Εδώ χρησιμοποιούνται συναισθήματα ή τα emotionsτου διαδικτύου. Από την «Πάνδημο Μούσα» της Αριάδνης Καναβάκη.
Η διαδικτυακή ζωή μας είναι καθημερινά υπαρκτή και συνεχώς κερδίζει έδαφος όσο οι τεχνολογικές εξελίξεις αναπτύσσονται και διευρύνουν το φάσμα των λειτουργιών τους/λογισμικών τους. Εκτός από την παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας, των πληροφοριών, των γνώσεων και των πλείστων εφαρμογών σημαντικότατο ρόλο τελευταίως έχει και η διάδραση/αλληλεπίδραση των χρηστών της ψηφιακής ζωής μέσω των λεγόμενων emotions κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τα εικονίδια “συναισθηματικής έκφρασης και τοποθέτησης” έχουν εγκατασταθεί πλέον μόνιμα και χρησιμοποιούνται ευρέως για να τοποθετηθεί έκαστος χρήστης σε καθετί. Η πρόχειρη σκέψη είναι ότι διευκολύνουν αφάνταστα την καθημερινότητά μας και κυρίως αυτή της “συνδεδεμένης μας ζωής”, που συμβαδίζει με εκείνη την άλλη τη βιωματική , ακόμα για ένα δευτερόλεπτο σύνδεσης σε μια ψηφιακή πλατφόρμα. Ωστόσο δεν είναι μόνο τούτο αφού η τοποθέτηση ή το “χτύπημα” έκαστου emotion, είναι ουσιαστικά μια τοποθέτηση συναισθηματικής χροιάς και όχι προϊόν ή εικονίδιο αφαιρετικής σκέψης και διανόησης όπως η γραφή/τα σύμβολα γραφής (που εμπεριέχει σαφώς και συναίσθημα).
Και είναι πολλά τα χρόνια από την εφεύρεση της τυπογραφίας και τον Γουτεμβέργιο (15ος ) και ακόμα περισσότερα από την πρώτη γραφή [πρώτο-γραφή, σφηνοειδής, ιερογλυφική, φοινικική κτλ], ωστόσο όσο και αν οι ανάγκες πληθαίνουν σε καιρούς πονηρών εφαρμογών και η αλληλεπίδρασή μας αυξάνεται νυχθημερόν, παρατηρείται ο καθημερινός αφανισμός της γραφής τουλάχιστον ψηφιακά και δεν αναφερόμαστε στη χρήση της γλώσσας (greek-english), αλλά το τονίζουμε πλέον της απλής γραφής στη ψηφιακή συνδιαλλαγή.
Κινδυνολογούμε θα υποθέσει κάποιος, αλλά δε θα το πράτταμε αν τα συγκεκριμένα εικονίδια δεν ήταν μονομερώς συναισθηματικού περιεχομένου και άνευ μιας γνώμης ή έστω μιας απόφασης της στιγμής. Γιατί πχ να μην υπήρχε εικονίδιο “συμφωνώ” ή “ίσως” αντί των δημοφιλέστατων «μου αρέσει»/like«τέλειο» «ουάου» «χα χα». Σαφώς όλα γίνονται/δημιουργούνται στην εξαντλητική του ανάλυση για λόγους εμπορικούς και όχι τόσο προβληματικούς. Ακόμα και η Ιερή Χανανιτική γραφή απλοποιήθηκε σε 22 σύμφωνα δημιουργώντας τη Φοινικική [Αραμαική(700πΧ) και την Ελληνική(900πΧ)], που εξυπηρέτησε τους Φοίνικες εμπόρους/Θαλασσοπόρους. Διαφαίνεται εμπράκτως δηλαδή μια τάση απλοποίησης για την εμπορική πρωτοπορία.
Προβληματική όμως είναι η ψυχική και συνειδησιακή ψηφιακή συνδιαλλαγή που περιορίζεται λόγω χρόνου, σε εικονίδια που παραπέμπουν σε πρωτογενές υλικό ιδεογραμμάτων ή καλύτερα ιδεογραφικών και πρώιμων συμβόλων. Αντί να εμπεριέχει/συνεισφέρει η τεχνολογική πρωτοπορία την εξέλιξη της σκέψης και τη διύλιση των γνώσεων και της πληροφορίας, αναλώνεται στην εφεύρεση συναισθηματικών πληροφοριών και αρχαϊκών πληροφοριακών σημάτων. Σηματοδότες έχουν οι δρόμοι, τα φάρμακα ,τα τρόφιμα και οτιδήποτε αφορά την παγκόσμια κατανάλωση προς αποφυγή ατυχημάτων και παρεξηγήσεων.
Εδώ χρησιμοποιούνται συναισθήματα για μαζική χρήση, για μαζική κατανάλωση συναισθημάτων προς όφελος της αγοράς. Η διευκόλυνση της επικοινωνίας είναι πλασματική ,πρόχειρη και με μόνιμη τροχοπέδη το περιορισμένο μας χρόνο. Θα περίμενε κανείς την εξέλιξη στην ενθάρρυνση του διαλόγου, την βοήθεια προς όφελος της αφαιρετικής σκέψης, την διευκόλυνση της έκφρασης σε όλο το φάσμα της και κυρίως την ουσιαστική εφαρμογή της τεχνολογίας στο εύρος της αλληλεπίδρασης. Μάλλον είναι νωρίς για θαύματα που δεν αποφέρουν κέρδος και ανούσιες οι πρακτικές μιας αυτόματης αλληλοσυνεννόησης ανθρωπιστικού κέρδους, αλλά πολύ θα ήθελα να γνωρίζω τι άλλο προτάθηκε πριν εμφανιστούν τα emotions.
Εδώ χρησιμοποιούνται συναισθήματα και καλώς ήρθατε στον κόσμο της οπισθοδρομικής ψηφιακής αγοράς.
Φωτογραφικό υλικό
