Τα πρώτα μας Χριστούγεννα με μωρό στο σπίτι | «Με τη ματιά της Νέλης» Βυζαντιάδου

🎄 #ΜεΤηΜατιάΤηςΝέλης  Βυζαντιάδου σε εορταστική Χριστουγεννιάτικη διάθεση!

Ο ερχομός ενός παιδιού αλλάζει πολλά στο ζευγάρι και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί. Οι δύο γίνονται τρεις και αυτό από μόνο του είναι μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία. Το ζευγάρι περνά από τη σφαίρα της συντροφικότητας στη σφαίρα της γονεϊκότητας και οι δύο μέχρι πρότινος σύντροφοι καλούνται να διαχειριστούν νέες προκλήσεις στη σχέση τους καθώς τώρα πια δεν είναι μόνο σύντροφοι αλλά και γονείς. Κάτι τέτοιο συνέβη σίγουρα και με το ζευγάρι που πρωταγωνιστεί στο σημερινό άρθρο και το οποίο είχα τη χαρά να γνωρίσω πριν από δύο χρόνια στη χιονισμένη Πράγα. Άγνωστοι στην αρχή, βρεθήκαμε μέσα σε δυο μέρες να μοιραζόμαστε ιστορίες ζωής γιορτάζοντας τα Χριστούγεννα και αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει καλύτερη παρέα από τους ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άνετα, όμορφα και καθόλου μα καθόλου βαρετά. Αυτοί λοιπόν οι δυο συνταξιδιώτες έγιναν στην πορεία καλοί μου φίλοι τους οποίους χαίρομαι πάντα να βλέπω όταν πηγαίνω στην Πάτρα, στον τόπο διαμονής τους.

Αναρωτιέμαι τι άλλαξε στη δική τους καθημερινότητα από τη στιγμή που έγιναν γονείς και αν πρόλαβαν να συνειδητοποιήσουν αυτές τις αλλαγές ή αν λειτούργησαν και εξακολουθούν να λειτουργούν στον αυτόματο. Η Γκρέτα Σταθακάρου λέει πως η καθημερινότητά τους είναι σίγουρα πολύ διαφορετική καθώς κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από άλλες και πιο απαιτητικές. ‘Εκεί που είσαι άυπνος’, δηλώνει, ‘ταλαιπωρημένος, σου σκάει η μικρή ένα χαμόγελο και τα ξεχνάς όλα’. Το παιδί έχει γίνει η απόλυτη προτεραιότητα πλέον, συνεχίζει, και πράγματα που τα θεωρούσε δεδομένα, όπως ένα χαλαρωτικό μπάνιο, ένας ζεστός καφές ή το φαγητό, έχουν πάει περίπατο. Το ότι είναι σε άδεια μητρότητας, αλλάζει κι αυτό τα δεδομένα μια και είναι στο σπίτι όλη μέρα χωρίς να πηγαίνει στη δουλειά της. Όσο για τη σχέση της με τον Σπήλιο, πιστεύει ότι έχει αλλάξει κατά πολύ. Είναι σαν να μοίρασαν αρμοδιότητες μετά το μαιευτήριο και η συντροφικότητα, στην αρχή, πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Παρόλα αυτά προσπαθούν κάθε μέρα. ‘Είναι δύσκολο να είσαι και γονιός και σύντροφος και φίλος κατευθείαν. Στο τέλος της μέρας κάνουμε καλό δίδυμο!’, καταλήγει.

Ο Σπήλιος Πανουτσακόπουλος συμφωνεί με την Γκρέτα λέγοντας και αυτός πως όντως το παιδί έχει πλέον προτεραιότητα. Στη δική του καθημερινότητα προσπαθεί να είναι όσο πιο πολύ εκεί για την σύντροφό του και το παιδί, με όποιον τρόπο μπορεί. Δεν βλέπει την ώρα να σχολάσει για να πάει σπίτι και εύχεται να μπορούσε να δουλεύει λιγότερο. Όσο για το πόσο εύκολα ή γρήγορα συνειδητοποιεί κανείς τις αλλαγές, που προκύπτουν από τη μετάβαση στη γονεϊκότητα, υποστηρίζει ότι δεν μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει αμέσως ότι γίνεται γονιός. Στην αρχή μπαίνει λίγο στον αυτόματο αλλά οι στιγμές με το παιδί τον κάνουν να το νιώσει σιγά σιγά. Τουλάχιστον αυτό συνέβη στον ίδιο. Όσο για τη σχέση του με την Γκρέτα μπορεί να πει με σιγουριά πως έχουν καλή συνεργασία και κάνουν καλή ομάδα.

Διάβασα κάπου πως ένα μωρό κάνει την αγάπη πιο δυνατή, τις μέρες πιο σύντομες, τις νύχτες πιο μεγάλες, τις αποταμιεύσεις πιο μικρές και το σπίτι πιο ευτυχισμένο. Πώς τους φαίνεται άραγε αυτή η δήλωση; Πρώτη απαντά και πάλι η Γκρέτα λέγοντας πως όποιος το είπε, σίγουρα έχει γίνει γονιός! Μιλώντας για την ίδια και την εμπειρία της παραδέχεται ότι βλέπει πλέον τον σύντροφό της με άλλα μάτια. Σκέφτεται πως μαζί δημιούργησαν κάτι τόσο όμορφο και αυτό από μόνο του δημιουργεί νέα συναισθήματα. Οι μέρες κυλάνε πολύ γρήγορα. Δεν μπορεί να θυμηθεί πώς έφτασαν στον 5^ο μήνα της μικρής!

Οι νύχτες, ειδικά για τη θηλάζουσα μαμά, φαίνονται ατελείωτες αφού η αϋπνία χτυπάει κόκκινο. Οι αποταμιεύσεις σε οτιδήποτε έχει να κάνει με το παιδί εξανεμίζονται γιατί ‘Αχ, αυτό το χρειαζόμαστε σίγουρα, δες πώς θα της πηγαίνει!’. Τέλος το σπίτι γεμίζει φωνούλες και γελάκια! Δεν περιγράφεται αυτή η χαρά. Την σκυτάλη παίρνει ο Σπήλιος λέγοντας χαρακτηριστικά πως με ένα μωρό η αγάπη γίνεται σίγουρα δυνατότερη και οι μέρες πιο σύντομες. Τις νύχτες ευτυχώς κοιμάται μια που η Γκρέτα θηλάζει. ‘Αποταμιεύσεις… είχαμε!’, λέει χαριτολογώντας και συνεχίζει ‘Το σπίτι όμως έγινε πιο ευτυχισμένο μια και η ζωή μας απέκτησε νέο νόημα και το παιδί μας δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα! Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά, σαν νέος γονιός, είναι πως το παιδί σε κάνει και αντιλαμβάνεσαι πως τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα!!!΄.

Συζητώντας μαζί τους, θεωρώ αυτονόητο πως όσο περισσότερο συνεργάζονται οι γονείς μεταξύ τους, τόσο πιο εύκολη γίνεται η καθημερινότητα. Και αυτοί οι δύο δείχνουν να τα έχουν καταφέρει καλά, πολύ καλά. ‘Με τους νέους ρυθμούς ζωής δε γίνεται να μη συνεργάζονται οι γονείς μεταξύ τους. Παλιότερα τα αναλάμβανε μόνη της όλα η μητέρα. Ευτυχώς τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε. Ο Σπήλιος μας φροντίζει πολύ και τις δύο. Γιατί το ξεχνάμε αλλά και η μαμά χρειάζεται φροντίδα μαζί με το παιδί. Θεωρώ πως συνεργαζόμαστε αρκετά καλά κι αυτό ήρθε με πολλή συζήτηση, από την εγκυμοσύνη κιόλας. Θα ήθελα να αναφέρω, επίσης, επειδή δεν το διαβάζουμε συχνά, πως δεν είναι όλα ρόδινα με τον ερχομό ενός παιδιού. Πέρα από τη δυσκολία της φροντίδας του νέου μέλους υπάρχουν ορμόνες που κάνουν πάρτυ, γκρίνιες, νεύρα… και πολλά ακόμα. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη στήριξη από τον σύντροφο και πολλή μα πολλή συζήτηση… θα το ξαναπώ’, εξομολογείται η Γκρέτα. Για άλλη μια φορά ο Σπήλιος συμφωνεί μαζί της εξηγώντας πως στη δική τους περίπτωση, λόγω συνθηκών, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει εξωτερική βοήθεια. Επομένως από την αρχή ήξεραν πως έπρεπε να μοιράσουν τις ‘δουλειές’. Εκείνος θέλει να είναι παρών. Ήθελε να κάνουν οικογένεια οπότε κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του. ‘Οι δουλειές πρέπει να μοιράζονται και όχι 50-50 όπως λένε πολλοί. Οι δουλειές πρέπει να μοιράζονται βάσει αντοχών και προτεραιοτήτων. Για παράδειγμα όταν η Γκρέτα είναι στο 20 εγώ θα είμαι στο 80 κι όταν εγώ είμαι στο 30, να είναι η Γκρέτα στο 70. Ο ένας πρέπει να καλύπτει τα κενά του άλλου και η προτεραιότητά μας να είναι οι ανάγκες του παιδιού. Θέλει, επίσης, αρκετή συζήτηση για το πώς θα διαχειριστούμε τους άλλους απέναντι στο παιδί. Θέλουμε να μοιραζόμαστε τη χαρά μας με τους άλλους αλλά το παιδί είναι μικρό ακόμη, μόνο 5 μηνών, και πρέπει να το προστατεύσουμε από αγκαλιές, φιλιά ή χειροφιλήματα που θέλουν να του κάνουν. Όλα αυτά κι άλλα πολλά πρέπει να τα συζητά το ζευγάρι για να μην υπάρχουν συγκρούσεις’ εξομολογείται με τη σειρά του.

Και πάμε τώρα σε αυτό που μας ενδιαφέρει στο παρόν άρθρο. Γιορτές με μωρό. Τα πρώτα Χριστούγεννα με το ομορφότερο δώρο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά Χριστουγεννιάτικος μποναμάς. Πώς είναι η ψυχολογία τους αυτές τις μέρες; Τι περιμένουν; Τι νόημα δίνουν στις πρώτες γιορτές με το μωρό τους στο σπίτι; Ο Σπήλιος ομολογεί ότι το παιδί δίνει νόημα σε καθετί γύρω τους, ειδικά στα Χριστούγεννα, που έχουν καθιερωθεί ως μία οικογενειακή γιορτή. Η παρουσία της μικρής τους έχει κάνει να νιώσουν ακόμα πιο πολύ σαν οικογένεια. Ανυπομονεί μάλιστα να έρθουν οι μέρες της άδειάς του για να καθίσουν όλοι μαζί, να ξυπνά με τη μικρή και την Γκρέτα και να μη χρειάζεται να φύγει για τη δουλειά. Από την άλλη η Γκρέτα δοξάζει τον Θεό για αυτό το δώρο. Η ίδια τα ‘φοβόταν’ αυτά τα Χριστούγεννα καθώς είναι τα πρώτα της Χριστούγεννα χωρίς τη μαμά της αλλά τα πρώτα τους Χριστούγεννα με το κοριτσάκι τους. Ήταν ένα δώρο πραγματικά που έφερε πολλή χαρά σε μια δύσκολη, για εκείνη, περίοδο. Στόλισαν το σπίτι τους, αγόρασαν δώρα στο παιδάκι τους και στους αγαπημένους τους, ανάβουν τα λαμπάκια τους κάθε μέρα και τραγουδάνε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και μη, της φοράνε τα αντίστοιχα ρουχαλάκια και φορμάκια. Τους έχει κάνει άνω κάτω τούτο το πλασματάκι! Όπως φαίνεται, όμως, δεν θα άλλαζαν με τίποτα αυτήν την πολύτιμη εμπειρία!

Για να είμαστε ειλικρινείς, σκέφτομαι, όλα όσα γίνονται στο σπίτι εν όψει γιορτών εξυπηρετούν κυρίως αν όχι αποκλειστικά τις ανάγκες των γονιών με μωρό. Χριστουγεννιάτικα στολίδια, γιορτινά ρουχαλάκια, φορμάκια και πυζαμάκια που γράφουν ‘Τα πρώτα μου Χριστούγεννα’ και πολλά άλλα που δηλώνουν πανηγυρικά αυτό που καταλαβαίνουν όλοι οι άλλοι πλην του άμεσα ενδιαφερόμενου, δηλαδή του ίδιου του μωρού. Δεν θα μπορούσα να μη ρωτήσω αν έχουν ήδη υποκύψει σε υπερβολές και αν ναι, σε ποιες. ‘Σαν να έχεις κάμερα στο σπίτι μας! Υποκύψαμε, ναι! Και να τα σκουφάκια τα αγιοβασιλιάτικα, οι κόκκινες κορδέλες, τα χριστουγεννιάτικα φορμάκια, η ολόσωμη φόρμα ταρανδάκι! Γίναμε κομματάκι υπερκαταναλωτικοί… αλλά της πάνε! Δεν φταίμε’, απαντά η ξετρελαμένη μητέρα για να συμπληρώσει ο χαζομπαμπάς ‘Ξέχασες τα φορέματα για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και ένα σωρό άλλα, που από ό,τι φαίνεται θα τα ανακαλύπτω σταδιακά κι εγώ. Δε θέλω να ξέρω τι άλλο έχει αγοράσει. Νομίζω είναι κάπως δύσκολο να μη γίνεις υπερκαταναλωτικός. Προσπαθείς να δώσεις και να κάνεις όσα περισσότερα μπορείς γιατί αυτό σε κάνει να νιώθεις ότι δεν του στερείς τίποτα. Στην ουσία, όμως, αυτό που θέλει το παιδί είναι να είσαι εκεί’.

Πολλοί νέοι γονείς ισχυρίζονται ότι οι πρώτες γιορτές είναι αφορμή για να εδραιωθεί τουλάχιστον μια οικογενειακή παράδοση που θα μείνει στην οικογένεια για πολλά χρόνια. Για παράδειγμα μια οικογενειακή φωτογραφία με Χριστουγεννιάτικα ρούχα, ή στολίδια με το όνομα καθενός ή ένα γράμμα που θα γράψουν οι γονείς προς το μωρό και θα το κρατήσουν σε ένα κουτί το οποίο θα του το δώσουν όταν μεγαλώσει.Θέλω πολύ να μάθω αν έχουν ήδη διαλέξει μια παράδοση που θα ήθελαν να υιοθετήσουν γιορτάζοντας με τη μικρή τους τις πρώτες γιορτές των τριών τους. Η Γκρέτα λέει πως όσο κι αν γελάνε με τα φορμάκια, στόχος τους είναι να έχουν αναμνήσεις από αυτές τις μέρες. Έχουν ήδη παραγγείλει το πρώτο στολίδι της μπέμπας τους. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν κάτι όμορφο. Η ίδια θα ήθελε να έχει φωτογραφίες από τα πρώτα Χριστούγεννα με το μωρό τους και κάθε χρόνο να βγάζουν κι άλλες. Θα ήθελε, επίσης, να συνεχίσουν να παίρνουν ένα νέο στολίδι για τη μικρή τους κάθε χρόνο. Ο Σπήλιος ξεκαθαρίζει πως έχει αφήσει την Γκρέτα στο τιμόνι για όλα τα οργανωτικά ενώ ο ίδιος ζει τις στιγμές με το παιδί γεμίζοντας ήδη ένα κινητό με φωτογραφίες της. Αναμένονται βέβαια, όπως αποκαλύπτει, κάποια δώρα έκπληξη από τον Άγιο Βασίλη! Νομίζει ότι και οι δυο τους θα ετοιμάσουν κάτι στα κρυφά για την οικογένειά τους. Αυτό που θα προσπαθήσουν είναι να σκεφτούν κάτι που δεν θα έχει σκεφτεί ο άλλος.

Τελικά δεν είναι τυχαία η θέση που έχω δώσει στην καρδιά μου σε αυτούς τους δυο ανθρώπους, μονολογώ φτάνοντας στην ολοκλήρωση αυτού του  άρθρου. Η τρυφερή τους προσέγγιση, η ζεστασιά τους, η αγάπη που έχουν στην καρδιά τους και ο όμορφος τρόπος με τον οποίο βιώνουν μαζί το θαύμα της γονεϊκότητας έχοντας πρώτα γιορτάσει το δώρο της συντροφικότητας αποδεικνύουν πως αυτή η μικρή, που δεν έχω καταφέρει ακόμη να γνωρίσω από κοντά, είναι πολύ τυχερή έχοντας αυτούς τους δυο γονείς. Τους προσκαλώ να μοιραστούν μαζί μας πώς σκοπεύουν να περάσουν τις γιορτές, τα πρώτα τους Χριστούγεννα με το μωράκι τους, και να δώσουν τις δικές τους ευχές.

‘Θέλουμε να τις περάσουμε με τις οικογένειές μας, με πολλή αγάπη, πολύ φαγητό και μελομακάρονα! Εγώ θα ευχηθώ ολόψυχα υγεία σε όλους! Γεμάτα με αγάπη σπίτια και τύχη! Και σε σένα, εύχομαι από καρδιάς να έχεις τις πιο όμορφες γιορτές με τους αγαπημένους σου! Σε ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας έκανες με τη συνέντευξη αυτή. Καλά και δημιουργικά Χριστούγεννα!’, απαντά η Γκρέτα. Και ο Σπήλιος συνεχίζει:

‘Εγώ μετράω ήδη αντίστροφα τις μέρες για να καθίσω λίγο από τη δουλειά, να έχω περισσότερο χρόνο με τη Γκρέτα και τη μικρή. Δε νομίζω ότι θέλουμε κάτι περισσότερο. Λίγο παραπάνω χρόνο κυρίως όλοι μαζί και να μαζευτούμε με συγγενείς και φίλους να γιορτάσουμε αυτά τα πρώτα και τόσο διαφορετικά Χριστούγεννα! Θα ήθελα να ευχηθώ υγεία, αγάπη και ευτυχία σε όλους και κάθε μέρα, που περνάει, να μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στους στόχους μας. Σε ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη και εύχομαι και σε σένα κάθε καλό και καλά Χριστούγεννα με υγεία και τύχη!’.

Αφήνω στην άκρη το πληκτρολόγιο, χαζεύω τις φωτογραφίες που μου έστειλαν και κάνω μια ευχή: αυτό το μωρό να συμβολίζει για όλους μας το καινούργιο, την ελπίδα, τη χαρά, το χαμόγελο, την αγνότητα, την αγκαλιά! Όσο για εμάς θα βρεθούμε πολύ σύντομα μέσα από ένα επόμενο άρθρο!