Το κυνήγι για την τελειότητα βρίσκεται έξω από το χώρο του πραγματικού. Τόσο τα πράγματα γύρω μας όσο και εμείς οι ίδιοι θα παραμένουμε ολόκληρη τη ζωή μας απλά ημιτελείς. Αυτός που έχει από τον εαυτό του (ή από τους άλλους) την απαίτηση/προσδοκία της τελειότητας, καταλήγει πολύ εύκολα σε ένα φαύλο κύκλο αρνητικών πεποιθήσεων. Φτάνει ταχύτατα σε υπερβολική αυτοκριτική, δυσαρέσκεια, απογοήτευση και ...γκρίνια: «Δεν έχει κανένα νόημα η προσπάθεια μου». Σε μια πρόσφατη κουβέντα ακούστηκε με περηφάνεια η έκφραση: «Είμαι τελειομανής, τι να κάνω». Για να έρθει το εξής σχόλιο ως απάντηση: «Λυπάμαι! Υπάρχουν και χειρότερα πάντως».
Όταν προσπαθείς να πετύχεις την τέλεια απόδοση (μη γελιέσαι, μπορεί να το ονομάζεις αλλιώς, αλλά μέσα σου έχεις ενστερνισμένο το τέλειο αποτέλεσμα), το πιθανότερο είναι ότι θα έχεις ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που περιμένεις. Στην προσπάθεια σου να πετύχεις το τέλειο θα έχεις εκτεθεί σε υπερβολικό άγχος και θα έχεις καταναλώσει άσκοπα χρόνο και φαιά ουσία. Θα έχεις αναγκαστεί να αντιμετωπίσεις εξοντωτικές συνθήκες ανταγωνισμού και ίσως να έχεις υιοθετήσει και κάποιες μη αποδεκτές συμπεριφορές (τα γνωστά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη). Στην προσπάθεια της τέλειας εικόνας προς τα έξω (η προσδοκία φυσικά είναι πάντα η αποδοχή, η αναγνώριση, ο θαυμασμός) θα βγαίνει ένα προφίλ στημένο, αποστειρωμένο από κάθε αυθορμητισμό και αυθεντικότητα.
Μάθε να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να ξοδεύεται συνεχώς σε «υψηλή ταχύτητα». Ο στόχος μπορεί κάλλιστα να είναι η ποιοτική δουλειά με αξιοπρεπή αποτελέσματα και όχι η εξουθενωτική δουλειά με την προσδοκία του τέλειου, αλλά αμφίβολης ποιότητας αποτελέσμα τελικά. Είναι σημαντικό να αποδέχεσαι, ότι σε κάποια πράγματα αρκεί να είσαι απλά καλός και όχι ο καλύτερος των καλύτερων. Έχε υπόψη σου, ότι πάντα θα υπάρχουν μέρες που θα είσαι πεσμένος, προβληματισμένος με κάτι προσωπικό σου. Ότι αναπόφευκτα πάντα θα υπάρχουν στιγμές που δεν θα έχεις καμία όρεξη να ασχοληθείς εποικοδομητικά με οτιδήποτε. Τόλμησε να αφήσεις την εικόνα σου προς τα έξω να «τσαλακωθεί». Εν πάση περιπτώσει είσαι ένα μη τέλειο όν που ζει και κινείται σ΄ αυτό τον πλανήτη. Αν καταφέρεις να απελευθερωθείς από τον καταναγκασμό της τελειότητας, η απόδοση σου θα ανέβει, η εικόνα σου θα γίνει γήινη και αυθεντική και εσύ ο ίδιος θα νιώθεις τόσο πιο καλά με σένα!
Και κάτι ακόμη: Να υπολογίζεις πόση προσωπική ενέργεια έχεις διαθέσιμη και να την αφιερώνεις βάζοντας προτεραιότητες. Δεν μπορείς π.χ. να λύσεις θέματα του γάμου σου, ενώ ταυτόχρονα τρέχει ένα σούπερ επείγον projekt στη δουλειά. Εκεί χρειάζεται μια έξυπνη κατανομή της ενέργειας που διαθέτεις και η απόφαση που ακριβώς θα την επενδύσεις. Διαφορετικά θα γυρνάς με ένα μόνιμο burn out στην πλάτη και με την ουτοπική προσδοκία, ότι παρόλα αυτά πρέπει να φαίνεσαι τέλειος σε όλα σου.
Τέλειος δεν ήταν ποτέ κανείς. Ευτυχώς για την υπόλοιπη ανθρωπότητα ο Αδάμ δάγκωσε το μήλο και έτσι απαλλαχτήκαμε από την τελειότητα του παραδείσου. Δεν θα ήταν εξαιρετικά βαρετά και χωρίς καμιά εξέλιξη εκεί μέσα;
