Γράφει ο #ΙωάννηςΚυφωνίδης για την #Κουλτουρόσουπα.
«Σ ‘ αγαπάω όσο δε φαντάζεσαι και ότι κι αν γίνει δεν αλλάζει. Έχει τελειώσει όλο αυτό δυστυχώς, θεωρώ άδικα (οχι ότι δεν έχεις δίκιο) και δε θα αλλάξει απ’ ότι φαίνεται. Θέλω να προσέχεις και να μην στεναχωριέσαι. Φιλάκια πολλά , σ’ αγαπάω.
Υ. Γ. Ότι χρειαστείς θα είμαι εδώ για σένα. Ο άντρας σου .
Μάνος».
Τι είναι αυτό που μόλις διαβάσατε; Όχι πάντως η αρχή ενός νέου θεατρικού μου. Ούτε η πρώτη εικόνα μιας κινηματογραφικής ταινίας. Δικό μου σημείωμα δεν είμαι. Μάνο δε με λένε. Οπότε τι είναι; Είναι το σημείωμα που συνόδευε το καρέ λήψεων που τραβήχτηκαν σε φωτογραφικό θάλαμο. Ενός προφανώς πρώην ζευγαριού.
Που το βρήκα; Στα πόδια μου όταν πατώντας το παραλίγο να γλιστρήσω. Ήταν δυστυχώς πεταμένο σα σκουπίδι. Ααααα και δίπλα ακριβώς είχε κάδο ανακύκλωσης. Μάλλον για εκεί πήγαινε αλλά παράπεσε στο πεζοδρόμιο κοντά στη συμβολή των οδών Μπότσαρη και Κωνσταντινουπόλεως στην Ανατολική Θεσσαλονίκη.
“Έπεσα ” λοιπόν τυχαία πάνω σ έναν πρώην μεγάλο έρωτα που για κάποιο λόγο τελείωσε, προφανώς εξαιτίας του Μάνου. Και αναρωτήθηκα πόσο τυχαία είναι ή όχι κάποια πράγματα στη ζωή μας. Πως πχ η γυναίκα αυτή γνώρισε το Μάνο, πως ερωτεύτηκαν και τι έκανε ο Μάνος ώστε να του ζητήσει να χωρίσουν. Στο μεταξύ δε γνωρίζουμε εάν παντρεύτηκαν ή υπέγραψαν κάποιο σύμφωνο, παρά το γεγονός ότι υπογράφει ως άνδρας της. Αλλά σήμερα πια αυτές οι προσφωνήσεις απηχούν το συναίσθημα κι όχι την πραγματικότητα. Κι εν τέλει που πάει αυτή η αγάπη που τελείωσε; Σε κάδο ανακύκλωσης;
Και πόσο τυχαίο ήταν και για μένα να πέσω πάνω σε αυτό το καρέ-σημείωμα; Μάλλον όχι και τόσο καθώς το κράτησα μέχρι που με ενέπνευσε να γράψω αυτό το κείμενο που αναρτήθηκε εδώ στην Κουλτουρόσουπα.
Και τώρα που το γράφω κι εσείς που το διαβάζετε που να βρίσκεται πια ο Μάνος και τι να κάνει;
Που να βρίσκεται η γυναίκα που αγάπησε;
Έχουν πια βρει ένα νέο έρωτα στη ζωή τους, μια νέα αγάπη;
Κι εάν έχουν ήδη βρει και προχωρήσει αυτή η πρωην αγάπη έπαψε να είναι αγάπη;
Έγινε γλυκιά ή πικρή ανάμνηση;
Μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας;
Και που πήγε; Στον κάδο ανακύκλωσης;