15 λόγοι που κάνουν τα Χριστούγεννα τον αυτοκράτορα των εορτών | Μανώλης Ιωαννίδης | Ύστερα απ’ τον κόσμο.

 

Χριστούγεννα πλησιάζουν και πρέπει να αναγνωρίσουμε επιτέλους ότι πρόκειται για την καλύτερη γιορτή ever.

Παρακάτω αναλύονται 15 απ’ τους λόγους που φέρνουν τα Χριστούγεννα στο υψηλότερο βάθρο και αφήνουν άλλες γιορτές, καταϊδρωμένες να γεύονται τη σκόνη τους.

 

1. Τότε γεννήθηκε, κάποιος που θα έμενε χαραγμένος με χαραξιά ανεξίτηλη στην ιστορία.

Μετράμε τα έτη μας σε σχέση με το πότε γεννήθηκε, for goodness sake! Κάποιοι τον είπαν σωτήρα, άλλοι κοινωνικό επαναστάτη, άλλοι τον θεώρησαν superstar. Επειδή όμως ορθές γωνίες υπάρχουν μόνο στη γεωμετρία, θα αρκούσε το ότι ήταν μια σπάνια προσωπικότητα που φαίνεται να αγαπούσε και να συγχωρούσε ανθρώπους. Συν το ότι μπήκε σαν μαινόμενος ταύρος και άρχιζε να μαστιγώνει κάτι εμπόρους και να αναποδογυρίζει τραπέζια κάπου, μιάμιση χιλιετία πριν το κάνουν τα western.

2. Καμιά φορά χιονίζει.

Αν και όχι με ραντεβού τη συγκεκριμένη μέρα, χιονίζει τις πέριξ, κομπάρσες μέρες. Και το χιόνι για τους μεσογειακούς λαούς αποτελεί ένα θέαμα αντίστοιχο της θέασης του bigfoot για τους νοτιοαμερικάνους. Τι καλύτερο από ένα ξύπνημα με χιονισμένο δρόμο ή το αποκοίμισμα με χιονισμένο ουρανό; Ναι οκ, την επόμενη μέρα όλο και κάποιος θα έχει αποκλειστεί κάπου και τα πεζοδρόμια θα έχουν μετατραπεί σε δωρεάν παγοδρόμια αλλά τι είναι ένα κάταγμα μπροστά στο λευκό φόρεμα της φύσης…

3. Υπάρχει κάμποσο χαζοχαρούμενο κύμα που μας παίρνει και μας σηκώνει για λίγο, κι αυτό είναι τέλειο.

Είναι Χριστούγεννα – λίγο γιορτές, λίγο ας μη μαλώσουμε και σε πάρει ο διάολος χρονιάρες μέρες, λίγο ξεγνοιασιά και φαγητό. Είναι μια ολιγοήμερη κατάπαυση πυρών που κατευνάζει ελάχιστα την επιθετικότητα και απαιτεί την φορεσιά της μάσκας του καλύτερου εαυτού μας.

 

 

4. Τα σπίτια στολίζονται.

Μπορεί μερικά να μοιάζουν έτοιμα για σκυλάδικο αλλά μικρή σημασία έχει. Αλλάζει για λίγο καιρό το περιβάλλον που ζούμε, σπάει η μονοτονία των ηλίθιων μπεζ-ροζ-γκρι τοίχων. Δέντρα ξεπουπουλιασμένα ή μη μέσα, φωτάκια παρδαλά ή μη απέξω και η γενική αίσθηση της χαράς να πλανάται, είναι πράγματα που κάνουν τα Χριστούγεννα την καλύτερη γιορτή που υπάρχει.

5. Θυμόμαστε να κάνουμε αγαθοεργίες.

Λίγο η εποχή, λίγο το πνεύμα των Χριστουγέννων, δίνουμε τον οβολό μας στους άπορους και αυτούς που δεν την έχουν τόσο καλά όσο εμείς. Το καλό βέβαιο είναι να θυμόμαστε ότι αυτοί υπάρχουν και μετά τις γιορτές, που δεν διαφημίζονται τόσο οι καλές πράξεις αλλά ας είναι.

6. Οικογενειακά μαζώματα, τρικούβερτα τραπεζώματα.

Μαζεύονται εκτεταμένες οικογένειες, σόγια, ξαδέρφια, πεθερές και συννυφάδες, γαμπροί και κουνιάδοι, γύρω από το τραπέζι και ανταλλάζουν ευχές και χαζομάρες. Κι έτσι ακριβώς όπως δειπνούμε και συγχρωτιζόμαστε με τους συγγενείς μας, θυμόμαστε γιατί δεν το κάνουμε όλη την υπόλοιπη χρονιά.

7. Αφορμή για κραιπάλες.

Ξέρετε, είναι αυτό που δήθεν κάνουμε ενοχικά και μετά κάνουμε λίστες τύπου να πάω στο γυμναστήριο – και τόσο μας βλέπει το γυμναστήριο όσο η ανάπτυξη την Ελλάδα.

 

 

8. Ανασκοπούμε τη βοσκή μας στον ετοιμοθάνατο χρόνο.

Αναπολούμε τα ωραία, ξορκίζουμε τα άσχημα και με κάποιον καθόλου μαγικό τρόπο, τα επαναλαμβάνουμε τον καινούριο χρόνο. Δεν έχει σημασία- άλλος ένας χρόνος πέρασε κι έρχεται η ώρα να κάνουμε ένα συγκινητική μνημόσυνο σε αυτόν- τόσα δεν κάναμε!

9. Προετοιμαζόμαστε για τον καινούριο χρόνο.

Ελπίδες, αποφάσεις, ευχές, αλλαγές και βελτιώσεις τσουβαλιάζονται σε μια τρώγλη του μυαλού μας που την επισκεπτόμαστε ετησίως την ίδια εποχή. Και γιατί όχι- είναι η προοπτική, το ανεκπλήρωτο, η δυνατότητα που μετράει. Ότι κάπως τα πράγματα θα βελτιωθούν και με το χεράκι μας μάλιστα.

10. Ευκαιρία για χριστουγεννιάτικες ταινίες.

Αυτό το αψεγάδιαστο κινηματογραφικό είδος που λέγεται χριστουγεννιάτικες ταινίες τα έχει όλα- ενδοοικογενειακές ταραχές, ποικίλες περιπέτειες, μελιστάλαχτους καυγάδες και σεκάνς και στο τέλος την απαραίτητη χριστουγεννιάτικη μαγεία που λειτουργεί σαν carte blanche για όλη την πλοκή. Κάπου κοτσαρισμένος και κάνας Αη Βασίλης και όλα είναι έτοιμα για χουχούλιασμα… και απογοήτευση που δεν είναι και η πραγματικότητά μας έτσι.

11. Το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα.

Είναι αυτό που συνήθως το βρίσκουμε τυλιγμένο σε συσκευασίες δώρου. Αλλά ποιος μπορεί να πει όχι σε δώρα…

 

 

12. Βλέπουμε και τον έξω κόσμο στολισμένο.

Βιώνουμε τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ δημοτικών ενοτήτων όσον αφορά την απαιτούμενη κακουγουστιά που καλούνται να επιδείξουν και καμαρώνουμε τους δρόμους, τις πλατείες, τα δέντρα και ό,τι άλλο επιδέχεται κακοποίησης, στολισμένα. Απ’ το τίποτα…

13. Έρχονται παιδάκια για τα κάλαντα.

Τι καλύτερο απ’ το να ξυπνάμε πρωί πρωί στις διακοπές λες και είναι να πάμε στη ψαραγορά να προλάβουμε τη φρεσκότερη τσιπούρα, για να ακούσουμε παιδάκια να μας λένε τα εορταστικά hit; Έρχονται τα παιδάκια, μας ξυπνάνε με θυροτηλέφωνα, κουδούνια (και drones με συναγερμούς αν μπορούσαν να φέρνουν μαζί τους, θα το ‘καναν), μας ενημερώνουν για τα γεννητούρια, τα ασημώνουμε και συνεχίζουμε. Τι πιο ωραίο απ’ τη μελωδική ανέγερση το κρεβάτι, μαθαίνοντας κιόλας τόσο ευχάριστα νέα…

14. Οι οικογένειες περνάνε περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους.

Για τις λίγες μέρες που κλείνουν τα ιδρύματα τα εκπαιδευτικά, οι γονείς έχουν την ευκαιρία να διανύσουν μερόνυκτα μαζί με τα παιδιά τους. Και καταλαβαίνουν τι ήρωες είναι οι εκπαιδευτικοί που περνάνε 8 μήνες μαζί τους.

15. Κάνουμε διακοπές.

Τώρα πονεμένο ζήτημα αυτό και προκλητικό για τους ανθρώπους που δουλεύουν τέτοια περίοδο για να μη χάσουν χιλιοστό του κέρδους τους κάτι σιχάματα αλλά… έστω οι υπόλοιποι. Απολαμβάνουν λίγο χρόνο μακριά από εκνευριστικούς συναδέλφους, φορτικά αφεντικά (ή απλώς… αφεντικά) και καταστάσεις που κάνουν τη διαδρομή στο θάνατο και τη μιζέρια, σπριντ.