιχειώδη ενημέρωση, αγνοώντας μας παντελώς σαν να είμαστε εμπορεύματα ή ζώα!
Στα 40 λεπτά, έχοντας εξαντλήσει τα όρια υπομονής μου και με πρωτοφανή ψυχραιμία για τα δεδομένα μου, κατεβαίνω και διαμαρτυρόμενη ευπρεπώς ρωτώ τον αστυνομικό «πότε θα φύγουμε», για να πάρω την απαθή απάντηση «μόλις τελειώσει η… ανάκριση!» Μένω κάγκελο, διαμαρτύρομαι πιο έντονα για την απαράδεκτη καθυστέρηση και τότε βγάζει το κεφάλι από την κλούβα η αστυνομικίνα που ανέκρινε τον οδηγό- επειδή όμως μάθαμε (από ράδιο αρβύλα) έκανε πριν μέρες το ρεπό ενός συναδέλφου-και μου λέει προκλητικά με τσαμπουκά «αν θέλεις να διαμαρτυρηθείς πάρε το 100 για τα παράπονά σου κι αν θέλεις να μαλώσουμε πολύ ευχαρίστως!» Φούντωσα, της πέταξα κάτι για «όψιμες προεκλογικές φιέστες» και χάρη στον πράο αστυνομικό που με τράβηξε παράμερα γλίτωσα (προς στιγμήν) το κρατητήριο, ενώ σε λίγα λεπτά «ελευθέρωσε» τον οδηγό, με συνολική καθυστέρηση 45 λεπτών! Και εύλογα ερωτώ:
ΓΙΑΤΙ επί τόσα χρόνια (45 συναπτά που κάνω το συγκεκριμένο δρομολόγιο) ουδέποτε πραγματοποιήθηκε παρόμοιος έλεγχος, έστω δειγματοληπτικά μία στις τόσες, παράξεκουνήθηκαν μόλις συνέβη η εγκληματική τραγωδία των Τεμπών;;;Και αυτό βεβαίως, μόνο επειδή συνέβη ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ περίοδο και τους έπιασε οίστρος για να αναστρέψουν όπως- όπως με τερτίπια εντυπώσεων, το θεόρατο κλίμα οργής… Διαφορετικά, αν ΔΕΝ βρισκόμασταν παραμονές εκλογών, εννοείται ότι θα έκαναν ως συνήθως γαργάρα τη μαζική αγανάκτηση, θα την προσπερνούσαν με ένα χτύπημα στην πλάτη, μια λειψή συγγνώμη, μερικά συλλυπητήρια, άντε και καμιά «ανταποδοτική» παροχή για χαμένες ζωές κι… όξω απ’ την πόρτα- ούτε γάτα, ούτε ζημιά! Σιγά μη παραιτούνταν κανένα χοντρόπετσο λαμόγιο από «ευθιξία» και σιγά μη ξεροστάλιαζαν στο δρόμο για ελέγχους οι βολεμένοι του δημοσίου! Έλα όμως που τους… «έκατσε η στραβή» προεκλογικά κι αναγκάζονται να αμοληθούν με το στανιό για να μας «πείσουν» πόσο νοιάζονται για την ασφάλειά μας!
ΓΙΑΤΙ αυτοί οι απαραίτητοι έλεγχοι που οφείλουν αυτονόητα να γίνονται ανελλιπώς, ΔΕΝ προηγούνται στον χώρο του ΚΤΕΛ πριν ξεκινήσει το δρομολόγιο όπως είναι λογικό, παρά το διακόπτουν στην πορεία με απαράδεκτη καθυστέρηση των επιβατών;;; Δεν αντιλαμβάνονται ότι για κάποιους αυτή η καθυστέρηση των 45 λεπτών, ίσως σημαίνει σοβαρή ζημιά χάνοντας πχ. την ανταπόκριση από επόμενο μέσο που θα έπαιρναν για να συνεχίσουν το ταξίδι, ή μια βάρδια που έπρεπε να αλλάξουν ή ένα σημαντικό επαγγελματικό ραντεβού ή την προκαθορισμένη επίσκεψη σε γιατρό, ή την παρουσίαση στη μονάδα του φαντάρου ή οποιαδήποτε δουλειά, συνάντηση, μετακίνηση κλπ.;;; Σαφώς το αντιλαμβάνονται, ωστόσο επιλέγουν συνειδητά την θεαματική «παράσταση δρόμου» με μπόλικο «σώου» ώστε άπαντες οι επιβάτες να λάβουν γνώση περί της «κρατικής μέριμνας», διότι στον χώρο του ΚΤΕΛ, ελάχιστοι και αν, θα έπαιρναν χαμπάρι τον «ενδελεχή» έλεγχο και η κοπιώδης προεκλογική επιχείρηση «στάχτη στα μάτια» των οργισμένων θα πήγαινε στράφι…Αν λείπουν τα μάτια για να δουν, πώς να ρίξεις τη στάχτη για να τα θολώσεις;;
ΓΙΑΤΙ τα όργανα της τάξης θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να αγνοούν τόσο προκλητικά κι αδιάντροπα τον πολίτη, λες και πρόκειται για άβουλο υποτακτικό της εξουσίας τους, υποχρεωμένο να υφίσταται αδιαμαρτύρητα οτιδήποτε;;Με ποια λογική κρατούν ως «ομήρους» με απόλυτη μουγκαμάρα τόσους επιβάτες, που ξέροντας την ακριβή ώρα άφιξης προγραμματίζουν ανάλογα τις υποχρεώσεις τους, χωρίς την παραμικρή ενημέρωση σχετικά με τη διάρκεια της καθυστέρησης;; Πόσο ας πούμε θεωρούν ότι μπορούν να μας κρατούν στο δρόμο αυθαίρετα χωρίς καμιά εξήγηση.. μισή ώρα; Μία; Δύο; Όσο γουστάρουν; Κι αν κάποιος τολμήσει να ρωτήσει επειδή καίγεται για τον χ λόγο ή… κατουριέται διάολε, η ενδεδειγμένη στάση είναι ο τσαμπουκάς, η πρόκληση, η ειρωνεία ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, κατά το «και κερατάς και δαρμένος»;;; Τί σόι καφρίλα είναι αυτή, είστε με τα καλά σας;; Δεν φτάνει δηλαδή η τεράστια αναστάτωση και ταλαιπωρία στα καλά καθούμενα με πολλαπλές συνέπειες, πρέπει να υποστούμε και τη «μαγκιά» του ένστολου εξουσιαστή;
Όχι βέβαια ότι στη χώρα του παραλόγου, της άρπα- κόλας, των φαιδρών σούργελων, της προεκλογικής βιτρίνας, περιμένω σοβαρή ή λογική απάντηση, μη τρελαθούμε… απλά εκμεταλλεύομαι το βήμα που έχω στη διάθεσή μου για να εκτονώνω πού και πού η καψερή την οργή που με (μας) πνίγει από αβάσταχτες γελοιότητες τυχάρπαστων σε ρόλο «υπευθύνων», θεωρώντας τους πολίτες τελειωμένους κρετίνους- ανίκανους να αντιληφθούν τον θεατρινίστικο προεκλογικό εμπαιγμό! Κούνια που σας κούναγε…
Δείτε όλα τα άρθρα της Π. Σ. με μια ματιά εδώ